"C'MON, pare. Huwag KJ. Minsanan lang naman ito." Pangungulit ng kaibiganniyang si Keith. Ito ang sekretarya niya. He preferred male secretary thanfemale. Nadala na 'ata siya. Hindi na niya mabilang kung ilang beses siyangnagtanggal ng sekretarya noon. Akala siguro ng mga ito, ' _sexretary_ ' anghanap niya. Too bad when it comes to business, seryoso siya. Business is justpure business. But, if business is not around, he is wild as teenager.Kailanman ay hindi siya nagkaroon ng matino at seryosong relasyon. For him,love doesn't exist. Only _faggots_ believe in love and forever. It's not trueand he's the living proof of it. Yeah, he may be a pessimistic person, butit's better to be. Lumaki siya sa isang broken family. Arranged marriage langkasi ang magulang niya, kailangan ipagmerged ang mga kompanya upang higit namaipagpatibay iyon but never love exist with them. Para bang binubuhay langang mga magulang niya ng pera at kapangyarihan. Walang pagmamahalan nadumadaloy sa mga i
MALAKAS na inilapag niya ang kopita ng alak sa mesa. Hinanap ng mata niya angbartender. "One more tequila, please." Aniya. Ngunit nanatiling nakatayolamang ito. "But Mam, nakailang shots na po—" She cut his words by raising herhand. "Just get my tequila!" Bahagyang tumaas na ang boses niya. Mukhang nahintakutan naman ang bartender kaya mabilis na tumalima. Mapait nanapangiti siya. Pare-parehas lang ang mga lalaki, no doubt of it. Mabait langkapag may kailangan, ngunit kapag sawa na ito? Huh! They will drop you like ahot potato, like a trash. Ilang sandali pa'y bumalik ulit ito at tahimik nainilagay sa harapan niya ang tequila, walang pangingiming nilagok niya iyon.Hindi na niya mabilang kung nakailang baso na siya. Basta ang alam niya,kailangan niya maglabas ng sama ng loob ngayon din mismo. Dahil kung hindi,baka... sumabog na siya sa sobrang pait at hinanakit na nararamdaman niya.Hindi niya namalayan ang paghagulpos ng mainit na likido mula sa mata niya. Napatingin siy
"A-ANO BA! Let me go!" Hingal na sabi ni Denise habang tinulak ang binatapapalayo sakanya. Wala man lang itong bakas na pagkaguilty. He just smileddevishly, "What? Don't you like my kisses?" Ang buo at lalaking lalaking bosesnito na bahagyang bumubulong sa tainga niya ay nagdudulot ng kakaibangpanganib, kakaibang kiliti at... kuryente. She tried to win her composure and do her best to hide her real mask."O-ofcourse. Pwede ba, bitawan mo ako! I don't even know you." Bahagyangnauutal na sabi niya Muli nakita niya ang pagngisi nito, ngunit bakit napakaguwapo pa rin nito sapaningin niya? Para itong magnet na hindi kayang iresist. Tila may taglayitong panghihipnotismo at hinihigop siya. He is a man to die for. The man istoo good to be true. "Then why you're stammering? Admit it, you like mykisses..." Bulong ulit nito sa punong tainga niya Pakiramdam niya nagsitayuan lahat ng mga balahibo niya sa katawan. Hindi niyaalam na napakasensitibo niya pala sa parteng iyon. "Shut your
