KABANATA 33:

May inilabas s’yang panyo at itinakip iyon sa mga mata ko.Naramdaman kong pumunta s’ya sa likuran ko pagkuwa’y hinawakan ang magkabilaan kong balikat para alalayan ako.

“Sige, baby. Lakad na, trust me, okay? Hinding-hindi kita ipapahamak”bulong n’ya sa tenga ko kaya kaagad akong tumango sa kaniya.

Mas may tiwala ako kay Ares kaysa sa sarili ko kaya nagsimula na akong maglakad nanatili namang nasa balikat ko ang kamay n’ya kaya kampante akong hindi ako mapapahawak.

Naglakad lang ako ng naglakad habang hindi n’ya sinasabi sa’kin na huminto na.

“Napapagod na ako, ah”reklamo ko.

Narinig ko naman ang pagtawa n’ya kaya napangiti ako. Hinding-hindi ko makakalimutan kong paano s’ya tumawa.

“Stop, baby”anito kaya huminto na ako sa paglalakad.

Napa-wow ako ng tanggalin n’ya ang piring sa mata ko.Nasa pantalan kami at may yateng naghihintay sa’min.

“Sasakay tayo d’yan?”tanong ko.

“Yes, baby”tugon n’ya sa’kin.

Napabaling ako sa kaniya ng hawakan n’ya ang kamay ko at inalalayan akong sumakay sa ya