TIME FLIES so fast. Parang kailan lang noong five months pa lang ang tiyanniya, ngayon walong buwan na ito at sa isang linggo na lamang ay kabuwanan naniya. Wala sa sariling napahawak siya sa napakalaking umbok ng tiyan niya.Nitong mga huling buwan ay hirap na hirap na siyang huminga at pakiramdam niyaparang anumang sandali ay puputok ang tiyan niya sa laki niyon. Dumoble anglakas niyang kumain. Halos maubos niya lagi ang kanin sa rice cooker at walanang makain na ulam si Jayden. Mabuti na lamang, pinagbibigyan siya at mahabaang pasensya sakanya ng asawa. Napakamoody din niya at kaunting pangungulitlang nito'y inis na inis na agad siya.Mayroon ngang pagkakataon habang natutulog sila ng asawa ay nakaramdam siya ngpagkaalinsangan. Katabi niya ang asawa at mahimbing na itong natutulog.Sinubukan niya itong gisingin at naiiyak siya dahil pakiramdam niya'y maynakadagan sakanya at halos kapusin siya ng hininga. Ang init init ng paligidkahit bukas naman ang Aircon. Sa sobrang ngi
"I'M GLAD at nakapunta ka pa." Halos paismid na bungad sakanya ng Ama.Napailing na lamang siya at inabot ang palad nito upang mag-mano. Nariritosila sa isang sikat na coffee shop. Tinawagan kasi siya ng Ama dahil may_sasabihin_ daw itong importante sakanya."I'm sorry, Papa. Masyado lang ako naging busy sa Hotel." Nasabi na lamangniya at tinawag ang waiter upang kunin ang order nilang dalawa. "Two blackcoffee, please."Nang makaalis ang waiter, itinukod nito ang dalawang siko sa mesa at matamansiyang tinignan. "Niccolo, where's your damn brain? How many times did i tellyou that Jayden is an enemy. Bare that in your mind." Mariing wika ng AmaNagsimulang mamuo ang pawis niya sa noo at lumikot ang mga mata. "Pero, Pa--"Iwinagayway nito ang kamay. "Ahh-- wala akong pakialam sa sasabihin mo,Niccolo. Basta sundin mo ang sinasabi ko. Hindi isang kaibigan si Jayden Aran.Isa siyang kaaway. Kaaway." Halos iemphasize pa nito ang salitang iyonNapalunok siya. "Papa, yeah i know that. B
HINDI alam ni Jayden kung gaano katagal at ilang oras na sila roon sasimbahan. Matapos niyang lunurin ang sarili kakaiyak at magdasal, alanganingtumingin siya sa katabi. "S-salamat." Tanging nasabi niya. Hindi niya rin alamkung paano ito pakitunguhan ng maayos sa kabutihang ginawa nito, kahit mayalitan sila.Dinala siya nito sa isang mini-chapel malapit lamang sa Hospital nakinaroroonan ng asawa. Tumango lang ito. "You're welcome." Maikling tugon nitoHindi niya alam paano magbubukas ng paksa. They're not close enough to sharestories to each other. Ngunit tila malakas ang pang-amoy nito at nahalata nitoiyon. "Maloko akong tao. Maari na ngang sabihin ng ibang tao na masama ako."He chuckled at sumandal sa sandalan ng mahabang upuan. "Tuso ako pagdating sanegosyo at and if it's business, it's pure business. Pero alam mo? May isangbagay ang hindi mo maiaalis saakin. Ang malakas na paniniwala ko sa salita ngDiyos at ito ang pinakamakapangyarihan sa lahat. Na ito lamang angmakak
