LOGINShare
Chapter Fourteen
Last Updated:
2021-07-21 12:04:28“I ALSO paid for this seat,” mataray na sagot ni Caren sa kaklase na akmang uupo sa tabi niya. Umagang-umaga ay nadito kami sa bus para bumiyahe. May camping sina Caren. As usual, wala naman akong choice kundi sumama sa kung saang lupalop na pupuntahan nila.
“So, this seat is reserved for me?” tanong ko kay Caren.
“Of course not. Ayoko lang may makarinig kapag kinausap kita,” defensive na sagot niya. “I didn’t do it for you. Ayoko talaga ng may katabi.” Sumimangot siya habang nakatingin sa labas ng bintana. “This whole camping idea is so boring.”
“You’re right.”
Bumaling siya sakin. Nagulat yata siya. It’s the first time I agree with her. “Kalokohan lang nama
Related chapters
Once Again Chapter Fifteen
“I HATE it! Bakit pati cell phone kailangang kuhanin?” naiinis na reklamo ni Caren. Sinipa-sipa niya ang mga tuyong dahong nagkalat sa lupa. Pagbaba namin kanina sa bus ay kinumpiska ni Lenos ang cellphone ng mga estudyante. Halos dalawang oras ang byahe namin bago nakarating sa Rizal. Pagbaba sa drop off point ay halos isang oras din ang hike bago makarating sa camping site. "Everyone, gather around here." Napatingin kami sa estudyanteng nagsalita. May dala siyang mini-megaphone. Sabi ni Caren kanina ay isa raw ang lalaki sa student leader nila. "We are not just here to help in saving the environment, we are also gather here to bond with co-students…" Habang pinagmamasdan ko ang lalaki ay naalala ko si Lenos
Last Updated : 2021-07-21Once Again Chapter Sixteen
"CAREN, anong ginagawa mo?"Napahinto si Caren sa pagmamarakulyo nang tawagin siya isa mga teacher na kasama nila sa camp. If I remember correctly, teacher niya sa English ang babae. Nakasalubong ang kilay nito habang nakatingin kay Caren.Lumapit ito kay Caren. "Tumulong ka sa mga classmate ko," panenermon nito sa babae. "Sumama ka sa kanila."Napatingin ako sa mga kaklase niya. Lahat sila ay abala sa ginagawa. Nahagip ng tingin ko ang kaklase niyang si Marcus. Katulad ng mga kaklase ay tumutulong din ito sa pagtatayo ng tent.Matalim na umirap si Caren nang makalayo ang teacher na sumuway sa kanya."Ugh, buwisit talaga yang si Miss Cardona. Akala mo kung sino. Eh, siya ba, may ginagawa?" dire-diretso
Last Updated : 2021-08-01Once Again Chapter Seventeen
“FUCK! Wala pa ring signal. Anong klaseng lugar ba naman kasi ito,” singhal ni Caren habang inaangat ang cellphone sa ere. I don’t know how she got her phone back."Malamang bundok ito. Wala talagang signal dito." Napawi ba ang madilim na langit. Sa kabila ng mga ulap ay may sumisilip-silip na ring mga bituin sa langit.“I need to call Jake.”“That boy doesn't love you."Matalim siyang bumaling sa akin. “Oh, just shut up!""Paano mo nakuha iyang phone mo?" nagtatakang tanong ko sa kanya. "Did you steal in back?""Of course not!" tanggi niya sa akin. "Nakipag-bargain ako kay Sir Lenos." She grinned at me.
