"DENISE! Open the door! C'mon," isang tinig na nagpagising sa nahihimlay na
diwa niya. Namungas siya ng mata at bagot na tumayo. Pinagbuksan niya ngpintuan ang Ama para lang makita ang madilim at naiinip na mukha nito. "Whatkind of drama is this, Denise?! Why you're still not ready?" Madiin at galitna sabi ng AmaKumunot naman ang noo niya, "Huh? What do you mean, Papa? Ang aga aga, galit
na galit ka riyan." Napabuga ng hangin ang Ama niya at naghalukipkip."Goodness Denise! May lakad tayo ngayong umaga diba, i told you yesterday bagoka matulog. Nakalimutan mo na agad?" Galit na ang tono ng boses nitoWala sa sariling natampal niya ang noo. "O-oh. Y-yes, nakalimutan ko. I'm
sorry." Bakit niya ba nakalimutan 'yun? Panigurado, badshot nanaman siya saPapa niya.Her Dad just hissed, "Faster, Denise. Ayaw kong malate tayo," tumalikod na
ito. Agad naman niyang sinara ang pintuan at aligagang niligpit ang higaan. Sapagod at antok niya, nawala na sa isip niya na may lakad pala sila.Madaling naligo siya. Kumuha lang siya sa closet niya ng isang off-shoulder
dress. Kulay krema iyon at silky type. Naglagay lang ng pressed powder atnaglipstick.She grabbed her shoulder bag at sinuot niya ang Prada sandals niya. Bumaba na
siya at nakita niya ang nakakunot-noo na Ama habang nakapamulsa. Akmang kukuhapa siya ng tinapay nang tinampal nito ang kamay niya. "Don't. Malalate natayo, doon na tayo kakain. Alam mong ayaw na ayaw kong nalalate."Wala na siyang nagawa kundi iwanan ang pagkain. Gutom na gutom pa naman siya.
Sinabayan niya ito sa paglalakad patungo sa naghihintay na sasakyan nila. Nangmakita sila ng driver agad nitong binuksan ang pinto."Papa?" Tawag niya rito.
Hindi ito lumingon sakanya, "Hmm?"
"Where are we going?"
"It's a suprise." Tipid na tugon nito.
Lihim siyang napairap dito. Wala talagang makukuhang matinong sagot dito sa
Ama niya. Ngunit ang sinabi nito ay naghatid sakanya ng kakaibang kaba. Shedidn't know why. Matagal na katahimikan ang bumalot bago sila niyanig ngnagagalit na cellphone nito.Lumiwanag naman ang mukha nito sa caller na nakita, "Hijo! Yes, don't worry.
Anyway, thank you." Anito"I see. Okay, bye." Iyon lamang at binaba na nito ang tawag.
Nilingon niya ito. "Who's that?"
"A friend of mine,"
"O, yeah right." Sarkastikong sagot niya
"You know, Denise. Instead of talking and asking nonsense things, go and take
some nap." Suhestiyon nito. Tumango siya, yeah maybe her Papa is right. Sheneeds to take some nap.MALALAKAS na pagyugyog ang nagpagising sakanya. Nabungaran niya ang mukha ng
Ama. Automatic na napatayo siya mula sa pagkakatulog. "Were here," anunsiyonitoNapatayo siya at bumaba. "Papa--" napatigil siya sa pagsalita nang mapagmasdan
ang kapaligiran. Dinala siya ng Ama sa probinsya nila! Ang La Pacita Haciendanila sa Quezon. Does it mean, sobrang tagal nilang nagbiyahe at hindi man langniya naramdaman iyon? What the heck? Ilang oras ba siyang nakatulog? Isangoras, lima o isang araw? Goodness!"What's the meaning of this Papa?! Is this one of your joke?" Gigil na lumapit
siya ritoNagkibit balikat ito. "Suprise! Did i suprise you, Denise?" Nakakalokong
tanong nito. Gigil na nagpapadyak siya. "Papa!" Sigaw niya ritoNapapailing na umakbay ito sakanya. "Denise whether you like it or not, isa
kang haciendera. Itong buong kalupaan na nakikita mo? Sayo 'to anak, kayanararapat lamang na pangalagaan mo ito." Sabi nitoNagpatuloy ito. "Napakaganda ng tanawin at ng lugar na ito. Hindi bale... tara
na. Someone's waiting for us." Yakag nitoWala na siyang nagawa kundi magpaakay dito sa mansion nila. Binuhat ng ibang