MULA sa sinag ng araw na nagmumula sa labas ng bintana ay nagising siya. Untiunting dinilat ang mata. Kisame palang, alam na niyang hindi kanya. At bilangebidensya roon, ang lalaking nakayakap sakanya na walang saplot sa katawan.Hindi na siya magpapakainggrata. Hindi siya tulad ng mga babae na nababasaniya sa pocketbooks na titili at iiyak pa. Ginusto niya ito. There was no timeto cry and to self-pity. Well, life is full of suprise. Expectations are shit.Somehow, people needs to face the reality.And that's life, kapag umiyak ba siya mababalik niya ba ang virginity niya,hindi naman diba? So what's use of crying? Hindi naman siya mamamatay dahil saginawa niyang ito. And yes dahil sa nangyari, bahagyang naibsan ang pagiisipniya sa hinayupak niyang ex-boyfriend. Kahit papano'y naramdaman niya nababaeng-babae siya and she feel loved for the very first time. It's worth it.Bago pa siya makapagisip ng kung anu-ano ay bumangon na siya nang dahan dahan.Without waking him up. Mahira
"DENISE! Open the door! C'mon," isang tinig na nagpagising sa nahihimlay nadiwa niya. Namungas siya ng mata at bagot na tumayo. Pinagbuksan niya ngpintuan ang Ama para lang makita ang madilim at naiinip na mukha nito. "Whatkind of drama is this, Denise?! Why you're still not ready?" Madiin at galitna sabi ng AmaKumunot naman ang noo niya, "Huh? What do you mean, Papa? Ang aga aga, galitna galit ka riyan." Napabuga ng hangin ang Ama niya at naghalukipkip."Goodness Denise! May lakad tayo ngayong umaga diba, i told you yesterday bagoka matulog. Nakalimutan mo na agad?" Galit na ang tono ng boses nitoWala sa sariling natampal niya ang noo. "O-oh. Y-yes, nakalimutan ko. I'msorry." Bakit niya ba nakalimutan 'yun? Panigurado, badshot nanaman siya saPapa niya.Her Dad just hissed, "Faster, Denise. Ayaw kong malate tayo," tumalikod naito. Agad naman niyang sinara ang pintuan at aligagang niligpit ang higaan. Sapagod at antok niya, nawala na sa isip niya na may lakad pala sila.Mad
HALOS matumba siya sa pagkakatayo. Nanginginig ang mga tuhod at tila nanuyoang lalamunan niya. Kung hindi lamang siya siniko ng Ama, hindi siyamatatauhan."Denise..." may pagbabanta sa tono ng Ama. Napaubo naman siya, sa nanginginigna kamay inabot niya ang pakikipagkamay nito. "P-please to meet y-you too,"her voice crackedUmangat ang dulo ng labi nito. Bumalik ang tingin nito sa Ama niya, "Hindiniyo sinabi na maganda pala ang unica hija ninyo, Tito," hindi niya maarok angtono ng boses nito.Mukhang nasiyahan naman ang huli, "I'm glad na nagandahan ka sa aking anak,hijo. Kanino pa ba magmamana? Edi saakin," her Dad chuckled. "O paano ba 'yan?Maiwan ko muna kayo rito. Para magkaroon kayo ng time makilala ang isa't isa."nakangising sabi ng AmaLihim siyang napamura. _Huh!_ Kung alam lang ng Ama ang buong pangyayari.Higit pa sa pagkilala ang nangyari sakanila ni Jayden. "Ah, no thanks Dad.Gusto ko nang magpahinga," pilit niyang pagiwasUmiling iling sakanya ang Ama. "No, you s
MARAHAN niyang inupos ang sigarilyong hindi pa nangangalahati at muli, kumuhananaman ng panibago. Ganito siya kapag balisa at tensyonado. Nakatayo siya atnakatingin sa bintana. Nahulog siya sa malalim na pagiisip. _Shit!_ Thiscannot be. No woman can ever do this to him.Napatingin siya sa singsing na binili niya noong isang araw, nakuyom niya angkanyang kamao nang matandaan kung paano ang pagtanggi na ginawa sakanya ngdalaga. Natawa siya ng pagak. Ganoon na lamang ba ang ayaw sakanya ng babae?Hindi niya sukat akalain na tatanggihan nito ang proposal niya.Anong klaseng babae ito? _Huh_! Ngayon lang siya nakakita ng babaeng umayawmagpakasal pagkatapos nang nangyari. Kung sa tingin nito ay one night standlang iyon, puwes sakanya hindi. It's not a game. For pete's sake, nakuha niyaang pinakaiingatan nito. Isa pa, they didn't use any protection noong nangyariiyon. So there's a possibility na mabuntis niya ang dalaga.Hindi maaaring lumaki ang bata ng walang kompletong pamilya. H
