Kraius eyes widened as Rhezi's lips touched his. Kasabay noon ay ang eratikong pagtibok ng puso ng binata. Paulit-ulit na tila nakikipagkarerahan. Habang pigil na pigil naman nito ang paghinga.
Hindi makapaniwala si Kraius na hahalikan siya ni Chubz. Ang pakay lamang ng binata at ang personal na sabihin ditong tapos na ang pinapagawa nitong argumentative essay. Hanggang sa kasalukuyan ay hindi pa rin makapaniwala ang binata na nagawa niyang talikuran ang isang masarap at mainit na gabi sa piling ni Shan dahil sa matabang dalaga. Gayunpaman, walang pagsisisi ang binata sa naging desisyon.
Nang pakawalan ng dalaga ang labi ng binata ay ngali-ngaling kutusan ni Kraius ang sarili. Gusto niyang habulin ito at halikang muli sa paraan na gusto niya. Marubdob, mainit at maaalab na halik kumpara sa ibinigay nitong halik.
Kraius smiled as the realization hit him. Tiningnan niya ng nakakaloko ang dalaga na pulam-pula ang mukha dahil sa pagkapahiya. Nakatitig din ito pabalik sa binata habang nakanguso ang mga malalambot at mapupulang labi. Nang-aakit sa tila nanuno sa punsong binata.
Sa nakita ay ilang beses napamura si Kraius sa isip. Lumunok din ito para pigilan ang sarili sa balak na gawin. Ang labi nitong nakanguso paharap sa binata at ang mga mata nitong kasing dilim ng gabi ay tila nanghihipnotismo.
But, Kraius knew better. He desperately stopped himself from doing things that he would regret after. For heaven's sake, Chubz was a minor. Baka ma-Tulfo lang siya kapag nagkataon.
"I'm sorry," wika ni Rhezi sa binata. I ayos din nito ang sarili at tumayo ng tuwid paharap kay Kraius.
Kraius creased his eyebrows. An indication that he doesn't like what he heard from Rhezi. Inilagay din nito ang hintuturo sa panga nito na tila nag-iisip. Kapagkuwan ay naging payapa ang ekspresyon ng gwapo nitong mukha.
"Jowa kita 'di ba?" tanong ni Kraius.
Nagulat si Rhezi sa tanong ng binata ngunit hindi na lamang ito nagpahalata. Kahit na ang totoo ay tila lulupasay na ito sa school ground dahil sa pagsayad ng labi ni Kraius sa labi nito.
"Oo, bakit?" naguguluhang tanong ng dalaga.
"Date me!" walang kaabog-abog na alok ni Kraius sa dalaga. Sinulyapan din nito ang tatlong kaibigan ng ni Rhezi na parehong nanonood lamang sa dalawa. Nagtatanong ang mga mata ng mga ito habang puno ng kuryusidad sa nangyayari.
"Baka akala mo, gustong-gusto ko 'yang offer mo, ah. Pero, sige na nga!" tila napipilitang wika ng dalaga.
Napailing si Kraius. Rhezi's voice lacked conviction. Alam ng binata na nagpapanggap lamang ito. Nang magsalita pa muli ang dalaga ay natawa ng mahina si Kraius sa sinabi nito. Habang sinamaan naman ito ng tingin ni Rhezi. Ang mahinang pagtawa nito ay naging halakhak.
"Tara na nga!" wika ni Kraius sa dalaga, kapagkuwan. Mabilis nitong inakbayan ang dalaga na naging dahilan para manigas ang katawan ni Rhezi. Dejavu. Ang bawat pagdantay lamang ng balat ng lalaki sa dalaga ay nagdudulot na dito ng kakaibang kiliti at pakiramdam. Na nagiging sanhi para magwala ang mga bulati ni Rhezi sa tiyan. Habang walang habas naman ang puso nito sa pagtibok ng mabilis.
