WALA SA sariling pinagmasdan ko ang kabuuan ng babaeng lumabas sa gate. Gulo-gulo ang mahabang buhok niyo na tila galing lang sa pagkakahiga. I even saw a glimpse of her bored face, uninterested of what is happening around her. My eyes lowered and saw how her big breasts bouncing with every step. Nang makapunta siya sa harap ng tindahan, nakita ko ang kulay itim na pang-ilalim niya.
I swallowed the water in my mouth that I didn’t even realize is flooding. Kung tutuusin, hindi ito ang unang beses na makakita ako ng ganoon kalaking size. I guess it is C or D.
What is this girl doing, walking around in that thin white clothing? Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit pinagmamasdan ko siya. Ni wala siyang matatawag na delikadesa sa katawan para makuha ang atensyon ko.
“Bampira ka talaga, AJ. gabi ka lang talaga lumalabas.” Rinig kong sabi ng tindera.
So her name is AJ—a guy’s name.
“Hala si Ate! Kaaway ko kasi iyong kapatid ko, hindi mautusan. Huwag mo nang dagdagan ang inis ko, please lang.”
My brows cringed when I heard her speak. Malumanay magsalita at tila hindi naiinis, taliwas sa pananamit at pangalan nito. I was expecting that she is somewhat cold and bored when talking.
“Hoy, may mga gwapong naghahanap ng matutulugan. Baka gusto mong tingnan. Malay mo, maging boyfriend mo iyong isa. Maganda ang lahi, be!”
“Pass, hindi ako interesado. Bibili ako, huwag kang mag-chismis diyan!”
Hindi nagtagal ay tinawag na ako ni Paul.
“We’re good.”
Maayos naman ang matutulugan namin. Isang maliit na barong-barong. Presko ang buong lugar, tamang-tama sa mainit na panahon.
Nauna na akong pumwesto sa nag-iisang higaan na may kutson. Fred is still in the owners’ house, and Paul is glaring at me.
I ignored him. Gusto ko nang ipahinga ang isip ko, baka sakaling makalimutan ko ang babae.
What is it about her anyway?
KINABUKASAN, naisip kong maglakad-lakad sa lugar kasama si Fred, habang ginagawan ng paraan ni Paul ang dahilan kung bakit kami na-stuck sa lugar.
Kung sa gabi ay nababalot ng alitaptap ang mga puno, ngayon ay kita ko ang mayayabong na puno ng santol, mangga at pili sa bakuran ng haunted house. Maganda rin ang bahay, may malalaking bintana at malawak ang terasa. Mukhang masarap tumira sa ganoong bahay.
Binaling ko ang mata sa daan. Maganda ang buong lugar. Maraming nakatanim na halaman sa gilid ng bawat kalsada. Ang mga hindi sementadong parte ay may bermuda grass.
Sa kalalakad, hindi ko namalayan na nakaakyat na ako sa isang burol na malapit sa bungad ng barangay. Sa likod ay kinukubli nito ang barangay, at sa harap naman ay ang matingkad na asul na dagat. I took a deep breath when a strong wind came.
This is calming.
It is a blessing in disguise that Paul made a mistake about the car.
Dumako ang mata ko sa lupa. Magkahalong carabao at bermuda grass ang tumambad sa akin. Parang gusto ko tuloy magyapak.
Suddenly, I had the feeling that I’ve been here before. But it is the first time I came here.
“Master,” tawag sa akin ni Fred. Inabot niya rin sa akin ang isang bote ng mineral water. “Do you like the place?”
“I feel like I’m familiar with this place.”
Tumingin-tingin pa ako sa lugar. At doon sa pinakamataas na parte ng burol, may nag-iisang puno na matayog na nakatayo. Malago rin ang dahon nito.
I smiled bitterly. This place is painfully attractive in some point.
I sighed.
“Let’s go back.”
Nauna na akong bumaba. Masyado yata akong nalibang at hindi ko namalayan ang oras. Maaga pa nang maglakad-lakad kami, ngayon ay tanghaling tapat na at mainit na ang kalsada.
