LOGINShare
Chapter 62
Last Updated:
2025-03-16 04:39:45
DeigratiamimiPa-like, comments, gem votes at i-rate ang book. Thank you! 🫶
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 63
Celeste's POV Puno ng pangamba ang dibdib ko nang makita ang pangalan ng aking ina sa screen ng cellphone ko. Ilang beses na akong tumawag sa kanila nitong mga nakaraang araw, pero ni minsan, hindi nila sinagot. Ngayon lang. Agad kong sinagot ang tawag, umaasang maririnig ko ang boses ng aking ina na may lambing at pang-unawa. "Mama?" Isang malalim na buntong-hininga ang bumati sa akin bago dumagundong ang tinig ni Mams Calista sa kabilang linya—hindi ito puno ng pag-aalala, kundi galit. "Sa dinami-rami ng lalaki, Celeste… bakit ang sariling Ninong mo pa?" Napakapit ako sa aking tiyan, pilit hinahabol ang sarili kong hininga. "Ma… please, let me explain—" "Wala ka nang kailangang ipaliwanag!" sigaw niya. "Ikaw lang ang inaasahan naming magdadala ng dangal sa pamilyang ito, pero anong ginawa mo? Pinaglaruan mo ang pangalan namin! Alam mo bang halos hindi na ako makalabas ng bahay nang hindi tinitingnan nang masama ng mga kaibigan natin? Hiyang-hiya ako sa 'yo!" Napapikit ako n
Last Updated : 2025-03-16One Fateful Night With My Ninong Chapter 64
Celeste's POV Tahimik ang buong penthouse. Walang ibang tunog maliban sa mahinang huni ng air conditioner at ang marahang pagpatak ng ulan sa bintana. Nakaupo ako sa malambot na sofa, marahang hinihimas ang aking lumalaking tiyan habang nakatitig sa pinto. Umalis si Ninong Chester ilang minuto na ang nakalipas para bumili ng pagkain. Alam niyang madalas akong mawalan ng ganang kumain, pero kapag may gusto akong kainin, kailangan kong makuha agad, kung hindi ay sumusumpong ang hilo at pagkahilo ko. Kahit wala siya sa tabi ko, ramdam ko pa rin ang presensya niya sa loob ng penthouse. Nandito pa rin ang amoy ng kaniyang pabango sa unan, ang iniwang tasa ng kape sa lamesa, at ang bahagyang guhit ng kaniyang ngiti sa aking isipan bago siya lumabas ng pinto. Sa kabila ng lahat ng nangyari, siya lang ang taong bumabalot sa akin ng proteksyon. Siya lang ang taong pumapanig sa akin. Ngunit sa isang iglap, ang tahimik na ambiance ay biglang naglaho nang bumukas ang pinto—hindi dahil kay Nin
Last Updated : 2025-03-16One Fateful Night With My Ninong Chapter 65
Celeste's POV Hindi na ako nag-abalang bigyang-pansin ang mga bulungan, mga malisyosong tingin, o kahit ang mga patagong sulyap ng aking mga kasamahan habang bumalik ako sa trabaho. Pagkapasok ko sa law firm, parang isang balita sa tabloid ang bawat galaw ko—mga matang puno ng panghuhusga, tila ba may gustong patunayan. Pero hindi ko sila binigyan ng satisfaction na makita akong mahina. Pinili kong ituwid ang likod, ipantay ang balikat, at itaas ang ulo habang lumalakad sa hallway. Malaki na ang tiyan ko, masyado nang halata. Pero imbes na mahiya, itinuring ko itong isang simbolo ng bagong yugto ng buhay ko. Kung may isang bagay akong natutunan mula sa lahat ng nangyari, ito ay ang katotohanang hindi ko kailangang ipaliwanag ang sarili ko sa kahit sino. *** Isang matalim na argumento ang binibitawan ko sa harap ng korte habang mahigpit kong hawak ang dokumentong hawak ko. "Your Honor, the plaintiff failed to provide substantial evidence that my client acted in bad faith. The con
Last Updated : 2025-03-16One Fateful Night With My Ninong Chapter 66