Last Updated : 2021-08-02Once Again Chapter Eighteen
"HEY, baby. Are you sure you're okay?"Nakasimangot ako nang salubungin ni Lenos sa labas ng Business Ad building."Is it Miss Carlos again?" ang tinutukoy niya ay ang terror professor na madalas akong tinatawag sa recitation.Umiling ako. Absent si Miss Carlos sa klase. "Kanina pa masakit ang puson ko." It was my time of the month and dysmenorrhea was fucking killing me. "Hindi ako nakapagdala ng gamot." Bago naman kasi ako umalis ng apartment ay hindi sumasakit iyon.Bahagyang sumulyap si Lenos sa bandang puson ko at agad na nakuha ang ibig kong sabihin. "Let's go to the clinic," masuyong sambit niya sa akin.“Life is really fucking unfair,
Last Updated : 2021-08-03Once Again Chapter Nineteen
"SAAN ka pupunta?" nagtatakang tanong ko kay Caren paglabas niya ng banyo na bagong ligo. Habang nagdi-dinner kanina ay nagpaalam siya kay Yaya Feling na aalis. Sabi niya ay mag-overnight niya sa bahay ng kaklase para sa isang project. But of course, I know better."Sinabi ko na kanina, 'di ba? Gagawa ako ng project.""At sa tingin mo maloloko mo ako?"Inirapan niya ako. "Fine. Pupuntahan ko si Jake. Okay na?"Natigilan ako. "At this hour?""Birthday ni Jake ngayon," sagot niya sa akin. "May party sa condo niya. Kasama ang mga kaibigan niya. At hindi ka pwedeng sumunod sa akin.""At bakit hindi?" tanong ko sa kanya. "Anong gagawin ko? Iinom ka?"
Last Updated : 2021-08-04Once Again Chapter Twenty
BINUKSAN ni Lenos ang pinto ng passenger seat para sa akin. Napatigil ako. Wala pa rin siyang pinagbago. Gentleman pa rin siya.“You don’t need to do this,” pagsusuplada ko sa kanya. “I can easily pass through things, you know. Invisible kaya ako."Ngumiti lang siya sa akin. Damn. That freaking smile. Ang sarap burahin ng ngiting iyon sa mukha niya. “But I want to.”Natigilan ako pagpasok ko sa loob ng sasakyan niya. His car smelled familiar. It smelled of him…Aventus Creed. Bakit hanggang ngayon, hindi pa rin siya nagpapalit ng pabango? Kainis! At bakit ba may sense of smell pa ang mga kaluluwa?“Si Caren, anong nangyari sa kanya? Did she ran way?” tanong niya habang palabas kami ng parking ng ospi
Last Updated : 2021-08-05Once Again Chapter Twenty-one
"ARE you okay?" tanong ko kay Cresia. Nasa labas kami ng presinto at hinihintay si Lenos na nakikipag-usap pa sa loob. Ibinaling ko ang tingin sa loob kung saan nandoon ang walanghiyang boyfriend—correction, ex-boyfriend niya kasama ang mga kaibigan nito na pawang hinuli rin ng mga pulis.Kung sino man ang nagsuplong sa mga pulis ay tama ito, dahil pagkatapos i-raid ang party ay nahulihan si Jake na gumagamit ng marijuana at party drugs.Kasamang dinala si Caren sa presinto para hingan ng statement sa mga nangyari. Subalit dahil minor at pagkatapos mapatunayan na wala itong kinalaman at wala itong alam sa gawain ng nobyo ay pinakawalan na ito."Okay?" gagad niya. Her eyes were swollen from crying. "Sa tingin mo, okay lang ako pagkatapos ng mga nangyari?" sikmat niya sa akin.
