Hinintay niya na bumaba si Damian sa kusina, nang dumating ito sa'ka niya hinain ang mga ininit niya na ulam. "Kain ka na." sabi niya ng maka-upo ito sa hapag.Pinaglagay niya ito ng pagkain sa pinggan at sinalinan ng tubig sa bason ito para talagang tunay na asawa. Nakita niya na nakatitig lamang ito sa mga ginagawa niya.“sige kain ka na, ako nag luto nan. Diba paborito mo yan kare-kare,”Sumubo naman ito ng pagkain at inumpisahang kumain, Magana itong kumain. Habang siya ay pinagmamasdan lamang ito.“Why don’t you join me?” ay anito sa kanya.“Busog na ko, kumain na kami kanina ni Mama Adelaida.”“How’s mama?”“Okay lang, kahit papano nalilibang siya sa mga halaman namin sa hardin. Ikaw kamusta ang araw mo?”“Tired.” Simpleng sagot nito. Hindi na ulit siya nag salita at hinintay na lamang na matapos itong kumain.Nauna ng umakyat si Damian sa silid nila, siya ay naiwan at niligpit ang pinagkainan nito. Matapos niyon ay umakyat n rin siya sa silid nila. Nag hilamos lamang siya sa ba
Marahang tapik sa balikat niya ang nag-pabalik sa kanya sa kasalukuyang, si Father Alvaro ito, “Akala ko nakatulog ka na sa balikat ko eh,” natatawang biro nito sa kanya. Maging siya ay natawa rin and at the same time ay nahiya.“Salamat Father for everything. Kung wala ka hindi ko alam kung ano ng nangyari sa’ken.”“Ang lahat ay nangyari ayon sa naka-takda at sa kung ano ang ipinasya ng nasa itaas, wag ka lang mawawalan ng pag-asa at pusong mapagpatawad.”Matapos ang naging pag-uusap nila ni Father Alvaro ay naisip niya na kung paano nga kung biglang mag-krus ang landas nila’ng muli ni Damian? Anong gagawin niya? Anong sasabihin niya dito? Mapapatawad niya ba ito ng ganoon lang kadali? Parang ang hirap sagutin ng mga tanong niya, lalo na at alam niya sa sarili niya na Malabo na siguro sila
Damian POVHe can’t wait for this day, pinili niya talaga na sa last batch ng mga employees niya sumama sa retreat dahil may plano siya para sa asawa. Sinadya niya rin na hindi muna magpakita dito noong bumaba ang empleyado niya mula sa coaster kahit na ba kanina pa siya dumating sa lugar. Nakatanaw lang mula sa malayo! Hindi pa rin siya makapaniwala na nasa harap na niya ngayon si Emelyn. Lalo na ng makita niya ang panlalaki ng mat anito sa gulat nang makita siya.she still recognized me! Sabi niya sa sarili. Kaya naman di niya mapigilan ang pag-ngisi dito ngayon.Marahan siya’ng lumapit dito at huminto sa harap nito. Napakurap kurap pa ito ng mata bago muling bumaling sa mga kasama nito na marahil ay nagtataka sa ikinilos niya.“Good to see again, my wife.” Sabi niya dito na nagpalak
Hindi na niya ito sinundan pa, dahil alam niya na galit ito sa kanya. sino ba naman kasi ang matutuwa sa mga pinag-gagawa niya dito noon. Sinadya niya’ng iparamdam dito na hindi niya gusto ang idea na ikakasal sila para lang sa mana, iniwan niya ito sa unang gabi ng kasal nila and worse nahuli pa sila ni Nicole sa isang hindi magandang sitwasyon.Ang daming nangyari simula ng umalis siya at nagtungo ng amerika para mag-aral. Noong una ayos lang kasi may communication sila ni Emy, pero noong mag 3rd year high school ito, nalaman niya na may madalas itong kasama na lalaki at kung minsan ay hinahatid pa siya. Nalaman niya rin na madalas din itong manood ng basketball play ng lalaking iyon. Nagpadala pa si Nicole ng picture ng dalawa habang nagsasayaw noong prom night. Idagdag pa na wala man lang nababanggit sa kanya si Emy tuwing magkausap sila