Celeste's POV Malakas ang kabog ng dibdib ko habang pinagmamasdan si Ninong Chester. Kitang-kita ko ang pag-aalala sa mukha niya, ang bahagyang pagkagulat nang makita si Isabelle, at ang hindi maitatangging tensyon sa pagitan nilang dalawa. Mabilis siyang lumapit sa akin at walang pag-aalinlangang niyakap ako—mahigpit, para bang takot siyang may mangyaring masama sa akin. "Celeste…" mahinang bulong niya sa tenga ko, puno ng emosyon. Ramdam ko ang init ng katawan niya, ang nanginginig niyang hininga, at ang tibok ng kanyang puso na tila ba kasing-lakas ng akin. Nagmula pa siya sa isang operasyon, at halatang hindi pa siya nakakakuha ng sapat na pahinga. Pero imbes na magpahinga, heto siya ngayon, nakatayo sa harapan ko, yakap ako na para bang ako lang ang mahalaga sa mundo niya. Hinayaan ko ang sarili kong sumandal sa dibdib niya. "Chester." Isang matinis, ngunit puno ng hinanakit na boses ang pumuno sa tahimik na kwarto. Napalingon si Ninong Chester at sa isang iglap, parang
Last Updated : 2025-03-17One Fateful Night With My Ninong Chapter 67
Celeste's POV Dahan-dahang dumilat ang mga mata ko, sinalubong ng malamlam na liwanag mula sa lampshade sa gilid ng kama. Nandito pa rin ako sa ospital. Mabigat ang pakiramdam ng katawan ko, pero higit na mas mabigat ang kung anong bumabagabag sa isipan ko. Pilit kong inalala ang nangyari—ang biglaang pananakit ng tiyan ko sa gitna ng korte, ang pagkaramdam ng matinding panghihina, at ang boses ni Ninong Chester na parang isang buhawi sa pandinig ko bago tuluyang bumagsak ang katawan ko. Napalingon ako sa gilid, at doon ko siya nakita. Si Ninong Chester, nakaupo sa tabi ng kama, nakayuko, at hawak-hawak ang kamay ko na para bang ito lang ang nagpapakalma sa kanya. Nakatulog siya sa pagkakaupo, pero kita sa mga matang nakapikit ang pagod at pag-aalala. Dahan-dahan kong hinaplos ang kamay niyang nakayakap sa akin, dahilan para gumalaw siya at dumilat ang mga mata niya. Agad siyang bumalik sa huwisyo, para bang isang matinding pagkakagising. "Celeste," mahina niyang bulong, per
Last Updated : 2025-03-17One Fateful Night With My Ninong Chapter 68
Celeste's POV Napalingon kaming lahat nang makita ang duguang doktor palapit sa amin. "Kailangan nating operahan agad si Mrs. Rockwell," mariing sabi nito, ang boses ay walang bahid ng pag-aalinlangan. "Pero gusto ko lang ipaalam sa inyo na delikado ang kondisyon niya. Marami siyang internal bleeding at kailangang maagapan bago pa lumala." Pakiramdam ko ay unti-unting lumulubog ang mundo ko habang nakatitig sa doktor na nasa harapan namin. Muntik nang lumuhod ang mga tuhod ko sa sobrang panghihina. "O-Operasyon?" nauutal kong tanong, halos hindi mailabas ang salita. Tumango ang doktor. "Wala na tayong oras, Ms. Rockwell. Kailangan nating gawin ito ngayon." Gusto kong sumigaw, gusto kong sabihin sa kanila na huwag nilang idaan sa operasyon si Mama. Pero wala akong magagawa. Wala akong ibang pagpipilian. Kung gusto kong mabuhay si Mama, kailangan kong sumugal. "Ilipat natin siya sa Villamor Medical Hospital," mariing sabi ni Chester, na para bang walang puwang ang pagtutol. "Doo
Last Updated : 2025-03-17One Fateful Night With My Ninong Chapter 69
Celeste's POV Sa malamig na loob ng ospital, naroon ako sa tabi ng kama ni Mama, pinagmamasdan ang payapang anyo niya habang mahimbing na natutulog dulot ng gamot na itinurok sa kanya. Halos hindi ko maramdaman ang pag-agos ng oras. Ang tanging naririnig ko lang ay ang mahinang tunog ng makina na nagmo-monitor sa kanyang pulso. Ang dating matapang at eleganteng si Calista Rockwell, ang babaeng hinangaan ko sa buong buhay ko, ngayon ay mukhang napakaliit at mahina sa harapan ko. May benda sa noo niya, at kahit natatakpan ng kumot ang kanyang katawan, alam kong maraming pasa at sugat ang iniwan ng aksidente. Napakuyom ang mga kamay ko. Gusto kong bumalik sa nakaraan—gusto kong baguhin ang lahat para hindi ito mangyari sa kanya. Kung sana mas maaga akong nakauwi, kung sana mas hindi ako naging abala sa trabaho at sa sarili kong mga problema, baka nasa bahay lang siya ngayon, ligtas at malayo sa panganib. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa labi ko. Napaka-hipokrito ko, sabi ng isip
