Kanina pa nagpabiling-biling sa higaan si Rhezi. She took her spongebob pillow and hugged it tight. Iniisip niya ang nangyari sa kaniya sa loob ng sasakyan ni Kraius nang hawakan niya ang kamay nito. Hanggang sa kasalukuyan ay ramdan niya pa rin ang init ng palad nito.
Rhezi sighed and pouted her lips. She looked up and saw Kraius face in the ceiling. She blinked a few times. Binitiwan din nito ang spongebob pillow at sinabunutan ang sarili. Nababaliw na siya dahil sa lalaki. Crush lang naman niya ito at wala nang iba. She's young and admiring someone is normal.
Kinabukasan ay maagang nagising ang dalaga kahit pa alas-dos nang umaga na siya nakatulog. Ginugol niya ang buong gabi sa kaka-stalk kay Kraius sa Instagram nito. Kakatitig sa gwapo nitong mukha maging sa pagpapantasya sa perpekto nitong katawan.
Magkaganoon man ay hindi pa rin kakitaan ng eyebags ang kaniyang mukha. Maging tigyawat ay wala rin. Napakakinis nang mukha ng dalaga na nakuha niya sa Spanish blood na nananalaytay sa kaniya dahil sa kaniyang ama. Habang half Chinese naman ang kaniyang ina na maganda rin ang kutis.
Mabilis ang mga hakbang ni Rhezi na nagtungo sa kanilang kusina. Suot ang kaniyang complete uniform at bitbit ang black leather backpack ay masiglang naupo ang dalaga sa bakanteng upuan ng kanilang malawak na kusina. Naabutan niya ang ina na abala sa pagluluto para sa kaniyang agahan.
"Good morning, Mommy!" masiglang bati ng dalaga sa ina. Lumapit naman ito sa dalaga at itinigil ang ginagawa.
"Hello, Love! Good morning," sagot naman nito bago hinalikan ang tuktok ng ulo ni Rhezi.
Napangiti ang dalaga dahil doon. Sadyang masyadong spoiled siya pagdating sa ina. Mahal na mahal siya nito dahil nag-iisa lamang siyang anak. Her mother has PCOS and can't carry another child anymore.
"Mommy, malapit na birthday ko. I want to tour Asia. Pwede ba 'yon, My?" tanong ng dalaga habang pinagmamasdan itong naghahain ng kaniyang pagkain.
As usual, bacon at hotdog ang hinain nito. Paborito iyon ng dalaga lalo na at may ginisang kanin at maraming bawang na kapares. Hot choco naman ang paborito niyang inumin sa umaga. Lagi din siyang pinababaunan nito ng sandwich bread kaya hindi na kataka-taka kung bakit mabigat ang kaniyang timbang.
"Sorry baby, but it's a no." Inilapag nito ang plato at seryosong tinitigan ang dalaga. "Bawal," dagdag pa ng ina nito.
Sumimangot ang dalaga. "But, Mommy, eighten na po ako! Bawal pa rin?"
Tumaas ang kilay nito. "Eighten is still a baby. So, stop this Rhezi. Bilisan mo na d'yan nang hindi ka ma-late sa klase."
Walang nagawa ang dalaga kundi ang sumang-ayon na lamang sa sinabi ng ina. Gusto niyang magprotesta dito ngunit pinigil na lamang niya ang sarili. She took the spoon and fork and started eating. Sa isip ay sa kaniyang ama na lamang siya makikipag-usap.
She wanted to tour Asia. Nakita niya kasi ang mga photos ni Kraius na naglilibot sa iba't ibang lugar nito. Gusto niya ring puntahan ang mga iyon dahil totoong nagandahan siya. Ang pinakauna sa kaniyang listahan ay ang Turkey.
Rhezi ate fast. Busog na busog na naman ang kaniyang pakiramdam at nagpapasalamat siya doon. Gayunpaman, ang plano niyang mag-diet ay hindi na naman nasimulan. Bagkus, pakiramdam ng dalaga ay mas lalo pang lumakas ang kaniyang hilig sa pagkain.