kasambahay ang gamit niya. Napakunot noo siya nang may mamataan na isangkotse. Sosyal, dahil isa itong BMW."Papa, kaninong kotse 'yan? It's beautiful." Puri niya
"Yeah, it is. Come on, hinihintay na niya tayo." Nagdouble look pa siya sa
magarang kotse bago siya pumasok. "Mildred! Nasaan na siya?" Tanong ng Amaniya"Nasa library po, Sir." Magalang na tugon nito. Tumango ang Ama. Napakunot noo
naman siya. Sobrang pa VIP naman 'ata ng taong 'yun at kailangan ito pa angpuntahan? Samantalang bahay naman nila ito. Umakyat na sila ng hagdan atkinatok ang pinto ng library."Come in," sabi ng isang tinig sa loob
Pinihit ng Ama ang door knob. Isang lalaking nakatalikod at nakatanaw sa
balkonahe ang bumungad sakanila. "Hijo, we're finally here. Sorry for keepingyou waiting, like i promise, here's my daughter. Denise, i want you to gladlymeet, Jayden." Excited na wika ng AmaHumarap sakanila ang lalaki. Agad nanlaki ang mata niya nang mapagtanto kung
sino ang kaharap. Halos manginig ang tuhod niya at gusto na lamang tumakbopapalayo roon. Ngunit tila tinulos siya sa pagkakatayo._No! It can't be!_ Sa dinami dami ba naman ng tao, bakit ito pa... Naglalaro
ang tadhana sakanila. Halatang nagulat at nanlaki rin ang mata nito. Pero agaditong nakabawi. A devilish smile were visible on his face. He offered ahandshake. "Please to meet you, Miss Denise McBride, or should i say, DeniseLauren Chambler- McBride?" Nakangising anito na halos ikinayanig ng mundoniya.HALOS matumba siya sa pagkakatayo. Nanginginig ang mga tuhod at tila nanuyoang lalamunan niya. Kung hindi lamang siya siniko ng Ama, hindi siyamatatauhan."Denise..." may pagbabanta sa tono ng Ama. Napaubo naman siya, sa nanginginigna kamay inabot niya ang pakikipagkamay nito. "P-please to meet y-you too,"her voice crackedUmangat ang dulo ng labi nito. Bumalik ang tingin nito sa Ama niya, "Hindiniyo sinabi na maganda pala ang unica hija ninyo, Tito," hindi niya maarok angtono ng boses nito.Mukhang nasiyahan naman ang huli, "I'm glad na nagandahan ka sa aking anak,hijo. Kanino pa ba magmamana? Edi saakin," her Dad chuckled. "O paano ba 'yan?Maiwan ko muna kayo rito. Para magkaroon kayo ng time makilala ang isa't isa."nakangising sabi ng AmaLihim siyang napamura. _Huh!_ Kung alam lang ng Ama ang buong pangyayari.Higit pa sa pagkilala ang nangyari sakanila ni Jayden. "Ah, no thanks Dad.Gusto ko nang magpahinga," pilit niyang pagiwasUmiling iling sakanya ang Ama. "No, you s
MARAHAN niyang inupos ang sigarilyong hindi pa nangangalahati at muli, kumuhananaman ng panibago. Ganito siya kapag balisa at tensyonado. Nakatayo siya atnakatingin sa bintana. Nahulog siya sa malalim na pagiisip. _Shit!_ Thiscannot be. No woman can ever do this to him.Napatingin siya sa singsing na binili niya noong isang araw, nakuyom niya angkanyang kamao nang matandaan kung paano ang pagtanggi na ginawa sakanya ngdalaga. Natawa siya ng pagak. Ganoon na lamang ba ang ayaw sakanya ng babae?Hindi niya sukat akalain na tatanggihan nito ang proposal niya.Anong klaseng babae ito? _Huh_! Ngayon lang siya nakakita ng babaeng umayawmagpakasal pagkatapos nang nangyari. Kung sa tingin nito ay one night standlang iyon, puwes sakanya hindi. It's not a game. For pete's sake, nakuha niyaang pinakaiingatan nito. Isa pa, they didn't use any protection noong nangyariiyon. So there's a possibility na mabuntis niya ang dalaga.Hindi maaaring lumaki ang bata ng walang kompletong pamilya. H
