Hinalikan ni Daniel ang ulo ng kaniyang Abuelo " ang sweet talaga ng lolo kong yan. Kaya mahal na mahal ko yan. Kaya kailangan magpalakas ka pa para makita mo pa ang mga susunod na henerasyon" aniya sa kaniyang Abuelo. "Naku, naku! Baka naman masyadong madrama itong si Daniel! Basta, masaya lang ako na magkasama kayong dalawa. Mahalagang parte ng kasal ninyo ang pagmamahalan, pero mas mahalaga ang pamilya na mabubuo ninyo, Madie kapag itong si Daniel ay may ginawang hindi maganda sabihin mo lang sa akin aah. Akong bahalang kumastigo sa kaniya." sabi ni Abuello. Panay ang tawa ni Abuello sa mga biro na pinapakawalan ni Daniel. SObrang close talaga nilang mag-lolo. "ay nako, Madie, Daniel, siguraduhin ninyong may apo na ako sa lalong madaling panahon, ha? matagal na akong naghihintay! " Nagkatawanan naman kaming tatlo dahil hindi tlaaga siya makalimot sa hiling niyang iyon. "Abuelo, magpapakasal po muna kami. Hihinga lang kami at kaming bahalang mag-fulfill ng wish ninyo" pabiro kong
THE WEDDING DAY PROLONGUE: Sa wakas ay dumating na ang araw na pinakahihintay nina Madie at Daniel. Finally matapos ang ilang buwang pagiging abala sa kanilang kasal , ngayong araw ay magkakasama nila itong i-ce-celebrate. Mababakas ang saya sa kanilang dalawa. Kakaibang ligaya at kaba ang kanilang nararamdaman sa di maipaliwanag na dahilan. Ang mga tao sa kanilang resepsyon ay masayang nagtatawanan. Sa dalampasigan ng Siargao, isang perpektong araw ang bumungad, walang ulap, at ang kalangitan ay tila nakisama para sa araw na ito, madaming bituin indikasyon ng magandang panahon. "ready ka na ba anak?" bulong ni Kate sa anak habang nakatingin sa harapan ng salamin matapos niyang ayusan. Kinapitan naman ni Madie ang kamay ng kanyang Mommy. "ready-ng ready na po Mommy pero medyo kinakabahan ako. Hindi ko alam kung bakit." sagot ni Madie sa kaniyang ina. Malakas na natawa si Kate sa nararamdaman ni Madie " normal lang yan anak, basta anak ang tatandaan mo lang, ang pag-aasawa hindi
MADIE POV: Walang katumbas na kaligayahan ang nararamdaman ko ngayong araw, para pa rin akong lumulutang sa sobrang saya. Hindi ako makapaniwala na kaharap ko sa altar ang lalaking pinakamamahal ko. Hindi pa man nagsisimulang magsalita si Daniel ay para na akong maiiyak lalo na ng kapitan na niya ang aking kamay at magsimulang ibuka ang kaniyang bibig. "Madie, baby, sa unang pagkikita pa lang natin, alam ko na may kakaibang koneksyon tayo. Ikaw ang nagpakita sa akin na ang tunay na pagmamahal ay hindi kailangang kumplikado. Natutunan kong mas maging bukas, mas maging matatag, at higit sa lahat, mas maging mapagmahal dahil sa iyo. Sa bawat ngiti mo, sa bawat simpleng kilos, pinapaalala mo sa akin ang dahilan kung bakit nagmamahal ang isang tao. Madalas akong mag-isip kung paano ko sinuwerte na ikaw ang nakatadhana para sa akin, at sa bawat pagkakataon, natutulungan mo akong makita ang ganda sa mundo. Pangako ko sa iyo, Madie, na sa bawat araw, ituturing kong espesyal ang bawat sanda
