Mag-log inShare
Kabanata 37
Huling Na-update:
2022-12-16 17:31:33Kaugnay na kabanata
Nilimot Na Alaala Kabanata 38
The laughter of the two echoed while they followed me. Hindi na rin takot si Diego sa mga sea squirts; he couldn't even stop giggling as he looked at them."Vi, hintayin mo kami!" Tawang-tawa pa rin na tawag ni Diego. Hindi ko nga siya pinansin. Lalandi-landi sa iba, tapos ngayon bubuntot-buntot. "Ano ba, Diego!" singhal ko, kasabay ang pagtama ng siko ko sa sikmura niya. Bigla ba namang umakbay."Bakit ba ang sungit mo, Vi?" Padaing ngunit, may lambing na tanong nito. Kapa niya ang simukra. Kahit nasaktan na nga nakuha pang ngumiti. Pinisil pa nito ang pisngi ko."Gusto mo ng isa pang siko?!" Umiling siya. " 'Yong pinagawa ko sa'yo ang asikasohin mo!" Tumango-tango siya at walang humpay ang ngiti, walang humpay naman ang pagtataray ko."Oh... Mia, sumisid ka pala 'di ka man lang nag-aya!" salabuong ni Dorry."Hi, Dorry!" Biglang singit ni Diego. Ngising-ngisi pa rin. Mukha na tuloy siyang baliw. "Anong ginagawa mo rito?! Nasaan na 'yong kahabhaban mo ng nguso!" inis na tanong ni Do
Huling Na-update : 2022-12-17Nilimot Na Alaala Kabanata 39
Kasabay ng malambing na tawag sa pangalan ko ang yakap mula sa likod. Yakap na napakahigpit. Yakap na naramdaman ko noon mula kay Diego. Ito 'yong naramdaman ko noong high school kami. Ang yakap na nagsasabing ito na ang huli, hindi mo na ako makikitang muli. Talaga bang iiwan na niya ako? Talagang susundin niya ang sinasabi ko, at tuluyan na siyang mawawala sa buhay ko."Diego... " Sinubukan kong baklasin ang mga kamay niyang nakahawak sa tiyan ko, ngunit lalo lang iyong humigpit."Vi, talaga ba na hindi mo ako mahal, hindi mo ako gusto. Kaya mo ba talagang hindi na ako makita kahit kailan, " sabi niya sa garalgal na boses.Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Alam ko, at ramdam ko, na gusto ko na ulit siya. Mahal ko na ulit siya. Hindi ko alam kung paano. Kung bakit napakabilis nanumbalik ang damdamin ko para sa kan'ya. Siguro, talagang hindi iyon nawala, natatakpan lang dahil kay Romeo. Natatakpan lang ng inis at hinanakit dahil sa bigla niyang pagkawala.Naipikit ko ang mga ma
Huling Na-update : 2022-12-18Nilimot Na Alaala Kabanata 40
Halo-halo ang nakikita kong emosyon sa mukha ni Diego. Nanginginig habang nakatitig na lang sa akin at animo'y nakagat ang dila at hindi na magawang magsalita.Hindi ko alam, ginawin pala itong si Diego. Oo nga pala mayaman siya at sigurado akong may heater ang shower nila. Kaya pati ang fresh talong niya na tayong-tayo kanina ay kaagad na tuyot. Lamig lang pala ang kailangan nang mahimasmasan ang kahayukan."Bilisan mo na nga d'yan nang makauwi ka na sa resort." Kaagad ko na siyang iniwan matapos maligo."Vianna May... ang lupit mo!" Nanginginig pa rin na reklamo niya habang takip na ang mga palad sa nalanta nitong talong at kuyupos na itlog.I can't stop laughing every time I hear him yell, sa kada buhos niya ng tubig. Talaga kasing sobrang ginaw ang imbak na tubig ulan sa drum. Kapag hindi ka sanay, parang naliligo ka sa ice tubig.Bihis na ako nang matapos siya. His eyes were piercing, and his quivering lips turned purple. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa sa sa hitsura n
Huling Na-update : 2022-12-19Nilimot Na Alaala Kabanata 41