KINUHA niya ang salamin sa loob ng shoulder bag bago bumaba. Pinasadahan niyang tingin ang itsura sa salamin. Nang matiyak na maayos pa rin ang itsuraniya, bumaba na siya. Nakita niya ang nakangising mukha ni Sandra. A colleaguefriend."Damn, Denise. You don't need to check your reflection on the mirror hundredtimes. You're freaking hot, _dimwit_." Natatawang bulalas nito.Natawa rin siya sa sinabi nito. "Just checking," sagot niya. Sandra justrolled her eyes. "Okay! What do you want me to say? You're the epitome ofbeauty, Denise. You don't need to be conscious, okay? Come'on, let's go. I'mso excited." Maarteng sabi nito at iginiling pa ang balakang habang naglalakadNapapailing na sumunod na lamang siya rito. Bumiyahe sila papunta sa siyudadng La Pacita. Ala-una na ng madaling araw. Hinintay niya talagang makatulogang mga tao sa bahay bago tinawagan si Sandra na game na game naman. She wasso bored to death sa bahay nila. Puro mga business pinaguusapan. Hindi siyamakarelate
PAGKABABANG pagkababa sa sasakyan, mahigpit nitong hinawakan ang pulsuhan niyaat marahas siyang hinatak. Halos matapilok siya sa pagsunod rito. "Stop this_bullshit_ , Jayden!" Nagngangalaiting sigaw niya sa lalaking madilim namadilim ang anyo.Pero tila bingi ito at hindi man lang siya pinansin ang sinabi niya. Mabilisnitong nabuksan ang main gate at malalaki ang hakbang na tinahak nito angpintuan. Napalunok siya. "Jayden, don't tell me you are serious about this.Comeon, it's already past 2am. Lahat sila tulog na, guguluhin mo pa? Pwedenaman nating pagusapan mamaya..." Suhestiyon niya upang malihis ang atensiyonnito.Ngunit matalim lang siyang tinignan nito. "I'm not that dumb Denise, i'm abusinessman. Sigurista ako." Nakangising sabi nito. Nang makita niya angkatatagan at kaseryosohan nito ay nagsimula na siyang kabahan.Hindi pwede, hindi maari! Sinubukan niyang magpabigat at pinigilan ang brasonito. "J-jayden...please h-huwag." Halos magmakaawa na sabi niya rito"My deci
NAGNGINGITNGIT ang kalooban niya pagkapasok sa kwarto. Hinubad niya ang damitat pasalpak na sumampa sa kama. _Ibang klaseng lalaki!_ Hindi niyamaintindihan ano ang gusto mangyari at palabasin ni Jayden. Why the _fuck_ heneed to act like a jealous boyfriend? For pete's sake, wala naman silangrelasyon! What happened to them is just only a one night stand, nothing more,nothing less. At ang mas kinapuputok pa ng butse niya ay ang tila pagood imagenito sa Papa niya. Gusto talaga nito na bidang bida sa Ama niya. Na ito angresponsable, mabuti at maasahan. Alam naman niya ang main target ni Jayden --ang makuha ang kayamanan nila.Ano pa nga ba magiging rason nito? Alangan namang gusto lang nitomagpakabayani at pakasalan siya dahil may nangyari sakanila? It's already 21stcentury. Hindi na makikitid magisip ang mga tao ngayon. Oo nga at nadisgrasyasiya. Pero wala na siyang magagawa. Mababalik ba ng kasal ang virginity niya?At higit sa lahat, hindi kasal ang sagot. Dahil hindi naman
"WHAT? Are you dead serious?" Nanlalaki ang mga matang sabi ni Niccolo.Paimpit na tumango siya. She's dead serious. Walang rason para makipaglokohansiya. Kasal ang pinaguusapan dito. At hindi niya kaya na pati ang personal nabuhay niya ay manduhan nito. A big no. Marriage is sacred. It is only for twopeople who'll love each other until infinity. Until forever. She may lookedlike an idiot, but she believed in forever. Kaya bakit iyon hindi man langmaintindihan ng Ama niya? Ni Jayden? Bakit? Ang Ama niya na kung makapagutos na pakasalan niya si Jayden na para bangnamimili lang siya ng gamit. Kailanman, hindi niya naramdaman na minahal siyanito. Naalala niya noong kolehiyo siya, _"Yaya, where's Papa?" Halos maiiyakna niyang tanong_ _dito_ _Naawang hinaplos naman nito ang likuran niya. "D-darating siya, anak.Imposibleng hindi. Graduation mo ito at valedictorian ka pa. Imposiblenghindi." Pampalubag loob nito sakanya_ _Kumalma naman siya. Panay ang tingin niya sa orasan. Ma
