DANIEL POV: “Patay na, dumating na si Abuello. Kailangan ko ng ihanda ang aking sarili para sa pagpapaliwanag kay Madie” napapailing kong bulong sa aking sarili. Napatingin ako kay Tito James at Tita Kate, alam ko na ang mangyayari. “Baby, dito ka lang sa tabi ko. I love you” biglang naguluhan si Madie sa akin . Kinapitan ko ang kaniyang kamay. “Anong kaguluhan to?. “ galit na sumigaw si Abuello. Hindi pa niya ako nakikita dahil nakatalikod ako sa kaniya. Natigilan ang lahat Nang marinig ang tinig ng kanyang Abuello, natigil ang lahat sa kanilang ginagawa. Galit itong lumapit, at sa bawat hakbang ay ramdam ang bigat ng kanyang presensya. “Anong kaguluhan ito?” tanong niya nang mariin, habang ang lahat ay napatingin kay Daniel. Lumapit si Direktor Sam nang makitang ang anak niyang si Arthur ang puno't dulo ng kaguluhan sa loob ng silid na iyon. "oh Pagpasensyahan niyo na ang aking anak. Hindi niya alam ang kaniyang mga piangsasasabi. Hayaan niyo pagsasabihan ko siya." namumutlang
"Ngayong gabi. Nais kong pasalamatan ang isang tao na hindi lang naging bahagi ng buhay kundi pati na rin ng aking puso" nag-umpisang umugong ang bulung-bulungan ng mga bisita. Ang aking mga mata ay walang puknat na nakatingin sa kinaruruonan ni Madie na sa mga oras na to ay panay ang yuko sa hiya. "siya ang nagbigay ng liwanag sa aking mundo, ang babaeng nagsilbing inspirasyon ko sa bawat hakbang na ginagawa ko sa aking buhay. Sa loob ng mahigit isang taon naming nagkilala , alam kong siya na ang babaeng gusto kong makasama. Thank You Siargao" malakas kong sigaw at nagtawanan ang mga tao sa buong event hall. "Please Madie , baby be with me on the stage." Bumaba ako at inalalayan ko paakayat si Madie papunta sa stage. Pagdating namin sa taas ng stage. Nilabas ko ang isang kahon na maliit kung saan naruruon ang precious stone na aking napanalunan sa bid. Ito ay nakasukat na sa kamay ni Madie dahil mula pa lang sa Siargao ay nakaplano na ang aking gagawin. "WOooohh" maririnig ang la
MADIE POV Pagdating namin sa aming hotel room ay hindi ko mapigilan ang saya at kilig na mararamdaman matapos ang proposal sa akin ni Daniel. Habang pumapasok kami ay agad na yumakap sa akin si Daniel, sabay kaming malambing na nagtawanan sa ngyaring proposal niya sa akin. “Baby, kaya pala sobrang busy ka palagi sa telepono! I really had no idea na ikaw pala ang kilalang si Daniel Miller!” Panunukso kong sabi sa kaniya na may halong biro at gulat. Tumawa si Daniel at hinaplos ang aking buhok. “Hahaha, kasi baby, hindi ka naman nagtatanong!” biro niya habang nakangiti. “Ayokong maging arrogant, at gusto ko ring makilala mo ako nang walang mga titulo o posisyon. Diba mas maganda, atleast tahimik ang buhay nating dalawa. “I know, pero sana napaghandaan ko man lang ang paghaharap namin ng parents mo. Saka pano mo nga pala nakilala sila Mommy?” Tanong ko sa kaniya ng bigla kong maalala ang pagtatagpo nila kanina. Malakas na tumawa si Daniel sa akin “do you remember last time ng
