Mag-log inShare
Kabanata 50
Huling Na-update:
2022-12-27 09:30:40
Kaugnay na kabanata
Nilimot Na Alaala Kabanata 51
My body stiffened as I saw Vianna May lying on the floor, bleeding. My eyes widened as I followed the blood trail from her head. Hawak ng isa kong tauhan ang pulsuhan niya. "B-boss..." Tawag ulit sa akin ng tauhan ko na nagpabalik sa ulirat ko."M-mahal," utal kong sambit, at malalaki ang mga hakbang na nilapitan siya.Nanginginig ang mga kamay ko, nag-aalangan na hawakan siya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman. Nasaktan ko na naman siya."Patawad, mahal ko. Hindi ko sinasadya!" Banayad kong hinaplos ang pisngi niya. "Sorry... sorry... " paulit-ulit kong na sambit, kasabay ang pagpatak ng mga luha.Tinulak ko ang taunan kong nakaupo sa tabi niya na kasalukuyang hawak ang pulsuhan ng mahal ko. Napaupo siya, ngunit wala akong reklamong narinig. kaagad rin itong tumayo at lumayo.Maingat kong binuhat ang mahal ko at dinala sa cabin. Walang tigil ang pagdurugo ng ulo niya. Napahagulgol na lamang ako habang kandong at yakap-yakap siya. Pakiramdam ko, wala akong silbi. Wala akong iban
Huling Na-update : 2022-12-28Nilimot Na Alaala Kabanata 52
Over a month has passed. I was unable to win Vianna May's heart. I couldn't even approach her because every time she saw me, she had a panic attack. Nakakalapit at nahahawakan ko lang siya kapag tulog siya.I don't know how to comfort her. She is anxious and fearful, at madalas wala sa sarili. She would start to shake and hide when she heard my voice. Nitong mga nakaraang araw animo'y baliw na hindi matigil sa pagsisigaw.Hindi pa man ako tuluyang makapasok ng kwarto ay lumilipad na bagay na ang kaagad sasalubong sa akin. Kung ano-ano pang maanghang na salita ang lumalabas sa bibig niya. Hindi ko na siya maintindhan. Ayaw niya akong makita, laging si Diego ang bukambibig niya. Nagtitimpi lamang ako na 'wag siya muling masaktan pero ang totoo, gahibla na lamang ang pagtitiis ko. Ayokong mauwi sa wala lahat ng hirap ko mabawi lang siya. Kung maari ayokong ipilit ang sarili ko sa kan'ya, ngunit sa tuwing hinahayaan ko siya na gawin ang gusto niya, baka masanay na nga siya na malayo ako
Huling Na-update : 2022-12-28Nilimot Na Alaala Kabanata 53
She gazed at me seductively as she unzipped my pants. Her hands crawled onto my chest as my pants dropped to the floor. Kasabay ng paggapang ng mga kamay niya ang paglapat ng labi niya sa dibdib ko. Pinatunog na mga halik ang ginawa niya kasabay ang panakanakang pagdila at pagkagat sa mabuhok kong dibdib.This girl is really good at giving me pleasure. Her actions make me even more excited and desireful. As soon as I undid her clothes, I sucked and licked her breast. Nang magsawa sa dibdib, umakyat sa leeg niya ang mga halik ko papunta sa labi niya. "Romeo..." Paungol nitong tawag sa pangalan ko habang walang tigil na nitong hinaplos ang galit ko nang alaga kasabay ang walang tigil na pag-angkin ko sa labi niya at paglamas sa malusog nitong dibdib.Bahagya kong hinila ang buhok niya upang mapatingala siya at agad kong pinupog ulit ng halik ang leeg niya na lalong nagpalakas ng ungol niya. "Paligayahin mo ako," hingal kong sabi. Sumilay ang pilyang ngiti sa labi niya. Kasunod no'n an
Huling Na-update : 2022-12-28Nilimot Na Alaala Kabanata 54