JAYDEN could not clearly express what his feeling right now. Overwhelm? Happy?Ah, hindi niya alam. Basta ang alam niya, napakasaya niya ngayon. "I...i don'tknow what good deeds did i do, back in my past life... t-to receive this kindof blessing. Oh, God. Thank you so much," mahinang usal niya sa kawalan.Imagine, triplets? How the heck did he do that? Sa pagkakaalam niya, wala sabackground history nila ang may kambal. Pero, kailangan niya pa bangkwestyunin iyon? Binigay ito ng Diyos sakanila. It's a God's Gift.Naramdaman niyang humawak sa kamay niya ang asawa. Lumipat ang tingin niyarito. "Thank you," sinserong saad niya. Kitang kita ang hapo at pagod saitsura nito, gayunpaman, mas minamahal niya ito araw-araw. Nilapitan niya itoat kinumyos ng isang magaang halik. "I love you more today, than yesterday."Ngumiti lang ito. "Thank you, thank you sa pagluwal sa mga baby natin. Alam kona kung gaano kahirap ang tungkulin ng isang ina at kung gaano ang hirap nitomailabas lang ang
DIRETSONG tinignan niya ang binata. Huminga siya ng malalim at nagsalita. "So,gusto mong magsinungaling ako sa asawa ko?" Malamig niyang tanong sa kaharapHalatang hindi kumportable si Niccolo, dahil pabiling biling ito sa kinauupuanat hindi makatingin ng maayos sakanya. Nasa canteen sila ng nasabing Hospitalat nagtsaa muna sila. Lumunok ito at bumuntong-hininga -- halata na maydinadalang bigat sa loob. Nagangat ito ng tingin, namimigat din ang pligid ngmata nito at namumula iyon. "There's no reason para sabihin pa ang t-totoo. Hehated me." Hindi makatinging sabi nitoSiya naman ang napahinga ng malalim, aminin man nito o hindi alam niyang maymabigat na suliranin ito. Kahit naman nagtapat ito ng tunay na nararamdamansakanya, still Nico is her friend. "Tell me the whole story, Nico." Malumanayna aniyaDumaan ang lungkot sa mata nito at tumingin sa labas ng bintana. "Kapatid kosi Jayden sa ina. Matagal ko ng alam na kapatid ko siya, bata pa ako mulat naako na may kapatid akon
MATAGAL na katahimikan ang bumalot sakanilang dalawa hanggang sa pagbalik nilang Hospital. Hindi muna ito sumama sakanya pabalik ng kwarto niya -- dahilalam nitong naroon si Niccolo. Hinatid lang siya nito sa pinto at tumango langsakanya sabay umalis. Malungkot naman na sinundan na lamang niya ng tingin ang papalayong asawa.Ayaw niya muna kulitin ito o ipressure. Alam niyang shock pa ito sa nalaman.Ofcourse, who wouldn't be? Sa loob ng 31 years of existence nito, malalaman nalamang nito na may kapatid ito? At higit sa lahat si Niccolo iyon. Anglalaking kinainisan nito. Napabuntong-hininga na lamang siya. Sana magingmaayos na ang lahat sa pagitan ng magkapatid...kahit iyon man lang angmaibayad niya sa lahat ng kagagahang ginawa niya kay Jayden. Pinihit na niya ang pinto at pumasok sa loob niyon. Nadatnan niya si Niccolona binubuhat si Sage. Ang bunso niya. Napapangiting nilapitan niya ito. "Helikes you, hindi siya umiiyak." Nasabi niya sa binata Nagulat ito sa presensy
HINDI na niya namalayan na naidala na siya nito sa silid nila. Hindi niya narin napigilan ang pagalpas ng isang ungol mula sa labi niya. The way thatJayden caress her, makes her go insane. And damn it to feel this way!"Ahh...Jayden" napapikit na anas niyaDumako ang kamay nito sa isang bahagi ng dibdib niya at marahang pinisil iyon.Agad siyang nakaramdam ng kakaibang sensasyon dahil doon. She wanted him to_touch_ her there. She want him to fulfill her and bring to the dimension thatonly the two of them could reach. Napakapit siya sa batok nito ng maramdamangbahagyang bumaba ang ulo nito sa mayayamang dibdib niya. "Ahhh!" Napaungolsiya ng tumama ang mainit na hininga nito sa nakalantad na balat niya.Binibigyan siya nito ng erotikong halik sa tiyan niya, pababa sa pusonniya...at nang matagpuan nito ang pakay, napakapit siya sa buhok nito at maspinagdikdikan pa ito palapit _d_ _oon._ Akmang aalisin na nito ang sagabal sakatawan niya ng may kumatok sa pintuan nila. Tila binuhu