Last Updated : 2025-03-17One Fateful Night With My Ninong Chapter 70
Celeste's POV Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang nakatayo sa harapan ng matayog at modernong gusali ng law firm. Sa kabila ng masalimuot na nangyari sa buhay ko nitong mga nakaraang linggo, pilit kong tinatanggap na normal lang ang araw na ito—isa lamang sa maraming umagang kailangan kong bumangon at harapin ang mundo. Pero kahit anong pilit kong sabihin sa sarili kong okay lang ang lahat, hindi ko mapigilan ang bigat sa dibdib ko. Sa mundo ng batas, respeto at reputasyon ang pinakamahalagang puhunan ng isang abogado. Ilang taon kong pinaghirapan ang pangalan ko sa industriyang ito, ngunit sa isang iglap, unti-unti itong nadudungisan. Hindi dahil sa kakulangan ko bilang isang abogado, kundi dahil sa desisyon kong pakasalan si Chester—isang bagay na hindi dapat pagtuunan ng pansin sa propesyon ko, pero tila iyon na lang ang nakikita ng mga tao. Pagkapasok ko sa law firm, hindi ko na ininda ang mga tingin ng mga katrabaho ko. Matagal na akong sanay sa mapanuri
Last Updated : 2025-03-18
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 172
Celeste's POVNagising ako sa banayad na paghaplos sa aking braso. Marahan, tila takot siyang magising ako—o baka naman gusto lang niyang namnamin ang bawat segundo ng katahimikan na kasama ako.Bahagyang umangat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang mukha ni Chester. Hindi siya nakatingin sa akin. Bagkus, nakatuon ang paningin niya sa bawat pagdampi ng labi niya sa balikat ko, sa leeg ko, pababa sa aking dibdib, na para bang idinidiin niyang totoo ang bawat saglit."Good morning, Wifey," bulong niya. May tinig ng panibugho at pananabik. Para bang sa mga simpleng salita na iyon, gusto na niyang bawiin ang lahat ng panahong nawala sa amin."Good morning, Hubby," sagot ko habang pinagmamasdan ang malalim na tingin sa mga mata niya. Ipinatong ko ang isa kong paa sa kanyang balikat, isang kilos na hindi lamang pang-aakit kung 'di simbolo ng pagtanggap. Sa kabila ng lahat, siya pa rin ang pinili ko.Napakapit ako sa buhok niya nang muli kong maramdaman ang haplos ng kanyang labi sa puson
One Fateful Night With My Ninong Chapter 171
Celeste's POV Namumula ang mga mata ni Chester nang muli ko siyang tingnan—mga matang punong-puno ng lungkot, pangungulila, at isang napakatinding pagsusumamo. Para siyang batang naiwan sa ulan, basang-basa ng pait at pag-asa, nakatingin sa akin na parang ako na lang ang natitirang dahilan ng mundo niya para magpatuloy. At sa bawat pilit niyang pagngiti sa kabila ng nangingilid na luha, ramdam ko ang bigat ng pinipigil niyang damdamin—ang matagal nang pangungulila, at ang sakit ng pagbitaw. Hindi ko na kayang tiisin pa ang tingin niyang iyon. Pagod na ako—pagod nang lumayo, magkunwaring buo ako, magkunwaring wala na akong nararamdaman. Ilang gabi na akong umiiyak habang yakap si Caleigh, iniisip kung tama ba ang ginawa kong pagputol sa amin, kung makakaya ko bang mabuhay sa mundong alam kong wala siya. At ngayong narito siya, kaharap ko, sugatan pero humihiling pa rin ng ikalawang pagkakataon, bakit pa ako magpapanggap? Kung dati ay binigyan niya ako ng pag-asa, binigyan niya ako n
One Fateful Night With My Ninong Chapter 170