“Baby walang makakapantay sa nararamdaman ko para sa’yo,” sabi niya pagkatapos akong halikan. “Gusto kong iparamdam sayo kung gano ka kahalaga sakin. Ikaw ang magiging prinsesa sa Siargao. ” mapang asar niyang Tumango ako sa kaniya, ang aking puso ay kumakabog sa bawat salitang naririnig. “Sana, lagi na lang tayong ganito pero alam kong darating ang pagsubok sa atin . Pero pagtutulungan nating malampasan iyon" Bago pa man ako nakapagsalita ay inangkin na ni Daniel ang aking mga labi. Nilabanan ko ito sa paraang magugustuhan niya. Matagal ang aming naging pagpapalitang muli ng laway. Gumapang ang kaniyang mga kamay sa aking pagkababae, naramdaman ko ang mainit niyang daliri sa aking loob. Nakaka-kiliti ang kaniyang ginagawa. Mabilis naming tinapos ang aming paliligo. Ng makapag banlaw na kami at makapagtuyo na kami ng aming mga katawan ay agad akong binuhat ni Daniel patungo sa aming higaan. Marahan niya akong binaba sa aming kama. Bahagya niyang hinawi ang aking buhok."Madie, i love
“Ahhh mmmm aaahhh Daniel “ halos mabali ang aking leeg , lalong binilisan ni Daniel ang kaniyang ginagawang paglalaro sa aking pagkababaeng basang-basa . Nang pagdilat ko ay nakita ko ang mukha ni Daniel na seryoso at namumula sa sobrang pagnanasang nararamdaman niya. Ginantihan ko naman ng paglalaro sa kaniyang pagkalalake. Hinaplos haplos ko ang kumikibot kibot niyang pagkalalake dahilan para lalong mag init ang aking asawa. Nabibilib din ako kay Daniel. Walang kahirap hirap sa kaniyang kontrolin ang kaniyang orgasm. Gusto kong sagarin niya ang kaniyang limitasyon sa pakikipagtalik. Sinabayan ko ang inti ng pagnanasa ng aking asawa. Pumadausdos akong muli pababa sa kaniyang ilalim. Nagpalit kami ng posisyon ng aking asawa. Humiga siya at ako naman ang kumain sa kaniyang pagkalalake. Para akong batang kumakain ng ice cream. Sarap na sarap ko itong sinubo labas masok sa aking bibig habang ang aking isang kamay ay naglalaro sa kaniyang itl*g . Parang naging vacuum ang aking bibig sa p
SA SIARGAO MADIE POV Magkasabay na kaming bumalik sa Siargao. Iniwan na ni Daniel ng tuluyan ang buhay niya sa Manila. Napagdesisyunan ni Daniel na lilipad na lang siya pa Manila kunng may urgency sa company. “Bakit kaya biglang nanlibre tong dalawang to?! mukhang masaya tong mga to aah" sabi ni Jeric kaibigan ni Daniel "oh anong meron at bigla kayong nagpatawag ng meeting para sa tropa?" tanong naman ni Chris sa amin Napangiti akong pinakita sa kanilang lahat ang sing sing na binigay ni Daniel sa akin habang nakaupo kami sa buhanginan at nakasandal sa dibdib ni Daniel “ We’re engaged!” Sabay-sabay na nag-react ang aming mga kaibigan, masaya at mga nagulat sa aming announcement “Wow! Congratulations! wooohhh kaya naman pala .Finally Daniel, so you tell Madie everything?" tanong ni Angelica Napangiti din na hinaplos ni Daniel ang buhok ko " YES, it was planned already evern before we go to Manila, matagal kong plinano ito , hindi pa man ako sinasagot ni Madie. And luckily she sa
Masaya na naming pinagpatuloy ang kainan at kaunting inuman sa dalampasigan. Nang biglang humirit na naman ng kakulitan ang mga kaibigan namin. Hindi sila maka get over sa bilis ng pangyayari sa amin ni Daniel. Napatingin si Chris kay Daniel “Bro, paano nangyari ‘to? Ikaw ‘yung pinakahuling nagseryoso sa barkada, tapos ikaw pa ‘tong unang-engaged! Parang kahapon lang, iniiwasan mo ang usapang commitment, ‘di ba?” Napangiti at napapailing naman si Daniel na sumagot “Ano nga bang magagawa ko? Hindi ko naman kasi kayang pakawalan si Madie baka mamaya kung hahayaan ko pa kung kanino pa mapunta. Hirap tamaan ni kupido bro. hahaha" Sarkastikong bumanat bumanat naman itong si Jeric na pinakamalakas mang asar sa kanilang lahat “Wow, bro, kaya pala sa lahat ng beach dito sa Siargao, ikaw lang ang may ‘catch’ na tulad ni Madie. Teka, Madie, anong mahika ginawa mo sa kanya? kasi baliw na baliw sayo tong kaibigan namin " tawang tawang sabi ni Jeric sinabayan ko naman ang kanilang trip sa t
