Library
Maghanap
Home / Romance / Nilimot Na Alaala / Kabanata 44

Share

Kabanata 44

Author: sweetjelly
last update Huling Na-update: 2022-12-22 20:32:12
"P're, nandito ka lang pala! Kanina ka pa namin hinahanap," bungad ko kay Nelson.

Nagmukmok na naman kasi at nakatulala dito sa bangka niyang hindi na pumalaot tatlong buwan mula nang ihatid nito si Dorry papuntang port.

Yes, tatlong buwan na kaming nagsasama ng asawa ko, and nothing's change. We are still madly in love with each other. May k'unting away at tampuhan pero kaagad naman naming na-aayos sa mahinahon na usapan at lambingan.

Hindi naman kasi nawawala sa isang relas'yon ang away at tampuhan, 'tsaka dagdag spice rin 'yon sa isang relas'yon. Matapos kasi ng k'unting bangayan ay lambingan naman. Pero kahit walang away, walang sawa ko namang nilalambing ang asawa ko. Walang tigil na pinapasaya ang araw at gabi naming pareho.

Pero itong kaibigan naming si Nelson, hindi namin alam kung anong nangyari sa kan'ya. Our formerly naughty and eccentric friend has changed into a silent and aloof person. Ayaw magkwento, ayaw magsalita. Magmukmok dito sa bangka ang laging ginagawa.

"P're na
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 45

    VIANNA MAY POVMy heart tightened, habang sinusundan ng tingin ang asawa ko na papalapit sa bangka. As I glanced at him, a heavy feeling came over me. I can feel his worries. Despite his smile, I could tell he was anxious and restless, as if he were thinking about something.Napapikit ako nang tuluyan ng maglaho sa paningin ko ang bangkang sinakyan nila. Tahimik akong nanalangin na sana ay maayos ang lakad nila at ilayo sila sa kapahamakan. Ang bagal ng takbo ng oras kapag wala ang asawa ko. Natapos ko na lang ang mga dapat kong gawin, pero parang hindi pa rin gumagalaw ang oras. Talagang nasanay ako na lagi lang siyang nandito sa tabi ko. Sa tatlong buwan na magkasama kami sa iisang bubong, mas nakilala pa namin ang isa't-isa. Minsan nagpapataasan din kami ng ihi. Pero madalas na unang bumigay ang asawa ko. Sa Tatlong buwan mas lalo pa naming minahal ang isa't-isa, sa kabila ng mga walang kwentang away at tampuhan.***"Mia," salubong sa akin ni Aling Delia, nang lumabas ako mula sa

    Huling Na-update : 2022-12-23

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 46

    DIEGO POVI'm at a loss for words. Hindi ko alam kung paano sagutin ang tanong ng asawa ko. I don't want her to be nervous, and I especially don't want her to be afraid. Ayokong bumalik ang trauma niya. Alam ko kasi na hindi pa talaga tuluyang nawala 'yon. Pinipilit niya lang ang sarili, at ayaw ipakita sa akin ang totoong nararamdaman niya.Matiim ko siyang tinitigan habang nag-iisip ng tamang dahilan."Vi, kasi... nagpunta ako sa lugar ninyo. Nagbakasakali kasi akong makausap ang Mama mo at masabi sa kan'ya ang tungkol sa atin."Kaagad bumakas ang pag-aalala niya."Bakit mo 'yon ginawa, Di?!" bulyaw niya. "Paano kung nakita ka nila. Paano kung napahamak ka, Diego, naman e!" naiiyak na sabi niya. Hindi ako naka-imik. Iyon nga lang ang sinabi ko, ganito na katindi ang takot niya. Paano na lang kung sinabi ko na may mga taong nagmamatyag sa bahay nila, pati na sa opisina at bahay ko?Walang ka alam-alam ang pinsan ko at si Anthony na may mga demonyong nagmamatyag sa bawat galaw nila.

    Huling Na-update : 2022-12-24

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 47

    ROMEO POV"Anong balita?" Kaagad kong tanong sa tauhan ko na kakapasok pa lamang ng kotse. Isa siya sa mga tauhan ko na nakaposte at naghahanap kay Vianna May. I've been trying to find her for over a year. Nalibot ko na ang buong Paris, but she's nowhere to be found. I assumed she went abroad because she had our passport and plane ticket. She also took the money I had saved for our trip to Paris. Pero wala siya do'n. Hindi ko mahanap.Mabaliw-baliw na ako sa kahahanap sa kan'ya. Halo-halong emosyon ang umuukupa sa buong pagkatao ko. Nando'n ang pag-aalala, ngunit mas nanaig ang puot at galit. Lahat ng mga taong may kaugnayan kay Vianna May ay pinababantayn ko. Ang bahay nila at mga kaibigan niya.Kampante akong walang alam si Myrna kung nasaan si Vianna May, dahil wala na siya rito no'ng mawala si Vianna May. Pero iba na rin ang makasiguro. Si Lenny na madaldal. Nakakapanginig laman din ang babaeng 'yon. Siya ang buwiset na nakakita at nagsumbong kay Vianna May noong gabing nalasing