I left the cabin annoyed. Palayo na ako, but I could still hear Roselyn yelling and acting violently. I took a slow, deliberate step, yet I couldn't help but punch the air.I can't stop cursing in wrath. Sino ba naman kasi ang hindi makapagmura. Gusto kong makaramdam ng sarap, hindi hirap. Gusto kong makarinig ng ungol, hindi hagulgol.***I decided not to return to the rest house after the annoying night with Roselyn. Sa cabin na malapit sa dalampasigan ako nagpalipas ng dalawang araw. Ang gulo na kasi ng utak ko. Lahat na lang ng nakapaligid sa akin ay puro nakaka-stress. Nakakawalang-gana at nakakayamot. Maging si Vianna May ay nakakayamot na. Napupuno na rin ako sa kan'ya. Gustuhin ko man na maging mabait at malambing sa kan'ya gaya ng dati ay hindi ko na magawa dahil sa mga pagwawalang ginagawa niya. Napabuntong hininga ako habang nilalanghap ang sariwang hangin. Naisip ko 'yong dati. Ang noon na maayos pa ang lahat. Kung hindi dahil sa dalawang tao na sumira sa buhay namin ni
Huling Na-update : 2022-12-29Nilimot Na Alaala Kabanata 55
Namula ang mukha ng doktora sa tanong ko, pero kaagad iyong napalitan ng inis at walang kiming sinalubong ang mga tingin ko."Ibabad mo sa ice-tubig nang manlamig at kumuyos!" Padabog siyang umalis sa harap ko, matapos sabihin 'yon."Kahit kaakit-akit pa 'yang guwapo mo'ng mukha, abs na parang kay lutong, at bolbol na umabot hanggang dibdib. Kahit malaki pa iyang alaga mong kumakaway-kaway, 'di ko pa rin ipagpapalit ang boyfriend ko," mahinang maktol niya, habang papasok ng silid nila ng mga nurse, na nakangising nakasilip pala sa naka-awang na pinto.Napaawang ang bibig ko at naduro ang nakatalikod na doktora, saka bumababa ang tingin ko sa alaga kong animo'y nahiya at kusa na lang sumuko at yumuko.Bumalik ako sa silid at muling pinagmasdan ang mukha ng mahal ko. "Too bad! Hindi pa kita p'wedeng maangkin ngayon, mahal... 'Di bali, marami pa tayong pagkakataon," kausap ko sa kan'ya.Iniwan ko na ito at pumasok sa banyo. Matagal akong nagbabad sa shower at hinayaang mawala ng tuluyan a
Huling Na-update : 2022-12-29Nilimot Na Alaala Kabanata 56
Vianna May's laughing was deafening. I'm not sure if it was on purpose, but her tears were still streaming. Para akong na tuod sa ibabaw niya at hindi na makagalaw. Nanatili lamang akong nakatitig sa kan'ya. Kumunot ang noo ko nang tumigil siya sa pagtawa at sinalubong ang titig ko. "Vianna May..." My lips parted, nang ang kakaibang tawa niya ay napalitan ng ngiti. Ngiting pagkatamis-tamis. Hindi ko rin mapigil ang mapangiti. My heart skipped a beat. She eventually smiled at me after a long time. She softly touched my cheek before shutting her eyes, which made me extremely happy.Ang sarap sa pakiramdam nang banayad na humaplos ang palad niya sa pisngi ko. Mahal na niya ba ulit ako? Nakalimutan na ba niya si Diego?Hinaplos ko ang kamay niya na nakalapat pa rin sa pisngi ko. Walang pagsidlan ang sayang nararamdaman ko."Mahal... " Marahan kong nilapat ang labi ko sa kan'ya. Masuyo ko siyang hinalikan. Ramdam ko ang pagngiti niya.Her eyes remained closed, but the smile on her lips r
Huling Na-update : 2022-12-29Nilimot Na Alaala Kabanata 57
VIANNA MAY POVI broke down in tears as Romeo went out with his men. My chest is so tight that I can hardly breathe.My hands are shaking as I touch my aching lips. For a long time, I feigned to be insane, hindi lang makalapit sa akin ang hayop na si Romeo. I still can't believe what he did to Diego. I can't forgive him.No'ng magkamalay ako, totoong halos mawala ako sa sarili. Hindi ko matanggap na wala na ang asawa ko. Hanggang ngayon, malinaw pa rin sa isipan ko ang ginawa ni Romeo. Hayop siya! Sa tuwing makita ko si Romeo, sa tuwing marinig ang boses niya. Gusto kong gawin sa kan'ya ang ginawa niya sa asawa ko, pero anong laban ko sa kan'ya. Anong laban ko sa demonyong tulad niya na hindi marunong makinig, hindi marunong tumanggap ng paliwanag.Ayoko na rito. Ayoko na! Pakiramdam ko sakal na sakal na ako. Hindi na ako makahinga. Noon pa man gusto ko nang makaalis dito.Naglakas-loob akong kausapin si Doktora Jessa. Desperadong humingi ng tulong, kahit hindi rin ako sigurado kung t