MADIE: Kinabukasan, maaga kaming nagising ni Daniel dahil sa sunod sunod na tunog ng doorbell mula sa aming gate.Napabalikwas ng bangon si Daniel at nagmadaling lumabas upang tignan kung sino ang nasa labas ng aming bahay ng sobrang aga. “Baby, si Abuelo nandito” malakas na sigaw ni Daniel, kahit masakit pa ang ulo ko ay agad akong bumangon para batiin ito. “Good Morning Po, bakit hindi kayo nagpasabing dadating kayo edi sana nasundo namin kayo sa airport” pagbati ko sa matanda, naabutan ko itong nakaupo na at kapit kapit ang isang tasa ng kape. “Maganda umaga iha, Susurpresahin ko sana kasi kayo kaya lang wala pa pala kayo sa mansyon na niregalo ko sa inyo” may pagtatapo sa kaniyang boses na sabi. Nagkatinginan kami ni Daniel, sinalo naman ni Daniel ang pagsagot kay Abuelo. “Sa totoo lang Abuelo napag-usapan na namin ni Madie ang tungkol diyan. Tatapusin lang muna namin ang pag-aasikaso sa aming kasal at pagkatapos nito ay lilipat na kami sa mansyon. Hirap lang kasi kami ngayo
ETHAN POV Dumating na ang mga bisita isa-isa, at ang saya sa paligid ay hindi maipaliwanag. Ang mga halakhakan at kwentuhan ng mga tao ay nagbigay saya sa buong lugar. Nagsimula na rin ang program, at hindi ko akalain kung gaano ka-organized at ka-saya lahat ng mga planong ito. Lahat ng tao ay abala sa mga palaro at mga jokes ng host na nagpapatawa sa lahat. Tuwang-tuwa sila, at kahit kami din ni Kayline, masaya kaming nakikisali sa kakulitan ng aming host. Habang abala ang mga bisita, sinubukan kong mag-relax at tingnan ang lahat ng nangyayari, ngunit hindi ko maiwasang mapansin si Kayline. Ang saya sa mga mata niya, nakikita ko ang genuine na ngiti mula sa kaniyang mga labi. Nang dumating ang isang intermission number, nagulat ako sa nangyari. “Huh? Si Kayline, anong ginagawa nila?” tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa stage. Halos mapapalakpak ako sa tuwa. Sina Tristan, Lander at ang ilang mga kaibigan ni Kayline ay nagsimulang sumayaw, at biglang nagulat ako nang maki
Pagkatapos ng misa ay oras naman para sa pagkuha ng mga pictures. “Ethan, ito na talaga ‘yon. Magkasama na tayo… habang buhay.” habang nakatingin ako kay Ethan ang puso ko ay punong-puno ng saya. Ngumingiti naman si Ethan habang hawak ang mga kamay ko “Oo, Kayline. Sayo lang umiikot ang buhay ko.” Nagkaroon ng sandaling katahimikan habang nagkatinginan kaming dalawa. Napalapit ako kay Ethan, at sabay namin naramdaman ang hindi maipaliwanag na damdamin. Lumapit si Kayline sa akin at naglapat ang aming mga labi. Pagkatapos ng halik bilang mag-asawa “Parang ang tagal nating inantay ‘to, Ethan. I mean ang buhay na kakaharapin natin bilang mag-asawa” Tumango siya sa akin at punong-puno ng emosyon “Sobra, Kayline. Pero sulit ang lahat. Ngayon, ikaw at ako na talaga. Akalain mong matapos ang pinagdaanan natin sa huli ay humantong din tayo sa kasalan.” Naputol ang paglalambingan namin nang biglang nagsigawan ang mga bisita. “Wooo! Sana all!” “Mabuhay ang bagong kasal!” "congratula