Hindi ko na mapigil ang mga kamay kong humagod na rin sa likod niya, eyes closed, along with a soft moan. I am ready to give him everything tonight. Pero habang patuloy sa pag-igting ang init sa aking katawan, bumagal naman ang paggalaw niya. He gently pressed his face against my neck and a soft snoring followed.Hindi ko mapigil ang mapamura. Bakit naman ganito?! "Diego, naman, e!" Wala na talaga siyang kagalaw-galaw. Ginawin na nga. Antukin pa. "Diego..." Sinubukan ko pa siyang gisingin. Pero wala na talaga, tulog na lahat ng parte ng katawan niya.Pinagsawa ko na lang ang mga mata ko sa kakatitig sa guwapo niyang mukha na ngayon ay nakanganga na. Kaagad din naman akong napapangiti, at napayakap na lang sa kaniya.Ang saya ko. Sa kabila ng mga nangyaring hindi maganda sa buhay ko, hindi ko inaasahan na mangyayari pa ang ganito—ang sumaya, kapiling ang lalaking tunay na mahal ako. Ngayon ang unang gabi na matutulog akong panatag ang loob at may ngiti sa labi. ***Sabay kaming napab
Huling Na-update : 2022-12-19Nilimot Na Alaala Kabanata 42
He gave me a sharp stare, showing his obvious displeasure."Vi, 'di ba pwedeng ipagpaliban mo na lang 'yang gagawin mo," atungql niya. Lukot din ang mukha at napakagat-labi pa. "Vi, naman, e! " atungal niya pa na parang bata.Kagat' labi akong umiling at iniwan siyang nakatayo pa rin sa may pinto. Kaagad akong pumasok sa banyo. First time ko 'to, kaya kailangan kong maghanda. Ayoko na kayang masabihan na lasang sea squirt. Napatagal ako sa banyo, suot ko na ang bathrobe nang lumabas. Pero laking dismaya ko nang makitang tulog na naman si Diego.Napabuntong-hininga ako, habang pinagmasdan siya. Sarap tampalin, e! Tulugan ba ulit ako. Nakasimangot ako at dahan-dahang umupo sa gilid ng kama. Tinuyo ko na lang ang buhok ko."Babawi ha!" pabulong kong sabi. Hindi ko maalis ang tingin sa guwapo niyang mukha. Napangiti na lang ako at nawala na rin ang inis. Habang pinagmamasdan siya, hindi ko naawat ang sarili na hawakan ang mukha niya. Binaybay ng daliri ko ang matangos niyang ilong, pap
Huling Na-update : 2022-12-20Nilimot Na Alaala Kabanata 43
He laid his hands on my cheek. "It did happen. You booked, but it was too late. You're in love with someone else." Ngumiti siya, at umiling. "Alam mo ba, I even planned not to take you home that night, but you kept calling Romeo's name while sobbing, so I chose to leave and entrust you with that man. Kahit masakit." Bumuntong-hininga siya. " It kills me to see you unhappy and crying over another man, but that's when I realize how much you love him. Despite your pain, he is still the one your heart longs for."Napalabi ako sa narinig, napaiyak pa nga. Ang Drama kasi ng asawa ko. "Gano'n mo ba talaga ako kamahal?"Tumango siya at ngumiti. "Bakit kasi wala kang social media? Ang tagal tuloy, bago ulit tayo nagkita?""Baka kasi, matunton kami ng amang kong walang k'wenta dahil sa social media. Kasabay kasi ng pag-alis namin sa dating bahay, binaon namin sa limot lahat na alaala ng aming nakaraan.""Pati ako?!" 'di makapaniwala na tanong niya."Oo, ayoko man na ibaon ka sa limot pero kailan
Huling Na-update : 2022-12-21Nilimot Na Alaala Kabanata 44
"P're, nandito ka lang pala! Kanina ka pa namin hinahanap," bungad ko kay Nelson. Nagmukmok na naman kasi at nakatulala dito sa bangka niyang hindi na pumalaot tatlong buwan mula nang ihatid nito si Dorry papuntang port.Yes, tatlong buwan na kaming nagsasama ng asawa ko, and nothing's change. We are still madly in love with each other. May k'unting away at tampuhan pero kaagad naman naming na-aayos sa mahinahon na usapan at lambingan.Hindi naman kasi nawawala sa isang relas'yon ang away at tampuhan, 'tsaka dagdag spice rin 'yon sa isang relas'yon. Matapos kasi ng k'unting bangayan ay lambingan naman. Pero kahit walang away, walang sawa ko namang nilalambing ang asawa ko. Walang tigil na pinapasaya ang araw at gabi naming pareho.Pero itong kaibigan naming si Nelson, hindi namin alam kung anong nangyari sa kan'ya. Our formerly naughty and eccentric friend has changed into a silent and aloof person. Ayaw magkwento, ayaw magsalita. Magmukmok dito sa bangka ang laging ginagawa."P're na
