Kinapitan ni James ang aking kamay naging seryoso naman ang mga mata niya. Tumingin siya sa akin ng mata sa mata. Napakapungay ng mata ni James, kinikilig ako. Sobrang landi ko talaga. "Kate, My Love. Sabi nga save the best for last haha .Love madaming pagbabago ang nangyari sa akin simula ng nagkakilala tayo. As you said hindi man maganda ang ating naging simula ay naging biyaya naman ang pagtatagpo nating iyon para sa isang mas malalim na pagmamahalan. Ikaw ang nagsilbing inspirasyon ko sa lahat ng ginagawa ko. Palagi man akong asarin ng aking mga kaibigan (tumingin sa side ng kaniyang mga kaibigan na sila William at Daniel , nagtawanan pa ito at umiwas ng tingin sa kaniya) haha just kidding bro!. Palagi mong tatandaan na palagi kong pipiliin ang tama. Palagi kong iisipin ang nararamdaman mo at iisipin mo sa kahit sa anong bagay na aking gagawin. Love, hindi man ako perpekto pero pipilitin kong ibigay sayo ang lahat ng bagay sa mundo. Ibibigay ko sayo ang puro at buong pagmamahal .
THE ANNOUCEMENT KATE POV Matapos ang pagkamangha ng lahat sa fireworks ay nagkanya-kanya na ng balik ang mga bisita sa kanilang mga upuan. Nagpatuloy na ang program , lahat ng bisita ay nagkakasiyahan . Maririnig ang malalakas na tawanan ng mga tao sa evernt place. Kanya -kanya na din ng pagkuha ng mga picture ang mga ito. Halos nakainom na din ang iba pa naming guest. Huminga ako ng malalim "ITO NA YUN. HAAAAAA KATE!" anas ko sa aking sarili. Nagpaalam ako kay James sandali para sa requets song na nais kong tugtugin ng bandang inarkila niya. "Anong gusto mong patugtog ako na ang magsasabi." sabi pa ni James sa akin. "It's fine love ako na lang. Kaya ko na yan. Makisayaw ka na muna kila William tinatawag ka na nila oh." anas ko naman sa aking asawa. "Are you sure?" aniya niya. "yes! 100%" sagot kong muli sa kaniya. Ngumiti siya at humalik sa akin, bago siya parang batang nanakbo papunta sa kaniyang mga kalaro. Pagka lapit ko sa event coordinator ay kinausap ko ang mga ito. I
CHARLOTTE POV "AHHHHH! (binato ang cell phone sa may kama) bwisit ka George sang lupalop ka ba naroroon?!" galit na galit na sabi ko sa aking sarili. Ilang beses na akong ngme-message at tumatawag kay George pero binabaliwala nito ang lahat ng messages at tawag ko. Sigurado akong sumama na ito sa hay*p na Kate na yan. Naiirita pa ako sa pag-iyak iyak nitong si Amara. Ang hirap patahanin nitong batang to. "ANO BA AMARA BWISIT NA BWISIT NA KO SAYO TUMIGIL KA SA KAKAINARTE MO?!" malakas na sigaw ko dito. "WAHHHHHH!! I HATE YOU! I HATE YOU! SANA HINDI NA LANG IKAW ANG MOMMY KO, SANA SI TITA KATE NA LANG ANG NAGING MOMMY KO!. HUHUHU! HINDI KITA GUSTO" pagwawala ni Amara sa akin. Hindi ko maintindihan kung ano ang gusto nitong batang to. "Bwisit ka! edi sumama ka kay Kate kung gusto mo, dagdag ka lang sa pabigat sa buhay ko! wala kang silbing bata ka (pinaghahahampas ko ito sa kaniyang puwet, lalo namang nilakasan ni Amara ang kaniyang pag-iyak.) Yung tatay mo hanggang ngayon hind