Diyos ko! Paanong nangyari ito? Bakit narito ang asawa niya? Sign ba ito? Hindi mapakaling kausap niya sa sarili. Lalo itong naging gwapo! Hindi niya alam ang gagawin kung iiwasan ba niya ito or kakausapin. Bakit naman kasi hindi niya napaghandaan ang ganitong moment! Hindi tuloy siya mapakali lalo na at alam niya na makakaharap niya ulit ang asawa.“May problema ba hija?” marahang tanong ni Fr. Alvaro sa kanya, narito kasi siya ngayon sa silid nito, nag dala siya ng gamot nito. Tumingin siya dito at ngumiti, umupo siya sa gilid ng kama nito at hinawakan ang kamay nito.“Father, si Damian po kasi, siya pala ang CEO ng company na guest natin ngayon dito sa retreat house.” Panimula niya.“Damian? Yung asawa mo?” paniniyak na tanong nito. Tumango naman siya dito.“Nagkita kami ka
Matapos ang pag-uusap nila ni Damian, ay bumalik siya sa loob ng function hall para tingnan ang mga guest. Mukhang enjoy na enjoy naman ang ito sa mga pinapagawa sa kanila ni Fr. Mark.“uy ayun pala si sir oh!” sigaw ng isang magandang babae na empleyado nila Damian. Sabay-sabay tuloy naglingunan ang mga ito sa gawi niya, maging siya ay napalingon din, sinundan pala siya nito. Naka-pamulsa ito habang naglalakad palapit sa pwesto niya.“Sir, Sali ka dito, partner tayo!” maarteng sabi muli ng babae. Tiningnan niya ito at mahahalata na may gusto ito sa asawa, di sinasadyang napasingot siya.“Oo nga Sir, Sali ka naman dito, kulang kami ng isa oh!”“ah eh” alanganin sagot nito, napakamot pa ito sa batok habang naka-tingin sa kanya. Napairap naman siya dito.“Sige kayo
“I love you. Since the day I saw you when Mama introduce you to me, that day I felt something here,” tinuro pa nito ang sariling dibdib, “but you are too young then, kaya minabuti ko na bantayan ka na lang at itaboy ang mga lalaking nagkakagusto sa’yo. That is why gusto ko na hinahatid at sinusundo kita sa school.” Muli itong tumitig sa kanya but this time may pag-aalala sa mga mata nito. Hindi naman niya magawang magsalita sa mga rebelasyon nito, parang hindi pa ito na-aabsorb ng utak niya.“Noong sinabi ni Papa na ipapdala niya ako sa amerika to study, I tried so hard to convince him na wag na lang, pero hindi siya pumayag, sa halip tinatanong niya ako bakit ayaw ko na mag-aral sa amerika samantalang iyon ang gusto ko noon,” he heard him sigh bago muling nagsalita. “Hindi ko masabi sa kanya ang dahilan, kaya s
“Mahal din kita Damian, noon pa…kahit na ang pakiramdam ko ay kapatid ang turing mo sá’ken hindi ko pa rin napigil ang sarili ko na mahalin ka,” pagtatapat niya dito, ngumisi ito sa kanya at kinabig siya palapit sa katawan nito, niyakap siya nito ng mahigpit.“I missed you so much my wife,” he kissed him on her forehead while caressing her hair. “Let’s go home?” masuyong tanong nito.“Pero kasi—“hindi niya matuloy ang sasabihin dito, oo at gusto niya na mag-sama na sila pero paano ang retreat house? Ang mga taong naging bahagi na ng buhay niya? Si Fr. Alvaro paano ito?Wariý nabasa ni Damian ang na sa isip niya kaya ito na ang unang nagsalita sa kanila.“I want to meet Fr. Alvaro, I want to thank him for what he has done to you.”