Walang salitang namutawi sa dalaga nang akayin ito ni Kraius patungo sa kotse nito. Lahat ng mga mata ng mga estudyanteng naroon ay nasa dalawa, partikular na sa gwapong abogado. May ibang nandidiri mayroon din namang hindi makapaniwala sa nakikita. Ipinagkibit-balikat na lamang ito ng binata at tumuloy na sa kotseng pag-aari nito na nakapark sa malawak na pathway ng eskwelahan.
"Bakit ikaw ang laging sumusundo sa akin? May driver ako!" pagmamaktol ni Rhezi nang tuluyang makapasok sa loob ng sasakyan ng binata. Hinubad din nito ang bag at inilagay sa paanan nito.
"Pinauwi ko na. Jowa kita, 'di ba? Ako dapat ang sumusundo sa'yo," wala sa sariling sambit ni Kraius. Nakakunot ang noo nito habang ang mga mata ay nasa dalagang katabi. Nakaupo na ito sa driver seat at handa nang paandarin ang kotse kung hindi lamang nagtanong si Rhezi.
Hinampas ni Rhezi si Kraius sa balikat. "Eh, joke lang 'yon! Pinagloloko mo ba ako?" Ngumuso ito.
"Don't pout. I might kiss you right here right now," anas ng binata.
Rhezi got stunned. Agad-agad ay naalala nito ang ginawa kanina. Namulang muli ang mga pisngi ng dalaga habang inaayos ang sarili sa pagkakaupo. Ibinaling din nito ang tingin sa labas ng sasakyan. Hindi na rin nito sinulyapan pa si Kraius na halatang iniinis siya.
Nang maramdaman ng dalaga na umaandar na ang kotse ng binata ay saka pa lamang ito nakahinga nang maluwag. She hated to be teased. Nahihiya pa rin siya sa ginawa niya kay Kraius dahil sa dare ng mga kaibigan. Gayunpaman, may konteng saya na nararamdaman ang kaniyang puso dahil sa nangyari. Hindi niya lubos maisip na mahahalikan niya si Kraius ng ganoon na lang.
"Traffic," narinig ng dalagang anas ni Kraius.
Katulad ng dati puno pa rin ang mga lansangan ng Manila dahil sa trapiko. Maingay pa rin ito dahil sa pagpapalitan ng mga busina ng mga sasakyan. Naiiling na lamang ang dalaga habang pinagmamasdan ang kahabaan ng EDSA. Tiyak niyang mas lalong masisira ang ozone layer dahil sa maitim na usok na nagmumula sa tambutso ng mga ito.
"Aren't you going to talk to me?" pagputol ni Kraius sa katahimikan.
"Bakit naman kita kakausapin?" tanong pabalik ng dalaga sa binata.
Napabuntonghininga si Kraius at mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa manibela ng minamanehong sasakyan. Sinulyapan din nito ang dalaga na nasa labas pa rin ng bintana ang tingin. Kraius sighed, again. Hindi kayang ipaliwanag ng binata ang inis na unti-unting sumibol sa kalooban nito.
"You kissed me. Kailangan mo akong panagutan!" eksaheradong pahayag ng binata.
Kaagad ang pagbaling ni Rhezi ng tingin sa binata sa sinabi nito. Nakakunot ang noo ng dalaga habang may hindi makapaniwalang tingin para dito. Biglang nag-loading ang lahat sa dalaga hanggang sa nanlaki ang mga mata nito.
"Seryoso? Bakla ka ba?!" hindi napigilang usal ni Rhezi.
"Sa gwapo kong 'to?!" sagot naman ni Kraius. Kasabay niyon ay ang biglang pagpreno ng binatang abogado.
Sa ginawa nito ay muntik nang sumubsob sa harap ng kotse ang dalaga kung hindi lamang ito mabilis na nakahawak doon bilang suporta. Nakayuko ito sa harapan ng kotse hanggang unti-unting itinutok ang nakamamatay nitong tingin para sa binata.