Last Updated : 2021-08-06Once Again Chapter Twenty-two
“SEE? This is nothing."Hindi ko namalayan na tapos nang linisin ni Lenos ang sugat niya sa kamao.Nag-iwas ako ng tingin. Napatingin ako sa wall clock. It was already midnight. “Matulog ka na,” nasabi ko sa kanya.“Ikaw?”Pagak akong natawa. “I don’t sleep. Hindi natutulog ang mga kaluluwa, Lenos."“Then I’ll stay. Let's talk some more,” tila nakikiusap na wika niya. “I want to hear your voice. I miss hearing your voice."Nagsisi ako na ibinalik ko ang tingin sa mga mata niya. There was a somber look in his eyes and I don't want to see it. Hinding-hindi na ako magpapadala sa mga tingin niya! Ganoon din
Last Updated : 2021-08-07
Latest chapter
Once Again Epilogue
“OKAY na ba ang lasa?” tanong ko kay Daddy. Ipinatikim ko sa kanya ang niluluto kong adobo. Balak kong dalhan si Lenos ng lunch sa school.Binago ng aksidenteng nangyari sa akin ang buhay ko. Dalawang buwan akong walang malay sa ospital at sa loob ng mga araw na iyon, bumalik sa buhay ko si Lenos.Nalaman ko na pamangkin ni Lenos ang bata na iniligtas ko noong gabing iyon. Kaya pala pamilyar sa akin ang mukha ng babae. Kaya pala ganoon na lang kalakas ang pwersang nagtutulak sa akin na iligtas siya noong gabing iyon. Sa loob ng dalawang buwang wala akong malay ay si Lenos ang nag-alaga sa akin. And he told me he still love me after all these years.Lenos and I were together again. And our love was sweeter the second time around. Ipinaliwanag niya sakin ang dahilan ng pag-alis niya noon.
Once Again Chapter Forty-two
NAGISING ako sa nakasisilaw na liwanag. Ikinurap-kurap ko ang mga mata at hinayaang mag-adjust ang mga iyon sa liwanag.“Gising ka na!” tila hindi makapaniwalang sambit sa akin ng babaeng nakaputi.Iginala ko ang paningin ko. I realized I was in a... hospital. Ibinaling ako ang nga mata sa IV drip na nakakabit sa braso ko. Sinubukan kong bumangon subalit napahawak ako sa ulo ko. My head hurts like hell.“Dahan-dahan po, Mam,” alalay sa akin ng nurse. "Wag po kayo agad bumangon kasi baka mabigla ang katawan niyo." Nilapitan ako ng nurse at inalalayang maupo sa hospital bed. Isinandal niya ang katawan ko sa headboard ng kama. Muli akong napahawak sa ulo ko nang mapansin na parang may mali roon. Bakit maiksi ang buhok ko? What happened to my hair?
Once Again Chapter Forty-one
Lenos' POV"Hi," bati ko sa walang malay na si Cresia. According to her doctor, successful ang naging operasyon kay Cresia subalit hanggang ngayon ay hindi pa siya nagkakaroon ng malay."I'm sorry kung natagalan ako." Pagkatapos kong palitan ang mga bulaklak sa flower vase na nakadisplay sa isang sulok ng kwarto niya ay naupo ako sa tabi niya.Simula noong ilipat siya sa ICU ay araw-araw ko siyang binabantayan. Pansamantala akong umabsent sa eskwelahang pinagtatrabahuhan para personal kong maasikaso ang kalagayan niya. Walang ibang taong dumadalaw sa kanya maliban sa akin. After all these years, she was still alone in life.I couldn't believe I was standing in front of her right now. I couldn't believe she's the one who saved Leah. I remem
Once Again Chapter Forty
Dear Cresia,Hi. Siguro by the time you're reading this letter, I'm already gone. Hindi ko alam kung saan ako mapupunta pagkatapos nito o kung may pag-asang magkita tayo.Kaya iyong mga gusto kong sabihin sayo, isusulat ko na lang. Gusto kong malaman mo na sobra akong nagpapasalamat sayo. Nagpapasalamat ako na nakilala kita at dumating ka sa buhay ko.Thank you for everything, Cresia. Thank you for taking care of me. Thank you for being with me on my first heartbreak. Thank you for being a friend and for being an 'ate' to me.And I'm sorry if I failed you. Sabi ko, tutulungan kita. But I'm so sorry, hindi ko alam kung kaya ko iyong gawin ngayong hindi ko na alam kung paano ko pa ipagpapatuloy ang buhay ko. L