PARANG KAILAN lang, magkagalit at mayroon pang sama ng loob si Jayden sa Ina.Parang kailan lang, noong may mga malalaking pader ang nakaharang sa pagitannila at ilang taon silang walang komunikasyon sa isa't-isa, nagturingan naisang estranghero. Ah, mga panahong sinayang nila sa pagtitikisan. At ngayon,wala ng sinuman ang maaring paghiwalayin sila. Even his own Dad nor Niccolo'sfather.Noong gabing nagkaharap sila muli ng Ina pagkatapos nang napakaraming taon,ikinuwento nito ang lahat-lahat. Wala itong inilihim sakanya ni isa. Mula sakung sino ang tunay nitong mahal, kung paanong pinilit lang na ipakasal ito saAma niyang si Hernando Aran, ang pangbablackmailed dito ni Serafino Villarin.Kung paano ito hindi magkaundagaga sa paghanap sakanya noong lumayas siya atpinilit na hagilapin siya.Malinaw na malinaw pa sa isipan niya ang eksplanasyon ng Ina sakanya at angpagsusumamo na patawarin niya ito. " _Anak, maniwala ka. Pinilit kong hanapinka. Hindi mo lang alam kung paano ako
-Epilogue- _Two years after._"MOMMY! Si Sage away ato. Bad siya!" Umiiyak na sumbong ni Jade sakanya.Natatawang sinalubong niya ang takbo nito at binuhat paitaas. "Oh, don't cryna baby. Niloloko ka lang ng kapatid mo." Pangaalo niya rito, hinagod niya anglikuran nito. Ngunit sumubsob lang ito sa leeg niya at umiling iling. Luhaanang mukha at nakanguso. "No! Bad siya! Bad! Away niya ato. Tutumbong ko siyakay Daddy. Agot siya." Tila nambabantang tugon naman nitoHindi niya maiwasan hindi matawa sa isipan dala ng sinabi nito. Paano ba namankasi, spoiled na spoiled ang mga anak niya kay Jayden. Lahat ng gusto,ibinibigay. Kaunting ungot lang ng mga kambal, tango agad ito. Wala itonghindi tinupad sa mga hiling ng mga anak. Minsan nga, gusto na niyang magselos.Paano ba naman, ang mga anak niya lagi ang may mga suprises. Siya, parangnakakalimutan na yata ng asawa. Pero di 'bale, she's too old naman na para samga suprise suprise na 'yan. Lately, masyado na rin naging busy ang asa
"DENISE, where do you want to stay permanent? Dito sa Hacienda niyo sa Quezon,o sa bahay natin sa Australia?" Malambing na tanong sakanya ng asawa habangnakahiga sila sa kama.Nasa gitna nila ang mga anak and she might say na ang babata pa ng mga itongunit napakaaktibo at hyper na. Nagisip siya nang bahagya. "Kung ako angtatanungin, gusto ko sana sa La Pacita Hacienda namin. Pero may mga tauhannaman doon si Papa. At isa pa, i don't want to be a burden for you. Alam kongkailangan na kailangan ka ng Hotel. Kung sa Australia naman, malayo. Atnaririto ang pamilya natin. At dito tayo sa Pilipinas pinanganak, gusto konandito ako hanggang sa pagtanda ko." Mahabang paliwanag niyaKumunot ang noo ni Jayden. "You know that mayroon tayong branch ng AvenueHotel sa Quezon. Pwedeng ako ang magsupervise roon. Dito sa Manila siNiccolo," suhestiyon pa rin nitoUmiling siya at sinandig ang ulo sa mabalahibong dibdib ng asawa. "Jayden, imean it. Besides, Niccolo is free and young. He wants to
