Nagdilim ang mukha ni Selena nang marinig niya ang sinabi ni Rachel. Masaya siya na nagkataong nakasalubong niya ang isa sa mga dati niyang kaklase, pero hindi niya inaasahan na mamatahin siya nito. Nakakilala at kinasal si Rachel sa isang mayamang lalaki sa kanilang pangalawang taon sa kolehiyo. Hindi nagtagal pagkatapos nilang makapagtapos, nabuntis siya at nagkaanak. Base roon, anim na taong gulang na ang kanyang anak at nasa senior class na ng kindergarten. "Magkano ang tuition fee dito?" Hindi sigurado si Selena tungkol sa tuition fee; narinig niya lang na ito ang pinakamagandang kindergarten. "Haha, nasa hundred and twenty thousand ito kada taon kasama na ang living expenses. So? May pera ka ba?" Tumawa si Rachel at nagsabing, "Selena, ikaw ang pinakamaganda sa klase natin noon. Sabi rin ng iba na nanggaling ka sa isang mayamang pamilya. Naiinggit sayo ang buong klase!" Saglit na huminto si Rachel pagkatapos ng kanyang mga sinabi. Kasunod nito ay nagpatuloy siya, "Y
Hindi na siya pinansin ni Selena. Hindi niya alam na ganoon pa rin pala kamateryoso ni Rachel pagkaraan ng maraming taon. "Tara na!" Sabi ni Fane habang mabilis siyang lumapit nang nakangiti. "Hindi sapat ang pera ko. Nakasalubong ko lang kanina ang dati kong kaklase. Nag-aaral ang anak niya sa kindergarten. Sabi niya sa'kin na 180,000 raw ang taunang fees! Kulang ako ng twenty thousand!" Kumunot ang noo ni Selena, "Nahulog na kaya nila ang pera sa bangko? Kapag natapos na sila, sasabihan ko sila na magpadala ng twenty thousand sa'kin!" "Tara na! Gagamitin lang natin ang card mo!" Nang makitang nakasimangot si Selena, hindi mapigilan ni Fane hawakan ang kanyang kamay at hilahin siya. "Ah!" Sa sandaling napansin na ni Selena kung anong nangyayari, nahila na siya ni Fane ng maraming hakbang. Ito ang unang beses na nagkahawak sila ng kamay ng ganito at namula ang kanyang pisngi. Ang kabilang kamay ni Fane ay nakahawak sa maliit na kamay ni Kylie. Pagkapasok nila sa kin
"Ikaw, sino ka ba? Ang kaklase ko ang kausap ko, 'wag kang sumabat!" Nainis ang babae. Ngunit, kaagad siyang suminghal at mapangmaliit na nagsalita, "Hay naku, Selena, ito ang lalaki mo? Hindi lang siya mahirap, mukhang wala rin siyang modo. Napakabastos niya magsalita, para bang may pinagmamayabang sjya sa kanyang kahirapan. Namamangha ako!" "Hehe, sinong may sabing mahirap ako?" Tumawa si Fane, pagkatapos ay naglabas siya ng isang ATM card at inabot ito sa assistant ng kindergarten principal na may hawak sa bayarin. "Ganda, card ang gagamitin namin. Hindi nito kailangan ng password!" "Tsk… tsk… nagawa mong manghiram ng hundred and twenty thousand nang ganoon kadali? Ang hirap siguro nun! Siguro naubos lahat ng naiisip niyong paraan para makuha 'to!" Suminghal na naman si Rachel. "Hundred and twenty thousand lang naman 'yun. Bakit kailangan kong manghiram?" Walang ibang masabi si Fane. Masyadong mapangmata ang babaeng ito. "Huhu!" Sa sandaling iyon ay biglang umiyak
Umiyak si Kylie habang nagpapaliwanag. Hinimas ni Selena ang ulo ni Kylie. "Good girl, wag ka na umiyak, wag na umiyak!" Pagkatapos niyang aluhin si Kylie ay tumayo si Selena at kaagad na naging malaking ang kanyang ekspresyon. "Rachel Linsay, sumosobra ka na! Tumumba mag-isa ang anak mo tapos sisisihin mo ang anak ko? At saka hindi b*stardo si Kylie. May tatay siya!" "Isa siyang b*stardo. Talagang b*stardo. Sabi ni Mommy, eh. Ang batang walang tatay ay isang b*stardo!" "Namatay sa giyera ang tatay niya. Kung hindi siya b*stardo, eh ano siya?" Hindi naniwala ang anak ni Rachel at nagsimulang sumigaw. "Sinong may sabing wala siyang tatay? Siya ang tatay niya. Bumalik na siya mula sa giyera." Ito ang unang beses ni Fane na makitang magalit si Selena. Ang kanyang anak ang kanyang mundo. Kaya niyang tiisin ang away-bata, pero kung matanda na ang kabilang partido at tinulak si Kylie nang walang katwiran, iyon ang hindi niya papalagpasin. "Sinong nakakaalam kung nagsisinungal