Huling Na-update : 2022-12-30Nilimot Na Alaala Kabanata 58
ROSELYN POVHindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman, no'ng marinig mula sa bibig ni Romeo na alam na niya ang totoo.Ang plano kong asarin s'ya hanggang sukuan na lamang niya ako at hayaan na umalis ay nawala sa isip ko."Alam ko na ang totoo?!" Paulit-ulit nag-play sa utak ko ang mga salitang 'yon.Alam na niya ang totoo. Alam na niya na gawa-gawa ko lang ang lahat ng sinabi ko noon. Paano niya nalaman?Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kanina. Bakas sa mukha niya ang sobrang galit. Mas matindi, kay sa nakikita ko sa mga mata niya noon. Nanginginig ang mga kamay ko. Pati labi ko, hindi ko maawat ang panginginig."Vianna May... bakit ka pa nagpakita!" halos pabulong kong saad, kasabay ang mahinang paghikbi.Natatakot ako sa maaring gawin ni Romeo sa akin. Natatakot ako. Napahagulgol na lamang ako at nayakap ang sariling mga tuhod. Ang daming gumugulo sa isipan ko. Maraming tanong na gusto kong masagot. Nahanap na ba niya si Vianna May? Kung gayon, bakit niya pa ako pinahi
Huling Na-update : 2022-12-30
Pinakabagong kabanata
Nilimot Na Alaala Wakas
VIANNA MAY POVHindi madali ang maging parte ng isang magulong pamilya. Lahat ng klase ng sakit at lungkot ramdam hanggang sa dulo ng kuko. Hindi maiiwasan na gustuhin mo na lang na sumuko. Para matapos na lahat at hindi na maramdaman ang sakit. Katulad na lamang ng ginawa ko noon. Tinangka kong tapusin ang lahat sa pag-aakalang iyon ang tamang paraan para wakasan ang paghihirap ko.Pero hindi pala ganoon kadali. Dahil kapag nadoon ka na. Saka mo lamang maiisip na mali pala ang ginagawa mo. Hindi pala ito ang tamang solusyon. May iba pang paraan.Madalas, nasa huli ang pagsisisi. Sinuwerte lang ako at nailigtas ng lalaking hindi ko inakala na siya palang maging panghambuhay ko.Iyong ginawa ko... isang paraan iyon ng pagiging duwag. Paraan iyon ng mga taong gustong takasan ang pagsubok ng buhay. Nakakatawa!Hindi ko inakala na ang masakit na alaala na 'yon. Nakakatawa na para sa akin ngayon. Wala na kasi ang sakit, wala na ang galit na matagal kong inipon dito sa puso ko.Ang gaan na n
Nilimot Na Alaala Kabanata 80
DIEGO POVHindi mawala ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang chubby chick ng asawa ko. Paulit-ulit ko nang nilapat ang labi ko sa kaniya, pero hindi pa rin siya nagigising."Asawa ko... gising na, hoy!" lambing ko, kasabay ang pagpisil sa pisngi nito. Sumabay kasi ang paglobo ng pisngi, sa tiyan niya."Asawa ko! Mahuhuli na tayo sa appointment mo sa ob-gyn!" Bahagya ko pang tinapik ang balikat niya. Pero ayaw pa rin gumising. Talaga naman kasing ang hirap gisingin ng taong gising.Tamad-tamad na niya. Tumaba lang, halos ayaw nang gumalaw. Kung hindi ko lang siya pinipilit na maglalakad-lakad tuwing umaga. Siguradong magkahugis na sila no'ng drum na tambakan niya ng tubig sa isla.Kabuwanan na kasi niya. Kaya nga may appointment kami today. Ngayon pang malapit na ang due niya. Ngayon pa tinamad ng husto.Ang bilis talaga ng panahon, parang kailan lang noong nalaman naming buntis siya. Dalawang buwan din akong nagtiis na matulog sa sahig dahil ayaw niya akong katabi. Ayaw maamoy. Pero ay
Nilimot Na Alaala Kabanata 79