Kinutusan niya ang sarili nang matapos siya at masimot ang laman ng kaniyang plato. Pinagalitan niya rin ang sarili, kapagkuwan. Inaamin niyang isa siyang dakilang marupok. Marupok sa pagkain. At syempre, marupok siya kay Kraius.
"I have different plans for your eighteenth birthday, baby. So, cheer up!" nakangiting wika ng ina ni Rhezi matapos magpaalam ang anak.
"I understand," mahinang sagot ng dalaga. Sinadya nitong haluan ng lungkot ang boses para malaman ng ina na disappointed siya sa desisyon nito. Umiling lamang ang ginang at tinapik ang balikat ng dalaga.
Rhezi went to school with a heavy heart. Kailangan niyang umisip ng paraan para pumayag ang kaniyang Daddy. Tanging ito na lang ang pag-asa niya para matupad ang kaniyang plano.
Her personal driver sent her to school. Tahimik ang dalaga habang binaybay ang daan patungo sa kaniyang eskwelahan. Tulad ng dati, napapailing na lamang ang dalaga habang nakikita ang walang kamatayang trapiko. Ang usok na nagmumula sa tambutso ng mga sasakyan. At ang mga taong naglalakad sa gilid ng kalsada.
Tahimik ang Saint Benilde nang marating ito ni Rhezi. Kakaunti pa lamang ang mga estudyante na naroon. She walked straight to her room. Naroon na rin ang kaniyang mga kaibigan base na rin sa message ng mga ito sa kaniya sa text.
Tulad ng dati, pinagtitinginan ang dalaga ng ibang estudyante habang naglalakad. Sanay na rin ang dalaga kaya ipinagkibit-balikat na lamang nito iyon. Bukod sa mapang-asar na ngiti ay mapangutyang tingin ang pinupukol nito sa dalaga. Irap naman ang nakukuha nito pabalik mula sa kaniya.
Nasa second floor ang silid ng dalaga. Nang marating niya ang palapag ay puno na rin ng pawis ang kaniyang noo. Hinihingal ang kaniyang pakiramdam nang magpatuloy sa paglalakad. Bitbit ang tumbler na may lamang tubig ay napangiti ang dalaga nang tuluyang bumungad sa kaniya ang silid-aralan.
Simple lamang iyon. Puting interior upang maging maaliwalas sa mata ng mga estudyante. Isang malaking chalkboard sa harap at mga silya at mesa na gawa sa metal. At ang desk ng kanilang teacher sa harapan.
"Girl!" Halos mabingi si Rhezi sa lakas nang boses ni Tin. Hindi na namalayan ng dalaga na nakalapit na ito sa kaniya. Inakbayan kaagad siya nito habang mag ngiti sa mga labi. Isang masamang tingin naman ang kaniyang isinukli dito.
"Oh! Ano na namang ginawa ko?" inosenteng tanong nito.
"Sisirain mo ba ang eardrums ko?" balik tanong ng dalaga.
"Hindi. Pero, sisirain ko ang bag mo kapag hindi mo ako ipapakopya ng assignment natin sa Trigo!" eksaheradong sagot ng kaibigan habang iginagaya si Rhezi papasok.
Sa narinig ay agad na nanlaki ang mga mata ng dalaga. Mabibilis ang mga hakbang na nagtungo siya sa sariling upuan. Mabilis rin ang kaniyang mga kilos na kinuha ang notebook. Maging ang kaniyang notepad ay kinuha niya rin para tingnan.
"Oh, shit!" mura ng dalaga.
"Bakit?" takang tanong ni Tin. Tiningnan din nito ang kaibigang sina Mics at Carmina na nasa likuran ng upuan ni Rhezi. Nagkibit-balikat lamang ang dalawa.
Rhezi pouted her lips. Nilingon niya ang dalawang kaibigan sa kaniyang likuran. "Wala akong sagot sa Trigo."