NAAAWANG tinitignan niya sa tabi si Jayden. Ang butihing kaibigan niya.Malalim siyang napabuntong-hininga. Aminin man nito o hindi, lalaki rin siyaat matanda na. Masyado nang malawak ang karanasan niya at sa nakikita niya,Jayden is madly inlove with his daughter. At sa nakikita naman niya sa anakniya, mukhang wala itong balak lumagay sa tahimik, mukhang hindi pa rin itonakakamove-on sa paghihiwalay nito sa ex-boyfriend nito. It seems like hisdaughter Denise, has no love interest for Jayden. Malungkot siyang napatungo ng maalala kung paano lumayo ang loob sakanya ngsariling anak. Hindi niya masisisi ito. Malaki ang naging kasalanan niya rito.Ngunit lahat iyon ay ginagawa niya para sa ikabubuti ng kinabukasan at buhaynito. Maaaring hindi pa nito naiintindihan kung bakit niya nagawangmagpakasubsob noon sa trabaho, maaring galit pa rin ito sakanya, ngunit mahalna mahal niya ito at ibibigay niya ang magandang buhay na nararapat para rito.Gusto niyang ibigay sa anak ang mga b
PULIDO at mabagal ang hakbang ang paglakad niya habang patungo siya sa altarkung saan nagaabang si Jayden. Ang lalaking mapapangasawa niya. Hindi niyamawari ang nararamdaman. Pakiramdam niya naparalisa ang binti niya. Pakiramdamniya kung anong mayroon sa kaloob-looban niya na gusto niyang tumakbo nalamang papalayo rito. Pinipilit niyang itago ang emosyon kahit ang totoo ay kanina pa gustongbumagsak ng luha niya. Mariin niyang ipinikit ang mata. Sana isangbangungungot na lamang ang lahat. Ngunit nang muli niyang idilat ang mata,everything is real. She composed herself, at naglakad muli patungo sanaghihintay na lalaki. Nang tuluyan siyang makalapit dito, halos mapasinghap siya nang masilayan angitsura ng lalaki. Mas naging lalaking lalaki ang dating nito sa suot naamericana. Malinis at presko itong tignan. Too bad, hindi naman ito anglalaking mahal niya. Hindi ito ang lalaking tinitibok ng puso niya. Bago pabumagsak ang namimigat na tubig sakanyang mata, ipinasya na niya
-Epilogue- _Two years after._"MOMMY! Si Sage away ato. Bad siya!" Umiiyak na sumbong ni Jade sakanya.Natatawang sinalubong niya ang takbo nito at binuhat paitaas. "Oh, don't cryna baby. Niloloko ka lang ng kapatid mo." Pangaalo niya rito, hinagod niya anglikuran nito. Ngunit sumubsob lang ito sa leeg niya at umiling iling. Luhaanang mukha at nakanguso. "No! Bad siya! Bad! Away niya ato. Tutumbong ko siyakay Daddy. Agot siya." Tila nambabantang tugon naman nitoHindi niya maiwasan hindi matawa sa isipan dala ng sinabi nito. Paano ba namankasi, spoiled na spoiled ang mga anak niya kay Jayden. Lahat ng gusto,ibinibigay. Kaunting ungot lang ng mga kambal, tango agad ito. Wala itonghindi tinupad sa mga hiling ng mga anak. Minsan nga, gusto na niyang magselos.Paano ba naman, ang mga anak niya lagi ang may mga suprises. Siya, parangnakakalimutan na yata ng asawa. Pero di 'bale, she's too old naman na para samga suprise suprise na 'yan. Lately, masyado na rin naging busy ang asa
"DENISE, where do you want to stay permanent? Dito sa Hacienda niyo sa Quezon,o sa bahay natin sa Australia?" Malambing na tanong sakanya ng asawa habangnakahiga sila sa kama.Nasa gitna nila ang mga anak and she might say na ang babata pa ng mga itongunit napakaaktibo at hyper na. Nagisip siya nang bahagya. "Kung ako angtatanungin, gusto ko sana sa La Pacita Hacienda namin. Pero may mga tauhannaman doon si Papa. At isa pa, i don't want to be a burden for you. Alam kongkailangan na kailangan ka ng Hotel. Kung sa Australia naman, malayo. Atnaririto ang pamilya natin. At dito tayo sa Pilipinas pinanganak, gusto konandito ako hanggang sa pagtanda ko." Mahabang paliwanag niyaKumunot ang noo ni Jayden. "You know that mayroon tayong branch ng AvenueHotel sa Quezon. Pwedeng ako ang magsupervise roon. Dito sa Manila siNiccolo," suhestiyon pa rin nitoUmiling siya at sinandig ang ulo sa mabalahibong dibdib ng asawa. "Jayden, imean it. Besides, Niccolo is free and young. He wants to