Tarantang lumingon sa akin ang asawa ko. Bumakas ang kaba sa mukha. Nagpalipat-lipat ang tingin sa akin at sa daan. "Bakit?" tanong niya. "Basta ihinto mo, kung ayaw mong masira ang araw natin!" iritang banta ko. Kasabay ang paglingon. Lumampas na kasi kami sa nakita ko, at dahil do'n nag-init ang ulo ko. Unti-unting bumagal ang takbo ng kotse, pero hindi pa agad nakapag-park. Ang dami kasing nakaparadang sasakyan. Kaya pahirapan ang maghanap ng space. Gusto ko na agad lumabas. Hindi na ako makapaghintay. Para ngang sinisilaban ang puwet ko at hindi na mapakali. Alam ko, dala lamang ito ng pagbubuntis ko. Madaling mairita, magtampo kapag hindi ko nakuha ang gusto. Hindi ko rin gusto ang magmaldita at taasan ng boses ang asawa ko. Pero... dahil sa nakita ko, hindi ko mapigil ang sarili. May kung anong humihila sa akin para puntahan iyon. Nag-init ang ulo ko nang hindi siya agad huminto. Hawak ko na ang door handle ng kotse. Panay linga, animo takot mawala sa paningin ko ang nakita
Nilimot Na Alaala Kabanata 78
VIANNA MAY POV Hindi ko alam kung ano ang maramdaman nang makita ko sa labas ng gate, ang mga magulang ni Romeo. Ayoko sanang papasukin sila. Ayoko sanang harapin o kausapin sila. Pero hindi ko magawa. Hindi ko magawang maging bastos sa mga taong naging mabuti naman sa akin noon. Naging mabuting magulang. Ang sikip ng dibdib ko habang kaharap sila. Bukod sa alam kung nalulungkot at nahihirapan sila. Bumabalik din sa alaala ko ang mga ginawa sa akin ni Romeo. Lahat! Sana nga iniwan ko na lamang sila at hindi na nakinig sa sasabihin nila. Wala na kasi akong paki' ano man ang mangyari sa anak nila. Bilang pagrespeto na lamang ang ginawa kong pagharap ko sa kanila. Nagkamali sila sa ginawang paglapit at pahingi ng tulong sa akin. Binuhay lamang nila ang galit sa puso ko. Tama sila, wala silang karapatan na lumapit o humingi ng tulong sa akin para sa anak nila, pero bakit pa sila lumapit? Sana naisip nila kung ano ang maramdaman ko, at hindi lang ang nararamdaman nila. Dahil ako iyong so
Nilimot Na Alaala Kabanata 77
Matamis na ngiti ang bungad sa akin ng asawa ko. Suot ang apron at may hawak na sandok. "Magandang umaga, asawa ko," malambing kong bati kasabay ang mahigpit na yakap at malutong na halik sa labi. "Magandang umaga, asawa ko," tugon nito, ngunit agad na binaklas ang kamay ko at tinulak pa ako palayo. Humaba tuloy ang nguso ko at nagtatakang tumitig sa kaniya. Ngayon lamang nangyari ito, na parang ayaw niya madikit sa katawan ko. Maliban na lamang kung may tampuhan kami. Talagang hindi ako makakalapit. Pero ngayon wala. Ang sarap nga... ay...este, ang saya nga ng gising namin. Talagang wala akong maisip na ginawa ko na maaring ika-galit na naman niya. Pero ilang araw ko na talagang napapansin na laging mainit ang ulo niya. May mood swing lagi. "Ang baho mo!" singhal niya. Takip na ang palad sa ilong niya. "Ako... mabaho? Kakaligo ko nga lang. Kita mo nga at basa pa ang buhok ko," kunot noo kong reklamo. Inamoy ko pa ang sarili. Pati kilikili at hininga ko. Sigurado akong mabango
Nilimot Na Alaala Kabanata 76
DIEGO POVHindi maalis ang tingin ko sa asawa ko na kasalukuyan nang nakapikit habang sinusuot ko ang aking damit. Hindi ko gusto na saktan at umiiyak siya kanina. Hindi ko rin akalain na napansin niya pala na may gumugulo sa isipan ko. Masyado pala akong halata. Ang tototo, handa kong kimkimin lahat ng iyon at pilitin na iwaglit sa puso ko. Wala akong balak na ipaalam sa kaniya ang nararamdaman ko. Ang selos ko.Sira-ulo ko! Sakabila nang pananakit ng lalaking iyon sa asawa ko nakaramdan pa rin ako ng selos.Nagseselos ako dahil alam ko kung gaano niya kamahal ang lalaking 'yon noon. Nakita ko kung paano niya iniyakan at paano siya nasaktan noong nagkalabuan sila. Paulit-ulit niya pa na binibigkas ang pangalan nito. Kaya nga ako umalis dahil doon. Iyon ang dahilan kung bakit ako sumuko at nagpaubaya.Ayoko man, hindi ko man gustong mag-isip ng masama. Hindi ko naman mapigil ang puso ko. Ito lang naman kasing puso ko ang nagrereklamo. Pero itong utak ko, alam na hindi papayagan ng asaw