KINUHA niya ang salamin sa loob ng shoulder bag bago bumaba. Pinasadahan niyang tingin ang itsura sa salamin. Nang matiyak na maayos pa rin ang itsuraniya, bumaba na siya. Nakita niya ang nakangising mukha ni Sandra. A colleaguefriend."Damn, Denise. You don't need to check your reflection on the mirror hundredtimes. You're freaking hot, _dimwit_." Natatawang bulalas nito.Natawa rin siya sa sinabi nito. "Just checking," sagot niya. Sandra justrolled her eyes. "Okay! What do you want me to say? You're the epitome ofbeauty, Denise. You don't need to be conscious, okay? Come'on, let's go. I'mso excited." Maarteng sabi nito at iginiling pa ang balakang habang naglalakadNapapailing na sumunod na lamang siya rito. Bumiyahe sila papunta sa siyudadng La Pacita. Ala-una na ng madaling araw. Hinintay niya talagang makatulogang mga tao sa bahay bago tinawagan si Sandra na game na game naman. She wasso bored to death sa bahay nila. Puro mga business pinaguusapan. Hindi siyamakarelate
-Epilogue- _Two years after._"MOMMY! Si Sage away ato. Bad siya!" Umiiyak na sumbong ni Jade sakanya.Natatawang sinalubong niya ang takbo nito at binuhat paitaas. "Oh, don't cryna baby. Niloloko ka lang ng kapatid mo." Pangaalo niya rito, hinagod niya anglikuran nito. Ngunit sumubsob lang ito sa leeg niya at umiling iling. Luhaanang mukha at nakanguso. "No! Bad siya! Bad! Away niya ato. Tutumbong ko siyakay Daddy. Agot siya." Tila nambabantang tugon naman nitoHindi niya maiwasan hindi matawa sa isipan dala ng sinabi nito. Paano ba namankasi, spoiled na spoiled ang mga anak niya kay Jayden. Lahat ng gusto,ibinibigay. Kaunting ungot lang ng mga kambal, tango agad ito. Wala itonghindi tinupad sa mga hiling ng mga anak. Minsan nga, gusto na niyang magselos.Paano ba naman, ang mga anak niya lagi ang may mga suprises. Siya, parangnakakalimutan na yata ng asawa. Pero di 'bale, she's too old naman na para samga suprise suprise na 'yan. Lately, masyado na rin naging busy ang asa
"DENISE, where do you want to stay permanent? Dito sa Hacienda niyo sa Quezon,o sa bahay natin sa Australia?" Malambing na tanong sakanya ng asawa habangnakahiga sila sa kama.Nasa gitna nila ang mga anak and she might say na ang babata pa ng mga itongunit napakaaktibo at hyper na. Nagisip siya nang bahagya. "Kung ako angtatanungin, gusto ko sana sa La Pacita Hacienda namin. Pero may mga tauhannaman doon si Papa. At isa pa, i don't want to be a burden for you. Alam kongkailangan na kailangan ka ng Hotel. Kung sa Australia naman, malayo. Atnaririto ang pamilya natin. At dito tayo sa Pilipinas pinanganak, gusto konandito ako hanggang sa pagtanda ko." Mahabang paliwanag niyaKumunot ang noo ni Jayden. "You know that mayroon tayong branch ng AvenueHotel sa Quezon. Pwedeng ako ang magsupervise roon. Dito sa Manila siNiccolo," suhestiyon pa rin nitoUmiling siya at sinandig ang ulo sa mabalahibong dibdib ng asawa. "Jayden, imean it. Besides, Niccolo is free and young. He wants to