Sabay na napabuntonghininga ang tatlo. Nanlulumo dahil pare-pareho ang mga itong walang sagot. Ang tanging pag-asa na lamang sana nila ay si Rhezi ngunit maging ito ay wala rin pala.
"Akala ko pa naman tapos ka na dahil chat ka ng chat sa akin kagabi tungkol sa crush mo!" panunumbat ni Mics.
Napalabi si Rhezi. "Kapag engrossed ka na. Nakakalimutan mo na ang responsibility mo."
"Mahirap umasa, kaya tigil-tigilan mo 'yan Rhezi," bwelta naman ni Mics at kinuha ang sariling notebook.
Napasimangot ang dalaga. Hindi naman siya umaasa. Sadyang unang beses niyang nagkagusto sa opposite sex at si Kraius iyon. Hindi niya tuloy matukoy kung ano ang dapat at tama niyang gawin. Naninibago at naguguluhan siya.
She adored him for being famous and successful. For being smart and talented. Sa dami ng awards na nakuha nito at achievements. Sa mga mabibigat na kaso na naipanalo nito nang walang kahirap-hirap. In the end, she realized that she wanted to be a lawyer just like him.
"Tama na nga 'yan. Sagutan na lang natin 'to bago pa dumating si prof," wika na lamang ni Carmina.
Rhezi sighed and faced her notebook. Maging ang kaniyang kaibigan ay ganoon din. Hindi naman siya nahirapan dahil minamani niya lang ang math. Sadyang lutang lang siya dahil sa pantasya niya kay Kraius.
"Rhezi, ang crush ginagawang inspirasyon hindi distraksyon," wika ni Tin. Kakatapos lamang ng mga itong sagutan ang assignment sa Trigo.
"I know," sagot naman ng dalaga habang nakayuko.
Ilang sandaling nag-usap ang apat bago nagsidatingan ang kanilang mga kaklase. Kasulod lamang din nito ang kanilang prof sa subject nilang Trigo. Kinuha kaagad nito ang kanilang assignment bago nag-lecture ng panibagong topic sa araw na iyon.
Buong maghapong lutang si Rhezi kahit pa pilitin nito ang sariling makinig sa mga sinasabi ng guro nito. She scolded herself for being occupied and distracted these past days. She felt worst. Nawalan siya ng gana lalopa't umuukilkil sa isip niya ang sinabi ni Tin. Alam niyang may punto ito. Alam niya ring sumubra siya sa dapat na paghanga na nararamdaman niya para kay Kraius.
"Hoy, taba! Bakit ka nakanguso? Para ka tuloy baboy!" tukso ng isa niyang kaklase. Kakatapos lamang ng last period nila at abala na ang lahat sa pag-aasikaso ng kani-kanilang gamit.
Rhezi looked at her classmates direction. She glared at him. Ang lakas mang-asar nito kahit pa patpatin at hindi naman kagwapuhan. Bukod pa roon, mas mayaman ang pamilya niya kompara sa pamilya nito.
"Tumahimik ka nga Jericho! Isang pitik na lang kita, eh! Tumba ka na!" balik asar naman ni Rhezi dito. Hindi na sana ito papatulan ng dalaga ngunit dahil bad mood siya ay damay-damay na ang lahat. "Ang papangit niyo!"
Nagtawanan ang kanilang mga kaklase sa sinabi ng dalaga. She looked at her classmates face. Napailing na lamang ang dalaga habang pinagmamasdan ang mga ito. Puno ng kolorete ang mukha ng ibang babae habang feeling gwapo naman ang mga lalaki. Kung ikukompara sa kaniya, walang-wala ang mga ito.
"Mas pangit ka! Mataba pa! Sinong magkakagusto sa'yo?" sulsol naman ng isa niyang kaklase.
Hinarap ito ni Rhezi at binigyan ng masamang tingin. Itinaas niya rin ang kamay at binigyan ito ng middle finger. Nagtawanan muli ang kaniyang mga kaklase habang pigil na pigil naman si Rhezi ng kaniyang mga kaibigan.
