“Kuya, may sarili ba akong identification card?” Tanong ni Shea.“Anong tinatanong mo ng walang dahilan?” Sagot ni Elliot.“Dahil lahat sila ay may sariling identification cards kaya gusto ko rin.”“Meron ka, pero nasa bahay.”“Oh… pwede mo bang ibigay sakin to pagkauwi natin ammaya?” Ngumiti si Shea.“Bakit kailangan mo ito?” Tinulungan siya ni elliot na humanap ng bakanteng upuan.“Ito ay identification card ko, so ako ang dapat magtago nito.” Binuksan ni Shea ang purse niya at nilabas ang bago niyang phone. “Kuya, bumili ako ng bagong phone. Pwede na ako tumawag ngayon.”“???” Tumingin si Elliot sa bodyguard.Kaagad na nagpaliwanag ang bodyguard, “Binili ito ni Miss Shea nung namimili siya kahapon. Niregister niya din ang sim card nito gamit ang identification card ni Mrs. Scarlet.”Sobrang laki ng pinag-iba ni Shea at medyo nagulat si Elliot. Proud siya sa naging progress nito kaya sinabi niya, “Shea, pwede kang kumuha ng sim card gamit ang sarili mong identification card.
“Anong ginagawa mo dito? Nandito ka ba para sa drama?” Pang-aasar ni Mike.Hindi pinansin ni Elliot si Mike at naglakad papunta sa bakanteng upuan sa tabi ni Avery.Nanginig ng bahagya ang mga pilikmata ni Avery habang sinasabi, “Upuan yan ni Eric.”“Upuan ko ito!” Pagalit nitong sinabi. “Huwag kang mag-alala. Nasa table na ito rin siya.”Narealize ni Avery na baka pinapalitan nito kay Jun ang upuan niya.Pagkaupo ni Elliot, lumapit si Shea at umupo sa tabi niya.Pagkakita na hindi komportable si Avery, kaagad na tumayo si Mike para makipagpalit; pero bago pa siya makapagsalita, nauna na si Shea.“Mike, pwedeba ako makipagpalit ng upuan sayo?”Si Mike ay katabi ni Hayden at gusto niyang tumabi dito.Hindi alam ni mike kung paano tatanggihan si Shea at hindi rin siya binigyan ng chance nito na tumanggi kaya naman, diretso itong pumunta kay Mike at walang choice si Mike kung hindi ibagay ang pwesto niya.Pagkatapos, wala na silang magagawa dahil kapag nakipagpalit siya kay Aver
Inilarawan ni Elliot ang mga sintomas ni Avery sa family doctor sa mga texts kanina, at sinabi ng doktor na baka may sakit ito, o baka buntis.Kaagad namang inalis ni Elliot ang naunang option, si Avery ay doktor; kaya kapag may sakit siya, paniguradong hindi ito pupunta sa kasal, mas lalo na ang bachelor’s party bago nitoPero ano pa ba ang makakapagpapayat sa isang tao sa loob ng maikling panahon kung hindi sila terminally ill?Maliban pa dito, malinaw naman na kayang kumain ni Avery; iniiwasan niya lang ang mga karne at ang tanging kinakain lang ay prutas at gulay. Hindi ba ito sintomas ng pagbubuntis?Ang lahat ng nasa table ay nagulat sa sinabi ni Elliot.Si Mike ay medyo naitita at nagulat nung nahalata ito kaagad ni Elliot; kaya sinabi niya, “Hindi buntis si Avery.”Si Avery ay hindi alam ang gagawin. Ayaw niyang tumingin kay Elliot, pero nararamdaman nyang nakatingin ito sa kanya. Pwede siyang magsinungaling katulad ni Mike, pero hindi niya kaya, madali lang kasing malama