Wala ring masyadong tao na ipinagpapasalamat ko.
Malapit na kami sa tinutuluyan nang mahagip ng mata ko ang isang kumikinang na bagay mula sa bermuda grass sa gilid ng krus na daan. I’m not a curious person, but I don’t know what has gotten into me and I picked the small thing.
“Nang, pa-load po!”
My eyes widened when I heard the voice. I looked around and saw the girl from last night, still wearing the same clothes. She is a couple of meters away from me.
This close…
“AJ…”
“Do you know her?”
Napatingin ako kay Fred na nasa tabi ko na pala.
“What? No!”
“You’ve been staring at her for a while now. Why not try and talk to her? Yuri, for the last time, let’s see if we can still find a way to treat your condition.”
Nailing na lang ako sa sinabi ni Fred. I don’t need to treat my health condition. I was doing fine until now.
“Nonsense,” sagot ko.
“As you wish, Master,” he said, feeling helpless.
Akma akong lalakad palayo nang tumingin si AJ sa gawi ko, dahilan upang mabato ako sa kinatatayuan. Behind the pair of thick glasses is her eyes looking back at mine. Napansin ko rin ang bahagyang pag-awang ng labi niya na tila may gusto siyang sabihin.
Snap out of it, Yuri!
I need to break from her eyes. I am having this weird feeling that if I stare any longer, I will be in big trouble. I can already feel the tightness on my chest.
“Master?”
I swallowed a lump on my throat. Nang lumapit sa akin si AJ, wala sa sariling inilahad ko ang kamay ko.
“I-Is this yours?” uutal-utal na tanong ko.
Dαmn it!
When she remained quiet and is just staring at me, Fred pulled me out of the place.
Nang makabalik kami sa tinutuluyan, agad na tinanong ni Fred si Paul kung maayos na ang lahat.
“We’re ready to go. Bakit parang hinihingal kayo? Nakipag-sȇx kayo, ano?!”
Nakahinga ako nang maluwag nang marinig ang kalokohan ni Paul. Puno ng grasa ang mukha niya na tila siya ang nag-ayos ng sasakyan.
“No, you idiot! Kapag naayos mo na ang sarili mo, umalis na tayo.”
Pinabayaan ko na lang sila na mag-usap at naupo sa gilid ng kama. Bumaba ang tingin ko sa mga kamay ko.
On my right hand is the bottled water, and on the other hand is the keychain.
Nakagat ko ang ibabang labi nang maalala ang tagpo kanina. It’s embarrassing.
Sana hindi na kami magkita.
AGE RANGE between twenty-two and twenty-five, middle class with stable job, and single—these are the list of women Paul and Fred prepared for me. Anim na taon na ang lumipas mula nang ihayag sa debut ko ang huling habilin na iniwan para sa akin ng adopted father ko na si Alfonso. The condition is effective until I turned twenty-eight. It was said that if I didn’t comply, all of his wealth will be bestowed and divided to Milady’s sons.I have no intention of doing this. But for some reason, in the whole month, AJ’s face was flashing nonstop whenever my mind is empty. Or should I say, she made it empty so she could fill it with her face?What am I even saying?But if I were to marry a girl, I want someone who is simple and easy to get along with. Gusto ko rin ang hindi maarte sa mga bagay-bagay at malumanay lang sa pagsasalita kahit na galit. Well, wala naman akong balak na mang-away. I will cherish my wife—if I find one.Isa-isa kong tiningnan ang mga profile ng mga babae sa ibabaw ng
