LOGINShare
๐๐๐๐๐๐๐ 3: THE OFFER
Last Updated:
2025-03-07 03:08:40(Castheophyโs POV)
Sh*t. Parang nanigas ang katawan ko. Hindi ko alam kung dahil sa gulat o kaba, pero isang bagay ang siguradoโhindi ko inaasahan ang taong nasa harap ko. Si Jaiden Wench. At hindi lang siya mag-isa. May kasama siyang dalawang lalaking nakaitim, parehong matitikas ang pangangatawan at matitigas ang ekspresyon. Hindi ko alam kung bodyguards o gangstersโpero isang bagay ang sigurado, may dala silang envelope. Anoโng ginagawa ng lalaking โto dito? Magsasalita na sana ako nang iniabot niya sa akin ang isang gray envelope. Pati ba naman envelope, expensive? "Mind if we talk?" tanong niya, pero hindi naman siya naghintay ng sagotโtuloy-tuloy lang siyang pumasok sa loob. Hoy, anong klaseng tao โto? "Lumabas ka! Magagalit โyung landlord namin kapag may lalaking pumupunta rito!" inis kong sabi, pero kalmado pa rin siyang humarap sa akin, na parang wala lang siyang narinig. Tangina, ginawa pang sala ang apartment namin. Umupo siya sa maliit na couch na parang sanay siyang nasa loob ng bahay ko, habang nanatiling nakatayo ang dalawang kasama niya malapit sa pintoโparang hindi aalis hanggaโt hindi natatapos ang pakay nila. Para silang delivery ng subpoenaโbigla na lang susulpot kung saan. Napabuntong-hininga ako at tinalikuran siya. Wala akong oras sa drama niya. "Ano ba talagaโng kailangan mo?" tanong ko, tumayo sa harapan niya. "Kung tungkol sa atraso ko kaninang umaga, I already said sorry." I didn't care kung CEO siya. I didn't care kung anak siya ng may-ari ng kumpanyang pinapasukan ko. Hindi ko siya boss. Nag-angat siya ng tingin pero hindi ako sinagot. Instead, tinapik niya ang envelope. Nagtaas ako ng kilay. "Ano โyan? Hindi ako mahilig sa surprise gifts." "It's important," maotoridad niyang sabi. "And I donโt like repeating myself." Mas lalo akong nainis sa tono ng pananalita niya. Sinong may gusto ng tono niyang parang siya lang ang masusunod? Pero imbes na patulan siya, dinampot ko ang envelope at binuksan ito. Pagkabukas ko, nanlaki ang mata ko. Isang kontrata. At hindi ito basta employment contractโoffer letter ito para sa isang posisyon na hindi ko inaasahan. "Personal Legal Consultant?" binasa ko nang malakas, hindi makapaniwala. "What the hell is this?" Mabilis kong tinignan ang mga detalye. Nakasaad dito na inaalok ako bilang personal lawyer ni Jaiden Wench, effective immediately. Napatingin ako sa kanya. Wala siyang ekspresyon, pero ramdam ko ang mabigat na presensya niya. "You're a law graduate, aren't you?" malamig niyang tanong. "Yes, butโ" "Then youโre qualified." Napanganga ako. "Just like that? Akala mo ba ganoโn lang kadali โto? Hindi ko alam kung anong iniisip mo, pero hindi akoโ" "As payment na rin sa eskandalong ginawa mo kanina." Putangina. Ngayon ko lang naisip. Hindi lang ako basta bumangga sa kanyaโnapahiya ko siya sa harap ng mga empleyado niya. Ngayon, babayaran ko โyon sa ganitong paraan? No. Hell no. Ibinalik ko ang envelope sa mesa. "Hindi ako interesado. Pasensya na, sir, pero mali ang pintong pinuntahan mo." Tumayo ako at sinenyasan siyang lumabas. Saglit siyang natigilan. Parang hindi niya inaasahan ang sagot ko. And then, he smirked. At sa ilang segundong โyon, para akong nagkaroon ng weird na kutob. Hindi dahil sa takot, kundi dahil parang may alam siya na hindi ko pa alam. Pero hindi ko na iyon pinansin. Wala akong balak patagalin pa ang usapang โto. "Salamat sa alok, pero hindi ko kailangan โyan." Huminga siya nang malalim, tumayo, at tumingin sa akin na parang may hinuhusgahan. Matagal. Para bang iniisip niya kung dapat pa ba niyang ipilit o kung dapat na lang siyang umalis. But in the end, he didnโt argue. Walang kahit anong threat, ultimatum, o power play. He simply nodded. "Alright." Pagkatapos noโn, tumalikod siya at lumabas ng apartment. Sumunod ang dalawang lalaking kasama niya, na parang walang