AT THE RECEPTION: DANIEL POV Pagkatapos ng seremonya ay nagtipun-tipon ang lahat ng aming mga bisita sa isang magarang reception na itinayo sa gilid ng dalampasigan. May mga ilaw na nakasabit sa mga puno na lumikha ng isang napaka-romantikong tanawin. Ang mga malalaking bilugang lamesa na natakpan ng puting linen at mga sariwang bulaklak ay nagbigay ng buhay sa paligid. Habang ang mga baso ng alak ay kuminang sa liwanag ng mga kandilang nakalagay sa mga garapong may buhangin. Habang nakakapit si Madie sa aking braso ay hindi niya maitago ang sobrang tuwa sa naging resulta ng pinagsama naming imahinasyon para sa aming reception. “WOW napakaganda naman baby" naluluhang sabi niya ng makita na niya ang set-up "baby thank you dito, napakaganda ng set-up, napaka perfect lang ng lahat. Masayang masaya ako baby. I love you “ “I love you too baby, syempre naman lahat ng the best ang ihahanda ko para sayo. Lahat ng gusto mo nandiyan ” malambing kong sabi kay Madie. Makikita ang ganda
Natawa ako ng malakas at napaharap bigla kay Madie "Mukhang hindi bibitaw si Abuelo hanggang di pa dumadating ang mga ‘future grandkids’ niya." "Naku, sige na nga, Abuelo. Pangako, bibigyan ka namin ng mga apo—pero bigyan mo rin kami ng ilang taon. Mag-eenjoy muna kami ni Daniel, pero hindi kami gagamit ng kahit na ano, kung mabubuo ito ng mas maaga ay tatanggapin namin ng buong buo." "at siyempre kailangan ako ang unang makakaalam." nakangiting sagot ni Abuelo. Nagtawanan na lang kami ng malakas dahil sa hinaba-haba ng aming pagku-kwentuhan ay sa apo pa rin ang aming bagsak. halika na kayo at makisaya na tayo sa mga bisita" pag-aaya ni Abuelo na animo'y kaya pa niyang makipagsabayan sa kabila ng kaniyang katandaan. Dahan-dahan kaming nagtungo sa dance floor, at ng kami ay dumating ay biglang pinalitan ng love song ang kanta. "IKAW" by Yheng Constantino. Nilahad ko ang aking kamay kay Madie "shall we dance Mrs. Miller?" "ofcourse Mr. Miller" nakangiti at mapang akit na sab
1 WEEK AFTER THE WEDDINGMADIE POVMalakas na tili ang palaging umaalingawngaw sa loob ng aming silid. Para kaming mga batang laging nagkikilitian ni Daniel. Masasabi kong ito na ang best time sa buhay ko. Ang matulog katabi ng taong mahal ko. Hindi ko inakalanang matapos ang sobrang dagok na dumating sakin ng lokohin ako ng fiance ko ngayon ay kasama ko naman ang isang taong nagmahal sakin ng wagas at totoo.Si Daniel ang nagbigay ng bagong pag-asa sa akin. ANg sarap lang sa pakiramdam na si Daniel ang huling makikita ng aking mata at sa muling pagmulat nito ay siya din ang una kong nakikita. Halos araw-araw ay honeymoon para samin dalawa ni Daniel. Hindi kami kumuha ng kasambahay sa mansyon para ma enjoy namin ang isa't isa na walang alalahanin na makakarinig sa aming mga kalandian."aah Daniel , hihihi. nakakainis ka!" hinampas ko ng unan si Daniel ng magising akong nakahubad na naman ito at nakatayo ang kaniyang pagkalalake sa aking harapan. Halos
"baby aah.. sh*t sige pa..." hindi ko namamalayang napapalakas na pala ang ungol ko sa ginagawa sa akin ng aking asawa.Kinapitan ko ang balikat ni Daniel. "baby halika!, ako naman ang iilalim" ngayon ay mas komportable na kami ni Daniel sa isa't isa . Wala na ang hiya ko kapag kaming dalawang mag-asawa ang magkasama. Umangat siya at sumandal sa aming headboard. Pumaibabaw ako sa kaniya at nakipagpalitan muli ng halik. Ang aking kamay ay agad na nagtungo sa kanyang pagkalalake. Malumanay kong hinimas ko ito pababa taas. Pumapadusdos na din ako pababa sa kaniyang pagkalalake. Malandi kong pinaikot ang aking dila sa palibot ng pagkalalake. Bawat pagdilang ginawa ko sa ulo nito ay maririnig ko ang mahihinang halinhin ng aking asawa. “Yes baby yes! Aahhh….. d*mn you’re so good….” Lalo kong nilalandian ang aking pagdilang ginagawa dahil mas ginaganahan ako. Humiga ng flat si Daniel sa aming kama. “Baby angat ka dito. “ kinuha niya ang akin