AFTER ALMOST two weeks of laying on my bed, I finally get my strength back. Paunti-unti ay bumabalik sa dating sigla ang katawan ko. Nasabi na rin ni Fred na alam na ni Miss Erlinda Villanueva, o mas kilala sa tawag na Milady, ang tungkol sa plano ko na tanggapin ang kondisyon ni Alfonso at magpakasal.At sa loob din ng dalawang linggo na iyon, napansin ko ang pagbabago kay Paul. He’s been saying and encouraging me to stop this nonsense. His reason is that I already established my name in the business world and I don’t need a single penny from my adopted father.Pero iba ang rason ko.Gaya niya, lalaki rin ako.But if I say it out loud, he will only laugh at me. So in the past few days, I’ve been thinking of a reason to counter Paul’s. And finally, a reasonable one came to mind.Sa harap ng mahabang dining table na kaming tatlo lang ang gumagamit, tanging mga pagtama ng kubyertos lang ang maririnig. Hanggang sa basagin ni Paul ang katahimikan.“Please, Master. Let’s stop this. Madala
I HAVE A BAD feeling about Allyah Jane Fernandez. I can already feel by her stare that she is not an ordinary person. Ayaw ko namang isipin na siya ang nagpapadala ng mensahe sa nakalipas na mga taon dahil ngayong taon lang nagkrus ang landas namin.At isa pa, kung isa lang din siyang kasangkapan, sino naman ang nasa likod niya?O kaya, ano ang pakay niya?Alam ko, wala akong binabanggang tao. I am living my life in full silence as I make a living with my businesses. Wala rin akong naagrabyado, kaya bakit pakiramdam ko, problema ang dala ng babaeng ito sa akin?Malaki lang ang boobs niya, kahit sino gugustuhin iyon sa kanya. I maybe attracted to her because of it, but that is all there is to her. Hindi ko gugustuhin na makasama siya sa iisang bubong.Magre-request ako kay Fred at Paul mamaya na sa ibang lugar na kami maghanap.Sana pakinggan ako ni Fred. Kapag siya pa naman ang nagdesisyon, hindi ko kayang hindian. Bukod sa lumaki ako sa pangangalaga niya, he has this domineering aura
THREE MONTHS AGO…“Bring it on, keychain! I’ll take you on.”Ilang weeks kong inabala ang sarili ko sa keychain na ito. I wrote my full name on a small piece of paper at lagyan ng design sa gilid. And the result did not fail my efforts. It fit perfectly sa keychain! Ang ganda niya tingnan dahil ang mga kulay, tila lalong nabigyan ng buhay nang ilagay ko na sa loob ng keychain ang papel.“This is my masterpiece!”Nagpakawala ako ng isang malalim na hininga. Nagbabasa ako ng manga dito sa kwarto ko, pampalipas ng oras habang naghihintay ng alas dose. May inaabangan akong anime sa TV, nang hindi sinasadyang lumipad ang isip ko sa nakaraan. Remembering the past in this unexpected situation is kind of a bad omen. Mamamatay na ba ako?Wala sa sariling kinuha ko ang wallet kung saan nakakabit ang keychain. Naroon pa naman.Naalala ko pa ang sinabi noon ni Mama. Nagandahan siya sa ginawa ko pero pinagalitan pa rin ako. “Bakit full name ang nilagay mo? Baka may mangulam sa iyo niyan, o kaya
IN ONE month, ikakasal na ang ex ko at wala pa akong pangregalo. Tumingin-tingin ako sa online. Marami naman akong nakita, pero parang gusto kong sa bahay na lang ang mga iyon. Ang gaganda kasi. And since I’m not that good with this kind of thing dahil puro lang pera ang binibigay ko as a gift, I will call for help.“Mama!”Hinanap ko sa buong kabahayan si Mama. Nakita ko siya sa likod-bahay na nagdidilig. Sa tabi niya ay ang bantay namin na si Mochi, taga-hila kapag sumasabit ang hose.“Alas kwatro pa lang, Mother!”Sinara ko ang gripo na sinuklian niya ng matalim na tingin. Niyakap ko na lang siya.“Ma, pasama ako sa bayan. Bili ng pangregalo sa kasal ng ka-batch ko.”Marahan na pinalo ni Mama ang braso ko kaya bumitaw ako. Umupo kami sa bench.“Ilang beses na kita sinamahan sa pamimili ng pangregalo mo sa parehong okasyon, magsawa ka naman! We always end up buying for our own, t