nangyari. Pagkasara ng pinto, saglit akong natulala. Ang dali lang pala kausap e, pinahaba pa. Napabuntong-hininga ako, bumalik sa couch, at napahawak sa sentido ko. Hindi ko akalain na ang unang araw ko sa Wench Corporation ay may ganitong klaseng gulo. Hinawakan ko ang envelope na iniwan niya. Hindi ko na ito binuksan ulit, pero alam kong nandoon pa rin ang kontrata. Kung ibang tao siguro โto, matagal nang tinanggap ang ganitong offer. Ang personal legal consultant ng isang Wench? Tiyak na may kasamang mataas na sahod, bonuses, at kung ano-ano pang privileges. Pero ako? Wala akong pakialam doon. Charot! Meron naman, kaso wala akong tiwala sa pagmumukha ng lalaking โyon. Ang mas iniisip ko ngayon ay ang mga kapatid kong nangangailangan ng suporta at sustento. Dahil sa nangyari, kaya ganito na lang ako kumayod at gusto ko ng patas na laban. Lalaban ako, Ma. Pa. Para sa mga kapatid ko. Sana naman hindi ako pahirapan nito sa trabaho ko. Hayst! Kasalanan talaga ng lalaking โyon. Peroโฆ Bakit nga ba siya nandito? Kakakilala lang din naminโat sa isang nakakahiyang pangyayari pa. Hay, ewan. Bahala siya. Kailangan ko pa bang makipag-argumento? Kung tapos na ang usapan, edi tapos na. Tama? Right? ...Rechts?
Related chapters
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 4: GAME ON!
(Jaidenโs POV) I adjusted my cuffs as I stepped into the car, the door clicking shut behind me. Silence filled the space, but I didnโt need words to understand what had happened. โShe refused,โ one of them finally said. A smirk tugged at my lips. โOf course, she did.โ โShe seemed firm about it,โ Jude added cautiously. โSheโll take it,โ I cut him off. Nagtinginan lang sila, waiting for an explanation. โSigurado ka?โ Irhon asked, a hint of doubt in his voice. I leaned back against the seat, gaze fixed outside the tinted window. I donโt play games I canโt winโespecially when it involves something my half-brother wants. Iโll give her the illusion of control for a while, sabihin nating three months of approval. Thatโs all. And if she fails? My gaze flicked to the two men in front while the car moved steadily forward. Another vehicle followed at a close distanceโsecurity detail, though unnecessary. If I fail, then we go with the risky plan. โ Three Days Ago โ And three days i
Last Updated : 2025-03-07No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 5: CASTHEOPHY YNARES
(Castheophyโs POV)Tatlong oras. Thatโs all I had to build a solid strategy para sa case na hawak ko ngayon patungkol sa Valderama case. Itโs not perfect, but itโs detailed and clear. I need to be strong enough to make LRX uneasy.The office was alive with movement, lahat busy sa mga kanya-kanya nilang ginagawa, so I decided to focus on the stack of documents na nasa harapan koโfinancial records from the past three years at ang listahan ng mga nag-resign na employees nito.Masyadong maayos ang pagkakagawa ng reports. Too clean. But not to me. Kahit anong linis, kung may nakatago, mauungkat pa rin โyon.I flipped the page of the resignation list and immediately spotted a patternโmost of them came from the finance department.Coincidence? I donโt think so.I needed to talk to the only person na alam kong makokontak ko.Ernesto Vargas. A senior auditor who resigned a month ago, kahit na mahigit isang dekada siyang nagtrabaho sa LRX.I dialed the number. It rang a few times before he pick
Last Updated : 2025-03-07No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 6: ๐๐๐๐๐๐