"Ah!" Napatili si Dylan nang maramdaman niyang halos mabasag ang kanyang buto. Bumakat ang kanyang ugat sa noo at nanlaki ang kanyang mga mata sa sobrang sakit. "Anak ng p*ta! Di mo ba ako kilala? Isa akong factory manager na mayroong isang libong empleyado. Talagang inatake mo ako?" Sumigaw siya kay Fane. "Mga parents, wag kayong mag-away. Pwede natin 'tong pag-usapan nang mahinahon!" Nagulat lahat ng mga guro at principal sa kindergarten. Hindi nila inaasahan na magkakaroon ng gulo sa araw ng pagpaparehistro. "Factory manager? Hehe, wala akong pakialam kung anong manager ka pa, hindi mo pa rin pwedeng saktan ang anak ko at ang asawa ko. Kung hindi, sisiguraduhin ko na magsasara ang factory mo sa isang tawag lang!" Tumawa si Fane, pagkatapos ay tinulak siya sa isang hawi. Mahina lang pala ang malaking tao na si Dylan. Hindi siya gumamit ng masyadong lakas pero tumumba ito sa lapag at bumagsak sa kanyang likuran. "Aray!" Sigaw ni Dylan. Nahirapan siyang tumayo at minasa
"Hehe, sige, pero bakit ako maghihintay sayo na magdala ng mga tao para bugbugin ko?" Tumawa si Fane at diretsong sumagot. "Kalokohan. Natatakot ka lang at sinusubukan mong tumakas. Kung talagang gagawin mo 'yon, bakit ka aalis?" Hindi naniniwala si Dylan, hinarangan niya ang pinto gamit ng kanyang mga kamay. "Sa tingin mo gusto kong umalis? Sinabihan lang ako ng asawa ko na umalis. Nahihirapan ako na maghanap ng oras para samahan ang asawa ko at anak ko para mag-shopping. Paano ko sasayangin ang oras ko sa mga walang kakwenta-kwentang tao kagaya mo?" Umiling si Fane, hindi niya masyadong pinansin ang matabang lalaki sa kanyang harapan. Ngunit, sa sandaling iyon, ilang van ang huminto sa harapan ng gate ng kindergarten. Nang makita niya ang pagdating ng kanyang mga tao ay natuwa si Dylan. "Haha, bata, huli na ang lahat para sa'yo. Andito na ang mga tao ko!" "Magaling!" Nakita iyon ni Rachel at kaagad na lumapit, tumayo siya sa tabi ng kanyang asawa at nagsabing, "Bata
"Di maaari. Di naman mukhang isang taong magpapakamatay sa galit ang nanay mo!" Malungkot na ngumiti si Fane. Kahit na hindi niya maintindihan si Fiona noon, kahit paano naunawaan na niya ito nitong nakaraang mga araw. Mahal ni Fiona ang pera. Sobrang mahal na mahal niya ito. Paanong magagawa ng ganoong klaseng tao na magpakamatay sa galit?Natataranta din si Selena. "Honey, anong gagawin natin? 3.8 milyong dolyar! Inilagay ng magulang ko yun sa isang malaking bag at pwede na yung ideposit sa bangko." Sa hindi inaasahan, may pintuan mismo ng bangko sila ninakawan ng dalawang mangnanakaw na nakamotor! Nang marinig iyon, napalunok nang malalim si Fane. Malaki anh 3.8 milyong dolyar tapos nanakaw ito nang ganoon na lang. Kung naiba sana, hindi siguro magpapakamatay si Fiona. Pero sa ganoon kalaking halaga, napakaposibleng mangyari ito sa isang taong mahal ang pera nang katumbas ng buhay niya na gaya ni Fiona. "Hirap naming nakuha ang pera na iyon. Nag-iisip pa naman ang nanay k
Pagdukot ng sigarilyo sa kanyang bulsa, nagsimulang manigarilyo si Fane. Ito pa rin ang pinakamurang White-Sand cigarette, at ganon pa rin ang flavor. Matapos huminga nang malalim, sumagot na si Fane, "Edi ibig-sabihin magaling manloko si Xena. Simple siyang manamit sa harap ng kapatid mo at mukhang inosente pero sumasama siya sa mga sanggano nang palihim? Higit pa rito, talagang nahulog ang loob ng kapatid mo sa kanya. Di mo sinasabi sa kapatid mo kasi alam mong di siya maniniwala sa'yo kahit na sabihin mo sa kanya?" Tumango si Selena. "Ganon na nga. Sa ugali ng kapatid ko, kapag sinabi mo sa kanya baka uminit pa ang ulo niya. Ilang beses na akong nagparinig sa kanya na hindi niya dapat pakasalan si Xena at sinubukang baguhin ang isip niya! Sa huli hindi siya umuwi ng ilang araw, naglaro lang siya sa internet cafe kasama si Xena!" Sa puntong iyon, tumingin ulit si Selena kay Fane. "Higit pa rito, kailangan ng kapatid ko ng pera para magbayad sa internet cafe at laging nanghihing