PIYESTA NGAYON sa amin. Dalawang buwan na lang, August na—pasukan na naman. At dalawang linggo na nang mawala ang keychain ko, este, kinuha ng Kris na iyon. Iyon ba ang dahilan kung bakit niya sinabi na magkikita ulit kami?He could have just asked me nicely, hindi iyong kukunin niya ang keychain ko!Hindi na rin ako madalas lumabas ng kwarto. Nagtataka na nga si Papa kasi dati, kapag oras ng alas dose, nasa sala na ako at nanonood ng anime. Ngayon, nasa kwarto lang ako at nagmumukmok.“AJ, labas!”Napapikit ako nang mariin nang marinig ang sigaw ni Elsa. Ilipat ko sa may gate si Mochi para hindi na siya nakakarating sa terrace eh.“AJ, labas na muna. Kalimutan mo muna iyang minumukmok mo riyan,” ani Mama.Pinuntahan niya ako rito sa kwarto ko nang hindi ako lumabas para salubungin si Elsa. Alam ko na kasama niya ngayon ang anak niya pero wala talaga ako sa mood.“Ma…” naiiyak na
I AM STAYING in my boarding house with a few bottles of wine and vodka. Sakit ng katawan at ulo dahil sa alak ang hanap ko ngayon, hindi dahil sa mga taong makitid ang utak. At kapag ganito na umiinom ako, gusto ko ay mag-isa lang ako. Pero hindi ko maalala kung bakit at paanong narito si Neil at mataman akong pinagmamasdan.Masikip dito kaya hangga’t maari ay ayaw ko ng kasama.Sa maliit na kwarto ay pinagkasyang maliit na higaan, isang maliit na mesa, at aparador na pawang mga yari sa plywood ang makikita. Nakaupo ako sa sahig. Sa harapan ko ay may Bluetooth speaker, mga bukas na plastic ng junk foods, ang iba ay wala nang laman, at tatlong bote ng alak.Dumako ang tingin ko kay Neil na prenteng nakaupo sa upuan malapit sa pinto. He’s wearing his casual clothes—polo shirt, and shorts. Sa mahabang panahon na bakasyon ngayong taon, wala siyang ginawa kung hindi mag-gym, at kitang-kita naman ang resulta.The last time I saw him was
THE CLASS started and all I did was to be wary about my environment. Simula nang sabihin iyon ni Ninong, hindi na maalis sa isip ko na baka minamanmanan ako ng malaking tao na ito. Huli na nang ma-realize ko na hindi ako kilalang tao pero may nag-request ng presence ko.Mga bugaw ba sila? Hindi naman ako kagandahan!Simula rin ng araw na iyon, araw-araw na rin akong sinasabihan ni Ninong na magdamit pambabae ako, hindi iyong oversized o fitted plain colored T-shirts at jeans ang pinapampasok ko. Palagi ko ring sinasabi sa kanya na bawiin niya na lang ang desisyon at maghanap sila ng ibang babae.Bakit ba kasi ako pumayag sa trip around the world?! May key word pa akong nalalaman, katangahan!Wala pa namang eksaktong araw kung kailan nila ako kakausapin o kukunin.Hindi ko na rin ito sinabi sa mga magulang ko kasi pumayag na ako sa isang bagay na walang kasiguruhan.And what’s worse? This decision was haunting me every night, hindi na a
“Bakit narito kayong lahat?” tanong ni George Jr. sa kanyang mga pamangkin na lalaki na prenteng nakaupo sa salas.Kasalukuyang naglalaro sa garden ang mga apo niya sa mga ito, kasama ang mga nanay.Wala rin siyang alam na may pagtitipon-tipon na magaganap sa pamilya nila kaya nagtataka siya kung bakit narito ang buong pamilya ng Ate Livia niya.“Pinauwi ko po sila kasi sabi ni Lola Mira, ok na si Yuri,” sagot ni Ritz.“The first time I saw Yuri really did intrigued me. Alam naman nating mabait si AJ, pero ang weird niya talaga. Iyong pinulot na maduming keychain, nilinis at nilagyan lang ng pangalan niya, naging self-proclaimed lucky charm na,” ani Romar.“And don&r