(Castheophyโs POV) โLet me get this straightโฆโ Attorney Ferrerโs voice was low yet firm, her fingers steepled as she studied me. โYou're saying na Ernesto Vargas is in danger now?โ โIโm not just saying it โ I know it,โ sagot ko nang diretso sa kanya, pilit pinipigil ang inis sa halatang pag-aalinlangan niya. โBased on what?โ โA phone call,โ I answered. โHe was terrified โ at sinabi niyang may nagbabanta sa kanya. Also, I heard another voice when I talked to him before the call was cut.โ Saglit siyang natigilan na tila nag-iisip, bago marahang tumango. Ganoโn din ang mga kasama namin. โIf that's true, this case isn't about corporate sabotage anymoreโฆโ โItโs about silencing witnesses,โ dagdag niya habang nakatingin sa akin. โKaya mag-ingat ka, Castheophy โ lalo na ngayon na alam nilang may gumagalaw sa kasong ito.โ Umupo siya, nagpakawala ng mabigat na buntong-hininga. โI think thereโs someone behind this na sumasabay lang sa galaw,โ she added, then looked at me. โTheyโre usi
Last Updated : 2025-03-12No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 7: ๐๐๐๐๐๐๐
(Castheophyโs POV) Tinitigan ko ang code na nakasulat sa sobre. The numbers didnโt make sense at first, but I knew it had to mean something. Hindi ito basta randomโthis was a message, hidden in plain sight. I took a deep breath and pulled out my phone, quickly typing the sequence into my notes app. A reverse cipher... maybe a simple letter shift? Habang binabaybay ko ang madilim na daan papunta sa sakayan ng jeep, tahimik ang paligid maliban sa mga patay-sinding ilaw ng mga streetlamp. Karamihan sa mga tindahan ay sarado na, at tanging ilang tao na lang ang naglalakad sa gilid ng kalsada. If Jaiden was behind this warningโฆ bakit niya kailangang gawin โto? Or maybeโฆ someone is trying to frame him? Napahigpit ang hawak ko sa sobre. I was so deep in thought that I almost didnโt notice itโang malamig na pakiramdam ng mata na nakabantay sa akin. Mabilis kong sinipat ang reflection ko sa salamin ng isang nakasarang tindahan. May sumusunod sa akin. Hindi lang isa. Lima sila. Pโt*
Last Updated : 2025-03-13No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 8: ๐๐๐๐๐๐๐ ๐๐ ๐๐๐๐๐๐!
(Castheophyโs POV) Bago ko pa maunawaan ang nangyayari, hinila na ako ni Jaiden sa likod ng isang lumang pader. His grip on my waist was firmโtoo firm. "Jaiden, let goโ" mariin kong bulong habang pilit siyang tinutulak, pero mas lalo lang humigpit ang hawak niya sa akin. Then, footsteps. Papalapit. Napakapit ako nang mahigpit kay Jaiden, forcing myself to regulate my breathing and not to panic. Then, voices. โSigurado ka bang dito siya pumasok?โ โOo! Nandito lang โyan!โ Narinig ko ang papalayo nilang yabag, kasabay ng pagmumura nila. They were closeโso close that I could almost feel their presence. A moment later, may dumaan ulit na mga lalaki. This time, mas agresibo. โMalalagot tayo kay boss if hindi natin siya nakita.โ Then it happened. Jaidenโs lips crashed onto mine. Nanlaki ang mga mata ko. His lips were soft yet demandingโpressed firmly against mine. His grip on my waist tightened, holding me in place as he angled his head slightly. Anong ginaga
Last Updated : 2025-03-14No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ ๐: ๐ ๐๐๐๐๐๐
(Castheophyโs POV) T*ngina. Si Jaidenโnakaluhod, duguan, at may baril na nakatutok sa ulo niya. Walang oras para mag-isip. Walang oras para matakot. Pilit kong pinakalma ang paghinga ko habang dahan-dahan akong sumandal sa pader. Kailangan kong gumawa ng paraan bago mahuli ang lahat. โNagkamali ka ng kalaban, Wench,โ malamig ang boses ng lalaki, walang bahid ng pagmamadali. Para bang sigurado siyang tapos na ang laban. Jaiden, sa kabila ng sugat sa labi, ay nakangisi pa rin. โMatagal na akong may atraso saโyo, hindi ba?โ Nag-crack ang buko ng daliri ng lalaki bago niya iniangat ang baril. โNgayong nahuli na kita, wala nang atrasan.โ Tsk. I needed to move. Fast. Sinipat ko ang paligid. Isang sirang bote sa tabi ng paa ko. Dalawang hakbang ang layo ko sa lalaki. Walang puwang para sa sablay. Mabilis akong kumilos. Inapakan ko ang bote at itinulak ito gamit ang paaโdinistract sila ng tunog ng basag na salamin. Sa isang iglap, kinuha ko ang pagkakataon. Mabilis akong sumugod
Last Updated : 2025-03-16No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 10: ๐ ๐๐๐๐๐?