Bigla akong hinila ni Daniel , hindi ko pa man natatapos ang aking ginagawang pagsasayaw ay pinuwesto na niya akong patuwad. Ang aking mga kamay ay nakakapit sa silya. "gigil na gigil ako baby. grr.... " agad niyang pinasok ang kaniyang pagkalalake sa loob ng aking pagkababae kinapitan niya ang aking balakang at sinimulang pag umpugin ang aming mga katawan, mariin niyang nilalamas ang aking ma umbok at bilugang suso , sa lakas ng kaniyang pag-ulos ay maririnig ang malaks na lagitngit ng aming silya. Sa gigil namin sa isa't isa. Naglikha ng malakas na tunog ang paghahampasan ng aming mga katawan .Muli kong nararamdaman ang pagkibot ng kaniyang sandata , ang sarap ng pagkiskis ng kaniyang mainit na laman sa loob ng aking pagkababae. Naninigas ang daliri sa aking mga paa, ibang iba talaga ang aking pakiramdam ng gawin niya iyon sa aking likuran. Lumipat ang paghimas ng kamay ng aking asawa sa aking sus*, nilapit niya ang kaniyang labi at sinipsip ang aking batok. Nanayo ang balahibo sa ak
ETHAN POV Dumating na ang mga bisita isa-isa, at ang saya sa paligid ay hindi maipaliwanag. Ang mga halakhakan at kwentuhan ng mga tao ay nagbigay saya sa buong lugar. Nagsimula na rin ang program, at hindi ko akalain kung gaano ka-organized at ka-saya lahat ng mga planong ito. Lahat ng tao ay abala sa mga palaro at mga jokes ng host na nagpapatawa sa lahat. Tuwang-tuwa sila, at kahit kami din ni Kayline, masaya kaming nakikisali sa kakulitan ng aming host. Habang abala ang mga bisita, sinubukan kong mag-relax at tingnan ang lahat ng nangyayari, ngunit hindi ko maiwasang mapansin si Kayline. Ang saya sa mga mata niya, nakikita ko ang genuine na ngiti mula sa kaniyang mga labi. Nang dumating ang isang intermission number, nagulat ako sa nangyari. “Huh? Si Kayline, anong ginagawa nila?” tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa stage. Halos mapapalakpak ako sa tuwa. Sina Tristan, Lander at ang ilang mga kaibigan ni Kayline ay nagsimulang sumayaw, at biglang nagulat ako nang maki
Pagkatapos ng misa ay oras naman para sa pagkuha ng mga pictures. “Ethan, ito na talaga ‘yon. Magkasama na tayo… habang buhay.” habang nakatingin ako kay Ethan ang puso ko ay punong-puno ng saya. Ngumingiti naman si Ethan habang hawak ang mga kamay ko “Oo, Kayline. Sayo lang umiikot ang buhay ko.” Nagkaroon ng sandaling katahimikan habang nagkatinginan kaming dalawa. Napalapit ako kay Ethan, at sabay namin naramdaman ang hindi maipaliwanag na damdamin. Lumapit si Kayline sa akin at naglapat ang aming mga labi. Pagkatapos ng halik bilang mag-asawa “Parang ang tagal nating inantay ‘to, Ethan. I mean ang buhay na kakaharapin natin bilang mag-asawa” Tumango siya sa akin at punong-puno ng emosyon “Sobra, Kayline. Pero sulit ang lahat. Ngayon, ikaw at ako na talaga. Akalain mong matapos ang pinagdaanan natin sa huli ay humantong din tayo sa kasalan.” Naputol ang paglalambingan namin nang biglang nagsigawan ang mga bisita. “Wooo! Sana all!” “Mabuhay ang bagong kasal!” "congratula