PARANG KAILAN lang, magkagalit at mayroon pang sama ng loob si Jayden sa Ina.Parang kailan lang, noong may mga malalaking pader ang nakaharang sa pagitannila at ilang taon silang walang komunikasyon sa isa't-isa, nagturingan naisang estranghero. Ah, mga panahong sinayang nila sa pagtitikisan. At ngayon,wala ng sinuman ang maaring paghiwalayin sila. Even his own Dad nor Niccolo'sfather.Noong gabing nagkaharap sila muli ng Ina pagkatapos nang napakaraming taon,ikinuwento nito ang lahat-lahat. Wala itong inilihim sakanya ni isa. Mula sakung sino ang tunay nitong mahal, kung paanong pinilit lang na ipakasal ito saAma niyang si Hernando Aran, ang pangbablackmailed dito ni Serafino Villarin.Kung paano ito hindi magkaundagaga sa paghanap sakanya noong lumayas siya atpinilit na hagilapin siya.Malinaw na malinaw pa sa isipan niya ang eksplanasyon ng Ina sakanya at angpagsusumamo na patawarin niya ito. " _Anak, maniwala ka. Pinilit kong hanapinka. Hindi mo lang alam kung paano ako
HINDI na niya namalayan na naidala na siya nito sa silid nila. Hindi niya narin napigilan ang pagalpas ng isang ungol mula sa labi niya. The way thatJayden caress her, makes her go insane. And damn it to feel this way!"Ahh...Jayden" napapikit na anas niyaDumako ang kamay nito sa isang bahagi ng dibdib niya at marahang pinisil iyon.Agad siyang nakaramdam ng kakaibang sensasyon dahil doon. She wanted him to_touch_ her there. She want him to fulfill her and bring to the dimension thatonly the two of them could reach. Napakapit siya sa batok nito ng maramdamangbahagyang bumaba ang ulo nito sa mayayamang dibdib niya. "Ahhh!" Napaungolsiya ng tumama ang mainit na hininga nito sa nakalantad na balat niya.Binibigyan siya nito ng erotikong halik sa tiyan niya, pababa sa pusonniya...at nang matagpuan nito ang pakay, napakapit siya sa buhok nito at maspinagdikdikan pa ito palapit _d_ _oon._ Akmang aalisin na nito ang sagabal sakatawan niya ng may kumatok sa pintuan nila. Tila binuhu
MATAGAL na katahimikan ang bumalot sakanilang dalawa hanggang sa pagbalik nilang Hospital. Hindi muna ito sumama sakanya pabalik ng kwarto niya -- dahilalam nitong naroon si Niccolo. Hinatid lang siya nito sa pinto at tumango langsakanya sabay umalis. Malungkot naman na sinundan na lamang niya ng tingin ang papalayong asawa.Ayaw niya muna kulitin ito o ipressure. Alam niyang shock pa ito sa nalaman.Ofcourse, who wouldn't be? Sa loob ng 31 years of existence nito, malalaman nalamang nito na may kapatid ito? At higit sa lahat si Niccolo iyon. Anglalaking kinainisan nito. Napabuntong-hininga na lamang siya. Sana magingmaayos na ang lahat sa pagitan ng magkapatid...kahit iyon man lang angmaibayad niya sa lahat ng kagagahang ginawa niya kay Jayden. Pinihit na niya ang pinto at pumasok sa loob niyon. Nadatnan niya si Niccolona binubuhat si Sage. Ang bunso niya. Napapangiting nilapitan niya ito. "Helikes you, hindi siya umiiyak." Nasabi niya sa binata Nagulat ito sa presensy
DIRETSONG tinignan niya ang binata. Huminga siya ng malalim at nagsalita. "So,gusto mong magsinungaling ako sa asawa ko?" Malamig niyang tanong sa kaharapHalatang hindi kumportable si Niccolo, dahil pabiling biling ito sa kinauupuanat hindi makatingin ng maayos sakanya. Nasa canteen sila ng nasabing Hospitalat nagtsaa muna sila. Lumunok ito at bumuntong-hininga -- halata na maydinadalang bigat sa loob. Nagangat ito ng tingin, namimigat din ang pligid ngmata nito at namumula iyon. "There's no reason para sabihin pa ang t-totoo. Hehated me." Hindi makatinging sabi nitoSiya naman ang napahinga ng malalim, aminin man nito o hindi alam niyang maymabigat na suliranin ito. Kahit naman nagtapat ito ng tunay na nararamdamansakanya, still Nico is her friend. "Tell me the whole story, Nico." Malumanayna aniyaDumaan ang lungkot sa mata nito at tumingin sa labas ng bintana. "Kapatid kosi Jayden sa ina. Matagal ko ng alam na kapatid ko siya, bata pa ako mulat naako na may kapatid akon