"'Pag ako pumayat, who you kayo sa akin! Lalo ka na, Jericho!" Tinuro niya ang kaklaseng si Jericho "Saka, may jowa ako mga chismoso! Baka kapag makita niyo maglaway kayo. Pwe!" matapang niyang saad sa lahat.
"Hey, what happened here? Why are you shouting chubz?"
Lutang si Rhezi ngunit hindi siya bingi. Nang tingnan niya ang pintuan ng kanilang classroom ay bumungad kaagad sa kaniya ang mukha ni Kraius. Nakakunot ang noo nito habang seryoso naman ang tingin. He's in his usual business coat while leaning on the door and playing with his car key.
Rhezi was still stunned. Kung hindi lamang kinurot ni Tin ang tagiliran ng dalaga ay hindi pa ito magigising sa pagkawindang. Biglang nagising ang lahat ng kaniyang himaymay. Nilingon niya ang kaibigan at sinamaan ng tingin.
"Sino 'yan?" bulong naman nina Mics at Carmina sa kaniyang likuran. Maging si Tin ay nagtatanong rin ang tingin na nakatutok sa dalaga.
"Jowa ko," walang kaabug-abog na deklara ng dalaga. Dahil tapos na siya sa pag-aayos ay nilapitan niya si Kraius at nginitian ng matamis. "Ang tagal mo naman!" pagalit niyang wika dito.
"What is happening?" bulong ni Kraius sa dalaga.
"Sumakay ka na lang," wika naman ng dalaga. Tumango ang binata kaya mabilis itong hinawakan ni Rhezi sa braso at hinila ito papalayo.
Ganoon pa rin ang pakiramdam ni Rhezi. Habang nakahawak siya kay Kraius ay ang hindi maipaliwanag na kuryente na dumadaloy sa kaniya ay naroon. Ang pagtibok ng kaniyang puso ng mabilis at ang pagtambol.
Inaamin ni Rhezi na sabog at lutang na siya dahil kay Kraius. Maging ang kaniyang logic ay natitibag nito. Alam niyang mali ngunit, si Kraius na yata ang distraksyon niya sa buhay.
@sheinAlthea
Unedited. Typos and errors ahead
Kraius shook his head as the vivid memory came flashing on his mind. Gusto na niyang kutusan ang sarili dahil kahit na matagal nang nangyari ang bagay na iyon ay umuukilkil pa rin sa kaniyang utak. Hindi na nawala sa isip ng binata ang pulam-pulang mukha ng matabang babae na umangkin sa kaniya bilang nobyo nito.Napabuntonghininga ang binata nang pasadahan ng tingin ang papeles na kanina pa nito hawak-hawak. Walang pumapasok sa utak niya kaya'y marahas nitong itinapon ang mga papeles sa ibabaw ng mesa. Agad na nagkalat ang mga iyon na humalo na sa iba pang nagkalat din sa ibabaw ng kahoy na mesa."Fuck!" malakas na mura ng binata. Sinabunutan niya rin ang sarili sa sobrang frustration. "Bweset na nuno sa punso!" hindi napigilang sigaw nito.Sa ginawa ay nagkukumahog na pumasok ang sekretarya ng binata. Nakasuot ito ng itim na corporate attire na pinalooban ng puting blusa. May makapal na eyeglasses ito sa mata at nakapusod
Kanina pa nababagot si Rhezi. Bukod sa bored na siya sa mga nangyayari ay wala ring pumukaw sa kaniyang interes sa loob ng gym na kinaroroonan. Ang mga sigawan mula sa mga estudyante ay ang nagsisilbing ingay mula sa paligid ngunit wala roon ang isip ng dalaga. She was thinking about Kraius and her argumentative essay.Ang totoo, kaya naman nitong gawin ang paperworks ng ilang minuto ngunit hindi niya maintindihan kung ano ang nagtulak sa kaniya para tawagan si Kraius at pakiusapan ito. Hindi rin lubos maisip ng dalaga na papayag ang lalaki kaagad ng walang kahirap-hirap. Sa huli, puro stalk sa lahat ng social media ni Kraius ang kaniyang ginawa nang nakaraang gabi."Hoy!""Aray!"Sumimangot kaagad si Rhezi nang bumungad sa kaniya ang mukha ni Tin. Nakangisi ito habang hawak ang bola ng volleyball. Naka-cycling short ito habang suot ang kanilang P.E shirt na white at green combination. Nakatali rin ang mah