    Huling Na-update : 2022-12-25

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 48

    My anger intensified as I read the messages galing sa tauhan ko, but I was delighted at the same time. My eagerness to see Vianna May again grows stronger."Boss, namataan po namin 'yong Diego sa labas ng mall. Patuloy pa rin namin silang sinunsundan at sinisigurong hindi nila kami mapansin at matatakasan." May kalakip na mga pictures ang mensahe. Puro lamang likod ng lalaki ang nakikita ko, ngunit alam kong si Diego nga ang nasa larawan. Tindig at lapad pa lamang ng balikat niya ay kilalang-kila ko.I've seen him several times, and I witnessed how he would fix his gaze on Vianna May—a gaze that had a different meaning. Kaya hindi ko maawat ang sarili ko noon na magselos sa tuwing malapit siya kay Vianna May. Gusto ko nga na tusukin ang mga mata niya noon pa. Gusto kong basagin ang pagmumukha niya. Because of my tremendous jealousy, I poured it all on Vianna May and completely lost her. I can't change what happened, and I can't change what I did. All I can do now is get her back from

    Huling Na-update : 2022-12-26

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 49

    My feet felt as though they were nailed to the ground. After more than a year of searching, she is now standing in front of me. Naikuyom ko ang mga kamao ko. Ang saya niya. Ang lapad ng ngiti habang ako, malungkot at puno galit no'ng iniwan niya. Kita ko ang sabay na pagpalis ng mga ngiti nila at napatingin sa isa't-isa. Lumakas ang paghinga ko. Tiim-bagang at nanlilisik ang mga matang nakatingin sa lalaking kasama niya na gustong-gusto ko nang basagin ang mukha ngayon din. Mas lalo pang umigting ang galit ko nang makita ang magkahawak nilang mga kamay. Pero kalaunan ay napangisi ako. Kahit anong higpit pa ang kapit ng mga kamay nila sa isa't-isa walang silbi dahil magiging akin na siya sa ayaw niya't gusto. Dahan-dahan pa silang umatras. Umiling ako at nilibot ang paningin sa paligid. Gano'n din ang ginawa nila.Nakaposte na ang mga tao ko sa paligid. Nakaabang sa mando ko. Sa oras na magtangka silang tumakas, alam na nila ang dapat gawin. Napangisi ulit ako nang makita ang mga nah

    Huling Na-update : 2022-12-26

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 50

    I couldn't stop the tears from welling up in my eyes. Luha ng puot at galit. I'd wasted a lot of time looking for her. Huli na pala ako. Ang sakit-sakit. Ang tanga ko. Nagmahal ako ng babaeng hindi naman pala ako totoong mahal. Mas dumami ang tanong na gusto kong masagot. Ang gulo na ng utak. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko."Bakit, Vianna May!" sigaw ko. Nanginginig sa galit ang buo kong katawan. "Bitiwan mo ako... " da¡ng niya. "Nasasaktan ako, Romeo!"Gusto ko siyang bitiwan. Ayokong nasasaktan siya, ngunit hindi magawa ng kamay ko na bumitiw sa kan'ya. Hindi ko kayang bitiwan siya kahit na sasaktan na siya."Bitiwan mo na ako, Romeo! Pabayaan mo na kami ng asawa ko! Hindi na natin maibabalik ang dati, tapos na tayo. Tinapos mo! Please, Romeo!" "Kung tinapos ko, bakit nandito ako ngayon?" Mapait akong napangiti. "Vianna May... minahal mo ba talaga ako? Bakit... bakit gano'n kadali... bakit gano'n ka bilis na kalimutan ako?!" desperado ko na namang tanong. Halos hindi ko

