"Naniniwala ka na ba sa mga sinasabi ko sa 'yo? Naniniwala ka na ba na mahal na rin kita, Andrea? Please answer my questions honestly. Masasaktan ako kapag hindi mo sinagot 'yon," malumanay na tanong ni Martin kay Andrea. Hawak-hawak niya ang magkabilaang pisngi nito gamit ang dalawang palad niya. Magkalapit ang mukha nila sa isa't isa. Andrea licked her lips and slowly nods her forehead in front of him."Oo. Naniniwala na ako sa sinasabi mo sa akin, Martin," mahinang sagot ni Andrea kay Martin na nakangisi pagkasabi niya. Walang maramdaman si Andrea na nagsisimulang si Martin sa kanya kaya naniwala naman na siya sa sinasabi nito sa kanya na mahal nga na siya nito at 'yon ang totoo na kailangan niyang tanggapin. "Talaga ba? Naniniwala ka na sa sinasabi ko, Andrea? Naniniwala ka na mahal na rin kita, huh?" tanong pa sa kanya ni Martin na kinukumpirma kung totoong naniniwala na siya sa sinasabi nito.Muli siyang tumango at nagsalita, "Hindi ka ba naniniwala sa sinasabi ko, huh? Pasalam
"Gusto mo akong ligawan upang maging girlfriend mo ako? Iyon ba ang nais mo, Martin?" tanong rin ni Andrea kay Martin na mabilis naman na tumango sa harap niya. "Oo. Gusto kitang ligawan dahil gusto kita na maging girlfriend ko. So pumapayag ka na ligawan kita? Mahal naman na natin ang isa't isa, 'di ba? Wala akong nakikitang problema. Posibleng-posible na maging magkasintahan tayong dalawa," nakangising sagot ni Martin sa kanya. Hindi maiwasan na kiligin si Andrea sa harap niya. She took a deep breath before she speaks to him."Pag-iisipan ko pa, Martin," maikling sagot niya sa guwapong si Martin na napanguso sa naging sagot niya."Ano? Pag-iisipan mo pa ang sagot mo sa tanong ko na 'yon sa 'yo, Andrea?" untag ni Martin. Tumango si Andrea at umiwas ng tingin sa kanya ngunit ibinalik naman niya 'yon makaraan ang ilang segundo."Oo. Pag-iisipan ko pa muna 'yon," sabi niya."Bakit mo naman kailangan na pag-isipan pa 'yon, huh? Mahal mo naman ako, 'di ba? Mahal rin naman kita. Ano pa ba
"Saan ba tayo pupunta?" tanong ni Andrea kay Martin matapos nilang mag-usap sa park ng mahigit isang oras. Nasa loob silang dalawa ng sasakyan nito na hindi niya malaman kung saan silang dalawa tutungo. "Saan mo ba gusto na pumunta ngayon, huh? Magsabi ka lang kung saan mo gusto na pumunta ngayong gabi dahil pupuntahan natin. 'Wag kang mahihiya, Andrea. Mahihiya ka pa ba sa lalaking katabi mo na minamahal mo?" nakangising tanong rin ni Martin sa kanya. Kapwa silang dalawa masayang magkasama. Namula tuloy ang magkabilaang pisngi ni Andrea matapos sabihin ni Martin 'yon sa kanya. Her heart starts beating faster. She let out a deep sigh and slowly opened her mouth to speak to him. "Minamahal kita ngunit hindi nangangahulugan na hindi na ako mahihiya sa 'yo. Hindi 'yon ganoon na hindi na ako puwedeng makaramdam ng hiya lalo na sa 'yo na minamahal ko. Sa totoo lang talaga ay hindi pa rin ako makapaniwala na mahal mo na rin ako. Hindi ko inaasahan na mangyayari ang pinapangarap ko na maha
Nakadapa si Martin habang natutulog sa malambot na kama ng hotel na chineck-in-an nilang dalawa. Si Andrea naman ay abala sa paghaplos-haplos ng malalapad na likuran ni Martin habang inaalala ang kanilang usapan kanina kung saan nagtapat ito sa kanya ng tunay na nararamdaman. Nagkapatawaran na rin silang dalawa kaya malinaw na sa kanila ang mga nangyari na 'yon ay kailangan na nilang kalimutan dahil tapos na 'yon. Matapos nilang mag-sex na dalawa ay nakatulog si Martin samantalang si Andrea ay humiga lang at inalala ng mga nangyari kanina. Mahal na rin siya ni Martin. Hindi pa rin siya makapaniwala sa mga sinabi nito sa kanya. Mahal na nga nila ang isa't isa. Naalala pa ni Andrea ang tanong sa kanya ni Martin kung puwede ba siya nitong ligawan. Wala siyang naisagot sa tanong na 'yon dahil hindi pa siya sigurado. She wasn't yet ready for that. Natutuwa siya na marinig 'yon kay Martin ngunit natatakot siya. Natatakot siya na baka kapag pumayag siya ay hindi niya kayanin ang buhay na m