Matapos kong mag-impake ng gamit ni Amara ay dinala ko na siya kay Sheila. Hindi pa rin ito tumitigil sa pagwawala. Matindi ang tantrums niya ngayon lalo na at iiwan ko na siya dito. Buwanan ko na lang siya babalikan para makakilos ako ng maayos para mabuhay kami. Nakatira si Sheila sa taas ng kasa kaya inaashan na ang mausok na dadaanan namin papunta sa kaniyang silid. Ang mga katabi niya ding silid ay dalahan ng mga gustong mangupahan kay Tikya ng ilang oras na paggamit sa kwarto para sa mga taong nalilibug*n . May ibang silid din dito na ginagamit na session area para sa mga humihithit ng bato o ng marij*ana kaya maamoy mula pa lang sa baba ang amoy ng usok ng marij*ana. Wala akong pakielam kahit ganon ang kalakihan ni Amara wala naman siyang choice magpasalamat nga siya at gagastusan ko pa siya kahit walang pakinabang sakin ang tatay niya. Hindi naman ma raid raid iyang si Tikya dahil malakas ang lagayan sa itaas. Mismong mga parokyano niyan ang matataas na opisyal kaya hindi ko ta
GEORGE POV Hinayaan ko na si Ate Charlotte sa kakatawag niya sa akin. Hindi ko siya blinock pero hindi ko din siya sinasagot sa kaniyang mga tawag. Lahat ng messages niya ay ina-auto delete ko na lang. Ayoko na siyang kausap . Alam kong susulsulan lang na naman niya ako. Siguradong tungkol kay Mama na naman ang sasabihin niya. Sumasama din ang loob ko kay Ate Charlotte dahil mula pa nuon ay alam na pala niya ang tungkol sa totoong pagkataon namin ni Ate Kate pero hindi niya iyon sinabi samin. Hindi siya concern samin. Tawa pa nga siya ng tawa sa amin. Nag-alala lang ako para sa kaligtasan ng aking pamangkin. Kilala ko si Ate Charlotte maiksi ang pasensya niya para kay Amara. Kahit nga pag umuuwi ito saglit lang niya aalagaan si Amara pero nabubugbog pa niya ito. Pangako mag-iipon lang ako pagdating sa Italy at pag okay na ako. Gagawan ko ng paraan para makuha ko si Amara kay Ate magtatanong ako sa mga abugado lalo na at nalaman ko kay Ate Kate na pinaalis na ng lawyer sila ate Charl
Malapit na sana ako sa mga restaurant area ng biglang may mapansin akong pamilyar na tao para sa akin. Hinabol ko ito dahil papunta sila sa itaas na bahagi ng mall kung san naka locate ang sinehan. “FVCK tama nga hinala ko! Ang hay*p nga. Si Michael nga!” Nag isip pa ako sa gagawin ko kung lalapitan ko ito o pababayaan na lang. Ang saya saya niyang naglalakad habang may ka-akbay na babae. Mga limang minuto din akong nagtagal at nag isip kung dapat ko nga ba siyang sugurin pa. Hanggang sa mapagdesisyunan kong kuhaan na lang siya ng litrato at mas pinili kong pumikit na lang sa aking nakita. Hindi ko na siya nilapitan o kinausap. Hindi ko dudungisan ang ang aking kamay dahil sa mga walang kwentang tao. Tutal hindi din naman naging concern para sa akin si Ate Charlotte so bakit ko siya pakikiealaman ngayon kung hindi na pala sila okay ng asawa niya. Siguro ay kabayaran na din ito sa lahat ng kasalanang ginawa niya sa amin ni Ate. Lalong lalo na kay Ate Kate na walang ginawa kundi an
KATE POVLAST NIGHT IN PHILIPPINESHuling araw na ng namin dito sa Pilipinas. Sa sobrang init ng panahon. Pinapunta ko ang aking asawa kay Dorced para bumili ng block buster na Halo-halo at Leche Plan. " Love bilhan mo ko ng 10 Leche Plan babaunin ko sa byahe natin haha. Please . Tapos ang halo halo pati tukneneng wag mong kalimutan. Ok lang ba LOve?! Teka alam mo ba kung ano yung tukneneng?" paglalambing ko kay James"ok lang Love! oo yung pinuntahan natin malapit sa simabahan diba dun nakakabili? saka LOve kahit di ko alam magagawan ko ng paraan para makabili ng gusto mo masamang hindi nakakain ng buntis ang pinaglilihihan niya. Hindi din naman kalayuan yung bibilhan. Ayaw mo ba ng budbod sa may tapat ng puregold? yung nakainan natin na gustong gusto mo ?" tanong pa ni James sa akin"ay sige gusto ko yun. Pwede ba kong magbaon nun Love. Kasi mahaba byahe natin gusto kong may kain-kainin sa plane. Kung bibili ka dun please pasabay na din ng Hong Kong Style Fried Noodles, gusto ni ba