PARANG KAILAN lang, magkagalit at mayroon pang sama ng loob si Jayden sa Ina.Parang kailan lang, noong may mga malalaking pader ang nakaharang sa pagitannila at ilang taon silang walang komunikasyon sa isa't-isa, nagturingan naisang estranghero. Ah, mga panahong sinayang nila sa pagtitikisan. At ngayon,wala ng sinuman ang maaring paghiwalayin sila. Even his own Dad nor Niccolo'sfather.Noong gabing nagkaharap sila muli ng Ina pagkatapos nang napakaraming taon,ikinuwento nito ang lahat-lahat. Wala itong inilihim sakanya ni isa. Mula sakung sino ang tunay nitong mahal, kung paanong pinilit lang na ipakasal ito saAma niyang si Hernando Aran, ang pangbablackmailed dito ni Serafino Villarin.Kung paano ito hindi magkaundagaga sa paghanap sakanya noong lumayas siya atpinilit na hagilapin siya.Malinaw na malinaw pa sa isipan niya ang eksplanasyon ng Ina sakanya at angpagsusumamo na patawarin niya ito. " _Anak, maniwala ka. Pinilit kong hanapinka. Hindi mo lang alam kung paano ako
HINDI na niya namalayan na naidala na siya nito sa silid nila. Hindi niya narin napigilan ang pagalpas ng isang ungol mula sa labi niya. The way thatJayden caress her, makes her go insane. And damn it to feel this way!"Ahh...Jayden" napapikit na anas niyaDumako ang kamay nito sa isang bahagi ng dibdib niya at marahang pinisil iyon.Agad siyang nakaramdam ng kakaibang sensasyon dahil doon. She wanted him to_touch_ her there. She want him to fulfill her and bring to the dimension thatonly the two of them could reach. Napakapit siya sa batok nito ng maramdamangbahagyang bumaba ang ulo nito sa mayayamang dibdib niya. "Ahhh!" Napaungolsiya ng tumama ang mainit na hininga nito sa nakalantad na balat niya.Binibigyan siya nito ng erotikong halik sa tiyan niya, pababa sa pusonniya...at nang matagpuan nito ang pakay, napakapit siya sa buhok nito at maspinagdikdikan pa ito palapit _d_ _oon._ Akmang aalisin na nito ang sagabal sakatawan niya ng may kumatok sa pintuan nila. Tila binuhu
MATAGAL na katahimikan ang bumalot sakanilang dalawa hanggang sa pagbalik nilang Hospital. Hindi muna ito sumama sakanya pabalik ng kwarto niya -- dahilalam nitong naroon si Niccolo. Hinatid lang siya nito sa pinto at tumango langsakanya sabay umalis. Malungkot naman na sinundan na lamang niya ng tingin ang papalayong asawa.Ayaw niya muna kulitin ito o ipressure. Alam niyang shock pa ito sa nalaman.Ofcourse, who wouldn't be? Sa loob ng 31 years of existence nito, malalaman nalamang nito na may kapatid ito? At higit sa lahat si Niccolo iyon. Anglalaking kinainisan nito. Napabuntong-hininga na lamang siya. Sana magingmaayos na ang lahat sa pagitan ng magkapatid...kahit iyon man lang angmaibayad niya sa lahat ng kagagahang ginawa niya kay Jayden. Pinihit na niya ang pinto at pumasok sa loob niyon. Nadatnan niya si Niccolona binubuhat si Sage. Ang bunso niya. Napapangiting nilapitan niya ito. "Helikes you, hindi siya umiiyak." Nasabi niya sa binata Nagulat ito sa presensy