    Huling Na-update : 2022-12-27

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 51

    My body stiffened as I saw Vianna May lying on the floor, bleeding. My eyes widened as I followed the blood trail from her head. Hawak ng isa kong tauhan ang pulsuhan niya. "B-boss..." Tawag ulit sa akin ng tauhan ko na nagpabalik sa ulirat ko."M-mahal," utal kong sambit, at malalaki ang mga hakbang na nilapitan siya.Nanginginig ang mga kamay ko, nag-aalangan na hawakan siya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman. Nasaktan ko na naman siya."Patawad, mahal ko. Hindi ko sinasadya!" Banayad kong hinaplos ang pisngi niya. "Sorry... sorry... " paulit-ulit kong na sambit, kasabay ang pagpatak ng mga luha.Tinulak ko ang taunan kong nakaupo sa tabi niya na kasalukuyang hawak ang pulsuhan ng mahal ko. Napaupo siya, ngunit wala akong reklamong narinig. kaagad rin itong tumayo at lumayo.Maingat kong binuhat ang mahal ko at dinala sa cabin. Walang tigil ang pagdurugo ng ulo niya. Napahagulgol na lamang ako habang kandong at yakap-yakap siya. Pakiramdam ko, wala akong silbi. Wala akong iban

    Huling Na-update : 2022-12-28

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 52

    Over a month has passed. I was unable to win Vianna May's heart. I couldn't even approach her because every time she saw me, she had a panic attack. Nakakalapit at nahahawakan ko lang siya kapag tulog siya.I don't know how to comfort her. She is anxious and fearful, at madalas wala sa sarili. She would start to shake and hide when she heard my voice. Nitong mga nakaraang araw animo'y baliw na hindi matigil sa pagsisigaw.Hindi pa man ako tuluyang makapasok ng kwarto ay lumilipad na bagay na ang kaagad sasalubong sa akin. Kung ano-ano pang maanghang na salita ang lumalabas sa bibig niya. Hindi ko na siya maintindhan. Ayaw niya akong makita, laging si Diego ang bukambibig niya. Nagtitimpi lamang ako na 'wag siya muling masaktan pero ang totoo, gahibla na lamang ang pagtitiis ko. Ayokong mauwi sa wala lahat ng hirap ko mabawi lang siya. Kung maari ayokong ipilit ang sarili ko sa kan'ya, ngunit sa tuwing hinahayaan ko siya na gawin ang gusto niya, baka masanay na nga siya na malayo ako

    Huling Na-update : 2022-12-28

Pinakabagong kabanata

  • Nilimot Na Alaala   Wakas

    VIANNA MAY POVHindi madali ang maging parte ng isang magulong pamilya. Lahat ng klase ng sakit at lungkot ramdam hanggang sa dulo ng kuko. Hindi maiiwasan na gustuhin mo na lang na sumuko. Para matapos na lahat at hindi na maramdaman ang sakit. Katulad na lamang ng ginawa ko noon. Tinangka kong tapusin ang lahat sa pag-aakalang iyon ang tamang paraan para wakasan ang paghihirap ko.Pero hindi pala ganoon kadali. Dahil kapag nadoon ka na. Saka mo lamang maiisip na mali pala ang ginagawa mo. Hindi pala ito ang tamang solusyon. May iba pang paraan.Madalas, nasa huli ang pagsisisi. Sinuwerte lang ako at nailigtas ng lalaking hindi ko inakala na siya palang maging panghambuhay ko.Iyong ginawa ko... isang paraan iyon ng pagiging duwag. Paraan iyon ng mga taong gustong takasan ang pagsubok ng buhay. Nakakatawa!Hindi ko inakala na ang masakit na alaala na 'yon. Nakakatawa na para sa akin ngayon. Wala na kasi ang sakit, wala na ang galit na matagal kong inipon dito sa puso ko.Ang gaan na n

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 80

    DIEGO POVHindi mawala ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang chubby chick ng asawa ko. Paulit-ulit ko nang nilapat ang labi ko sa kaniya, pero hindi pa rin siya nagigising."Asawa ko... gising na, hoy!" lambing ko, kasabay ang pagpisil sa pisngi nito. Sumabay kasi ang paglobo ng pisngi, sa tiyan niya."Asawa ko! Mahuhuli na tayo sa appointment mo sa ob-gyn!" Bahagya ko pang tinapik ang balikat niya. Pero ayaw pa rin gumising. Talaga naman kasing ang hirap gisingin ng taong gising.Tamad-tamad na niya. Tumaba lang, halos ayaw nang gumalaw. Kung hindi ko lang siya pinipilit na maglalakad-lakad tuwing umaga. Siguradong magkahugis na sila no'ng drum na tambakan niya ng tubig sa isla.Kabuwanan na kasi niya. Kaya nga may appointment kami today. Ngayon pang malapit na ang due niya. Ngayon pa tinamad ng husto.Ang bilis talaga ng panahon, parang kailan lang noong nalaman naming buntis siya. Dalawang buwan din akong nagtiis na matulog sa sahig dahil ayaw niya akong katabi. Ayaw maamoy. Pero ay