JAYDEN could not clearly express what his feeling right now. Overwhelm? Happy?Ah, hindi niya alam. Basta ang alam niya, napakasaya niya ngayon. "I...i don'tknow what good deeds did i do, back in my past life... t-to receive this kindof blessing. Oh, God. Thank you so much," mahinang usal niya sa kawalan.Imagine, triplets? How the heck did he do that? Sa pagkakaalam niya, wala sabackground history nila ang may kambal. Pero, kailangan niya pa bangkwestyunin iyon? Binigay ito ng Diyos sakanila. It's a God's Gift.Naramdaman niyang humawak sa kamay niya ang asawa. Lumipat ang tingin niyarito. "Thank you," sinserong saad niya. Kitang kita ang hapo at pagod saitsura nito, gayunpaman, mas minamahal niya ito araw-araw. Nilapitan niya itoat kinumyos ng isang magaang halik. "I love you more today, than yesterday."Ngumiti lang ito. "Thank you, thank you sa pagluwal sa mga baby natin. Alam kona kung gaano kahirap ang tungkulin ng isang ina at kung gaano ang hirap nitomailabas lang ang
HINDI alam ni Jayden kung gaano katagal at ilang oras na sila roon sasimbahan. Matapos niyang lunurin ang sarili kakaiyak at magdasal, alanganingtumingin siya sa katabi. "S-salamat." Tanging nasabi niya. Hindi niya rin alamkung paano ito pakitunguhan ng maayos sa kabutihang ginawa nito, kahit mayalitan sila.Dinala siya nito sa isang mini-chapel malapit lamang sa Hospital nakinaroroonan ng asawa. Tumango lang ito. "You're welcome." Maikling tugon nitoHindi niya alam paano magbubukas ng paksa. They're not close enough to sharestories to each other. Ngunit tila malakas ang pang-amoy nito at nahalata nitoiyon. "Maloko akong tao. Maari na ngang sabihin ng ibang tao na masama ako."He chuckled at sumandal sa sandalan ng mahabang upuan. "Tuso ako pagdating sanegosyo at and if it's business, it's pure business. Pero alam mo? May isangbagay ang hindi mo maiaalis saakin. Ang malakas na paniniwala ko sa salita ngDiyos at ito ang pinakamakapangyarihan sa lahat. Na ito lamang angmakak
"I'M GLAD at nakapunta ka pa." Halos paismid na bungad sakanya ng Ama.Napailing na lamang siya at inabot ang palad nito upang mag-mano. Nariritosila sa isang sikat na coffee shop. Tinawagan kasi siya ng Ama dahil may_sasabihin_ daw itong importante sakanya."I'm sorry, Papa. Masyado lang ako naging busy sa Hotel." Nasabi na lamangniya at tinawag ang waiter upang kunin ang order nilang dalawa. "Two blackcoffee, please."Nang makaalis ang waiter, itinukod nito ang dalawang siko sa mesa at matamansiyang tinignan. "Niccolo, where's your damn brain? How many times did i tellyou that Jayden is an enemy. Bare that in your mind." Mariing wika ng AmaNagsimulang mamuo ang pawis niya sa noo at lumikot ang mga mata. "Pero, Pa--"Iwinagayway nito ang kamay. "Ahh-- wala akong pakialam sa sasabihin mo,Niccolo. Basta sundin mo ang sinasabi ko. Hindi isang kaibigan si Jayden Aran.Isa siyang kaaway. Kaaway." Halos iemphasize pa nito ang salitang iyonNapalunok siya. "Papa, yeah i know that. B