Huling Na-update : 2022-12-22Nilimot Na Alaala Kabanata 45
VIANNA MAY POVMy heart tightened, habang sinusundan ng tingin ang asawa ko na papalapit sa bangka. As I glanced at him, a heavy feeling came over me. I can feel his worries. Despite his smile, I could tell he was anxious and restless, as if he were thinking about something.Napapikit ako nang tuluyan ng maglaho sa paningin ko ang bangkang sinakyan nila. Tahimik akong nanalangin na sana ay maayos ang lakad nila at ilayo sila sa kapahamakan. Ang bagal ng takbo ng oras kapag wala ang asawa ko. Natapos ko na lang ang mga dapat kong gawin, pero parang hindi pa rin gumagalaw ang oras. Talagang nasanay ako na lagi lang siyang nandito sa tabi ko. Sa tatlong buwan na magkasama kami sa iisang bubong, mas nakilala pa namin ang isa't-isa. Minsan nagpapataasan din kami ng ihi. Pero madalas na unang bumigay ang asawa ko. Sa Tatlong buwan mas lalo pa naming minahal ang isa't-isa, sa kabila ng mga walang kwentang away at tampuhan.***"Mia," salubong sa akin ni Aling Delia, nang lumabas ako mula sa
Huling Na-update : 2022-12-23
Pinakabagong kabanata
Nilimot Na Alaala Wakas
VIANNA MAY POVHindi madali ang maging parte ng isang magulong pamilya. Lahat ng klase ng sakit at lungkot ramdam hanggang sa dulo ng kuko. Hindi maiiwasan na gustuhin mo na lang na sumuko. Para matapos na lahat at hindi na maramdaman ang sakit. Katulad na lamang ng ginawa ko noon. Tinangka kong tapusin ang lahat sa pag-aakalang iyon ang tamang paraan para wakasan ang paghihirap ko.Pero hindi pala ganoon kadali. Dahil kapag nadoon ka na. Saka mo lamang maiisip na mali pala ang ginagawa mo. Hindi pala ito ang tamang solusyon. May iba pang paraan.Madalas, nasa huli ang pagsisisi. Sinuwerte lang ako at nailigtas ng lalaking hindi ko inakala na siya palang maging panghambuhay ko.Iyong ginawa ko... isang paraan iyon ng pagiging duwag. Paraan iyon ng mga taong gustong takasan ang pagsubok ng buhay. Nakakatawa!Hindi ko inakala na ang masakit na alaala na 'yon. Nakakatawa na para sa akin ngayon. Wala na kasi ang sakit, wala na ang galit na matagal kong inipon dito sa puso ko.Ang gaan na n
Nilimot Na Alaala Kabanata 80
DIEGO POVHindi mawala ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang chubby chick ng asawa ko. Paulit-ulit ko nang nilapat ang labi ko sa kaniya, pero hindi pa rin siya nagigising."Asawa ko... gising na, hoy!" lambing ko, kasabay ang pagpisil sa pisngi nito. Sumabay kasi ang paglobo ng pisngi, sa tiyan niya."Asawa ko! Mahuhuli na tayo sa appointment mo sa ob-gyn!" Bahagya ko pang tinapik ang balikat niya. Pero ayaw pa rin gumising. Talaga naman kasing ang hirap gisingin ng taong gising.Tamad-tamad na niya. Tumaba lang, halos ayaw nang gumalaw. Kung hindi ko lang siya pinipilit na maglalakad-lakad tuwing umaga. Siguradong magkahugis na sila no'ng drum na tambakan niya ng tubig sa isla.Kabuwanan na kasi niya. Kaya nga may appointment kami today. Ngayon pang malapit na ang due niya. Ngayon pa tinamad ng husto.Ang bilis talaga ng panahon, parang kailan lang noong nalaman naming buntis siya. Dalawang buwan din akong nagtiis na matulog sa sahig dahil ayaw niya akong katabi. Ayaw maamoy. Pero ay
Nilimot Na Alaala Kabanata 79