Ngumiti siya sa akin, at naramdaman ko ang init sa puso ko. Kinuha ko ang singsing mula sa pari at marahang sinuot ito sa daliri niya. Habang ginagawa ko ito, tinignan ko siya at ngumiti. “Mahal kita, Ethan,” bulong ko Hinawakan ko ang singsing sa kamay ko, ramdam ang kabigatan ng bawat pangakong nakapaloob dito. Tumingin ako kay Ethan, at sa mga mata niya nakita ko ang pagmamahal na walang pag-aalinlangan. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “ Ethan Anderson,” sabi ko, malumanay ngunit puno ng emosyon. “Kaya naman, Please wear this ring as a sign of my love and loyalty to you. For richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. I, Kayline Eduardo are asking you to accept me as your lawfully wife?! Sa mata ng Diyos at sa nata ng tao?” Tumango siya, at biglang nagsalita ng malakas at malinaw. “I do!” sagot ni Ethan, punong-puno ng sigla at pagmamahal. Isinuot ko ang singsing sa daliri niya nang marahan, ramdam ang init ng kamay niya habang hinahawakan n
Ngunit paano? Paano ako kakalma kung narito sa harap ko ang babae ng buhay ko, papunta sa akin? Napailing ako, pilit pinipigilan ang namumuong luha, pero huli na. Pumatak ito, at hindi ko na nagawang itago pa. “Ang ganda niya,” bulong ko ulit, halos hindi ko marinig ang sarili ko. Ngumiti si Mommy, halatang naiiyak din. “Oo, anak. Ang ganda niya. At ikaw ang maswerteng lalaki na hinihintay niya sa altar. Masaya akong nakikita kang masaya” Nang magsimulang maglakad si Kayline, tumunog ang unang nota ng piano, at ramdam kong mas bumagal pa ang oras. Ang bawat hakbang niya ay parang sinadya para itatak sa isip ko ang araw na ito. Nakatingin siya sa akin, at sa mga mata niya, alam kong naroon ang parehong pagmamahal na nararamdaman ko. Hindi ko maalis ang tingin sa kanya. Sa bawat hakbang niya papalapit sa akin, parang tumitigil ang oras. Ngumiti siya, at sa sandaling iyon, alam kong siya ang tamang desisyon. Hindi ko napigilang mapaluha ulit. Ito na iyon, sabi ko sa sarili ko. Walang
KAYLINE POV Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang kahapon lang, napakaraming pagsubok ang pinagdaanan namin ni Ethan. Pero ngayon, ito na—ang araw na pinapangarap ko. Araw ng kasal namin. Habang nasa loob ng sasakyan, naririnig ko ang tibok ng puso ko, parang kasing lakas ng tunog ng makina. Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at nginitian ako. “Congratulations, anak,” sabi niya, puno ng pagmamahal ang boses. “Finally, ito na iyon. Napakaganda mo, at sigurado akong magiging napakaganda rin ng araw na ito para sa inyo ni Ethan. Wag kang kabahan, mag-relax ka lang.” Napangiti ako kay Mommy, kahit nararamdaman kong nangingilid ang luha ko. “Salamat, Mommy. Kung hindi dahil sa inyo, hindi ko alam kung kakayanin ko ang lahat ng ito.” Pinisil niya ang kamay ko nang mahigpit. “Kayline, karapat-dapat kang maging masaya. Ngayon, huwag mo nang isipin ang iba. Enjoyin mo ang araw na ito.” Tumingin ako sa salamin at inayos ang belo ko. Pinipigilan kong maiyak dahil ayokong masira a
ETHAN POV Ito ang pinakahihintay na araw sa buhay ko, pero sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ko maalis ang kabang nararamdaman ko. Rinig na rinig ko ang pintig ng puso ko. Kaninang umaga pa lang paulit-ulit kong tinitingnan ang cellphone ko. Tinawagan ko si Mommy ng maraming beses, pero palagi niyang binababa ang tawag ko. Hindi niya sinasagot kahit ang mga text ko. Huminga ako nang malalim at tumitig sa screen ng phone ko. Nabasa ko ang seen sa huling message ko: “Mommy, 4 PM sa St. Michael’s Church. Hihintayin kita, sana dumating ka.” Parang kinurot ang puso ko. Alam kong nasaktan siya sa mga nakaraang pangyayari, pero hindi ko maitatanggi na umaasa pa rin akong dadalo siya sa pinakamahalagang araw ng buhay ko. Pagdating ko sa simbahan, nauna akong bumaba ng kotse. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang pinagmamasdan ang tahimik na paligid. Madami na ding bisita ang nasa loob ng simbahan. "sir within 10 minutes magsisimula na po tayo" sabi sa akin ng