AFTER 2 MONTHSIN ITALYKATE POVMabilis na lumipas ang araw. Nabalitaan namin mula kay Mommy Adreana na nahatulan ng habang buhay na pagkakabilanggo itong si Mama Camila at Papa Arthur. Hindi na kami nakarating sa huling hearing nito kung saan binasahan sila ng sistensya nila dahil nagkaruon ng aberya ng araw na kami ay aalis. Isinugod akong bigla sa ospital sa araw ng mismong flight namin. Dahil sa distansya ng bahay namin sa airport ay dinugo ako habang nagbabyahe kami kaya inabisuhan ako ng doctor na mag bed rest na. Hirap na din ako dahil lagi akong nahihilo at nasusuka. Kaya naman napagdesisyunan namin ni James na hindi na tumuloy sa pagbyahe pauwing Pinas. Hindi din naman makauwi si George dahil siya na ang bagong namumuno dito sa Showroom. Nakibalita na lang kami kila Mommy Adreana. Sobrang tuwang tuwa ng mga ito sa naging desisyon ng judge. Makalipas ang 24 years ngayon ay nakamit na din nila ang hustisya sa pagkakadukot sa akin. Bilang selebrasyon ay bumyahe sila patungo dit
Tila nananadya niyang tinitigilan ang kaniyang ginagawa. “Wag kang tumigil…” mahina kong sabi sa pagkakabitin ko sa kaniyang ginagawa. Napangisi siya na tila nasisiyahan sa ginagawa niya. “haha libog na libog ka din?!” Bulong niya sa aking tainga. Ramdam ko ang pang aakit ng kaniyang hininga sa bawat pagdampi nito sa aking balat. Bago pa ako makasagot ay siniil na niya ako ng maalab na halik. Ibinaba niya ang kaniyang halik sa aking leeg . Matagal niyang sinipsip iyon na siguradong nag iwan ng marka sa aking leeg. Pumadausdos siyang muli sa aking ibaba at ibinuka niya ng maigi ang aking mga binti, buong pagnanasa niyang pinaikot ikot ang kaniyang dila sa loob ng aking hiyas. Ang kaniyang mga kamay ay gumapang sa aking sus* noong una ay banayad ang paglamas na kaniyang ginawa hanggang sa nagiging mapusok ang bawat pagkilos niya sa aking ibabaw. "AHHH LOVe, FVCK NAKAKALIB*G KA!" Hindi ko mapigilan ang mapasabunot sa kaniyang buhok habang binabarutsa niya ang aking perlas. " ahhhhh...
KAYLINE POV Pagdating namin sa kwarto ay diniretso ako ni Ethan sa aming banyo. Niyakap niya ako at bahagyang inilayo ang kaniyang katawan sa akin. Tumingin siya sa akin ng malagkit at hinawi ang aking buhok. "napakaganda mo talaga Kayline. Ikaw at ikaw lang ang pipiliin ko" malambing na sabi ni Ethan sa akin. Dahan dahan niyang hinubad ang aking mga damit. Gayundin ang kaniyang mga saplot saka kami sabay na nagtampisaw sa bathtub. Nakayakap mula sa likuran ko si Ethan habang masaya naming pinagkukwentuhan ang mga ngyari sa aming kasal, humarap ako sa kaniya at nilagyan ng wine ang kopitang nasa gilid namin. "Cheers to forever love" malambing kong sabi sa kaniya. "cheers Love." pagkainom namin ay magkasabay kaming nagkatinginan at mula sa malagkit na tinginan ay nauwi sa isang umaatikabong bakbakan. Sinupsop niya ako ng maalab na halik habang ang kaniyang mainit na mga kamay ay humahaplos sa aking batok. Nilasap ko ang tamis ng wine sa kaniyang mga labi at muli kong pinaandar a
