𝐏𝐑𝐎𝐋𝐎𝐆𝐔𝐄

Mali ito. Alam kong mali.

Pero bakit hindi ko magawang umatras? Bakit hinahayaan ko siya? Bakit nagugustuhan ko ang ginagawa niya?

Ramdam ko ang init ng kanyang hininga sa aking leeg, kasabay ng bawat haplos niyang tila nagsasabing wala akong kawala. Pero ang mas masaklap? Tumutugon ang katawan ko rito.

Mabigat ang tingin niya sa akin—punong-puno ng pagnanasa, pag-aangkin, at isang damdaming hindi ko maipaliwanag. Ang matatalim niyang mga mata ay hindi lumalayo, parang alam niyang hindi ako tatakbo. Parang sigurado siyang hindi ko kayang lumaban.

He kissed me—fierce, rough, and consuming. It was painful, suffocating, yet I couldn’t understand why I couldn’t say no. Why was my body responding to him?

“Huwag mong sabihin na hindi mo rin nagugustuhan,” he murmured, his husky voice sending shivers down my spine.

His hands traveled lower, slipping beneath my crisp attorney uniform as I leaned back against his office couch.

I tried to stop him, pero masyado siyang malakas—at ako, unti-unting nanghihina.

Between his kisses, he pulled away just long enough to strip me of my clothing with one hand. My black bra came into view, but he didn’t say a word. Instead, he ran his fingers over it, making a long, helpless moan escape my lips as my back arched involuntarily.

“Mmmh,” pigil kong tinatangkang lunukin ang tunog, pero hindi ko mapigilan dahil sa ginagawa niya.

Napangisi lang siya at ipinagpatuloy ang ginagawa sa dibdib ko, kasabay ng paghalik niya sa aking batok. Nakaupo siya sa couch habang nakasandal ako sa kanya, at walang sawa niyang nilalamas ang dibdib ko na may halong panggigigil.

Hindi pa siya nakuntento—tinanggal niya ang pencil skirt ko at bigla na lang piniga nang mariin ang pang-upo ko, dahilan para mapalakas ang halinghing na lumabas sa bibig ko.

“Ahh—mmh...” Wala na akong nagawa kundi magpaubaya, habang patuloy niyang pinagnanasaan ang katawan ko, ang mga daliri niya'y walang sawang naglalakbay sa gitna ko.

Hinubad niya ang suot niyang tux, at tumambad sa akin ang perpektong katawan niya—matipuno, kasabay ng perpektong hugis ng kanyang mukha.

Hindi ko mapigilan humanga pero pinipigilan ko ang sarili na bumigay sa init na dala nito sa akin.

“You want to continue?” he asked teasingly.

I didn’t answer, but he grabbed my hair, making me feel a sharp sting, before crashing his lips against mine in a rough kiss. I tasted my own blood.

Ramdam ko bigla ang galit sa mga mata neto at halik bago ito magsalita ulit.

“I told you, don’t ever try to test my patience, Cas,” he added before finally letting me go.

I kept my expression neutral. There was nowhere to run, and my body refused to fight anymore.

Akala ko matatapos na kami doon, ngunit laking gulat ko ng walang pasabi ako netong pinatuwad at walang sabing binaba ang panty ko kasabay ng pagpasok ng pagkalalaki niya sa akin ng biglaan.

I screamed in pain and shock; it wasn't my first time since he was the one who took my virginity in the first place.

“Aah.. s-stop please uggh” pigil ko sa kanya ngunit para wala itong narinig, he still continue sa pag-ulos sa loob ko.

Its rough and painful but my body is slowly starting to like it too.

“Aah.. sh*t m-more” I felt embarrassed, yet desire had already consumed me as my body started to crave it as well.

“As you wish, luvs uggh” at mas binilisan niya ng paulos sa loob ko habang hawak ang aking buhok na nagpatingala sa akin (its a dog style), sinasabayan ko ito ng ungol at tunog ng mga ari namin na siyang naging musika sa boung opisina

He kiss me while his left hand playing my clitoris na nagpadagdag ng init sa aking katawan, hindi ko alam saan ko ibabaling ang aking ulo sa sensansyong nararamdaman kasabay ng pagikot ng aking mata sa sarap.

Wala na i lost again.

After he feels satisfied, I feel like i cum and alam ko siya din. Pero hinugot niya pagkalalaki niya at agarang hinila ng buhok ko at pinasok ang habaan niya sa bunganga ko. Halos mabulunan ko ng isagad neto hanggang ngala-ngala ko at pinutok ng wala pasabi.

“Uggh aah—” ungol niya nung nilabasan siya ngunit patuloy parin siya sa pagulos sa bunganga ko.

Hindi ko mainitindihang ang lasa nga katas niya, parang zonrox pero wala ako magawa kundi lunukin iyon.

After, umalis ito sa harapan ko at pinulot ang ibang mga damit na nagkalat at lumapit sa akin.

“Change your clothes. And you need to follow me if you don’t want this to happen again,” he said before turning towards the bathroom.

But before he stepped inside, he gave me one last warning.

“Stop talking Lidrex, or else,” makahulugan nitong sabi.

At tuluyan na akong tinalikuran, pero naiwan ako na nakatulala at may katanungan.

Ano bang kinagagalit niya kay Lidrex?

Nakasandal pa rin ako sa gilid ng couch, pinagmamasdan ang nagkalat kong mga damit sa sahig.

Nagpahinga ako sandali bago naisipang magpalit. Pagbalik ko, bagsak akong nahiga sa couch. Akala ko nakaalis na si Jaiden kaya naisipan kong umidlip. Pero isang dokumento ang nakakuha ng pansin ko—alam kong hindi ito mula sa firm, ngunit may tatak pa rin ng Wench Corporation.

Balak ko sanang lapitan at buksan ito nang biglang bumukas ang pinto.

"Come with me. It's about the Lidrex case," may diin niyang sabi bago muling isinara ang pintuan ng opisina niya, halatang nagmamadali.

Kanina pa ba siya naghihintay doon? Edi sana tinawagan na lang niya ako.

Anong kaso tungkol kay Lidrex? Hayst, ang sakit pa ng pagkababae ko. S***a!