Kraius eyes widened as Rhezi's lips touched his. Kasabay noon ay ang eratikong pagtibok ng puso ng binata. Paulit-ulit na tila nakikipagkarerahan. Habang pigil na pigil naman nito ang paghinga.Hindi makapaniwala si Kraius na hahalikan siya ni Chubz. Ang pakay lamang ng binata at ang personal na sabihin ditong tapos na ang pinapagawa nitong argumentative essay. Hanggang sa kasalukuyan ay hindi pa rin makapaniwala ang binata na nagawa niyang talikuran ang isang masarap at mainit na gabi sa piling ni Shan dahil sa matabang dalaga. Gayunpaman, walang pagsisisi ang binata sa naging desisyon.Nang pakawalan ng dalaga ang labi ng binata ay ngali-ngaling kutusan ni Kraius ang sarili. Gusto niyang habulin ito at halikang muli sa paraan na gusto niya. Marubdob, mainit at maaalab na halik kumpara sa ibinigay nitong halik.Kraius smiled as the realization hit him. Tiningnan niya ng nakakaloko ang dalaga na pulam-pula ang mukha dahil
Kraius moved his hand to undress Shan. Halatang may pagmamadali ang bawat kilos nito. Habang hindi naman naputol ang nag-aalab na halikan ng dalawa. Dila sa dila na tila nag-eespadahan sa kasabikan.He smiled when she helped him take off her own clothes. Kaagad na bumitaw ang binata dito at pinagmasdan itong naghuhubad sa harap nito. Dahan-dahan na para bang tinutukso ang binata sa ginagawa na may mapang-akit na tingin habang kagat ang labi."Shit!" mura ni Kraius nang tuluyan nitong mahubad ang damit na suot at bumungad dito ang tayong-tayo nitong mga dibdib. He was feeling hot, and his body was burning with lust. He desperately wanted to release his frustration and claim her in an instant.Hinablot ng binata si Shan upang halikan itong muli ngunit pinigilan siya nito. He looked at her with confusion in his eyes while his forehead creased. Ngumiti lamang ito kay Kraius at maingat na itinapal ang hintuturo nito sa labi ng
Rhezi looked at her phone when it blink. It was a message from her mother. She abruptly took the phone and read the message. She pouted and frowned. Mas lalong nasira ang mood niya nang mabasa ang mensahe nito. Mabilis na pinatay ng dalaga ang cellphone at isinilid iyon sa bag na gamit nito."Anong iniisip mo, Taba?"Rhezi instantly glared at Jericho. Magkasama sila ng binata dahil sa isang project sa English. Sa kasamaang palad ito ang naging partner ng dalaga na inireklamo pa niya sa kanilang adviser ngunit hindi rin nito pinakinggan. Habang tuwang-tuwa naman si Jericho dahil sa nangyari.Sa isang sikat na restaurant sa BGC sila nagtungo. Presko ang lugar at hindi maingay dahil private room ang ibinigay ng mga ito. Doon lamang nalaman ni Rhezi na pagmamay-ari iyon ng pamilya ni Jericho. Rhezi was impressed but it vanished into thin air in an instant."Hindi ikaw ang iniisip ko kaya kumalma ka!" wika ng d
An inevitable smile flashed on Rhezi's face when the unfamiliar ceiling greeted her sight. It was plain white but has an intricate design at the center. A combination of white and black color of false ceiling with LED lights and a gold mini chandelier. It was luxurious and classy. A breathtakingly beautiful view.Umikot si Rhezi ng posisyon mula sa pagkakahiga at pinagmasdan ang lukot na kumot na katabi ng kaniyang ginagamit na comforter. Ginamit iyon ni Kraius noong nagdaang gabi at tinabihan rin siya nitong matulog habang yakap siya nito sa likod. Bagay na mas lalong nagbigay ng saya sa dalaga.She was overwhelmed from the memories with Kraius the other night. Nararamdaman pa rin ng dalaga ang yakap ng binata sa likuran nito. Maging ang amoy ng katawan ni Kraius ay tila nakadikit na sa kaniya. Nanunuot sa kaniyang ilong na kumakalat naman sa kaniyang buong sistema.Rhezi took her phone under the pillow and swiped i