NAG-REQUEST si Yuri na mag-picnic sa kalapit na burol. Napagpasyahan namin na magbakasyon ngayong malapit na ang fiesta sa amin. At alam na alam niya na once may hawak na akong libro, hindi ako magyayaya na gumala, kaya matinding pamimilit ang ginawa niya ngayon.“Lyah, please? Sina Kuya Louie at Kuya Romar, may kanya-kanyang family bonding. Ayaw mo ba? Mamaya, yayain nila ang mga anak mo, tapos sumama kasi hindi mo nilalabas.”“Yuri naman, eh. Ngayon na lang ulit ako nakapagbasa.”“Susunugin ko iyan.”“Subukan mo!”Kahit anong inis namin sa isa’t isa, hindi namin magawang magsigawan tulad ng dati. Tulog na ang mga anak namin, at katabi namin sila sa kama
Alagang-alaga ako ng doctor ko, dahil kambal ang dinadala ko at may high risk sila na maapektuhan ng sakit ko. Kailangang i-monitor ang factors.Yuri was very attentive, too. Lumabas ang pagiging gitarista at singer niya dahil palagi akong nagre-request na kantahan niya ako bago matulog. Gusto niya pa nga sana na iyong mga downloaded musics ang pakinggan ko, but I insist! Gusto rin naman ng mga anak namin.And what can I say? With his deep voice, he nailed the song “Pleasure” by WarpsUp.Kung kumanta pa si Yuri noong mga panahon na sinto-sinto pa ang relasyon namin, baka kapag nagkaalaman, ako ang lugi.My gosh, I really love him!“Lyah, wala ka bang planong magreklamo?”
Kasal na kami ni Yuri, pero ngayon na nasa harap ako ng saradong pinto ng simbahan at nakalingkis ang mga braso ko sa mga braso ng magulang ko, may belo na tumatakip sa mukha ko, at naririnig ko na ang pagtugtog ng wedding songs mula sa loob, hindi ko maiwasang panlambutan ng tuhod.“Ma, Pa, h-hindi ko alam na ganito sa feeling ito. Parang hinahalukay ang tiyan ko, ang lakas na rin ng tibok ng puso ko, like hello? Kasal na kami! Bakit naiiyak ako?”“Halos lahat naman, bago sa iyo. At saka, sayang ang make-up mo, pigilan mo ang pag-iyak,” ani Papa at sinundan ng pagsinghot.Nagtatakang tumingin ako sa kanya. Pinupunasan niya ang mata niya.Bumaling ako kay Mama na namumula ang mata, na tila pinipigilang maluha.
Isang buwan lang kami sa Japan, and I called it “bitin na honeymoon.” Snow at cherry blossom lang ang naabutan ko. I want to experience summer and fall too. Nag-promise naman si Yuri na babalik kami, mas matagal pa, at marami rin kaming pupuntahan. And he was hoping na may kasama na kaming mga anak.Nang makabalik naman kami sa Pilipinas, dito kami sa bahay niya dumiretso. Kasama pa rin namin sa bahay sina Sir Fred at Paul, pati na si Kristina who was busy with their son—Nijel. Binida rin ni Kristina na si Yuri ang nagpangalan sa anak nila, at ninong din siya.Naging playroom na rin ang dating kwarto ko.Kapag hindi ako busy sa trabaho, at wala naman akong maitutulong kay Yuri, nakikipaglaro ako sa mag-in. Nijel was such a sweet three-year-old child, calling me Ninang Ganda, asking me to tell him a fairytale story, at minsan pa na kaming tatlo lang nina Yuri ang nasa bahay at nakikipaghabulan sa kanya.Naging abala si Yuri habang sa baha
Nakaupo ako paharap sa glass window habang sumasabog ang iba’t ibang kulay ng ilaw sa langit. I maybe enjoying the view if it wasn’t for Yuri, who is making me tremble to the tip of my hair.Iniyakan ko siya kanina na manonood na lang kami ng fireworks kaysa gawin ito. And he simply shrugged that we can do both at the same time!Pinasuot niya pa ako ng bunny costume. At ang buntot noon ay kailangan pang ipasok sa butthole ko.I threw my head back and arched my body from the pleasure. My legs were resting on the armrest, making my core exposed right at his mouth. Ang init ng dila niya! Dumagdag pa sa nakakakiliting sensasyon na dala ng pagdila na iyon ay ang malambot, slimy at slippy.Mukhang hindi siya kuntento sa pagpilig at pagpapakawala ko ng mga impit na ungol, dahil ngayon, his fingers are pressing and rubbing my G-spot as his tongue do its magic on my clȋt. Dinidiin niya rin sa loob ko ang matigas na bagay na nakakabit sa buntot.