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 79

    Tarantang lumingon sa akin ang asawa ko. Bumakas ang kaba sa mukha. Nagpalipat-lipat ang tingin sa akin at sa daan. "Bakit?" tanong niya. "Basta ihinto mo, kung ayaw mong masira ang araw natin!" iritang banta ko. Kasabay ang paglingon. Lumampas na kasi kami sa nakita ko, at dahil do'n nag-init ang ulo ko. Unti-unting bumagal ang takbo ng kotse, pero hindi pa agad nakapag-park. Ang dami kasing nakaparadang sasakyan. Kaya pahirapan ang maghanap ng space. Gusto ko na agad lumabas. Hindi na ako makapaghintay. Para ngang sinisilaban ang puwet ko at hindi na mapakali. Alam ko, dala lamang ito ng pagbubuntis ko. Madaling mairita, magtampo kapag hindi ko nakuha ang gusto. Hindi ko rin gusto ang magmaldita at taasan ng boses ang asawa ko. Pero... dahil sa nakita ko, hindi ko mapigil ang sarili. May kung anong humihila sa akin para puntahan iyon. Nag-init ang ulo ko nang hindi siya agad huminto. Hawak ko na ang door handle ng kotse. Panay linga, animo takot mawala sa paningin ko ang nakita

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 78

    VIANNA MAY POV Hindi ko alam kung ano ang maramdaman nang makita ko sa labas ng gate, ang mga magulang ni Romeo. Ayoko sanang papasukin sila. Ayoko sanang harapin o kausapin sila. Pero hindi ko magawa. Hindi ko magawang maging bastos sa mga taong naging mabuti naman sa akin noon. Naging mabuting magulang. Ang sikip ng dibdib ko habang kaharap sila. Bukod sa alam kung nalulungkot at nahihirapan sila. Bumabalik din sa alaala ko ang mga ginawa sa akin ni Romeo. Lahat! Sana nga iniwan ko na lamang sila at hindi na nakinig sa sasabihin nila. Wala na kasi akong paki' ano man ang mangyari sa anak nila. Bilang pagrespeto na lamang ang ginawa kong pagharap ko sa kanila. Nagkamali sila sa ginawang paglapit at pahingi ng tulong sa akin. Binuhay lamang nila ang galit sa puso ko. Tama sila, wala silang karapatan na lumapit o humingi ng tulong sa akin para sa anak nila, pero bakit pa sila lumapit? Sana naisip nila kung ano ang maramdaman ko, at hindi lang ang nararamdaman nila. Dahil ako iyong so

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 77

    Matamis na ngiti ang bungad sa akin ng asawa ko. Suot ang apron at may hawak na sandok. "Magandang umaga, asawa ko," malambing kong bati kasabay ang mahigpit na yakap at malutong na halik sa labi. "Magandang umaga, asawa ko," tugon nito, ngunit agad na binaklas ang kamay ko at tinulak pa ako palayo. Humaba tuloy ang nguso ko at nagtatakang tumitig sa kaniya. Ngayon lamang nangyari ito, na parang ayaw niya madikit sa katawan ko. Maliban na lamang kung may tampuhan kami. Talagang hindi ako makakalapit. Pero ngayon wala. Ang sarap nga... ay...este, ang saya nga ng gising namin. Talagang wala akong maisip na ginawa ko na maaring ika-galit na naman niya. Pero ilang araw ko na talagang napapansin na laging mainit ang ulo niya. May mood swing lagi. "Ang baho mo!" singhal niya. Takip na ang palad sa ilong niya. "Ako... mabaho? Kakaligo ko nga lang. Kita mo nga at basa pa ang buhok ko," kunot noo kong reklamo. Inamoy ko pa ang sarili. Pati kilikili at hininga ko. Sigurado akong mabango

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 76

    DIEGO POVHindi maalis ang tingin ko sa asawa ko na kasalukuyan nang nakapikit habang sinusuot ko ang aking damit. Hindi ko gusto na saktan at umiiyak siya kanina. Hindi ko rin akalain na napansin niya pala na may gumugulo sa isipan ko. Masyado pala akong halata. Ang tototo, handa kong kimkimin lahat ng iyon at pilitin na iwaglit sa puso ko. Wala akong balak na ipaalam sa kaniya ang nararamdaman ko. Ang selos ko.Sira-ulo ko! Sakabila nang pananakit ng lalaking iyon sa asawa ko nakaramdan pa rin ako ng selos.Nagseselos ako dahil alam ko kung gaano niya kamahal ang lalaking 'yon noon. Nakita ko kung paano niya iniyakan at paano siya nasaktan noong nagkalabuan sila. Paulit-ulit niya pa na binibigkas ang pangalan nito. Kaya nga ako umalis dahil doon. Iyon ang dahilan kung bakit ako sumuko at nagpaubaya.Ayoko man, hindi ko man gustong mag-isip ng masama. Hindi ko naman mapigil ang puso ko. Ito lang naman kasing puso ko ang nagrereklamo. Pero itong utak ko, alam na hindi papayagan ng asaw