Tarantang lumingon sa akin ang asawa ko. Bumakas ang kaba sa mukha. Nagpalipat-lipat ang tingin sa akin at sa daan. "Bakit?" tanong niya. "Basta ihinto mo, kung ayaw mong masira ang araw natin!" iritang banta ko. Kasabay ang paglingon. Lumampas na kasi kami sa nakita ko, at dahil do'n nag-init ang ulo ko. Unti-unting bumagal ang takbo ng kotse, pero hindi pa agad nakapag-park. Ang dami kasing nakaparadang sasakyan. Kaya pahirapan ang maghanap ng space. Gusto ko na agad lumabas. Hindi na ako makapaghintay. Para ngang sinisilaban ang puwet ko at hindi na mapakali. Alam ko, dala lamang ito ng pagbubuntis ko. Madaling mairita, magtampo kapag hindi ko nakuha ang gusto. Hindi ko rin gusto ang magmaldita at taasan ng boses ang asawa ko. Pero... dahil sa nakita ko, hindi ko mapigil ang sarili. May kung anong humihila sa akin para puntahan iyon. Nag-init ang ulo ko nang hindi siya agad huminto. Hawak ko na ang door handle ng kotse. Panay linga, animo takot mawala sa paningin ko ang nakita
Nilimot Na Alaala Kabanata 78
VIANNA MAY POV Hindi ko alam kung ano ang maramdaman nang makita ko sa labas ng gate, ang mga magulang ni Romeo. Ayoko sanang papasukin sila. Ayoko sanang harapin o kausapin sila. Pero hindi ko magawa. Hindi ko magawang maging bastos sa mga taong naging mabuti naman sa akin noon. Naging mabuting magulang. Ang sikip ng dibdib ko habang kaharap sila. Bukod sa alam kung nalulungkot at nahihirapan sila. Bumabalik din sa alaala ko ang mga ginawa sa akin ni Romeo. Lahat! Sana nga iniwan ko na lamang sila at hindi na nakinig sa sasabihin nila. Wala na kasi akong paki' ano man ang mangyari sa anak nila. Bilang pagrespeto na lamang ang ginawa kong pagharap ko sa kanila. Nagkamali sila sa ginawang paglapit at pahingi ng tulong sa akin. Binuhay lamang nila ang galit sa puso ko. Tama sila, wala silang karapatan na lumapit o humingi ng tulong sa akin para sa anak nila, pero bakit pa sila lumapit? Sana naisip nila kung ano ang maramdaman ko, at hindi lang ang nararamdaman nila. Dahil ako iyong so
Nilimot Na Alaala Kabanata 77
Matamis na ngiti ang bungad sa akin ng asawa ko. Suot ang apron at may hawak na sandok. "Magandang umaga, asawa ko," malambing kong bati kasabay ang mahigpit na yakap at malutong na halik sa labi. "Magandang umaga, asawa ko," tugon nito, ngunit agad na binaklas ang kamay ko at tinulak pa ako palayo. Humaba tuloy ang nguso ko at nagtatakang tumitig sa kaniya. Ngayon lamang nangyari ito, na parang ayaw niya madikit sa katawan ko. Maliban na lamang kung may tampuhan kami. Talagang hindi ako makakalapit. Pero ngayon wala. Ang sarap nga... ay...este, ang saya nga ng gising namin. Talagang wala akong maisip na ginawa ko na maaring ika-galit na naman niya. Pero ilang araw ko na talagang napapansin na laging mainit ang ulo niya. May mood swing lagi. "Ang baho mo!" singhal niya. Takip na ang palad sa ilong niya. "Ako... mabaho? Kakaligo ko nga lang. Kita mo nga at basa pa ang buhok ko," kunot noo kong reklamo. Inamoy ko pa ang sarili. Pati kilikili at hininga ko. Sigurado akong mabango
Nilimot Na Alaala Kabanata 76
DIEGO POVHindi maalis ang tingin ko sa asawa ko na kasalukuyan nang nakapikit habang sinusuot ko ang aking damit. Hindi ko gusto na saktan at umiiyak siya kanina. Hindi ko rin akalain na napansin niya pala na may gumugulo sa isipan ko. Masyado pala akong halata. Ang tototo, handa kong kimkimin lahat ng iyon at pilitin na iwaglit sa puso ko. Wala akong balak na ipaalam sa kaniya ang nararamdaman ko. Ang selos ko.Sira-ulo ko! Sakabila nang pananakit ng lalaking iyon sa asawa ko nakaramdan pa rin ako ng selos.Nagseselos ako dahil alam ko kung gaano niya kamahal ang lalaking 'yon noon. Nakita ko kung paano niya iniyakan at paano siya nasaktan noong nagkalabuan sila. Paulit-ulit niya pa na binibigkas ang pangalan nito. Kaya nga ako umalis dahil doon. Iyon ang dahilan kung bakit ako sumuko at nagpaubaya.Ayoko man, hindi ko man gustong mag-isip ng masama. Hindi ko naman mapigil ang puso ko. Ito lang naman kasing puso ko ang nagrereklamo. Pero itong utak ko, alam na hindi papayagan ng asaw