"Papatayin mo ba ako?!" galit na sambit ng dalaga kay Kraius.
"I-I'm sorry. I didn't mean to," hinging paumanhin ng binata kay Rhezi. Seryoso itong nakatingin dito habang may nagmamakaawang tingin. Napabuntonghininga na lamang si Rhezi at dahan-dahang tumango.
"Sorry din," wika ng dalaga nang makahuma.
Kraius nodded and maneuvered the car. He took a last glimpse to Rhezi and sighed heavily. Mukhang galit sa kaniya ang dalaga at inaamin niyang kasalanan niya iyon. Hindi lubos maisip ng binata na ang simpleng pagsundo lamang niya dito ay hahantong sa isang napakakomplikadong sitwasyon. Bukod pa roon, naninibago si Kraius sa kaniyang sarili. Isang irap at sungit lamang ng dalaga sa kaniya ay tumitiklop na siya dito.
Mabilis ang naging biyahe ng dalawa nang lampasan nila ang mahabang trapiko sa EDSA. Ilang sandali ay tanaw na ni Rhezi ang entrada ng kanilang mansion sa Forbes. Napangitinsi Rhezi sa nakita. As usual, maganda pa rin ang exterior nito sa kaniyang paningin.
"Salamat!" wika ng dalaga habang mabilis na kinakalas ang seatbelt sa katawan nito.
Napataas ang kilay ni Kraius nang makita ang pagmamadali sa kilos nito. Naiiling na lamang ang binata habang pinagmamasdan ito sa ginagawa. Napangisi rin si Kraius nang hindi man lamang iyon natanggal. Sa kilos ng dalaga ay halatang iniiwasan siya nito.
"Here. Let me," wika ni Kraius. Mabilis din itong lumapit sa dalaga upang tulungan ito sa ginagawa.
Sa ginawa nito ay nanigas si Rhezi sa kinauupuan. Sobrang lapit ng mukha ni Kraius sa mukha nito na halos iisa na lamang ang kanilang hinihingahan. Kaagad ding naging eratiko ang tibok nang puso ng dalaga dahilan kung bakit tila pinangapusan ito ng hininga. Natigil din ito sa ginagawa at natulala na lamang sa binata.
"Anong ginagawa mo?" tanong ni Rhezi nang mapansing hindi man lamang kumikilos si Kraius sa kaniyang harapan para umusod. Nanatili ito roon kahit pa tapos na itong tanggalin ang seatbelt ng dalaga.
"I am just think--"
Kraius lost his words as he shifted his gaze to Rhezi. Lumunok din ito ng ilang ulit upang pakalmahin ang sarili sa anumang iniisip. Isa siyang abogado ngunit tila siya nahihipnotismo sa mga labi ng dalaga. Naalala bigla ng binata ang lasa ng labi ng dalaga sa labi niya. Gusto niyang matikman muli ang labi nito. Ang tila kuryenteng dumadaloy sa kaniya at ang kakaibang pakiramdam na tila nanuno siya sa punso kapag napapalapit siya dito.
Napabuntonghininga si Kraius. Wala na siyang pakialam kung ma-Tulfo man siya pagkatapos ng gagawin. He looked at Rhezi intensely and coped her chin. Sa ginawa ng binata ay nanlaki ang mga mata ni Rhezi ngunit walang salitang namutawi sa labi nitong mapupula.
"Open your mouth," utos ni Kraius na kaagad namang sinunod ng dalaga.
Kraius leaned forward to Rhezi. Dahan-dahan habang ang mga mata ay nakatuon pa rin sa mga tulalang dalaga. Nang tuluyang makalapit ay ngumiti ang binata. Ramdam niya ang paninigas ng katawan nito ngunit mas ramdam ng binata ang mabilis na pagtibok ng kaniyang puso.