Celeste’s POV Tahimik ang buong paligid habang hinahayaan kong lamunin ng katahimikan ang kuwarto. Sa labas ay ang patak ng ulan, tila nakikiayon sa bigat ng damdaming pilit kong kinukubli. Sa loob ng banyo, maririnig ang pagbuhos ng tubig sa shower—si Chester. Naliligo siya matapos ang mahabang araw. At heto ako ngayon, nakatayo sa gitna ng kuwartong minsan naming pinagsaluhan ng mahihiwagang gabi’t masalimuot na umaga. Habang nagpapahid ng luha, pinilit kong ibaling ang atensyon ko sa isang praktikal na bagay—ang hanapan siya ng maisusuot ngayong gabi. Hindi ko siya kayang paalisin sa ganitong oras. At saka, bahay niya rin ito, kahit pa ako ang naiwan dito. Siya ang nagpatayo ng bahay na ito, siya ang nagdisenyo ng bawat dingding, bawat sulok. Lahat ay may bakas niya. Binuksan ko ang closet at halos mapangiti nang makitang nandoon pa rin ang ilan niyang lumang damit. Maayos pa rin ang pagkaka-fold, parang hinihintay siyang muling bumalik. Kinuha ko ang isang puting cotton shirt at
One Fateful Night With My Ninong Chapter 169
Celeste's POV Napakabigat. Para akong binuhusan ng isang drum ng malamig na tubig habang binubuhat ng libo-libong batong nakapatong sa dibdib ko. Hindi ko alam kung paano ako humahakbang palabas ng ospital, hindi ko rin alam kung paano ako humihinga habang patuloy lang ang pagbagsak ng luha ko—tila walang katapusan, parang ilog na hindi maampat ang agos. Kasabay ng bawat patak ng luha ko ay ang paulit-ulit na tanong sa isip ko—bakit? Bakit kailangang itago sa akin ang katotohanan? Bakit kailangang malaman ko ito sa ganitong marahas at masakit na paraan? Hindi ba ako karapat-dapat malaman kung sino talaga ako? Pagkalabas namin ni Chester sa ospital, bigla akong napahinto sa tabi ng pader. Doon ko na hindi na napigilan ang sarili ko. Napaupo ako sa malamig na semento, nakayuko, habang walang tigil ang pag-iyak ko. Nanginginig ang buong katawan ko, hindi dahil sa lamig, kundi dahil sa sobrang sakit at pagkabigo. I felt like a stranger in my own skin. Hindi ko na kilala ang sarili ko.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 168
Celeste’s POV Isang linggo na ang lumipas, ngunit para pa rin akong binabagabag ng bawat alaalang parang sariwa pa ring humihiwa sa puso ko. Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang nangyari—ang pagsubok ni Isabelle na patayin si Reginald, ang duguang katawan niya sa sahig ng Villamor Mansion, at ang mukha ni Chester, puno ng takot, galit, at pagkawasak. Pero higit sa lahat, ang pinakamahirap tanggapin ay ang katotohanan—na si Chester ay hindi isang tunay na Villamor, at ako... ako pala ang anak ng hayop na si Reginald Villamor. Isang bunga ng kasalanan. Isang patunay ng isang gabi ng karahasan at panggagahasa. Walang araw na lumilipas na hindi ko tanungin ang sarili ko kung paano ko kakayaning tanggapin ang katotohanang iyon. Hindi ko nga alam kung paanong hindi ko nasuka ang sarili ko sa tuwing naiisip ko kung sino talaga ang gumawa sa akin. Sa tuwing sinisilip ko ang silid ni Reginald, para akong sinasakal ng galit at pandidiri. Naputol lang ang pag-iisip ko nang biglang tumabi s
One Fateful Night With My Ninong Chapter 167
Chester’s POV Halos hindi ko na maramdaman ang tibok ng puso ko sa sobrang takot at galit. Nanginginig ang buo kong katawan, parang sasabog ang ulo ko sa dami ng emosyon na nagsisiksikan sa dibdib ko. Para akong nakalutang sa gitna ng masamang panaginip na hindi ko matakasan, habang pinagmamasdan si Isabelle—nakahandusay sa malamig na sahig ng mansion, duguan ang kamay, hawak pa rin ang kutsilyo na muntik nang pumatay sa akin. She was trembling, but her eyes still burned with obsession. Para siyang isang nilikhang nilamon ng sarili niyang delusyon. Hindi ko na siya makilala. “Diyos ko…” bulong ko, halos hindi lumalabas ang boses ko habang hinahabol ko ang hininga. Hindi ko alam kung dahil ba sa takot, sa pagod, o sa takot na mawalan ako ng isa pang mahal sa buhay ngayong gabi. Nanginginig ang mga daliri ko habang pinulot ko ang cellphone na tumilapon sa tiles nang mangyari ang kaguluhan. Nanlalamig ang pawis ko, bumabalot ang kaba sa buong katawan ko habang tinitingnan ko si Dad—na