Warning SPGKraius was out of control. The soft kisses he gave to Rhezi became hard and rough. He even lifted her and put her on top of the car's hood for better access. Maging ang dalaga ay tila wala na rin sa sariling nakapulupot na lamang ang mga kamay sa batok ng binata habang sinasagot nito ang bawat galaw ng labi ni Kraius.The kiss ended and they both stared at each other. Malakas man ang ulan ngunit mas malakas ang atraksyon ng dalawa sa isat-isa. Nakahugpong ang mga mata na para bang may sariling isip na nag-uusap at nagkakaintindihan.The coldness from the rain in their body was evident but the unadulterated desire was rising fast. It was too much.Sitting on top of his Mercedes-Benz A20, Kraius leaned forward to kiss Rhezi's forehead. He traced it with his lips while his hands was holding her leg tight. He was towering her while his warm lips was hoovering her face. Kissing and
Rhezi closed her eyes as the vivid memory from the past flashed on her mind. She shook her head slightly andmassaged her temple. She was feeling uneasy out of nowhere. She tried to calm herself and her eyes abruptly turned to Kraius Montreal who was standing in front of them, facing one of Mrs. Andao's witness. "Kung si Mr. Andao ang sinasabing nangaliwa kay Mrs. Andao, bakit madalas ang paglabas ni Mrs. Andao sa gabi?" wika ni Kraius. Humarap din ito sa mga naroon at inilibot ang paningin. Nang makita nito ang hinahanap ay tumigil ang mga mata nito roon. "If Mr Andao was cheating from the beginning, can you prove your claim?" dagdag pa nito. Rhezi blinked a few times as his eyes pierced through her. Nakita na lamang ng dalaga ang mabilis na pagtalikod ni Kraius para harapin ang witness. Marami itong tanong na hindi na halos masagot ng huli. Kapagkuwan, ay naglakad ito papalapit kay Judge Condrad Aguirre at may inabot itong kung an
Rhezi instantly closed her eyes as Kraius lips touched hers. Hindi kayang ipaliwanag ng dalaga ang pakiramdam na muling mahalikan nito. It has been a long time since she wished to be kissed by him. Iyon nga lang, fate wasn't on their side. Kailangan niyang lumayo para patunayan ang sarili at ang pagmamahal para kay Kraius.They were missing like no one was watching them. Savouring each other's lips like their life depend on it. Ang araw na humahalik sa dagat ay tila ba masaya sa nangyayari sa dalawa. Maging ang hampas ng alon sa buhanginan ay nakikiisa sa damdaming namamayani sa kanilang bawat puso. Habang ang mga matang nakatutok sa mga ito ay pawang masasaya at may ngiti sa labi.Nang tapusin ni Kraius ang halik ay halos habulin ni Rhezi ang mga labi nito upang halikang muli. Batid ng kaniyang puso ang labis na pangungulila dito kaya nang makita niyang nasa harap ito ng altar at naghihintay sa babaeng naglalakad patungo rito ay halos ika
Seven years laterWhere do broken hearts go?Iyon ang laging tanong ni Kraius sa sarili ilang taon na rin ang nakararaan. Love and it's consequences. Was it really have to be so painful and lonely that he couldn't even determine why he was still breathing? Was it really have to be unfair that it still kept on hurting him like hell?Habang nakatanaw sa malawak na karagatan ng Surigao ay hindi mapigilan ng binata na mapamura nang paulit-ulit. The emptiness and torment that he was feeling was just too much that he wished to stop breathing at all. However, he also wished that the thing that was keeping him sane would grant, sooner. That the impossible would be possible.Kilala siya ng lahat bilang makulit at masayahing abogado, ngunit sa likod ng mapagkunwari niyang pagkatao ay isang walang kamatayang kahungkagan na nanirahan nang matagal na panahon sa puso nito. Katulad ng malawak at walang katapusan