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Damain, he is currently in his office here in Makati, abala ang isip niya tungkol sa asawang si Emy at sa sinabi nito sa kanya noong nagdaang gabi. Sa totoo lang kahit siya ay napapaisip na rin kung bakit siya na lamang ang hindi matandaan nito, ang mga memories nila together simula noong una hanggang sa bago ito mawala one year ago. Yes, isang taon na rin ang lumipas simula ng mawala ito, at mahigit tatlong buwan na rin silang mag kasama simula ng matagpuan niya ito sa Buenavista.Hindi niya lubos na maintindihan kung bakit hindi pa rin siya matandaan ng lubusan ng asawa. Kahit ang mga doctor ay hindi rin sila mabigyan ng wastong sagot sa tanong nilang iyon. Palagi niyang sinasabi kay Emy na mag hintay lamang at babalik din sa dati ang lahat, pero pakiramdam niya ay malabo na iyon mangyari."Why the long face, bro?" it was Albert their CFO and his friend. Pinatawag niya ito dahil gusto niy
Habang binabasa ni Emy ang mga nakasulat sa diary niya ay di niya maiwasang kiligin at mainis sa sarili. Totoo nga pala ang sinasabi ng damuhong Damian na iyon! siya pala talaga ang patay na patay dito noong high school pa siya hanggang sa mag kolehiyo siya. Ang dami niyang ginawang pag papapansin at kapilyahan dito lalo na sa mga nililigawan nito noong araw.Hmp! kahit pala noon napaka lapitin na nito sa mga babae! inis niyang sabi sa sarili.Tuloy tuloy pa rin niyang binasa ang nilalaman ng kanyang diary, habang si Damian naman ay tumigil na rin sa pangungulit sa kanya na buksan ang pinto, marahil naisip nitong bigyan siya ng oras para matapos basahin ang nilalaman ng tala-arawan niya na iyon. Kaso habang palayo ng palayo ang mga pahina ay lalong nadagdagan ang kahihiyang nararamdaman niya sa isiping n
"Emy?? ikaw nga ba iyan hija?" ang naluluhang tanong ng matandang pari na ngayon ay nakaratay na lamang sa kanyang higaan. Bumuhos ang masaganang luha sa kanyang mga mata ng muling masilayan ang paring nag-alaga sa kanya at nagbigay ng panibagong pag-asa sa kanya noon.Lumapit siya sa kama nito at sinalubong ng yakap ang matanda. Para na itong ama sa kanya, ang mga payo at gabay nito noon ang nag silbing tanglaw niya para mag patuloy sa buhay, higit sa lahat binigyan siya nito ng bagong tahanan noong mga panahon hindi niya alam kung saan siya pupunta. Bigla ang pag daloy ng alaala sa kanya sanhi para matigilan siya ng bahagya. Napahawak siya sa sariling ulo, at parang tila kidlat na gumuhit sa kanyang isipan ang isang sakuna noon sa buhay niya.Nakita niya ang sarili na nakabitin sa isang bangin at tila may isang
Pag dating nila sa hospital sa Maynila ay agad siyang inasikaso ng doctor na kilala at malapit sa pamilya nila Damian, Si Doctor Estevan. isa itong sikat na nuerosurgeon sa bansa.Isinalang kaagad siya sa mga series of test at sinabihan na kailangan muna nila manatili sa hospital na iyon at hintayin ang resulta ng mga examination na ginawa sa kanya. Maraming agam agam ang pumapasok sa isipin ni Emy, pilit niyang inaalala ang nakaraan nila ni Damian ngunit kahit anong pilit niya ay wala talaga siyang makapa kahit na anong munting memories na kasama ito.Batid niyang nag sasabi ng totoo si Damian sa kanya at maging ang mga tao sa paligid niya, ngunit kung bakit ang isip niya ay wala man lang mahagilip kahit kaunti na alaala nito."Doc, bakit wala akong maalala tungkol sa asawa ko? bakit ang ibang mga tao sa paligid ko ay
Isang marahang tapik sa kanyang pisngi ang nag pagising kay Emy, si Damian iyon, buong pagmamahal itong nakatunghay sa kanya habang marahang hinahaplos ang kanyang pisngi.“We’re here, nakatulog ka sa biyahe.”Pupungas pungas siyang nag mulat ng mata at marahang iginala ang tingin sa labas ng sasakyan. Nakahinto sila ngayon sa labas ng isang malaki at mataas na gate na bakal. Sa ibabaw niyon ay naka ukit ang “Haciena Dela Cuesta”.Inalalayan siya ni Damian na makalabas ng sasakyan ng ganap na silang makapasok sa loob ng solar ng malawak na hacienda. Napakaganda ng bahay ng mga ito, pinag-halong Spanish and filipino style. Matayog ang tindig ng Mansion nila Damian, ang matingkad na kulay puti nitong pintura ay mas lalong nag bigay ng ambiance ng Spanish st