Kasalukuyan kong binibida kay Yuri ang cooking skills ko. Focused ako sa paghiwa ng carrots, ingat na ingat akong hindi madaplisan ng kustilyo. And having a multi-talented and perverted husband is a hassle.“Lyah, ilang oras bago ka matapos sa paghihiwa ng isang maliit na carrot?”“Pwede ba, maghintay ka?!” asik ko sa kanya. Ayaw kong magalit at baka matusok ako!“Tatanungin ko lang naman para sa susunod na ipagluluto mo ‘ko, agahan mo. Mamamatay ako sa gutom.”“Huwag mong ubusin ang pasensya ko, lilipad sa iyo lahat ng mahawakan ko.”Nanahimik na lang siya, ramdam ko rin na titig na titig siya sa akin. Mayamaya ay pumunta siya sa likod ko at niyakap ako. Salo niya ang mga dibdib ko.“Umaalog kada hiwa mo. Hindi ba mabigat ito?”“Parang ewan naman ito!”Hindi na namin pinag-usapan ulit ang tungkol sa pamilya ko. As much as I wanted to curse them to de
Yuri looked at me with questioning eyes, as if I'm talking nonsense and non-existing blacklist. Well, kahit ako ay hindi rin naniwala noong sinabi ni Ninong na totoo at kung para saan ang blacklist. But looking back, at kung susubukan ko rin na pagtagpi-tagpiin ang pangyayari—my grandparents wanted the Katakoris' business, and they killed them for it. And as to how they did it, I can only think that they did it in a way that looked like an accident."Lyah, are you doubting your family?"Nagtataka man ako na tila amused siya sa mga sinabi ko, sunod-sunod ang ginawa kong pagtango."Sinong hindi magda-doubt? Ninong sold me. Remember the breach of contract I told you?" pagsusumbong ko pa.Maingat niyang hinagod ang buhok ko. Uminom pa siya bago magsalita.Ngayon pa lang, nahihiya na ako sa mga susunod niyang sasabihin. Bumubwelo na naman siya ng pang-asar."Bakit mo naman pag-iisipan nang masama ang pamilya mo? And sold you? Kanino ka nama
I woke up from the feeling as if someone was staring at me. Nangunot ang noo ko. Kahit inaantok pa ako, pinilit kong imulat ang mata ko at tumambad sa akin ang malaman at may tattoo na dibdib. Pakiramdam ko, tutulo na anumang oras ang laway ko.Naglakbay ang mata ko. Nakatagilid siya paharap sa akin at nakapatong ang ulo niya sa kamay niya, making me drool over those bulky biceps.“Lyah…”Tinulak niya ako para lumapat ang likod ko sa higaan saka siya pumaibabaw sa akin.He cupped my face and planted a passionate kiss on my forehead. Ramdam ko ang pag-iingat sa bawat galaw niya, maging ang pagmamahal niya, pero may inis na sumisilip sa singkit niyang mata.“Buti nakatulog ka nang mahimbing pagkatapos mo ‘kong bitinin. Hanggang ngayon ba naman, Lyah, tutulugan mo lang ako?”Napangiwi ako.“Good morning, too,” I rolled my eyes at him.Huwag niya namang simulan ang araw na naiinis!