Kraius knew he was in trouble but the sight of Rhezi opening his mouth for him was tempting. Para bang inaanyayahan ang binatang gawin ang mga bagay na alam niyang pagsisisihan nito sa huli. Para bang nilulunod ang utak niya hanggang sa makalimutan na niya ang tama sa mali.
"This is the right way to kiss Chubz," he whispered and claimed her lips.
Kraius mind went blank when his lips finally touched hers. All his system was shutdown because of the friction their lips made. For Kraius, Rhezi's lips was the most sweetest. Like a stawberry jam in a soft loaf. Tasty and desirable. Nakakaakit at nakakatakam.
"Follow me," utos ng binata at sinimulang igalaw ang mga labi nito sa labi ng dalaga.
Hindi malaman ni Rhezi ang gagawin. Lutang at gulat pa rin ang dalaga dahil sa mga nangyayari ngunit alam na alam niyang isa siyang marupok hindi lamang sa pagkain kundi pati na rin kay Kraius. Tila pinaparusahan siya ng langit dahil sa ginagawa nitong banayad na hagod sa mga labi niya.
Mabilis man ang tibok ng puso ni Rhezi ngunit mas mabilis ang kaniyang isip sa anumang gusto nitong gawin. She was afraid but her urged was stronger than her confusion. So, she mimicked him. Ginaya niya ang ginagawa ng binata hanggang masanay siya sa bawat galaw ng labi nito.
"I want more," Kraius whispered in between their kisses. He ended the kiss and looked at Rhezi's flushed face. He smiled teasing and winked at her. "Isa pa, please. . ." nakangiting pakiusap nito.
Mabilis na tumango si Rhezi sa gusto ni Kraius. Damang-dama ng dalaga ang pag-iinit ng mukha dahil sa pagkapahiya ngunit hindi na lamang niya iyon ininda. Mas mainit ang labi ni Kraius na kasalukuyang inaangkin ang labi ng dalaga. Hawak na nito ang magkabilang pisngi ni Rhezi habang nakaharap na ito ng tuluyan sa dalaga.
Rhezi closed her eyes as Kraius savoured her lips. Hahayaan na muna niya ang sariling malunod sa cloud nine kasama si Kraius at sa damdaming kaniyang nararamdaman para dito.
@sheinAlthea
Kraius moved his hand to undress Shan. Halatang may pagmamadali ang bawat kilos nito. Habang hindi naman naputol ang nag-aalab na halikan ng dalawa. Dila sa dila na tila nag-eespadahan sa kasabikan.He smiled when she helped him take off her own clothes. Kaagad na bumitaw ang binata dito at pinagmasdan itong naghuhubad sa harap nito. Dahan-dahan na para bang tinutukso ang binata sa ginagawa na may mapang-akit na tingin habang kagat ang labi."Shit!" mura ni Kraius nang tuluyan nitong mahubad ang damit na suot at bumungad dito ang tayong-tayo nitong mga dibdib. He was feeling hot, and his body was burning with lust. He desperately wanted to release his frustration and claim her in an instant.Hinablot ng binata si Shan upang halikan itong muli ngunit pinigilan siya nito. He looked at her with confusion in his eyes while his forehead creased. Ngumiti lamang ito kay Kraius at maingat na itinapal ang hintuturo nito sa labi ng
Rhezi looked at her phone when it blink. It was a message from her mother. She abruptly took the phone and read the message. She pouted and frowned. Mas lalong nasira ang mood niya nang mabasa ang mensahe nito. Mabilis na pinatay ng dalaga ang cellphone at isinilid iyon sa bag na gamit nito."Anong iniisip mo, Taba?"Rhezi instantly glared at Jericho. Magkasama sila ng binata dahil sa isang project sa English. Sa kasamaang palad ito ang naging partner ng dalaga na inireklamo pa niya sa kanilang adviser ngunit hindi rin nito pinakinggan. Habang tuwang-tuwa naman si Jericho dahil sa nangyari.Sa isang sikat na restaurant sa BGC sila nagtungo. Presko ang lugar at hindi maingay dahil private room ang ibinigay ng mga ito. Doon lamang nalaman ni Rhezi na pagmamay-ari iyon ng pamilya ni Jericho. Rhezi was impressed but it vanished into thin air in an instant."Hindi ikaw ang iniisip ko kaya kumalma ka!" wika ng d