Once Again Chapter Thirty-nine
“LENOS… what are we doing here?” nagtatakang tanong ko sa kay Lenos. Sabi ni Lenos ay magdedate daw kaming dalawa. But he brought me to a church."Anong gagawin natin dito?" Inikot ko ng tingin ang paligid. The whole church was decorated with flowers. Black petals of roses are scattered on the floor.Puno ng pagsuyong ngumiti siya sa akin. “I want to make a promise in front of Him.”“What…" Hindi ako alam kung ano ang sasabihin.Napansin ko ang isang pigura na nakatayo sa pinto ng simbahan. It was Caren. And she was walking towards us."Hi, Cresia." Malaki ang ngiting bati niya sa akin.Sumulyap ako kay Lenos bago
Once Again Chapter Thirty-eight
"GRABE, ang dami mo palang gamit!" baling sa akin ni Caren habang nakatingin sa garage sale na in-organize ni Lenos sa St. Claire. Nandoon ang lahat ng mga damit, sapatos, bag, at ilan pang gamit na naiwan ko sa condo.Humingi ako ng tulong kay Caren at Lenos para maibenta ang lahat ng mga gamit na pag-aari ko."Cresia, are you sure you want to do these?" tanong sa akin ni Lenos habang kinukuha niya ang mga nakahanger na damit sa closet ko."I couldn't bring them to afterlife so might as well let other people have them, right?" I smiled at him. "Kaysa naman mabulok lang sila dito."Habang pinagmamasdan ang mga gamit sa harap namin ay lalo kong napatunayan kung gaano ako naging materialistic sa nakalipas na sampung taon. Materyal na bag
Once Again Chapter Thirty-seven
"CRESIA'S favorite color is black," pagkukuwento ni Lenos sa tatay ko matapos pansinin ng huli kung bakit panay kulay itim ang mga bulaklak na nakadisplay sa hospital room ko.Nandito ako sa loob ng ospital. Nakikinig ako kay Lenos na ngayon ay kausap ang tatay ko. Bumaling ako sa ama. Sabi ng nurse kay Lenos ay araw-araw daw ako nitong binibisita sa ospital. Minsan ay naabutan namin siya ni Lenos dito sa ospital na kasama ang kapatid ko."Mana pala siya kay Catherine," nakangiting sagot ng tatay ko kay Lenos. "I remembered I once gave her a sunflower but she just threw it right on my face. Ang sabi niya, palitan ko raw ng kulay itim para tanggapin niya."Natigilan ako sa narinig. My mother was like that?"Really?" namamanghang sagot ni Lenos sa ama ko.
Once Again Chapter Thirty-six
“SIGURADO mapapanganga niyan si Marcus,” nakangising wika ko kay Caren. JS Promenade nila ngayong gabi. Pinasadahan ko siya ng tingin. She was wearing a blue ball gown with a sweetheart neckline paired with a silver stilettos. She looked amazing with that gown I chose for her.She made a face. “Stop it. Wala ngang gusto sakin ang nerd na iyon.”Ibinaba ko ang tingin sa kuwintas na suot niya. Iyon ang kuwintas na regalo sa kanya ni Marcus noong birthday niya. It was a silver necklace with a flower pendant."Eh, bakit ka binigyan ng kuwintas?" nang-iintrigang tanong ko."Alam mo ang malisyosa mo. Nagbigay lang ng regalo iyong tao, may gusto na agad?"Natawa ako. “Fine&hellip
Once Again Chapter Thirty-five
"HEY" bati sa akin ni Caren pag-uwi ko. Naabutan ko siyang nakasalampak sa kama habang may ginagawa sa harap ng laptop. Sa tabi niya ay may isang plato ng nachos."Hindi pa rin tapos ang cravings mo?"Sa halip na sagutin ang tanong ko ay sumubo lang siya ng nacho. "Musta date nyo ni Sir?""Nanood kami ng sine," sagot ko sa kanya. Naupo ako sa tabi niya."Really?" Bahagyang umangat ang kilay niya. "Eh bat ang tagal mo umuwi?""I met my father," mahinang sambit ko.Napahinto siya sa ginagawa at napatitig sa akin."I mean, we did not obviously meet dahil hindi naman niya ako nakita," paglilinaw ko
