Chapter 44 "Para ito sa pamilya ko." Sabi ko bago ko pinutok ang baril. Isang malakas na putok ang nag-echo sa buong warehouse, at bumagsak si Ricardo sa sahig, walang buhay. Huminga ako ng malalim, ang galit at tensyon sa aking dibdib ay unti-unting lumuluwag. Pero alam kong hindi pa tapos ang laban. Kailangan kong tiyakin na wala nang banta sa aking pamilya. "Linisin niyo ang lugar na ito. Siguraduhing walang makakatakas," utos ko sa aking mga tauhan. "At alamin niyo kung may iba pang mga plano si Ricardo." "Oo, boss," sagot nila sabay-sabay, agad na kumilos upang sundin ang aking utos. Habang nagmamasid ako sa paligid, nakita ko ang isang mesa na puno ng mga papel at mapa. Lumapit ako at sinuri ang mga ito. May mga plano at listahan ng mga pangalan—mga taong pinaplano nilang saktan, kasama na ang aking pamilya. "Boss, may nahanap kami," sabi ng isa sa mga tauhan ko, hawak-hawak ang isang laptop. "Mukhang may mga email dito na nagpapakita ng mga plano nila." "Dalhin n
Chapter 45 Isang malakas na pagsabog ang yumanig sa buong paligid at nagliliyab ang mga apoy na tumupok sa buong hideout ng kalaban. Ang patay na katawan ni Ricardo ay kasama sa mga natupok, pati ang mga tauhan nito. "Kayganda sa aking paningin," sambit ko habang ang boses ko'y puno ng panganib. "Boss, kailangan na nating makaalis ngayon din," bigkas ni Botyok. "Handa na ang sasakyan," sabi naman ni Carlos. Kaya agad akong tumalikod upang umalis sa lugar. Hahang papasok ako sa loob ng kotse ay ramdam ko ang init mula sa apoy. "Boss, may nasagap akong mga kalaban paparating," sabi ni Botyok sa kabilang linya. "Mukhang gusto nilang sumunod kay Ricardo. Magsihanda kayo. Susulubungin natin sila sa aking mga sasakyan," utoridad kong sabi habang ang boses ko'y puno ng panganib. Habang umaandar ang sasakyan, naririnig ko ang mga putok ng baril at ang mga sigaw mula sa malayo. Ang tensyon ay lumalakas, at alam kong hindi magiging madali ang pagtakas na ito. "Boss, nasa li
Chapter 46 Agad akong pumasok sa loob ng hideout at pumunta sa isang silid kung saan pinaparusahan ang mga bihag upang umamin. Habang humihit-hit ako sa aking tabako ay naglalaro sa aking isipan kung paano ko ito paparusahan o papatayin. "Pakawalan niyo ako," sigaw ng aming bihag. "Hahaha, kanina lang ay ang tapang mo. Pero ngayon, para kang isang batang nagtatago sa saya ng ina," pang-uuyam ng aking tauhan habang ang iba ay tumatawa sa nasaksihan. "Maawa kayo sa akin, pakawalan ninyo ako," pagmamakaawa ng bihag. "Boss, anong gagawin natin?" tanong ni Botyok habang may ngising nakapaskil sa labi. "Ihanda mo ang mga kagamitan," utos ko dito. Ang aking pinahanda ay ang gagamitin kong mga hinagiban upang paaminin ito. "Ikaw? Sino ka ba talaga?" tanong ng bihag. "Wag mo nang alamin," malamig kong sabi. "Hindi mo kilala ang binangga ninyo? Nakakaawang tao, siya ang Mafia Boss na ipapapatay ng inyong amo," pang-uuyam na wika ni Carlos. Nakita ko ang takot sa mga mata ng bihag. A
Kaya agad niyang sinabi ang lahat-lahat na siyang pakana ng lahat at wala nang iba pa. Agad kong winakasan ang kanyang buhay gamit ang matalim kong kutsilyo. "Ganito ang mangyayari sa mga taong gustong kumalaban sa isang Mafia Boss," malamig kong sabi. Nakita ko kung paano lumabas ang pulang likido sa kanyang bibig hanggang tumirik ang kanyang mga mata saka bumagsak sa sahig. Ang tahimik ng silid ay napalitan ng tunog ng kanyang huling hininga. "Boss, anong susunod na gagawin natin?" tanong ni Botyok habang tinitingnan ang walang buhay na katawan ni Victor. "Lilinisin natin ang kalat na ito. Ayokong may makaalam na narito tayo," utos ko habang pinupunasan ang dugo sa kutsilyo. "Kunin niyo ang lahat ng dokumento at mga mapa. Baka may mahalagang impormasyon na magagamit natin." Habang nagliligpit ang mga tauhan ko, napansin ko ang isang liham sa mesa. Binuksan ko ito at nabasa ang mga plano ni Victor para sa susunod na hakbang ng kanilang operasyon. "Boss, mukhang may iba pa