An inevitable smile flashed on Rhezi's face when the unfamiliar ceiling greeted her sight. It was plain white but has an intricate design at the center. A combination of white and black color of false ceiling with LED lights and a gold mini chandelier. It was luxurious and classy. A breathtakingly beautiful view.Umikot si Rhezi ng posisyon mula sa pagkakahiga at pinagmasdan ang lukot na kumot na katabi ng kaniyang ginagamit na comforter. Ginamit iyon ni Kraius noong nagdaang gabi at tinabihan rin siya nitong matulog habang yakap siya nito sa likod. Bagay na mas lalong nagbigay ng saya sa dalaga.She was overwhelmed from the memories with Kraius the other night. Nararamdaman pa rin ng dalaga ang yakap ng binata sa likuran nito. Maging ang amoy ng katawan ni Kraius ay tila nakadikit na sa kaniya. Nanunuot sa kaniyang ilong na kumakalat naman sa kaniyang buong sistema.Rhezi took her phone under the pillow and swiped i
Warning SPGKraius was out of control. The soft kisses he gave to Rhezi became hard and rough. He even lifted her and put her on top of the car's hood for better access. Maging ang dalaga ay tila wala na rin sa sariling nakapulupot na lamang ang mga kamay sa batok ng binata habang sinasagot nito ang bawat galaw ng labi ni Kraius.The kiss ended and they both stared at each other. Malakas man ang ulan ngunit mas malakas ang atraksyon ng dalawa sa isat-isa. Nakahugpong ang mga mata na para bang may sariling isip na nag-uusap at nagkakaintindihan.The coldness from the rain in their body was evident but the unadulterated desire was rising fast. It was too much.Sitting on top of his Mercedes-Benz A20, Kraius leaned forward to kiss Rhezi's forehead. He traced it with his lips while his hands was holding her leg tight. He was towering her while his warm lips was hoovering her face. Kissing and
Rhezi closed her eyes as the vivid memory from the past flashed on her mind. She shook her head slightly andmassaged her temple. She was feeling uneasy out of nowhere. She tried to calm herself and her eyes abruptly turned to Kraius Montreal who was standing in front of them, facing one of Mrs. Andao's witness. "Kung si Mr. Andao ang sinasabing nangaliwa kay Mrs. Andao, bakit madalas ang paglabas ni Mrs. Andao sa gabi?" wika ni Kraius. Humarap din ito sa mga naroon at inilibot ang paningin. Nang makita nito ang hinahanap ay tumigil ang mga mata nito roon. "If Mr Andao was cheating from the beginning, can you prove your claim?" dagdag pa nito. Rhezi blinked a few times as his eyes pierced through her. Nakita na lamang ng dalaga ang mabilis na pagtalikod ni Kraius para harapin ang witness. Marami itong tanong na hindi na halos masagot ng huli. Kapagkuwan, ay naglakad ito papalapit kay Judge Condrad Aguirre at may inabot itong kung an
Pagod na isinandal ni Rhezi ang likod nito sa malambot na sofa. Tumingala din ito at hinilot ang sentido habang nakapikit. She was dead tired and drained from all the things that happened to her the whole day. Aside from that, she was hungry too.Hinubad niya ang blue na blazer at itinapon iyon kung saan. Tila walang lakas na kinapa ang cellphone sa ibabaw ng sofa at tiningnan iyon. It was past eight in the evening. Hindi na nagulat ang dalaga kung bakit halos wala na siyang lakas na kumilos pa.After the trial was her another meeting with a client. Isang politiko na gustong makipaghiwalay sa asawa. It was a two hours conversation and explaining. She was tired of it but seeing Kraius was more tiring.Her lips instantly flashed a geniune smile, as she felt someone was removing her heels. Kaagad na nagmulat ng mata ang dalaga at tiningnan iyon."Hi!" Rhezi greeted. "How was your day?" she added.