ETHAN POV Nang matapos ang first dance namin bilang mag asawa at nagsimula ng magpalakpakan ang mga bisita. Ramdam ang saya sa lahat ng mga bisita. Maririnig ang malalakas na halakhakan at kwentuhan sa buong paligid. Maya-maya, nagsimula ang host magsalita. “At ngayon, mga kaibigan, narito na ang isang espesyal na pagtatapos sa ating gabi—ang fireworks display!” sigaw ng host, at halos lahat ng tao ay nagsimulang magsigawan sa sobrang excitement. Si Kayline, na nasa tabi ko, ay tumingin sa akin at ngumiti. “Oh my God, thank you baby” sabi niya habang hawak ang aking kamay. Ngumiti ako sa kaniya at niyakap ko siya, ramdam ko ang init ng katawan niya, pati na rin ang kaligayahan na umaabot sa mga mata niya. Dumilim ang paligid, at ang unang paputok ng fireworks ay sumabog sa langit. Lahat ng tao ay natahimik at tinitingnan ang nakakamanghang tanawin sa itaas. Habang nanunuod ay yumakap din ako sa bewang ni Mommy. Bumulong ako sa kaniya . “Thank you Mommy for coming” agad naman
ETHAN POV Dumating na ang mga bisita isa-isa, at ang saya sa paligid ay hindi maipaliwanag. Ang mga halakhakan at kwentuhan ng mga tao ay nagbigay saya sa buong lugar. Nagsimula na rin ang program, at hindi ko akalain kung gaano ka-organized at ka-saya lahat ng mga planong ito. Lahat ng tao ay abala sa mga palaro at mga jokes ng host na nagpapatawa sa lahat. Tuwang-tuwa sila, at kahit kami din ni Kayline, masaya kaming nakikisali sa kakulitan ng aming host. Habang abala ang mga bisita, sinubukan kong mag-relax at tingnan ang lahat ng nangyayari, ngunit hindi ko maiwasang mapansin si Kayline. Ang saya sa mga mata niya, nakikita ko ang genuine na ngiti mula sa kaniyang mga labi. Nang dumating ang isang intermission number, nagulat ako sa nangyari. “Huh? Si Kayline, anong ginagawa nila?” tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa stage. Halos mapapalakpak ako sa tuwa. Sina Tristan, Lander at ang ilang mga kaibigan ni Kayline ay nagsimulang sumayaw, at biglang nagulat ako nang maki
Pagkatapos ng misa ay oras naman para sa pagkuha ng mga pictures. “Ethan, ito na talaga ‘yon. Magkasama na tayo… habang buhay.” habang nakatingin ako kay Ethan ang puso ko ay punong-puno ng saya. Ngumingiti naman si Ethan habang hawak ang mga kamay ko “Oo, Kayline. Sayo lang umiikot ang buhay ko.” Nagkaroon ng sandaling katahimikan habang nagkatinginan kaming dalawa. Napalapit ako kay Ethan, at sabay namin naramdaman ang hindi maipaliwanag na damdamin. Lumapit si Kayline sa akin at naglapat ang aming mga labi. Pagkatapos ng halik bilang mag-asawa “Parang ang tagal nating inantay ‘to, Ethan. I mean ang buhay na kakaharapin natin bilang mag-asawa” Tumango siya sa akin at punong-puno ng emosyon “Sobra, Kayline. Pero sulit ang lahat. Ngayon, ikaw at ako na talaga. Akalain mong matapos ang pinagdaanan natin sa huli ay humantong din tayo sa kasalan.” Naputol ang paglalambingan namin nang biglang nagsigawan ang mga bisita. “Wooo! Sana all!” “Mabuhay ang bagong kasal!” "congratula
Ngumiti siya sa akin, at naramdaman ko ang init sa puso ko. Kinuha ko ang singsing mula sa pari at marahang sinuot ito sa daliri niya. Habang ginagawa ko ito, tinignan ko siya at ngumiti. “Mahal kita, Ethan,” bulong ko Hinawakan ko ang singsing sa kamay ko, ramdam ang kabigatan ng bawat pangakong nakapaloob dito. Tumingin ako kay Ethan, at sa mga mata niya nakita ko ang pagmamahal na walang pag-aalinlangan. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “ Ethan Anderson,” sabi ko, malumanay ngunit puno ng emosyon. “Kaya naman, Please wear this ring as a sign of my love and loyalty to you. For richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. I, Kayline Eduardo are asking you to accept me as your lawfully wife?! Sa mata ng Diyos at sa nata ng tao?” Tumango siya, at biglang nagsalita ng malakas at malinaw. “I do!” sagot ni Ethan, punong-puno ng sigla at pagmamahal. Isinuot ko ang singsing sa daliri niya nang marahan, ramdam ang init ng kamay niya habang hinahawakan n