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 75

    Ang rupok ko talaga... sa taong mahal ko. Dati pa naman, ganito na ako. Tatampo-tampo. Dadrama-drama. Bibigay din pala. Pero hindi naman masama kung magiging marupok ka man sa taong mahal mo at alam mong mahal ka rin ng tunay. Ang masama... kung magpapakarupok ka sa tao na alam mo namang hindi ka totoong mahal. Pero sige ka pa rin. Asa ka pa rin. Hindi lang marupok ang labas mo no'n kun'di tanga na."Hindi ka na ba galit, asawa ko?" bulong niya, kasabay ang panaka-nakang pagkagat at pagsipsip ng tainga ko. Na talaga namang nakakakiliti. Napakagat labi tuloy ako. Kumuyom pa mga daliri sa kamay at paa ko.Masuyo niya rin na hinaplos ang pisngi ko, habang ang mga mata ay nakatuon na sa akin. "Asawa ko, sorry na ha..." lambing niya. Banayad na halik sa labi ang kasabay ng salita niya.Hindi ako tumugon sa tanong o sa halik niya. Pero hinayaan ko lamang siya sa ginagawa niya. Oo marupok nga ako pero may ka-artehan din naman. Gusto ko 'yong sinusuyo niya ako. Lahat naman siguro na babae g

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 74

    Kulay asul na dagat, bituing kumikislap, at mga hampas ng alon sa dalampasigan. Mga tanawin na hindi ko pagsasawaan. Ang gaan lang sa pakiramdam, matapos ang mapait na dinanas ko sa buhay. Dinanas namin sa buhay ng asawa ko. Heto... kahit paano nakakangiti na ako. Kahit paano panatag na ang loob ko. Higit sa lahat ramdam ko na ang saya. Ang tunay na saya, sapagkat kasama ko na ang mga mahal ko sa buhay.Dalawang buwan na ang lumipas mula noong dumaan ang bangungot sa aming buhay. Hindi pa ganoon ka tagal. Sapat lamang na maghilum ang mga sugat at pasa sa aming mga katawan. Pero 'yong sugat na gawa ng bangungot na 'yon sa aming mga puso. Nandito pa rin, hindi pa tuluyang naghilum.Pero kahit na nandito pa rin ang sugat. Hindi naman ito hadlang na maging masaya ako ng tuluyan. Paunti-unting usad lang. Hanggang sa tuluyan naming malimot ang bangungot na iyon.Sa dumaan na dalawang buwan. Ang daming nagbago. Ang daming nangyari. Gaya na lamang ang kasal namin sa simbahan ng asawa ko.Ilang

  • Nilimot Na Alaala   Kabanata 73

    Makapigil hininga ang muling pagkikita ng dalawa. Literal na pigil-hininga ang ginawa ko.Ewan ko ba, bakit ako ang kinakabahan sa muling pagkikita nila. Malalaki na naman sila at nasa tamang mga edad na. Alam na nila kung paano i-handle ang problema nila. "Panaginip..." saad ni Nelson at muling pumikit. Umawang ang bibig ko. Dahan-dahan akong lumingon kay Dorry na sa tingin ko, parang sasabog sa pula ng mukha. Pero ngumisi kalaunan. "Anong sabi mo, Nelson?!" iritang tanong nito. Dobleng lingon ang ginawa ni Nelson nang marining ang boses ni Dorry. Muli pa nitong kinusot ang mga mata. Nagmukha tuloy siyang tanga."Bakit Nelson, lagi ba akong laman ng panaginip mo?" mapang-asar na tanong ni Dorry. Kumunot ang noo ni Nelson. Bumakas ang pigil na inis sa babaeng nagwasak ng puso niya noon. Hindi man lang alam nitong mald¡tang si Dorry ang dulot ng ginawa niya."Asa ka!" sagot nito kalaunan. Ay... mukhang bitter na rin itong friend naming nawasak ang puso noon, dahil din dito sa frie

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status