Nilimot Na Alaala Kabanata 75
Ang rupok ko talaga... sa taong mahal ko. Dati pa naman, ganito na ako. Tatampo-tampo. Dadrama-drama. Bibigay din pala. Pero hindi naman masama kung magiging marupok ka man sa taong mahal mo at alam mong mahal ka rin ng tunay. Ang masama... kung magpapakarupok ka sa tao na alam mo namang hindi ka totoong mahal. Pero sige ka pa rin. Asa ka pa rin. Hindi lang marupok ang labas mo no'n kun'di tanga na."Hindi ka na ba galit, asawa ko?" bulong niya, kasabay ang panaka-nakang pagkagat at pagsipsip ng tainga ko. Na talaga namang nakakakiliti. Napakagat labi tuloy ako. Kumuyom pa mga daliri sa kamay at paa ko.Masuyo niya rin na hinaplos ang pisngi ko, habang ang mga mata ay nakatuon na sa akin. "Asawa ko, sorry na ha..." lambing niya. Banayad na halik sa labi ang kasabay ng salita niya.Hindi ako tumugon sa tanong o sa halik niya. Pero hinayaan ko lamang siya sa ginagawa niya. Oo marupok nga ako pero may ka-artehan din naman. Gusto ko 'yong sinusuyo niya ako. Lahat naman siguro na babae g
Nilimot Na Alaala Kabanata 74
Kulay asul na dagat, bituing kumikislap, at mga hampas ng alon sa dalampasigan. Mga tanawin na hindi ko pagsasawaan. Ang gaan lang sa pakiramdam, matapos ang mapait na dinanas ko sa buhay. Dinanas namin sa buhay ng asawa ko. Heto... kahit paano nakakangiti na ako. Kahit paano panatag na ang loob ko. Higit sa lahat ramdam ko na ang saya. Ang tunay na saya, sapagkat kasama ko na ang mga mahal ko sa buhay.Dalawang buwan na ang lumipas mula noong dumaan ang bangungot sa aming buhay. Hindi pa ganoon ka tagal. Sapat lamang na maghilum ang mga sugat at pasa sa aming mga katawan. Pero 'yong sugat na gawa ng bangungot na 'yon sa aming mga puso. Nandito pa rin, hindi pa tuluyang naghilum.Pero kahit na nandito pa rin ang sugat. Hindi naman ito hadlang na maging masaya ako ng tuluyan. Paunti-unting usad lang. Hanggang sa tuluyan naming malimot ang bangungot na iyon.Sa dumaan na dalawang buwan. Ang daming nagbago. Ang daming nangyari. Gaya na lamang ang kasal namin sa simbahan ng asawa ko.Ilang
Nilimot Na Alaala Kabanata 73
Makapigil hininga ang muling pagkikita ng dalawa. Literal na pigil-hininga ang ginawa ko.Ewan ko ba, bakit ako ang kinakabahan sa muling pagkikita nila. Malalaki na naman sila at nasa tamang mga edad na. Alam na nila kung paano i-handle ang problema nila. "Panaginip..." saad ni Nelson at muling pumikit. Umawang ang bibig ko. Dahan-dahan akong lumingon kay Dorry na sa tingin ko, parang sasabog sa pula ng mukha. Pero ngumisi kalaunan. "Anong sabi mo, Nelson?!" iritang tanong nito. Dobleng lingon ang ginawa ni Nelson nang marining ang boses ni Dorry. Muli pa nitong kinusot ang mga mata. Nagmukha tuloy siyang tanga."Bakit Nelson, lagi ba akong laman ng panaginip mo?" mapang-asar na tanong ni Dorry. Kumunot ang noo ni Nelson. Bumakas ang pigil na inis sa babaeng nagwasak ng puso niya noon. Hindi man lang alam nitong mald¡tang si Dorry ang dulot ng ginawa niya."Asa ka!" sagot nito kalaunan. Ay... mukhang bitter na rin itong friend naming nawasak ang puso noon, dahil din dito sa frie