One Fateful Night With My Ninong Chapter 166
Chester’s POV Madaling araw na nang magising ako. Tahimik ang buong ospital, tanging mahinang humuhuning aircon at ang marahang paghinga ni Caleigh ang nagsisilbing musika sa paligid. Nakaupo ako sa maliit na couch sa sulok ng silid, pilit na pinipikit ang mga mata ngunit nananatiling gising ang diwa ko. Ang dami pa ring gumugulo sa isip ko—ang kalagayan ni Caleigh, si Celeste, ang kinabukasan naming tatlo, at ang katotohanan na pilit kong hinuhukay mula sa nakaraan. Bigla kong naramdaman ang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa. Mabilis akong napabangon, at nang makita ang pangalan sa screen, agad akong kinabahan. Si Daddy. Sinagot ko ang tawag at agad na sumalubong sa tenga ko ang nanginginig na tinig ng lalaking halos kalahati ng pagkatao ko. "C-Chester, anak… tulongan mo ako…" Parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Umangat ang balahibo ko sa braso. Hindi ko pa naririnig ang boses niya sa ganitong anyo—basag, paos, at puno ng takot. "Dad? Nasaan ka? Anong nangyayari?" nang
One Fateful Night With My Ninong Chapter 165
Celeste’s POV Nakahiga ako sa couch ng private room ni Caleigh habang binabasa ang bagong medical report na galing sa pedia. Kahit papaano, mas gumaan na ang pakiramdam ko. Bumabalik na ang sigla ng anak namin, at malapit na siyang i-discharge kung patuloy ang paggaling niya. Pero habang abala ako sa pagbabasa, bigla kong narinig ang mahinang tunog ng doorknob ng banyo. Napalingon ako, at sa isang iglap, para akong na-paralyze. Bumukas ang pintuan ng banyo, at tumambad sa akin si Chester—topless, basa pa ang buhok, at tanging puting tuwalya lamang ang nakapulupot sa baywang niya. Hindi ako agad nakagalaw. Tumulo ang tubig mula sa kanyang buhok, dumaan sa matigas niyang panga, sa leeg, at dumausdos pa hanggang sa matipuno niyang dibdib. Hindi ko mapigilan ang sarili kong titigan siya. Parang slow motion ang bawat hakbang niya palapit sa akin. Bawat patak ng tubig ay parang musika na nanunukso sa pandinig ko. Mabilis kong iniwas ang tingin nang magtama ang mga mata namin. Hindi ko m
One Fateful Night With My Ninong Chapter 164
Celeste’s POV Tahimik ang kwarto. Tanging mahina at regular na paghinga ni Caleigh ang bumabasag sa katahimikan. Nakaupo ako sa isang sulok habang pinagmamasdan ang mag-ama—si Chester, at ang anak naming si Caleigh—na tila ba walang anuman ang bigat ng mga tanong na bumabalot sa pagitan naming dalawa. Dahan-dahan niyang hinihili ang buhok ni Caleigh, marahang inaayos ang nakalugay nitong bangs habang nakapikit ang bata. Napakaingat ng bawat galaw niya, tila ba isa siyang alagad ng sining at ang hawak niya ay ang pinakamahalagang obra. There was something undeniably heartbreaking about watching them like this. Something tender. Something so painful it almost made me want to look away. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi pagmasdan ang lalaking minsan kong kinamuhian, minahal, tinanggihan, at ngayon, hindi ko na alam kung anong posisyon niya sa puso ko. “Celeste,” mahina pero buo niyang tawag, hindi inaalis ang tingin sa anak namin. “Let’s take the test.” Agad akong natahimik.