Rhezi had the most beautiful dream that night. She dreamed that Kraius and her got married in private. Pawang sila lang at mga malalapit na kaibigan. It was a beach wedding and she was just wearing her usual jeans while Kraius was wearing his khaki shorts. Iyon nga marahil ang dahilan kung bakit hindi mawala sa mukha ng dalaga ang isang matamis na ngiti. It seemed true that her heart flutter in happiness.Nang tuluyang ibuka ng dalaga ang mga mata ay mas lalong naghurumentado ang puso nito. Mas lalo ring lumapad ang nakapaskil na ngiti nito sa labi nang maramdaman ang mabigat na bagay na nakadagan sa may beywang nito. Kinapa iyon ng dalaga at hinila para mas humigpit pa ang pagkakayapos nito sa kaniya. Then she turned to face him, and saw the most handsome man she had ever laid eyes on.Ang mabagal na paghinga nito ay tumatama sa mukha ng dalaga. Ngunit, hindi nito alintana iyon. She stared at him intently as if her life and death depends
Hindi sinayang ni Kraius ang sandali. He released Rhezi from his tight hug and cupped her beautiful face. There were still tears in her eyes and he didn't waste time to remove it. Pinunasan nito iyon gamit ang likod ng mga palad nito ng dahan-dahan. Siniguro nitong hindi na masasaktan ang dalaga sa ginagawa. Pagkatapos ay ibinaba nito ang mukha papalapit sa mukha ni Rhezi at hinalikan nito ang mga mata ng dalaga ng banayad.Ipinikit naman kaagad ni Rhezi ang mga mata nito nang maramdaman ang ginawa ni Kraius. Damang-dama ng puso nito ang ibat-ibang emosyon na nagpapahurumentado sa pagtibok niyon. Nasasaktan ito sa mga nalaman at nagsisisi rin ito, ngunit sadyang kakaiba ang hatid ng bawat mga halik ni Kraius sa mukha nito pababa sa labi.Ang banayad na pagdampi ng mga labi ng binata ay para bang sinasabing magiging maayos din ang lahat. Na hindi na dapat ito mag-alala dahil nandito ito, ipaglalaban siya nito. Na hindi na siya masasaktang m
Abala si Kraius sa pagbabasa ng papeles nang pumasok ang sekretarya nito. Kaagad ang pagbaling ng tingin ni Kraius dito habang nakakunot ang noo. Katulad ng dati, pormal na pormal pa rin ang hitsura ng sekretarya habang patuloy ang lakad nito patungo sa lamesang kinaroroonan.Nang nasa tapat na ito ng lamesa ay tumigil ito at tinaasan ng kilay ang binata. "Someone wants to talk to you Mr. Montreal," wika nito.Kraius forehead creased. Wala itong inaasahang bisita kaya't mababakas sa mukha nito ang pagtataka. He looked at his Piaget watch afterwards, and smiled lightly. He felt excited and happy at the same time. Bigla ay nawala ang nararamdaman nitong pagod mula sa maghapong pagtatrabaho.The truth was, he was very eager to went home. Ilang linggo na rin mula nang makasama nito ang mga anak, at masasabi nitong walang naging problema sa sitwasyon. Naninibago man ang mga ito sa una ngunit hindi iyon hinayaan ng binata na mag