Napahilot sa sentido si Kraius habang binabasa ang papeles na hawak nito. Mahigpit naman ang pagkakahawak ng isa nitong kamay sa papel na halos mapunit na iyon. Nang hindi makatiis ay pabagsak nito iyong itinapon sa mesang kahoy na nasa harapan lamang nito."Shit!" malakas na mura ni Kraius na halos dumagundong sa nakasarado nitong opisina. Agad namang pumasok ang sekretarya nito at tiningnan ang binata ng pailalim gamit ang makapal na salamin nito sa mata."Anything you want, Mr. Montreal?" nakataas ang kilay na tanong ng sekretarya.Binaling ni Kraius ang tingin dito at tila walang interes na pinagmasdan ito mula ulo hanggang paa. Tumaas naman ang kilay ng sekretarya sa ginawa ng binata ngunit hindi na lamang ito nagsalita."Wala ka na bang ibang gagawin kundi ang sungitan ako?" tanong ni Kraius dito, kapagkuwan. He looked at her unbelievably and shook his head after. Pagkatapos ay pinulot nitong muli an
Hindi malaman ni Rhezi ang dapat na maging reaksyon dahil sa nalaman. She confirmed the news to the head of the law firm and got her head more painful. Totoong nabili nga ni Kraius ang firm at totoo ring ang bago niyang opisina ay nasa Montreal Law.Mabigat ang dibdib na iniwan ni Rhezi ang firm. At exactly five in the afternoon, she went out from work and drove his car to a pastry shop around Metro.Mabigat man ang loob ni Rhezi dahil sa kamalasang natamo sa buong araw medyo gumaan pa rin iyon dahil sa nakita pagpasok pa lamang nito sa shop. Kung may isa man na hindi nawala sa dalaga ay ang hilig nito sa pagkain ng iba't ibang klase ng cake. Iyon nga lamang, sugar free cake na ang kinakain nito.After she bought Lava Moist Cake she abruptly turned her back to leave. Ngunit natigil ang lahat ng gagawin ng dalaga nang bumungad sa kaniya ang babaeng matagal na niyang hindi nakikita. The sight in front of her, made her heart
Rhezi instantly closed her eyes as Kraius lips touched hers. Hindi kayang ipaliwanag ng dalaga ang pakiramdam na muling mahalikan nito. It has been a long time since she wished to be kissed by him. Iyon nga lang, fate wasn't on their side. Kailangan niyang lumayo para patunayan ang sarili at ang pagmamahal para kay Kraius.They were missing like no one was watching them. Savouring each other's lips like their life depend on it. Ang araw na humahalik sa dagat ay tila ba masaya sa nangyayari sa dalawa. Maging ang hampas ng alon sa buhanginan ay nakikiisa sa damdaming namamayani sa kanilang bawat puso. Habang ang mga matang nakatutok sa mga ito ay pawang masasaya at may ngiti sa labi.Nang tapusin ni Kraius ang halik ay halos habulin ni Rhezi ang mga labi nito upang halikang muli. Batid ng kaniyang puso ang labis na pangungulila dito kaya nang makita niyang nasa harap ito ng altar at naghihintay sa babaeng naglalakad patungo rito ay halos ika
Seven years laterWhere do broken hearts go?Iyon ang laging tanong ni Kraius sa sarili ilang taon na rin ang nakararaan. Love and it's consequences. Was it really have to be so painful and lonely that he couldn't even determine why he was still breathing? Was it really have to be unfair that it still kept on hurting him like hell?Habang nakatanaw sa malawak na karagatan ng Surigao ay hindi mapigilan ng binata na mapamura nang paulit-ulit. The emptiness and torment that he was feeling was just too much that he wished to stop breathing at all. However, he also wished that the thing that was keeping him sane would grant, sooner. That the impossible would be possible.Kilala siya ng lahat bilang makulit at masayahing abogado, ngunit sa likod ng mapagkunwari niyang pagkatao ay isang walang kamatayang kahungkagan na nanirahan nang matagal na panahon sa puso nito. Katulad ng malawak at walang katapusan
