PANIBAGONG araw ang lumipas. Nitong mga nakaraang araw ay ipinasyal pa siya niJayden sa mga nagagandahang lugar sa Melbourne. At lahat ng iyon ay tinatakniya ng maigi sa isipan. It's a journey to remember. Ngunit sa araw na ito ay napagdesisyunan nilang dalawa na maglagi lamang sabahay. Tutal halos araw-araw rin silang lumalabas. Prenteng nakaupo ito samahabang corner sofa habang nanunuod ng T.V. Hindi niya maiwasan hindimapalunok nang mapasadahan ito ng tingin. Nakasuot ito ng white polo sleeves.Bahagya pang nakabukas ang dalawang botones sa unahan kaya nakalitaw angmabalahibong dibdib nito. Napalunok siya. Kailanman ay hindi siya naattract salalaking mabalahibo ang dibdib. Ngunit kakaiba kapag ang asawa. Tila mas bagaypa sa lalaki na mabalahibo ang bahaging iyon. Bumakat ang mga nagsisiksikang muscles nito sa braso kaya nahapit ang polonito. Bigla itong natawa sa pinapanood nito at nasuklay ang buhok gamit angsariling daliri. Napakagat labi siya. Damn, Jayden is damn
MATAPOS ang insidenteng nagkasagutan sila ni Jayden ay hindi na niya itopinansin. Palibhasa hindi naman nito nararamdaman ang nararamdaman niya. Hindinaman ito ang nakakaramdam ng paghihinagpis niya, kailanman walang taongmakakaintindi sa nararamdaman niya dahil wala ito sa sariling katayuan niya.Hindi nito alam kung paanong lumaki sa isang Ama na walang pagmamahal sasariling anak. Hindi nito alam ang lungkot na dinadanas niya tuwing hindi niyanararamdaman na mahalaga siya sa Ama. Ano nga bang aasahan niya? Wala namangtao ang nakakaintindi sakanya. Neither Sandra. No one can understand her dahilwala ito sa posisyon niya. Hindi niya napigilan na mapaluha nang maalala ang dating kasintahan. Walanaman siyang natatandaang nagawang kasalanan dito o pagkukulang. Infact, haloslahat ng effort para umayos ang relasyon nila ay ginawa niya. Naging tapat atmabuti siyang kasintahan. Mas gusto ba talaga ng mga lalaki iyong mga babaengmapusok at moderna? Mapait siyang napangiti. Sino n
"NEXT, Mrs. Aran." Ani nurse. Tumayo na siya at sinundan ito. Nakapagdesisyonsiyang kumonsulta sa isang espesyalista dahil sa mga kakaibang nangyayari sakatawan niya. Baka hindi niya nalalaman mamamatay na pala siya, wala pa siyangkaalam alam? Kanina habang kinukuhanan siya ng timbang at blood pressue, pinatransfer siyasa OB-Gyn. Ayon sa nurse na kausap niya, ito raw ang suggested sakanya.Nagulat pa nga siya noon. Pinapasok siya nito sa loob ng isang cubicle at ipinaghila siya ng upuan."Mrs. Aran, right?" Baritonong sabi ng Doctor. Napaangat siya ng tingin. Bahagya pa siyang nagulat nang mapagtantongnapakaguwapo nito. Ngayon lang siya nakakita ng gwapong Doctor, kadalasan kasinasa middle age na ang mga espesyalista. Tingin nga niya halos mga kasingedaran niya lang ang lalaki. Magulo ang buhok nito, maganda ang mga mata namalalim kung tumingin at likas na mahahaba ang pilik-mata. Maganda rin angpangangatawan nito. _Perfect._ Para sakanya, masyadong rare ang mga lalakin
PINIPIGILAN ni Jayden ang mapabuntong-hininga. Bakit hindi, his wife weregiving death glares to him. Pretending that he's pretty cool and fine, doesn'tmean he's not hurting inside. Di bale, pasasaan at marerealize rin ng babae nasila ang para sa isa't isa. "How dare you!" Nagpupuyos ang kalooban na sabinito at tinalikuran siyaNapalunok na lang siya, hahayaan niya muna lumamig ang ulo ng asawa. Hindiniya dapat sabayan ang galit nito. Lalo na't nagdadalang-tao ito. Hindimaaayos ang isang problema kung magpapasiklaban lang sila ng galit. Tinungoniya ang mini-bar ng bahay at nakatalungko na kinuha ang paborito niyang alak.Malungkot na nagsalin siya sa kopita at umupo isa sa mga stool doon.Napabuga siya ng hininga at mabilis na nilagok ang alak, lumikha iyon ng initat pait sa panlasa niya. Mapakla siyang natawa. Kung gaanong kapait angnalasahan niya, ganoon din kapait ang nangyayari sa buhay niya. Hindi ngalahat ng bagay sa mundo ay kayang bilhin ng pera. Hindi lahat ng bagay