Hindi alam ni Rhezi kung paano ito nakarating sa Monterio Hotel. Ang tanging alam ng dalaga ay gusto nitong lumayo mula sa mansion ni Jericho matapos sabihing mahal siya nito higit pa sa isang kaibigan lamang. She didn't saw that coming. Nagimbal siya sa sinabi nito kasabay noon ay ang pait ng pakiramdam na lumukob sa puso ng dalaga dahil sa panlilinlang ng taong itinuring niyang sandalan sa mahabang panahon.She never thought that Jericho would trick her like that. Paniwalang-paniwala si Rhezi na bakla ito. She was lost when he was with her. She was vulnerable and broken. She ran away after he found her. Sa sobrang sakit ng puso niya nakalimutan ng dalaga ang inis dito. Then, she ran away with him and ended all of her connection to her friends and family.Rhezi sighed as she remembered the memories. She was still unwell but she needed to keep her sane. Ilang minuto na rin itong tulala habang nakatitig sa button ng elevator sa loob ng gusa
Nakangiting tinatanaw ni Rhezi ang mga anak na naglalaro sa malawak na harden ng Bailey mansion. Dos was swimming into their huge inflatable pool while his brother's were sliding in huge slide that was connected to it. Masaya itong nagtatawanan habang nagtatapunan naman ng bubbles kung minsan."Momma!" tawag ni Dos dito.The boy was already fine and treated after Kraius offered his bone marrow for him. Matapos makumpirmang may leukemia nga ito hindi nagsayang nag oras ang binata para gawin ang dapat gawin. Sinalinan na rin ito ng dugo mula sa lalaki na ipinagpapasalamat ng dalaga. She owed him a lot even though they were still not in good terms after they devoured each other that night.It has been two months since everything happened. Two months since Kraius and her have talked about what happened from the past. Dalawang buwan na rin silang hindi nagpapansinan at kaswal lamang sa isat-isa. Dalawang buwan nang pagtanggap a
Tila itinulos sa kinatatayuan si Rhezi habang ang mga mata ay nakatuon kay Kraius na nakatitig din dito. She wanted to say words for him but her mind seemed shut that she couldn't even think straight. Hindi nito alam kung ano ang dapat na gawin o sabihin. Lalopa't mabilis din ang pagtibok ng puso nito sa hindi mawaring dahilan. Kaya sa huli, hinayaan na lamang nito ang sariling mahulog sa mga malalalim at makahulugan tingin ng binata.Ilang taon na rin mula nang huli silang magsama sa espesyal na lugar na iyon. Sabay pa ng mga itong sinulat sa pader ang mga katagang namumukod-tanging dekorasyon sa lugar. Katagang halos sambahin ni Rhezi kapag naririnig nito iyon mula sa lalaki. Katagang tanging nagniningning sa lugar.SENI SEVIYORUM"It's been a while," wika ni Kraius na nagpabalik kay Rhezi sa kasalukuyan.Rhezi blinked and shook her head. Tumango rin ito bilang pagsang-ayon sa sinabi ng binata. "Yeah," s
Tahimik na binabaybay nina Rhezi at Jericho ang daan pauwi sa Bailey mansion. Magaan at payapa ang kalsada kaya matulin ang pagpapatakbo ng lalaki habang sumusulyap paminsan-minsan sa dalaga na nakatanaw lamang sa kanilang nadaraanan.Gustong magpaliwanag ni Jericho tungkol sa nakita ni Rhezi ngunit pinigilan ito ng dalaga. She didn't want to heard a word from him not until they reached their own home. Ayaw nitong makita ng iba na hindi sila nagkakasundo. Gayunpaman, hinding-hindi nakakalimutan ang nangyaring eksena.Hasmet Montreal smirked and left after she asked the both of them. Ni hindi man lamang ito nag-abalang sumagot sa tanong ni Rhezi. Tinapik pa nito ang balikat ng dalaga at iniwan ang dalawa na tila walang pakialam. Naglakad itong tila kagalang-galang habang suot ang mamahaling coat and tie nito.Rhezi's mind was clouded with lots of thoughts. Alam ng dalaga na mayaman ang pamilya ni Jericho. They were actually