Ngumiti siya sa akin, at naramdaman ko ang init sa puso ko. Kinuha ko ang singsing mula sa pari at marahang sinuot ito sa daliri niya. Habang ginagawa ko ito, tinignan ko siya at ngumiti. “Mahal kita, Ethan,” bulong ko Hinawakan ko ang singsing sa kamay ko, ramdam ang kabigatan ng bawat pangakong nakapaloob dito. Tumingin ako kay Ethan, at sa mga mata niya nakita ko ang pagmamahal na walang pag-aalinlangan. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “ Ethan Anderson,” sabi ko, malumanay ngunit puno ng emosyon. “Kaya naman, Please wear this ring as a sign of my love and loyalty to you. For richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. I, Kayline Eduardo are asking you to accept me as your lawfully wife?! Sa mata ng Diyos at sa nata ng tao?” Tumango siya, at biglang nagsalita ng malakas at malinaw. “I do!” sagot ni Ethan, punong-puno ng sigla at pagmamahal. Isinuot ko ang singsing sa daliri niya nang marahan, ramdam ang init ng kamay niya habang hinahawakan n
Ngunit paano? Paano ako kakalma kung narito sa harap ko ang babae ng buhay ko, papunta sa akin? Napailing ako, pilit pinipigilan ang namumuong luha, pero huli na. Pumatak ito, at hindi ko na nagawang itago pa. “Ang ganda niya,” bulong ko ulit, halos hindi ko marinig ang sarili ko. Ngumiti si Mommy, halatang naiiyak din. “Oo, anak. Ang ganda niya. At ikaw ang maswerteng lalaki na hinihintay niya sa altar. Masaya akong nakikita kang masaya” Nang magsimulang maglakad si Kayline, tumunog ang unang nota ng piano, at ramdam kong mas bumagal pa ang oras. Ang bawat hakbang niya ay parang sinadya para itatak sa isip ko ang araw na ito. Nakatingin siya sa akin, at sa mga mata niya, alam kong naroon ang parehong pagmamahal na nararamdaman ko. Hindi ko maalis ang tingin sa kanya. Sa bawat hakbang niya papalapit sa akin, parang tumitigil ang oras. Ngumiti siya, at sa sandaling iyon, alam kong siya ang tamang desisyon. Hindi ko napigilang mapaluha ulit. Ito na iyon, sabi ko sa sarili ko. Walang
KAYLINE POV Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang kahapon lang, napakaraming pagsubok ang pinagdaanan namin ni Ethan. Pero ngayon, ito na—ang araw na pinapangarap ko. Araw ng kasal namin. Habang nasa loob ng sasakyan, naririnig ko ang tibok ng puso ko, parang kasing lakas ng tunog ng makina. Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at nginitian ako. “Congratulations, anak,” sabi niya, puno ng pagmamahal ang boses. “Finally, ito na iyon. Napakaganda mo, at sigurado akong magiging napakaganda rin ng araw na ito para sa inyo ni Ethan. Wag kang kabahan, mag-relax ka lang.” Napangiti ako kay Mommy, kahit nararamdaman kong nangingilid ang luha ko. “Salamat, Mommy. Kung hindi dahil sa inyo, hindi ko alam kung kakayanin ko ang lahat ng ito.” Pinisil niya ang kamay ko nang mahigpit. “Kayline, karapat-dapat kang maging masaya. Ngayon, huwag mo nang isipin ang iba. Enjoyin mo ang araw na ito.” Tumingin ako sa salamin at inayos ang belo ko. Pinipigilan kong maiyak dahil ayokong masira a
ETHAN POV Ito ang pinakahihintay na araw sa buhay ko, pero sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ko maalis ang kabang nararamdaman ko. Rinig na rinig ko ang pintig ng puso ko. Kaninang umaga pa lang paulit-ulit kong tinitingnan ang cellphone ko. Tinawagan ko si Mommy ng maraming beses, pero palagi niyang binababa ang tawag ko. Hindi niya sinasagot kahit ang mga text ko. Huminga ako nang malalim at tumitig sa screen ng phone ko. Nabasa ko ang seen sa huling message ko: “Mommy, 4 PM sa St. Michael’s Church. Hihintayin kita, sana dumating ka.” Parang kinurot ang puso ko. Alam kong nasaktan siya sa mga nakaraang pangyayari, pero hindi ko maitatanggi na umaasa pa rin akong dadalo siya sa pinakamahalagang araw ng buhay ko. Pagdating ko sa simbahan, nauna akong bumaba ng kotse. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang pinagmamasdan ang tahimik na paligid. Madami na ding bisita ang nasa loob ng simbahan. "sir within 10 minutes magsisimula na po tayo" sabi sa akin ng