Kailangan kong protektahan si Kayline, lalo na sa mga banta ni Sofia. Pero alam ko rin na kailangan ko munang harapin ang mommy ko. Alam kong hindi magiging madali ang pag-uusap namin, pero hindi ko na rin kayang tiisin ang pananahimik niya tungkol sa mga ginagawa ni Sofia. Kinabukasan, sa bahay ng mommy ko Pagdating ko sa bahay, tahimik akong sinalubong ng kasambahay. “Sir Ethan, nasa veranda po si ma’am.” “Salamat,” sagot ko, saka ako dumiretso. Sa totoo lang, ayoko na talagang makipag-usap kay mommy tungkol sa gulong ito, pero kailangan kong malaman kung bakit tila siya kampi kay Sofia sa kabila ng lahat. Pagdating ko sa veranda, nakita ko siyang nakaupo habang iniinom ang paborito niyang tea. Napansin niya agad ang presensya ko, pero hindi siya nagsalita. “Mommy,” panimula ko, habang naupo sa harap niya. “Kailangan nating mag-usap.” Hindi siya tumingin sa akin. Patuloy lang siyang umiinom ng tea niya, pero halatang naghihintay siya sa susunod kong sasabihin. “Bakit
ETHAN POV Sigurado ako sa sarili ko. Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Sofia. Wala akong ginawa sa kanya noong gabing sinasabi niya. Pero syempre, mahirap ipilit ang katotohanan kung puro kasinungalingan ang binibigay niya. Kaya heto ako, dinala siya sa kaibigan kong doktor para matapos na ang lahat ng drama niya. Pagpasok pa lang namin sa clinic, halatang aligaga si Sofia. Panay ang hawak niya sa tiyan niya na parang gusto niyang magpaniwala agad na totoo ang sinasabi niya. Pati ang mommy ko, nasa tabi niya at mukhang nagdududa rin. “Ethan, ano ba to? Bakit mo pa kailangang dalhin dito? Hindi mo ba ako pinapaniwalaan?” ani Sofia, halatang naiinis. “Sinong maniniwala sayo , alam ko at sigurado akong walang ngyayari satin,” sagot ko nang diretso. “Isa pa gusto ko ng kasiguraduhan. Ayokong basta basta magpadaan sa kalokohan niyo.” Nagulat ako sa biglang pagdating ni Mommy “At ano naman ang gusto mong patunayan?” singit ni mommy, halatang kampi na kay Sofia. “Simple lang,
Hindi pa lumilipas ang ilang minuto nang makita ko siyang dumating sa opisina. Agad niyang napansin si Sofia na nakatayo roon. Tuwang tuwa ang mukha ni Sofia ng makita niya si Ethan, ang ngiti niyang nagpapakita ng kayabangan, na parang may laban siyang napanalunan na ako lang ang hindi nakakaalam. “Hi, Ethan,” bati ni Sofia sa kanya, matamis ang tono ng boses niya. Lumapit siya kay Ethan, pero nakikita kong mayroon siyang intensyon sa bawat galaw niya. Akmang yayakapin niya ito, ngunit agad kong nakita ang pagkakaiba sa reaksyon ni Ethan. Para siyang biglang naging yelo, malamig at puno ng galit. "baby anong ngyayari dito?" tanong ni Ethan sa akin na punong puno ng pagtataka. Tinitignan kong mabuti si Ethan pero nakita kong kahit siya ay naguguluhan sa maaring ginagawa ni Sofia sa loob ng opisina ko. Lumapit si Sofia kay Ethan na ngayon nakatayo sa gilid ko. Nilingkis ni Sofia ang balikat ni Ethan "ano ka ba naman, Ethan hindi mo ako dapat ini-stress. Buntis ako. Nung gabing ma