Rhezi had the most beautiful dream that night. She dreamed that Kraius and her got married in private. Pawang sila lang at mga malalapit na kaibigan. It was a beach wedding and she was just wearing her usual jeans while Kraius was wearing his khaki shorts. Iyon nga marahil ang dahilan kung bakit hindi mawala sa mukha ng dalaga ang isang matamis na ngiti. It seemed true that her heart flutter in happiness.Nang tuluyang ibuka ng dalaga ang mga mata ay mas lalong naghurumentado ang puso nito. Mas lalo ring lumapad ang nakapaskil na ngiti nito sa labi nang maramdaman ang mabigat na bagay na nakadagan sa may beywang nito. Kinapa iyon ng dalaga at hinila para mas humigpit pa ang pagkakayapos nito sa kaniya. Then she turned to face him, and saw the most handsome man she had ever laid eyes on.Ang mabagal na paghinga nito ay tumatama sa mukha ng dalaga. Ngunit, hindi nito alintana iyon. She stared at him intently as if her life and death depends
Hindi sinayang ni Kraius ang sandali. He released Rhezi from his tight hug and cupped her beautiful face. There were still tears in her eyes and he didn't waste time to remove it. Pinunasan nito iyon gamit ang likod ng mga palad nito ng dahan-dahan. Siniguro nitong hindi na masasaktan ang dalaga sa ginagawa. Pagkatapos ay ibinaba nito ang mukha papalapit sa mukha ni Rhezi at hinalikan nito ang mga mata ng dalaga ng banayad.Ipinikit naman kaagad ni Rhezi ang mga mata nito nang maramdaman ang ginawa ni Kraius. Damang-dama ng puso nito ang ibat-ibang emosyon na nagpapahurumentado sa pagtibok niyon. Nasasaktan ito sa mga nalaman at nagsisisi rin ito, ngunit sadyang kakaiba ang hatid ng bawat mga halik ni Kraius sa mukha nito pababa sa labi.Ang banayad na pagdampi ng mga labi ng binata ay para bang sinasabing magiging maayos din ang lahat. Na hindi na dapat ito mag-alala dahil nandito ito, ipaglalaban siya nito. Na hindi na siya masasaktang m
Abala si Kraius sa pagbabasa ng papeles nang pumasok ang sekretarya nito. Kaagad ang pagbaling ng tingin ni Kraius dito habang nakakunot ang noo. Katulad ng dati, pormal na pormal pa rin ang hitsura ng sekretarya habang patuloy ang lakad nito patungo sa lamesang kinaroroonan.Nang nasa tapat na ito ng lamesa ay tumigil ito at tinaasan ng kilay ang binata. "Someone wants to talk to you Mr. Montreal," wika nito.Kraius forehead creased. Wala itong inaasahang bisita kaya't mababakas sa mukha nito ang pagtataka. He looked at his Piaget watch afterwards, and smiled lightly. He felt excited and happy at the same time. Bigla ay nawala ang nararamdaman nitong pagod mula sa maghapong pagtatrabaho.The truth was, he was very eager to went home. Ilang linggo na rin mula nang makasama nito ang mga anak, at masasabi nitong walang naging problema sa sitwasyon. Naninibago man ang mga ito sa una ngunit hindi iyon hinayaan ng binata na mag