Ngunit paano? Paano ako kakalma kung narito sa harap ko ang babae ng buhay ko, papunta sa akin? Napailing ako, pilit pinipigilan ang namumuong luha, pero huli na. Pumatak ito, at hindi ko na nagawang itago pa. “Ang ganda niya,” bulong ko ulit, halos hindi ko marinig ang sarili ko. Ngumiti si Mommy, halatang naiiyak din. “Oo, anak. Ang ganda niya. At ikaw ang maswerteng lalaki na hinihintay niya sa altar. Masaya akong nakikita kang masaya” Nang magsimulang maglakad si Kayline, tumunog ang unang nota ng piano, at ramdam kong mas bumagal pa ang oras. Ang bawat hakbang niya ay parang sinadya para itatak sa isip ko ang araw na ito. Nakatingin siya sa akin, at sa mga mata niya, alam kong naroon ang parehong pagmamahal na nararamdaman ko. Hindi ko maalis ang tingin sa kanya. Sa bawat hakbang niya papalapit sa akin, parang tumitigil ang oras. Ngumiti siya, at sa sandaling iyon, alam kong siya ang tamang desisyon. Hindi ko napigilang mapaluha ulit. Ito na iyon, sabi ko sa sarili ko. Walang
KAYLINE POV Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang kahapon lang, napakaraming pagsubok ang pinagdaanan namin ni Ethan. Pero ngayon, ito na—ang araw na pinapangarap ko. Araw ng kasal namin. Habang nasa loob ng sasakyan, naririnig ko ang tibok ng puso ko, parang kasing lakas ng tunog ng makina. Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at nginitian ako. “Congratulations, anak,” sabi niya, puno ng pagmamahal ang boses. “Finally, ito na iyon. Napakaganda mo, at sigurado akong magiging napakaganda rin ng araw na ito para sa inyo ni Ethan. Wag kang kabahan, mag-relax ka lang.” Napangiti ako kay Mommy, kahit nararamdaman kong nangingilid ang luha ko. “Salamat, Mommy. Kung hindi dahil sa inyo, hindi ko alam kung kakayanin ko ang lahat ng ito.” Pinisil niya ang kamay ko nang mahigpit. “Kayline, karapat-dapat kang maging masaya. Ngayon, huwag mo nang isipin ang iba. Enjoyin mo ang araw na ito.” Tumingin ako sa salamin at inayos ang belo ko. Pinipigilan kong maiyak dahil ayokong masira a
ETHAN POV Ito ang pinakahihintay na araw sa buhay ko, pero sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ko maalis ang kabang nararamdaman ko. Rinig na rinig ko ang pintig ng puso ko. Kaninang umaga pa lang paulit-ulit kong tinitingnan ang cellphone ko. Tinawagan ko si Mommy ng maraming beses, pero palagi niyang binababa ang tawag ko. Hindi niya sinasagot kahit ang mga text ko. Huminga ako nang malalim at tumitig sa screen ng phone ko. Nabasa ko ang seen sa huling message ko: “Mommy, 4 PM sa St. Michael’s Church. Hihintayin kita, sana dumating ka.” Parang kinurot ang puso ko. Alam kong nasaktan siya sa mga nakaraang pangyayari, pero hindi ko maitatanggi na umaasa pa rin akong dadalo siya sa pinakamahalagang araw ng buhay ko. Pagdating ko sa simbahan, nauna akong bumaba ng kotse. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang pinagmamasdan ang tahimik na paligid. Madami na ding bisita ang nasa loob ng simbahan. "sir within 10 minutes magsisimula na po tayo" sabi sa akin ng