(Castheophy's POV) The last thing I remembered was the cold end of the barrel, where Jaiden and I were staring. After that, a powerful image of a blow to the nape knocked me over. Pagdilat ng mga mata ko, alam kong hindi na ako nasa kalye. It was dark, but it didnโt smell like a street. Cleaner, more organized. Sinubukan kong gumalaw, pero agad kong naramdaman ang bigat ng posas sa magkabilang kamay ko. โT*ngina,โ I murmured softly as I tried to make out the surroundings. It was a warehouse. Malamig. It smelled of cigarettes and a gun. At sa harapan koโsi Jaiden. He was sitting on a broken chair, his head resting on the back of it while an ice-cold can was pressed against his bruising lips. He wasnโt cuffed, but... โBuhay ka pa pala, akala ko ililibing ka na lang namin e,โ irap niya nang makita niyang gising ako. I felt a sharp pain throbbing at the back of my head. Damn it. My whole body felt sore, as if I had been thrown like a ragdoll. โH*yop ka, pakawalan mo ako dito!โ s
Last Updated : 2025-03-18No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐๐
Mali ito. Alam kong mali.Pero bakit hindi ko magawang umatras? Bakit hinahayaan ko siya? Bakit nagugustuhan ko ang ginagawa niya?Ramdam ko ang init ng kanyang hininga sa aking leeg, kasabay ng bawat haplos niyang tila nagsasabing wala akong kawala. Pero ang mas masaklap? Tumutugon ang katawan ko rito.Mabigat ang tingin niya sa akinโpunong-puno ng pagnanasa, pag-aangkin, at isang damdaming hindi ko maipaliwanag. Ang matatalim niyang mga mata ay hindi lumalayo, parang alam niyang hindi ako tatakbo. Parang sigurado siyang hindi ko kayang lumaban.He kissed meโfierce, rough, and consuming. It was painful, suffocating, yet I couldnโt understand why I couldnโt say no. Why was my body responding to him?โHuwag mong sabihin na hindi mo rin nagugustuhan,โ he murmured, his husky voice sending shivers down my spine.His hands traveled lower, slipping beneath my crisp attorney uniform as I leaned back against his office couch.I tried to stop him, pero masyado siyang malakasโat ako, unti-untin
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 10: ๐ ๐๐๐๐๐?
(Castheophy's POV) The last thing I remembered was the cold end of the barrel, where Jaiden and I were staring. After that, a powerful image of a blow to the nape knocked me over. Pagdilat ng mga mata ko, alam kong hindi na ako nasa kalye. It was dark, but it didnโt smell like a street. Cleaner, more organized. Sinubukan kong gumalaw, pero agad kong naramdaman ang bigat ng posas sa magkabilang kamay ko. โT*ngina,โ I murmured softly as I tried to make out the surroundings. It was a warehouse. Malamig. It smelled of cigarettes and a gun. At sa harapan koโsi Jaiden. He was sitting on a broken chair, his head resting on the back of it while an ice-cold can was pressed against his bruising lips. He wasnโt cuffed, but... โBuhay ka pa pala, akala ko ililibing ka na lang namin e,โ irap niya nang makita niyang gising ako. I felt a sharp pain throbbing at the back of my head. Damn it. My whole body felt sore, as if I had been thrown like a ragdoll. โH*yop ka, pakawalan mo ako dito!โ s
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ ๐: ๐ ๐๐๐๐๐๐
(Castheophyโs POV) T*ngina. Si Jaidenโnakaluhod, duguan, at may baril na nakatutok sa ulo niya. Walang oras para mag-isip. Walang oras para matakot. Pilit kong pinakalma ang paghinga ko habang dahan-dahan akong sumandal sa pader. Kailangan kong gumawa ng paraan bago mahuli ang lahat. โNagkamali ka ng kalaban, Wench,โ malamig ang boses ng lalaki, walang bahid ng pagmamadali. Para bang sigurado siyang tapos na ang laban. Jaiden, sa kabila ng sugat sa labi, ay nakangisi pa rin. โMatagal na akong may atraso saโyo, hindi ba?โ Nag-crack ang buko ng daliri ng lalaki bago niya iniangat ang baril. โNgayong nahuli na kita, wala nang atrasan.โ Tsk. I needed to move. Fast. Sinipat ko ang paligid. Isang sirang bote sa tabi ng paa ko. Dalawang hakbang ang layo ko sa lalaki. Walang puwang para sa sablay. Mabilis akong kumilos. Inapakan ko ang bote at itinulak ito gamit ang paaโdinistract sila ng tunog ng basag na salamin. Sa isang iglap, kinuha ko ang pagkakataon. Mabilis akong sumugod
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 8: ๐๐๐๐๐๐๐ ๐๐ ๐๐๐๐๐๐!