Nilimot Na Alaala Kabanata 75
Ang rupok ko talaga... sa taong mahal ko. Dati pa naman, ganito na ako. Tatampo-tampo. Dadrama-drama. Bibigay din pala. Pero hindi naman masama kung magiging marupok ka man sa taong mahal mo at alam mong mahal ka rin ng tunay. Ang masama... kung magpapakarupok ka sa tao na alam mo namang hindi ka totoong mahal. Pero sige ka pa rin. Asa ka pa rin. Hindi lang marupok ang labas mo no'n kun'di tanga na."Hindi ka na ba galit, asawa ko?" bulong niya, kasabay ang panaka-nakang pagkagat at pagsipsip ng tainga ko. Na talaga namang nakakakiliti. Napakagat labi tuloy ako. Kumuyom pa mga daliri sa kamay at paa ko.Masuyo niya rin na hinaplos ang pisngi ko, habang ang mga mata ay nakatuon na sa akin. "Asawa ko, sorry na ha..." lambing niya. Banayad na halik sa labi ang kasabay ng salita niya.Hindi ako tumugon sa tanong o sa halik niya. Pero hinayaan ko lamang siya sa ginagawa niya. Oo marupok nga ako pero may ka-artehan din naman. Gusto ko 'yong sinusuyo niya ako. Lahat naman siguro na babae g
Nilimot Na Alaala Kabanata 74
Kulay asul na dagat, bituing kumikislap, at mga hampas ng alon sa dalampasigan. Mga tanawin na hindi ko pagsasawaan. Ang gaan lang sa pakiramdam, matapos ang mapait na dinanas ko sa buhay. Dinanas namin sa buhay ng asawa ko. Heto... kahit paano nakakangiti na ako. Kahit paano panatag na ang loob ko. Higit sa lahat ramdam ko na ang saya. Ang tunay na saya, sapagkat kasama ko na ang mga mahal ko sa buhay.Dalawang buwan na ang lumipas mula noong dumaan ang bangungot sa aming buhay. Hindi pa ganoon ka tagal. Sapat lamang na maghilum ang mga sugat at pasa sa aming mga katawan. Pero 'yong sugat na gawa ng bangungot na 'yon sa aming mga puso. Nandito pa rin, hindi pa tuluyang naghilum.Pero kahit na nandito pa rin ang sugat. Hindi naman ito hadlang na maging masaya ako ng tuluyan. Paunti-unting usad lang. Hanggang sa tuluyan naming malimot ang bangungot na iyon.Sa dumaan na dalawang buwan. Ang daming nagbago. Ang daming nangyari. Gaya na lamang ang kasal namin sa simbahan ng asawa ko.Ilang
Nilimot Na Alaala Kabanata 73
Makapigil hininga ang muling pagkikita ng dalawa. Literal na pigil-hininga ang ginawa ko.Ewan ko ba, bakit ako ang kinakabahan sa muling pagkikita nila. Malalaki na naman sila at nasa tamang mga edad na. Alam na nila kung paano i-handle ang problema nila. "Panaginip..." saad ni Nelson at muling pumikit. Umawang ang bibig ko. Dahan-dahan akong lumingon kay Dorry na sa tingin ko, parang sasabog sa pula ng mukha. Pero ngumisi kalaunan. "Anong sabi mo, Nelson?!" iritang tanong nito. Dobleng lingon ang ginawa ni Nelson nang marining ang boses ni Dorry. Muli pa nitong kinusot ang mga mata. Nagmukha tuloy siyang tanga."Bakit Nelson, lagi ba akong laman ng panaginip mo?" mapang-asar na tanong ni Dorry. Kumunot ang noo ni Nelson. Bumakas ang pigil na inis sa babaeng nagwasak ng puso niya noon. Hindi man lang alam nitong mald¡tang si Dorry ang dulot ng ginawa niya."Asa ka!" sagot nito kalaunan. Ay... mukhang bitter na rin itong friend naming nawasak ang puso noon, dahil din dito sa frie