Chapter 48 Magda POV Dalawang araw pa lang kami naririto ay marami nang nangyari. Una, muntik nang makidnap ang dalawang kambal. Buti na lang at agad akong nakakita ng matigas na bagay upang ipalo sa ulo ng lalaki. At ngayong araw, maraming mga bantay sa paligid at puro mga armado. "Mom, ayaw po magising ni Dad!" bigkas ng aking anak na si Andi, may halong takot sa kanyang boses. "Maybe he was tired, kaya ayaw niyang magising," sambit naman ng isa kong anak na si Andrew, pilit na pinapakalma ang kapatid. "Hayaan muna ninyong makapahinga ang Dad ninyo," ngiti kong sabi, pilit na pinapakalma ang aking sarili at ang mga bata.Kaya agad ko silang pinaghainan ng almusal.Hanggang bumaba ang kanilang ama na si Dark. Napatingin ako sa kanyang mga mata ngunit wala akong makitang emosyon doon kaya agad kong binalik ang aking mga mata sa kambal kong anak."Good morning, Dad!" masayang bati ni Andi at Andrew, sabay-sabay na kumakaway."Good morning," sagot ni Dark, pero walang pagbabago sa
Chapter 49Ngayon ay naintindihan ko na kung bakit marami siyang tauhan at may mga armas pa.Kaya pala noong nasa Bohol kami ay pakiramdam ko may mga matang nakamasid sa bawat galaw ko dahil pinabantayan niya pala kami. Hindi ko lubos maisip na ang binentahan ko ng aking puri noon ay isa palang Mafia Boss na naging ama ng aking kambal na anak na si Dark Mondragon Smith.Tanggap ko na ang kapalaran ko na ang asawa ko ay isang Mafia. Kinatatakutan ng mga tao ang siyang naging kasama ko habang buhay."Tanggap ko kung ano ang iyong pagkatao, pero sana ay wag mo kaming pababayaan, Dark!" sambit ko.Biglang lumambot ang kanyang mukha sa aking sinabi at ang kanyang mga mata ay lumamlam habang nakatingin sa akin."Magda, pangako, hinding-hindi ko kayo pababayaan," sabi niya, habang hinahawakan ang aking mga kamay. "Kayo ni Aerol at Andi ang pinakamahalaga sa akin. Gagawin ko ang lahat para protektahan kayo."Ramdam ko ang sinseridad sa kanyang boses at ang bigat ng kanyang pangako. "Dark, gus
Chapter 50Pagdating ng hapon, agad akong naghanda ng hapunan para sa aming lahat. Pati ang mga tauhan ni Dark ay aking pinagluto. Habang ang kambal ay nasa kanilang silid."Ma'am Magda! Tutulungan ka po naming maghanda," sambit ng mayordoma ng mansyon."Salamat po, Manang Lita. Magda na lang po ang itawag ninyo sa akin," ngiti kong sabi."Oo nga pala, Magda. Ano ang paboritong pagkain ng kambal? Gusto kong siguraduhin na magugustuhan nila ang ihahanda natin," tanong ni Manang Lita habang inaayos ang mga sangkap sa lamesa."Mahilig sila sa adobo at spaghetti. Sigurado akong matutuwa sila kapag iyon ang inihanda natin," sagot ko, habang nagsisimula nang magluto.Habang abala kami sa paghahanda ng hapunan, naramdaman ko ang init ng samahan at ang saya ng pagtutulungan. Kahit sa gitna ng mga pagsubok, naroon pa rin ang pag-asa at pagmamahal na bumabalot sa aming paligid.Makalipas ang ilang oras, natapos na rin namin ang paghahanda ng hapunan. Tinawag ko ang kambal mula sa kanilang silid
Chapter 51"Ahh, nasa trabaho ang Daddy ninyo, anak. Maagang umalis," ngiti kong sabi."Ganoon po ba, Mommy?" sagot naman ni Andi. Napatingin ako sa kakambal ni Andi na si Andrew na tahimik lamang kumakain. Parang may iniisip siyang isang bagay.Alam ko, nagtataka din sila kung bakit armado ang mga bantay dito sa mansyon. Hindi ko rin alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanila ang lahat ng nangyayari. Pero kailangan nilang malaman ang katotohanan, lalo na't para sa kanilang kaligtasan din ito."Andrew, anak, may iniisip ka ba?" tanong ko sa kanya."Mommy, bakit po maraming sundalo dito sa bahay natin?" tanong ni Andrew, na halatang nag-aalala."Huwag kayong mag-alala, anak. Nandito sila para protektahan tayo. May mga tao lang na gustong manggulo sa atin, pero hindi nila tayo kayang saktan dahil nandito ang mga bantay natin," paliwanag ko."Pero bakit po sila gustong manggulo sa atin, Mommy?" tanong ni Andi."May mga tao lang talaga na hindi maganda ang layunin, anak. Pero huwag kayong