(Castheophyโs POV) Bago ko pa maunawaan ang nangyayari, hinila na ako ni Jaiden sa likod ng isang lumang pader. His grip on my waist was firmโtoo firm. "Jaiden, let goโ" mariin kong bulong habang pilit siyang tinutulak, pero mas lalo lang humigpit ang hawak niya sa akin. Then, footsteps. Papalapit. Napakapit ako nang mahigpit kay Jaiden, forcing myself to regulate my breathing and not to panic. Then, voices. โSigurado ka bang dito siya pumasok?โ โOo! Nandito lang โyan!โ Narinig ko ang papalayo nilang yabag, kasabay ng pagmumura nila. They were closeโso close that I could almost feel their presence. A moment later, may dumaan ulit na mga lalaki. This time, mas agresibo. โMalalagot tayo kay boss if hindi natin siya nakita.โ Then it happened. Jaidenโs lips crashed onto mine. Nanlaki ang mga mata ko. His lips were soft yet demandingโpressed firmly against mine. His grip on my waist tightened, holding me in place as he angled his head slightly. Anong ginaga
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 7: ๐๐๐๐๐๐๐
(Castheophyโs POV) Tinitigan ko ang code na nakasulat sa sobre. The numbers didnโt make sense at first, but I knew it had to mean something. Hindi ito basta randomโthis was a message, hidden in plain sight. I took a deep breath and pulled out my phone, quickly typing the sequence into my notes app. A reverse cipher... maybe a simple letter shift? Habang binabaybay ko ang madilim na daan papunta sa sakayan ng jeep, tahimik ang paligid maliban sa mga patay-sinding ilaw ng mga streetlamp. Karamihan sa mga tindahan ay sarado na, at tanging ilang tao na lang ang naglalakad sa gilid ng kalsada. If Jaiden was behind this warningโฆ bakit niya kailangang gawin โto? Or maybeโฆ someone is trying to frame him? Napahigpit ang hawak ko sa sobre. I was so deep in thought that I almost didnโt notice itโang malamig na pakiramdam ng mata na nakabantay sa akin. Mabilis kong sinipat ang reflection ko sa salamin ng isang nakasarang tindahan. May sumusunod sa akin. Hindi lang isa. Lima sila. Pโt*
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 6: ๐๐๐๐๐๐
(Castheophyโs POV) โLet me get this straightโฆโ Attorney Ferrerโs voice was low yet firm, her fingers steepled as she studied me. โYou're saying na Ernesto Vargas is in danger now?โ โIโm not just saying it โ I know it,โ sagot ko nang diretso sa kanya, pilit pinipigil ang inis sa halatang pag-aalinlangan niya. โBased on what?โ โA phone call,โ I answered. โHe was terrified โ at sinabi niyang may nagbabanta sa kanya. Also, I heard another voice when I talked to him before the call was cut.โ Saglit siyang natigilan na tila nag-iisip, bago marahang tumango. Ganoโn din ang mga kasama namin. โIf that's true, this case isn't about corporate sabotage anymoreโฆโ โItโs about silencing witnesses,โ dagdag niya habang nakatingin sa akin. โKaya mag-ingat ka, Castheophy โ lalo na ngayon na alam nilang may gumagalaw sa kasong ito.โ Umupo siya, nagpakawala ng mabigat na buntong-hininga. โI think thereโs someone behind this na sumasabay lang sa galaw,โ she added, then looked at me. โTheyโre usi
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 5: CASTHEOPHY YNARES
(Castheophyโs POV)Tatlong oras. Thatโs all I had to build a solid strategy para sa case na hawak ko ngayon patungkol sa Valderama case. Itโs not perfect, but itโs detailed and clear. I need to be strong enough to make LRX uneasy.The office was alive with movement, lahat busy sa mga kanya-kanya nilang ginagawa, so I decided to focus on the stack of documents na nasa harapan koโfinancial records from the past three years at ang listahan ng mga nag-resign na employees nito.Masyadong maayos ang pagkakagawa ng reports. Too clean. But not to me. Kahit anong linis, kung may nakatago, mauungkat pa rin โyon.I flipped the page of the resignation list and immediately spotted a patternโmost of them came from the finance department.Coincidence? I donโt think so.I needed to talk to the only person na alam kong makokontak ko.Ernesto Vargas. A senior auditor who resigned a month ago, kahit na mahigit isang dekada siyang nagtrabaho sa LRX.I dialed the number. It rang a few times before he pick
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 4: GAME ON!