Papalabas na sana si Gretta mula sa restroom nang makarinig siya ng dalawang babae na nagtatalo papasok doon. Pamilyar sa kanya ang boses na naririnig niya. Siguradong-sigurado siya na sina Ella Marie at Clarissa 'yon. Makakasalubong niya ito papalabas kaya ang ginawa niya ay bumalik siya sa cubicle na nasa dulo at sinara 'yon. Narinig ni Gretta na pabagsak na sinara ang pinto ng restroom na 'yon. Ikinalma niya ang sarili niya at tumahimik sa loob ng cubicle na 'yon."I couldn't believe that you would do this to me, Clarissa. Akala ko ba ay magkaibigan tayo?! Bakit mo nagawa 'to, huh?!" humihikbing singhal ni Ella Marie kay Clarissa na matalim na nakatingin sa kanya. "Wala akong ginagawang masama sa 'yo, Ella Marie!" tugon ni Clarissa kay Ella Marie. "Will you please keep your mouth shut?!" "Ano'ng wala kang ginagawang masama?! Naririnig mo ba ang sinasabi mo sa akin ngayon, Clarissa?! Sa tingin mo ba ay tama ang ginagawa mo, huh?! May girlfriend na 'yung tayo tapos ganoon ang ginag
"Kanina ka pa ba na babae ka d'yan sa loob, huh?!" matigas na tanong ni Clarissa kay Gretta na matapang na hinarap siya. Tinaasan niya ito ng kanyang dalawang mga kilay at saka sinagot ito."Oo. Kanina pa ako nasa loob ng cubicle na 'yan, Clarissa. Rinig na rinig ko ang lahat sa inyo ni Ella Marie. Wala akong pakialam sa kung ano man ang ginawa mong kasalanan sa kanya! Ang kailangan ko lang ay ang tungkol sa ginawa mong paninira sa kaibigan ko na si Andrea! Napakawalang hiya mo rin, 'no?! Napakasama mo! Ikaw lang naman pala ang may gawa ng kasalanan na 'yon na sa kaibigan ko pa binibintang ng lahat! Tama si Ella Marie na napakawalang puso mo kahit kailan! Wala kang puso, Clarissa. Ang sama ng ugali mo!" bulyaw ni Gretta kay Clarissa. Galit na galit siya dito kaya isang malakas na sampal ang pinakawalan niya dito. Sasampalin rin sana siya ni Clarissa ngunit nahawakan niya ang kamay nito kaya hindi nito nasampal siya. Nagsukatan sila ng masamang tingin sa isa't isa. "May karapatan akon
Sinabi rin ni Gretta ang mga narinig niya sa loob ng restroom kanina kay Andrea bago sila pumasok muli sa loob ng department nila. Hindi makapaniwala si Andrea sa nalaman niya na 'yon. Napamura tuloy siya sa harap ni Gretta."Napakawalang hiya talaga ng babaeng 'yan kahit kailan. Mismong kaibigan niya ay ginawan niya ng kasamaan. Ang sarap kalbuhin ng babaeng 'yan. Nanggigigil ako sa sobrang galit sa kanya sa mga nalalaman ko. Hindi talaga mapagkakatiwalaan ang babaeng 'yan," sabi ni Andrea sa harap ni Gretta na ganoon rin ang nararamdaman. They're both mad at her. "I agree with you, Andrea. Kung puwede lang talaga na gawin 'yon at wala tayo sa loob ng kompanya na 'to ay ginawa na natin 'yon sa sobrang galit na nararamdaman natin sa kanya. Hindi naman natin puwedeng gawin 'yon dahil baka mas lalong magkagulo at mawalan tayo ng trabaho. Matanggal tayo dito. Nasampal ko rin naman ang babaeng 'yon bago ka dumating kanina. Sasampalin sana niya ako pabalik ngunit hindi naman nangyari 'yon
Pagkarating na pagkarating pa lang ni Andrea sa bahay nila ay hindi na niya maipaliwanag ang ngiti sa mga labi ng mga magulang niya. She could feel something towards them. Nararamdaman niya na mukhang magandang balita ang sasabihin nito sa kanya. Pinaupo muna siya nito sa sofa na nasa sala nila. Magkatabi ang mga magulang niya habang nakaharap siya dito."Bakit masayang-masaya po kayo ngayon? Ano po ba'ng nangyari?" tanong ni Andrea sa mga magulang niya na nagkatinginan muna bago nagsalita sa kanya. "Pumunta kanina dito si Martin," anunsiyo ni Merla na ina niya sa kanya na ikinamilog ng mga mata niya. "S-sigurado po ba kayo? Pumunta dito si Martin kanina?" hindi makapaniwalang tanong ni Andrea kay Merla na kaagad naman na tumango sa kanya para kumpirmahin na totoo ang sinabi niya na pumunta sa bahay nila kanina si Martin."Oo. Pumunta siya dito kanina. Siguro mga pasado alas dos ng hapon. Hindi ka ba niya sinabihan na pupunta siya dito sa bahay natin, huh?" untag ni Merla sa kanya.