DIRETSONG tinignan niya ang binata. Huminga siya ng malalim at nagsalita. "So,gusto mong magsinungaling ako sa asawa ko?" Malamig niyang tanong sa kaharapHalatang hindi kumportable si Niccolo, dahil pabiling biling ito sa kinauupuanat hindi makatingin ng maayos sakanya. Nasa canteen sila ng nasabing Hospitalat nagtsaa muna sila. Lumunok ito at bumuntong-hininga -- halata na maydinadalang bigat sa loob. Nagangat ito ng tingin, namimigat din ang pligid ngmata nito at namumula iyon. "There's no reason para sabihin pa ang t-totoo. Hehated me." Hindi makatinging sabi nitoSiya naman ang napahinga ng malalim, aminin man nito o hindi alam niyang maymabigat na suliranin ito. Kahit naman nagtapat ito ng tunay na nararamdamansakanya, still Nico is her friend. "Tell me the whole story, Nico." Malumanayna aniyaDumaan ang lungkot sa mata nito at tumingin sa labas ng bintana. "Kapatid kosi Jayden sa ina. Matagal ko ng alam na kapatid ko siya, bata pa ako mulat naako na may kapatid akon
JAYDEN could not clearly express what his feeling right now. Overwhelm? Happy?Ah, hindi niya alam. Basta ang alam niya, napakasaya niya ngayon. "I...i don'tknow what good deeds did i do, back in my past life... t-to receive this kindof blessing. Oh, God. Thank you so much," mahinang usal niya sa kawalan.Imagine, triplets? How the heck did he do that? Sa pagkakaalam niya, wala sabackground history nila ang may kambal. Pero, kailangan niya pa bangkwestyunin iyon? Binigay ito ng Diyos sakanila. It's a God's Gift.Naramdaman niyang humawak sa kamay niya ang asawa. Lumipat ang tingin niyarito. "Thank you," sinserong saad niya. Kitang kita ang hapo at pagod saitsura nito, gayunpaman, mas minamahal niya ito araw-araw. Nilapitan niya itoat kinumyos ng isang magaang halik. "I love you more today, than yesterday."Ngumiti lang ito. "Thank you, thank you sa pagluwal sa mga baby natin. Alam kona kung gaano kahirap ang tungkulin ng isang ina at kung gaano ang hirap nitomailabas lang ang
HINDI alam ni Jayden kung gaano katagal at ilang oras na sila roon sasimbahan. Matapos niyang lunurin ang sarili kakaiyak at magdasal, alanganingtumingin siya sa katabi. "S-salamat." Tanging nasabi niya. Hindi niya rin alamkung paano ito pakitunguhan ng maayos sa kabutihang ginawa nito, kahit mayalitan sila.Dinala siya nito sa isang mini-chapel malapit lamang sa Hospital nakinaroroonan ng asawa. Tumango lang ito. "You're welcome." Maikling tugon nitoHindi niya alam paano magbubukas ng paksa. They're not close enough to sharestories to each other. Ngunit tila malakas ang pang-amoy nito at nahalata nitoiyon. "Maloko akong tao. Maari na ngang sabihin ng ibang tao na masama ako."He chuckled at sumandal sa sandalan ng mahabang upuan. "Tuso ako pagdating sanegosyo at and if it's business, it's pure business. Pero alam mo? May isangbagay ang hindi mo maiaalis saakin. Ang malakas na paniniwala ko sa salita ngDiyos at ito ang pinakamakapangyarihan sa lahat. Na ito lamang angmakak
"I'M GLAD at nakapunta ka pa." Halos paismid na bungad sakanya ng Ama.Napailing na lamang siya at inabot ang palad nito upang mag-mano. Nariritosila sa isang sikat na coffee shop. Tinawagan kasi siya ng Ama dahil may_sasabihin_ daw itong importante sakanya."I'm sorry, Papa. Masyado lang ako naging busy sa Hotel." Nasabi na lamangniya at tinawag ang waiter upang kunin ang order nilang dalawa. "Two blackcoffee, please."Nang makaalis ang waiter, itinukod nito ang dalawang siko sa mesa at matamansiyang tinignan. "Niccolo, where's your damn brain? How many times did i tellyou that Jayden is an enemy. Bare that in your mind." Mariing wika ng AmaNagsimulang mamuo ang pawis niya sa noo at lumikot ang mga mata. "Pero, Pa--"Iwinagayway nito ang kamay. "Ahh-- wala akong pakialam sa sasabihin mo,Niccolo. Basta sundin mo ang sinasabi ko. Hindi isang kaibigan si Jayden Aran.Isa siyang kaaway. Kaaway." Halos iemphasize pa nito ang salitang iyonNapalunok siya. "Papa, yeah i know that. B