Hindi alam ni Rhezi kung paano ito nakarating sa Monterio Hotel. Ang tanging alam ng dalaga ay gusto nitong lumayo mula sa mansion ni Jericho matapos sabihing mahal siya nito higit pa sa isang kaibigan lamang. She didn't saw that coming. Nagimbal siya sa sinabi nito kasabay noon ay ang pait ng pakiramdam na lumukob sa puso ng dalaga dahil sa panlilinlang ng taong itinuring niyang sandalan sa mahabang panahon.She never thought that Jericho would trick her like that. Paniwalang-paniwala si Rhezi na bakla ito. She was lost when he was with her. She was vulnerable and broken. She ran away after he found her. Sa sobrang sakit ng puso niya nakalimutan ng dalaga ang inis dito. Then, she ran away with him and ended all of her connection to her friends and family.Rhezi sighed as she remembered the memories. She was still unwell but she needed to keep her sane. Ilang minuto na rin itong tulala habang nakatitig sa button ng elevator sa loob ng gusa
Nakangiting tinatanaw ni Rhezi ang mga anak na naglalaro sa malawak na harden ng Bailey mansion. Dos was swimming into their huge inflatable pool while his brother's were sliding in huge slide that was connected to it. Masaya itong nagtatawanan habang nagtatapunan naman ng bubbles kung minsan."Momma!" tawag ni Dos dito.The boy was already fine and treated after Kraius offered his bone marrow for him. Matapos makumpirmang may leukemia nga ito hindi nagsayang nag oras ang binata para gawin ang dapat gawin. Sinalinan na rin ito ng dugo mula sa lalaki na ipinagpapasalamat ng dalaga. She owed him a lot even though they were still not in good terms after they devoured each other that night.It has been two months since everything happened. Two months since Kraius and her have talked about what happened from the past. Dalawang buwan na rin silang hindi nagpapansinan at kaswal lamang sa isat-isa. Dalawang buwan nang pagtanggap a
Tila itinulos sa kinatatayuan si Rhezi habang ang mga mata ay nakatuon kay Kraius na nakatitig din dito. She wanted to say words for him but her mind seemed shut that she couldn't even think straight. Hindi nito alam kung ano ang dapat na gawin o sabihin. Lalopa't mabilis din ang pagtibok ng puso nito sa hindi mawaring dahilan. Kaya sa huli, hinayaan na lamang nito ang sariling mahulog sa mga malalalim at makahulugan tingin ng binata.Ilang taon na rin mula nang huli silang magsama sa espesyal na lugar na iyon. Sabay pa ng mga itong sinulat sa pader ang mga katagang namumukod-tanging dekorasyon sa lugar. Katagang halos sambahin ni Rhezi kapag naririnig nito iyon mula sa lalaki. Katagang tanging nagniningning sa lugar.SENI SEVIYORUM"It's been a while," wika ni Kraius na nagpabalik kay Rhezi sa kasalukuyan.Rhezi blinked and shook her head. Tumango rin ito bilang pagsang-ayon sa sinabi ng binata. "Yeah," s
Tahimik na binabaybay nina Rhezi at Jericho ang daan pauwi sa Bailey mansion. Magaan at payapa ang kalsada kaya matulin ang pagpapatakbo ng lalaki habang sumusulyap paminsan-minsan sa dalaga na nakatanaw lamang sa kanilang nadaraanan.Gustong magpaliwanag ni Jericho tungkol sa nakita ni Rhezi ngunit pinigilan ito ng dalaga. She didn't want to heard a word from him not until they reached their own home. Ayaw nitong makita ng iba na hindi sila nagkakasundo. Gayunpaman, hinding-hindi nakakalimutan ang nangyaring eksena.Hasmet Montreal smirked and left after she asked the both of them. Ni hindi man lamang ito nag-abalang sumagot sa tanong ni Rhezi. Tinapik pa nito ang balikat ng dalaga at iniwan ang dalawa na tila walang pakialam. Naglakad itong tila kagalang-galang habang suot ang mamahaling coat and tie nito.Rhezi's mind was clouded with lots of thoughts. Alam ng dalaga na mayaman ang pamilya ni Jericho. They were actually