Nakabalik na sila ni Damian sa bahay nila, sinamantala nila na medyo humina ang ulan ng mag pasya sila na umalis na sa kweba at umuwi sa bahay nila. Sinalubong agad sila ng kaniyang ina at binigyan sila ng tig-isang tuwalya.Naligo na rin siya dahil basa na rin naman sila ng ulan habang pauwi. Matapos maligo at makapag bihis ay nadatnan niyang nag uusap sa sala ang kanyang ama at si Damian, mukhang masinsinan ang pag-uusap ng dalawa. Nakapag bihis na rin si Damian ng tuyong damit.Ewan ba niya pero simula ng isalaysay ni Damian sa kanya ang nangyari noon, may kung anong mga imahe na ang nabubuo sa kanyang isip. Mga mukha ng tao na pilit niyang inaalala kung sino at kung ano ang kaugnayan sa kanya. Ang nakakapagtaka lang ay bakit hindi niya makita sa balintanaw niya ang mukha ni Damian.Batid niyang may
Hindi na niya napigilan pa ang sarili niya ng mag tama ang mata nila ni Emy or Lenie, kaagad niya itong hinalikan ng may pananabik. Ang plano niya na dahan-dahanin ito ay hindi rin nangyari, masyadong makapangyarihan ang nararamdaman niyang pananabik para sa asawa.Muli niya itong siniil ng halik at ng hindi ito tumutol ay pinagapang niya ang mga kamay sa likuran nito, pinaloob niya ang kamay sa suot nitong maluwang t-shirt at dinama ang ibabaw ng dibdib nito. Kahit may suot pa itong panloob ay damang dama niya ang init na nagmumula dito. napakislot pa ito ng marahan niyang pisilin iyon, akala niya ay magagalit ito subalit matagal lamang siya nitong tinitigan na wari ay may nais sabihin.“Please tell me not to stop Emy, I’ve longed for this,” sumamo niya dito.Hindi ito sumagot sa kanya sa halip ay ito ang kusang humalik sa kanya. Bahagya siyang nagulat sa ikinilos nito subalit sa kaibutan ng puso niya
Inabala ni Lenie ang sarili sa iniinom niya na kape para lang di niya makita ang mga pasimpleng sulyap sa kanya ng binata habang nag sisibak ito ng kahoy. Bawat hampas nito ng palakol ay lumalabas ang mga masel nito sa braso. Nakasuot din ito ng white t-shirt at maong pants, lalo tuloy itong nag mukhang sexy model sa paningin niya. Hindi niya mapigilang mapalunok sa tuwing dadako ang tinging niya sa mukha nito na ngayon ay pawis na pawis na.Halos mabuga niya ang iniinom na kape ng bigla itong mag hubad ng t-shirt dahil basa na iyon ng pawis. Kahit malamig naman ang panahon dahil may paparating na bagyo pakiramdam niya pinagpapawisan rin siya, kaya naman tumayo na lamang siya at pumasok sa loob ng bahay dahil baka mag kasala pa ang kanyang mga mata.Lihim naman napangiti si Damian sa inakto ni Lenie, kahit na may amnesia ito ang gawi nito ay di pa rin nagbago. Madali pa rin itong mailang sa kanya kahit na ba ilang beses na rin nilang nakita
Kinabukasan nga ay naging bisita nila Lenie si Damian sa pahintulot na rin ni Mang Ramon, kasalukuyang nasa likuran ng bahay ang tatay ni Lenie at nag aayos ng kanilang lambat ng dumating si Damian.Kaagad naman siyang nakita ni Lenie mula sa kanilang bintana at mabilis na isinara iyon. Tinungo niya ang kusina kung saan naroon ang ina at sinabi dito na nasa labas lamang ng bahay nila iyong lalaking nag sasabi na asawa niya.Maya-maya lang ay nakarinig sila ng mahinang katok kaya no choice siya kundi ang buksan ang pinto. Alam niya na ito ang kumatok at naihanda na rin niya sana ang sarili para sungitan ito subalit tila na na batubalani naman siya sa ganda ng smile nito ngayon sa kanya.Ano ba Lenie! Nag smile lang para ka ng nawala sa sarili! Lihim na kastigo niya sa sarili, pinaseryoso niya ang mukha at salubo