Kailangan kong protektahan si Kayline, lalo na sa mga banta ni Sofia. Pero alam ko rin na kailangan ko munang harapin ang mommy ko. Alam kong hindi magiging madali ang pag-uusap namin, pero hindi ko na rin kayang tiisin ang pananahimik niya tungkol sa mga ginagawa ni Sofia. Kinabukasan, sa bahay ng mommy ko Pagdating ko sa bahay, tahimik akong sinalubong ng kasambahay. “Sir Ethan, nasa veranda po si ma’am.” “Salamat,” sagot ko, saka ako dumiretso. Sa totoo lang, ayoko na talagang makipag-usap kay mommy tungkol sa gulong ito, pero kailangan kong malaman kung bakit tila siya kampi kay Sofia sa kabila ng lahat. Pagdating ko sa veranda, nakita ko siyang nakaupo habang iniinom ang paborito niyang tea. Napansin niya agad ang presensya ko, pero hindi siya nagsalita. “Mommy,” panimula ko, habang naupo sa harap niya. “Kailangan nating mag-usap.” Hindi siya tumingin sa akin. Patuloy lang siyang umiinom ng tea niya, pero halatang naghihintay siya sa susunod kong sasabihin. “Bakit
ETHAN POV Sigurado ako sa sarili ko. Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Sofia. Wala akong ginawa sa kanya noong gabing sinasabi niya. Pero syempre, mahirap ipilit ang katotohanan kung puro kasinungalingan ang binibigay niya. Kaya heto ako, dinala siya sa kaibigan kong doktor para matapos na ang lahat ng drama niya. Pagpasok pa lang namin sa clinic, halatang aligaga si Sofia. Panay ang hawak niya sa tiyan niya na parang gusto niyang magpaniwala agad na totoo ang sinasabi niya. Pati ang mommy ko, nasa tabi niya at mukhang nagdududa rin. “Ethan, ano ba to? Bakit mo pa kailangang dalhin dito? Hindi mo ba ako pinapaniwalaan?” ani Sofia, halatang naiinis. “Sinong maniniwala sayo , alam ko at sigurado akong walang ngyayari satin,” sagot ko nang diretso. “Isa pa gusto ko ng kasiguraduhan. Ayokong basta basta magpadaan sa kalokohan niyo.” Nagulat ako sa biglang pagdating ni Mommy “At ano naman ang gusto mong patunayan?” singit ni mommy, halatang kampi na kay Sofia. “Simple lang,
Hindi pa lumilipas ang ilang minuto nang makita ko siyang dumating sa opisina. Agad niyang napansin si Sofia na nakatayo roon. Tuwang tuwa ang mukha ni Sofia ng makita niya si Ethan, ang ngiti niyang nagpapakita ng kayabangan, na parang may laban siyang napanalunan na ako lang ang hindi nakakaalam. “Hi, Ethan,” bati ni Sofia sa kanya, matamis ang tono ng boses niya. Lumapit siya kay Ethan, pero nakikita kong mayroon siyang intensyon sa bawat galaw niya. Akmang yayakapin niya ito, ngunit agad kong nakita ang pagkakaiba sa reaksyon ni Ethan. Para siyang biglang naging yelo, malamig at puno ng galit. "baby anong ngyayari dito?" tanong ni Ethan sa akin na punong puno ng pagtataka. Tinitignan kong mabuti si Ethan pero nakita kong kahit siya ay naguguluhan sa maaring ginagawa ni Sofia sa loob ng opisina ko. Lumapit si Sofia kay Ethan na ngayon nakatayo sa gilid ko. Nilingkis ni Sofia ang balikat ni Ethan "ano ka ba naman, Ethan hindi mo ako dapat ini-stress. Buntis ako. Nung gabing ma