(Jaidenโs POV) I adjusted my cuffs as I stepped into the car, the door clicking shut behind me. Silence filled the space, but I didnโt need words to understand what had happened. โShe refused,โ one of them finally said. A smirk tugged at my lips. โOf course, she did.โ โShe seemed firm about it,โ Jude added cautiously. โSheโll take it,โ I cut him off. Nagtinginan lang sila, waiting for an explanation. โSigurado ka?โ Irhon asked, a hint of doubt in his voice. I leaned back against the seat, gaze fixed outside the tinted window. I donโt play games I canโt winโespecially when it involves something my half-brother wants. Iโll give her the illusion of control for a while, sabihin nating three months of approval. Thatโs all. And if she fails? My gaze flicked to the two men in front while the car moved steadily forward. Another vehicle followed at a close distanceโsecurity detail, though unnecessary. If I fail, then we go with the risky plan. โ Three Days Ago โ And three days i
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 3: THE OFFER
(Castheophyโs POV)Sh*t.Parang nanigas ang katawan ko. Hindi ko alam kung dahil sa gulat o kaba, pero isang bagay ang siguradoโhindi ko inaasahan ang taong nasa harap ko.Si Jaiden Wench.At hindi lang siya mag-isa. May kasama siyang dalawang lalaking nakaitim, parehong matitikas ang pangangatawan at matitigas ang ekspresyon. Hindi ko alam kung bodyguards o gangstersโpero isang bagay ang sigurado, may dala silang envelope.Anoโng ginagawa ng lalaking โto dito?Magsasalita na sana ako nang iniabot niya sa akin ang isang gray envelope.Pati ba naman envelope, expensive?"Mind if we talk?" tanong niya, pero hindi naman siya naghintay ng sagotโtuloy-tuloy lang siyang pumasok sa loob.Hoy, anong klaseng tao โto?"Lumabas ka! Magagalit โyung landlord namin kapag may lalaking pumupunta rito!" inis kong sabi, pero kalmado pa rin siyang humarap sa akin, na parang wala lang siyang narinig.Tangina, ginawa pang sala ang apartment namin.Umupo siya sa maliit na couch na parang sanay siyang nasa
No more secrets, No more lies!ย ย ย ๐๐๐๐๐๐๐ 2: FIRST ENCOUNTER!
(Castheophyโs POV) Unang araw ko pa lang sa Wench Corporation, at pinapalpak ko na agad. Mabilis kong pinulot ang nagkalat na mga papel, pero hindi ko naiwasang mapatitig sa taong nabangga ko. He looked expensiveโmatangkad, malakas ang presensya, at mukhang hindi sanay sa mga abala. Inayos niya ang kanyang mamahaling coat at walang sabi-sabing tinalikuran ako. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong lamig ang dumaloy sa katawan ko. Dahil ba sa tingin niyang kaya niyang lamunin ang kahit sino? O dahil sa katangahan kong hindi siya napansin? โWatch where you're going.โ Malamig at matalim ang kanyang boses, halatang hindi sanay na may nakakaharang sa kanya. Napataas ang kilay ko. Sino siya para pagsabihan ako nang ganito? โI could say the same thing,โ sagot ko nang may diin. Bahagya siyang napalingon, kita sa mukha niya ang bahagyang pagtaas ng kilayโparang hindi siya sanay na may sumasagot sa kanya ng ganito. โDo you even know who you're talking to?โ tanong niya, puno ng k