NASA Airport na sila. Hinihintay na lamang nila ang driver na susundosakanila. Bahagyang sumakit ang ulo niya dahil sa pagbago bigla ng klima.Malamig sa Australia at mainit naman sa Pilipinas. "Are you okay?" Nagaalalangtanong ni Jayden sa tabi niya Tumango siya. "Okay lang ako." At matipid siyang ngumiti. She can't help butto admire her husband. Malinis at napakaguwapo nitong tignan sa suot na cottonv-neck shirt na pinatungan ng navy blue coat. Tinernuhan nito iyon pantalon nahanggang tuhod na kulay abo, Vans ang sapin nito sa paa. Nakasuot din ito ngbonnet at shades. Kung hindi niya siguro ito kilala, maglalaway na siya. Mukhakasi itong hollywood star sa pormahan nito. Nakaramdam siya ng pananabiksa muling pagtapak sa Pilipinas. Namimiss na niyasi Sandra at ang Papa niya. Napabuntong-hininga siya sa huling isipin. Siyakaya, namiss din ng Ama? "Andito na si Mang Berto." Ani Jayden Hinila nito ang maleta nila at tuwid na naglakad sa naghihintay naLamborghini. Mabili
MALALALIM na paghinga ang binitawan ni Jayden. Sumandal siya sa swivel chairdahil pakiramdam niya nanakit ang buong kalamnan niya. Kakauwi pa lamang nilasa Pilipinas pero tambak na agad ang sunod sunod na meetings at newly-madeproject nila.Inunat niya ang leeg. Narelax kahit papano ang pakiramdam niya. "So that's theaim for our newly launched à la carte, what do you think, Mr. Aran?" Tanong ngisang nagpepresenta sa harap ng board meeting.Hinilot hilot niya ang magkabilang sentido dahil pakiramdam niyamagkakamigraine siya sa sakit niyon. "Mr. Aran?" Ulit ng lalakiWala pa rin siyang kamalay malay na tapos na ang presentation. Iniimagine niyapang minamasahe siya ng maganda niyang asawa habang nakasuot ito ng manipis nabestida at tila inaakit siya. Nakagat niya ang ibabang labi sa imahinasyon."Mr. Aran?" Naramdaman niya ang bahagyang pagsiko sakanya ni Keith. "Sir!Tinatanong ka." Mahina ngunit mariing untag ng secretary niya.Nagulat naman siya kaya halos mahulog na siya sa d
KANINA pa pabalik balik si Denise sa sala. Aligaga, hindi mapakali. Pakiramdamniya ay sinisilihan ang pang-upo niya. Nakakunot-noo ang Ama niya nanagsalita. "Kung hindi lang kita anak at kung hindi ko lang alam na hindi mona mahal si Tyler, iisipin ko mahal mo na baliw kana sa asawa mo." NatatawangsaadnitoMabilis na nilingon niya ito. "Papa!" Malakas na saway niya. Natatawang tumayoito. "Hindi ka naman mabiro. Hindi ko na mahihintay pa ang asawa mo, anak.Uuwi na ako't baka gabihin ako sa biyahe. Dadalaw dalaw naman ako dito kayamakapagkuwentuhan pa kami ng asawa mo next time." Anito.This time, tuwing binabanggit nito ang asawa niya, hindi na siya nagseselos onai-inggit. Alam niya nang magkaibigan ang turingan ng dalawa. Gagawin niyaang mga tinuro ng Ina niya noong nabubuhay pa ito na maging maalaga,responsable at maaasahan na asawa.Tumango siya. Sa bahay na rin nila ito nag hapunan. "Sige po, Papa. Mag-ingatka sa pagmamaneho." sabi niyaHinalikan siya sa nito sa pisngi,
MAINGAT na inilapag siya ni Jayden sa gitna ng malambot na kama. Bahagyangnabuhaghag ang kanyang buhok. Tinukod nito ang isang tuhod sa gilid ng kama atmarahan nitong pinasadahan ng tingin ang kabuuan niya. Agad na nakaramdam siyang hiya at pagkailang. "B-bakit ganyan ka makatingin?" Alanganing tanong niyaritoNgumiti lang ito sakanya at umusod sakanya ng kaunti. Hinaplos nito angmakintab at makapal na buhok niya, ilang sandali pa'y dinala nito iyon sailong at inamoy. "I really love your hair..." Mahinang anas nitoNapalunok siya. Nang magsawa ito, tinignan ulit siya nito. Paghanga angmakikita sa itsura nito. Tumingin ito sa braso't hita niya, pagkatapos ay satiyan niya. "I like it. Nagkakalaman ka na. No, may laman kana. Unlike before,you're too skinny for me but ofcourse, sexy." He said while his eyes werescanning on her bodyNakagat niya ang ibabang labi sa inis. "Ano'ng ibig mo sabihin? Na mataba naako? Lumba lumba na? Kasalanan ko bang dalhin ko ang anak mo! Ano'ng mag