PARANG KAILAN lang, magkagalit at mayroon pang sama ng loob si Jayden sa Ina.Parang kailan lang, noong may mga malalaking pader ang nakaharang sa pagitannila at ilang taon silang walang komunikasyon sa isa't-isa, nagturingan naisang estranghero. Ah, mga panahong sinayang nila sa pagtitikisan. At ngayon,wala ng sinuman ang maaring paghiwalayin sila. Even his own Dad nor Niccolo'sfather.Noong gabing nagkaharap sila muli ng Ina pagkatapos nang napakaraming taon,ikinuwento nito ang lahat-lahat. Wala itong inilihim sakanya ni isa. Mula sakung sino ang tunay nitong mahal, kung paanong pinilit lang na ipakasal ito saAma niyang si Hernando Aran, ang pangbablackmailed dito ni Serafino Villarin.Kung paano ito hindi magkaundagaga sa paghanap sakanya noong lumayas siya atpinilit na hagilapin siya.Malinaw na malinaw pa sa isipan niya ang eksplanasyon ng Ina sakanya at angpagsusumamo na patawarin niya ito. " _Anak, maniwala ka. Pinilit kong hanapinka. Hindi mo lang alam kung paano ako
HINDI na niya namalayan na naidala na siya nito sa silid nila. Hindi niya narin napigilan ang pagalpas ng isang ungol mula sa labi niya. The way thatJayden caress her, makes her go insane. And damn it to feel this way!"Ahh...Jayden" napapikit na anas niyaDumako ang kamay nito sa isang bahagi ng dibdib niya at marahang pinisil iyon.Agad siyang nakaramdam ng kakaibang sensasyon dahil doon. She wanted him to_touch_ her there. She want him to fulfill her and bring to the dimension thatonly the two of them could reach. Napakapit siya sa batok nito ng maramdamangbahagyang bumaba ang ulo nito sa mayayamang dibdib niya. "Ahhh!" Napaungolsiya ng tumama ang mainit na hininga nito sa nakalantad na balat niya.Binibigyan siya nito ng erotikong halik sa tiyan niya, pababa sa pusonniya...at nang matagpuan nito ang pakay, napakapit siya sa buhok nito at maspinagdikdikan pa ito palapit _d_ _oon._ Akmang aalisin na nito ang sagabal sakatawan niya ng may kumatok sa pintuan nila. Tila binuhu
MATAGAL na katahimikan ang bumalot sakanilang dalawa hanggang sa pagbalik nilang Hospital. Hindi muna ito sumama sakanya pabalik ng kwarto niya -- dahilalam nitong naroon si Niccolo. Hinatid lang siya nito sa pinto at tumango langsakanya sabay umalis. Malungkot naman na sinundan na lamang niya ng tingin ang papalayong asawa.Ayaw niya muna kulitin ito o ipressure. Alam niyang shock pa ito sa nalaman.Ofcourse, who wouldn't be? Sa loob ng 31 years of existence nito, malalaman nalamang nito na may kapatid ito? At higit sa lahat si Niccolo iyon. Anglalaking kinainisan nito. Napabuntong-hininga na lamang siya. Sana magingmaayos na ang lahat sa pagitan ng magkapatid...kahit iyon man lang angmaibayad niya sa lahat ng kagagahang ginawa niya kay Jayden. Pinihit na niya ang pinto at pumasok sa loob niyon. Nadatnan niya si Niccolona binubuhat si Sage. Ang bunso niya. Napapangiting nilapitan niya ito. "Helikes you, hindi siya umiiyak." Nasabi niya sa binata Nagulat ito sa presensy
DIRETSONG tinignan niya ang binata. Huminga siya ng malalim at nagsalita. "So,gusto mong magsinungaling ako sa asawa ko?" Malamig niyang tanong sa kaharapHalatang hindi kumportable si Niccolo, dahil pabiling biling ito sa kinauupuanat hindi makatingin ng maayos sakanya. Nasa canteen sila ng nasabing Hospitalat nagtsaa muna sila. Lumunok ito at bumuntong-hininga -- halata na maydinadalang bigat sa loob. Nagangat ito ng tingin, namimigat din ang pligid ngmata nito at namumula iyon. "There's no reason para sabihin pa ang t-totoo. Hehated me." Hindi makatinging sabi nitoSiya naman ang napahinga ng malalim, aminin man nito o hindi alam niyang maymabigat na suliranin ito. Kahit naman nagtapat ito ng tunay na nararamdamansakanya, still Nico is her friend. "Tell me the whole story, Nico." Malumanayna aniyaDumaan ang lungkot sa mata nito at tumingin sa labas ng bintana. "Kapatid kosi Jayden sa ina. Matagal ko ng alam na kapatid ko siya, bata pa ako mulat naako na may kapatid akon
JAYDEN could not clearly express what his feeling right now. Overwhelm? Happy?Ah, hindi niya alam. Basta ang alam niya, napakasaya niya ngayon. "I...i don'tknow what good deeds did i do, back in my past life... t-to receive this kindof blessing. Oh, God. Thank you so much," mahinang usal niya sa kawalan.Imagine, triplets? How the heck did he do that? Sa pagkakaalam niya, wala sabackground history nila ang may kambal. Pero, kailangan niya pa bangkwestyunin iyon? Binigay ito ng Diyos sakanila. It's a God's Gift.Naramdaman niyang humawak sa kamay niya ang asawa. Lumipat ang tingin niyarito. "Thank you," sinserong saad niya. Kitang kita ang hapo at pagod saitsura nito, gayunpaman, mas minamahal niya ito araw-araw. Nilapitan niya itoat kinumyos ng isang magaang halik. "I love you more today, than yesterday."Ngumiti lang ito. "Thank you, thank you sa pagluwal sa mga baby natin. Alam kona kung gaano kahirap ang tungkulin ng isang ina at kung gaano ang hirap nitomailabas lang ang
HINDI alam ni Jayden kung gaano katagal at ilang oras na sila roon sasimbahan. Matapos niyang lunurin ang sarili kakaiyak at magdasal, alanganingtumingin siya sa katabi. "S-salamat." Tanging nasabi niya. Hindi niya rin alamkung paano ito pakitunguhan ng maayos sa kabutihang ginawa nito, kahit mayalitan sila.Dinala siya nito sa isang mini-chapel malapit lamang sa Hospital nakinaroroonan ng asawa. Tumango lang ito. "You're welcome." Maikling tugon nitoHindi niya alam paano magbubukas ng paksa. They're not close enough to sharestories to each other. Ngunit tila malakas ang pang-amoy nito at nahalata nitoiyon. "Maloko akong tao. Maari na ngang sabihin ng ibang tao na masama ako."He chuckled at sumandal sa sandalan ng mahabang upuan. "Tuso ako pagdating sanegosyo at and if it's business, it's pure business. Pero alam mo? May isangbagay ang hindi mo maiaalis saakin. Ang malakas na paniniwala ko sa salita ngDiyos at ito ang pinakamakapangyarihan sa lahat. Na ito lamang angmakak
"I'M GLAD at nakapunta ka pa." Halos paismid na bungad sakanya ng Ama.Napailing na lamang siya at inabot ang palad nito upang mag-mano. Nariritosila sa isang sikat na coffee shop. Tinawagan kasi siya ng Ama dahil may_sasabihin_ daw itong importante sakanya."I'm sorry, Papa. Masyado lang ako naging busy sa Hotel." Nasabi na lamangniya at tinawag ang waiter upang kunin ang order nilang dalawa. "Two blackcoffee, please."Nang makaalis ang waiter, itinukod nito ang dalawang siko sa mesa at matamansiyang tinignan. "Niccolo, where's your damn brain? How many times did i tellyou that Jayden is an enemy. Bare that in your mind." Mariing wika ng AmaNagsimulang mamuo ang pawis niya sa noo at lumikot ang mga mata. "Pero, Pa--"Iwinagayway nito ang kamay. "Ahh-- wala akong pakialam sa sasabihin mo,Niccolo. Basta sundin mo ang sinasabi ko. Hindi isang kaibigan si Jayden Aran.Isa siyang kaaway. Kaaway." Halos iemphasize pa nito ang salitang iyonNapalunok siya. "Papa, yeah i know that. B