Ngayon lang nalaman ni Elliot ang tungkol sa pagbubuntis ni Avery. Nanlilisik ang mga mata ni Avery nang tignan si Elliot ng diretso sa mga mata, “Sobrang baba talaga ng tingin mo sa akin ‘no!”Sa isip ni Avery, ‘Sino sa tingin mo ang tatay ng batang ‘to? Si Eric? O Si Mike?’“Kung ako ang tatay ng batang yan, bakit hindi mo sinabi sa akin?!” Walang kaalam alam si Elliot na naiinsulto si Avery sa pagtatanong niya. Hindi ito ang unang beses na tinago ni Avery na nagdadalang tao ito kaya nagagalit si Elliot dahil pakiramdam niya ay paulit-ulit nalang siyang ginagawang t*ng* ni Avery.“Hindi ka ba talaga napapagod sa ganito, Elliot?” Galit na galit si Avery. “Kasi ako….pagod na pagos na ako… Kasi wala na akong ginawang tama para sayo! Palagi ka nalang nagagalit sa akin! Anong tingin mo sa akin? Ano ba talaga ako para sayo?!”Pagkatapos magsalita, pinindot ni Avery ang button sa loob ng elevator at hindi nagtagal ay nagsarado ito.Nakatulala lang si Elliot at nahimasmasan nalang s
Mangiyak-ngiyak ang mga mata ni Avery sa galit. “At ano naman sayo kung magpalaglag ako?” Nagulat si Elliot sa naging sagot ni Avery at parang may bumara bigla sa lalamunan niya na hindi siya makapagsalita. “Wala pang three months ang baby at wala pang kasiguraduhan na mabubuhay siya! Kung ipagpapatuloy mo ang pang gagalit sa akin araw araw, sigurado ako na hindi kakayanin ng batang ‘to.” Nakita ni Avery kung paano natigilan at hindi makapag salita si Elliot kaya sinamantala niya ang pagkakataon na sabihin kung anong gusto niyang sabihin.Gusto sanang magsalita ni Elliot pero hindi niya nalang tinuloy dahil alam niyang mas magagalit lang si Avery sakanya at sobrang natatakot siya na ituloy nito ang plano nito. Sa kabilang banda, alam niya naman na hanggang salita lang si Avery dahil ang dami nitong pagkakataon noon na ipaglaglag ang bata pero bakit hindi nito ginawa? Sobrang laki ng pinayat ni Avery dahil sa mga morning sickness na tiniis nito ng palihim at isa lang ang ibig sab
Naglakad si Elliot papasok sa sala at hinintay niya si Avery na sumunod. “Ano pa bang gusto mong pag usapan?” Dumiretso si Avery sa hagdanan dahil gusto na sana niyang umakyat para matulog. “Matutulog ka ba?” Pinagmasdan ni Elliot si Avery. Sobrang payat nito. “Oo. Pero sige mag usap nalang tayo kasi gusto mo diba?”Nakatayo lang si Avery sa hagdanan. Gustong gusto niya ng umiwas kay Elliot dahil sa tuwing naamoy niya ito, sobrang dami niyang naalala… mga alaalang habang buhay na nakatanim sa puso niya, pero ganunpaman, pakiramdam niya ay sobrang lupit sakanila ng tadhana na pinipilit silang paglayuin. “Matulog ka na!” Umuwi si Elliot sa sofa. “Aalis na rin ako maya-maya.”“Oh…” Hindi na nakipagtalo si Avery at umakyat na siya. Nang makaakyat na si Avery, tumayo si Elliot. Doon niya lang napagtanto kung gaano siya naging maka sarili. Kahit kailan, hindi niya manlang sinubukang intindihin si Avery at kung ano ba talagang gusto nito. Ang buong akala niya ay naibigay niya na a
Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Nakatalikod siya kaya wala siyang ideya sa kung anong ginagawa nito sa tabi niya. ‘Anong gagawin ko kapag may ginawa siyang masama sa akin?’ Sari-sari ang pumasok sa isip niya.Nakiramdam siya ng ilang minuto pero laking gulat niya na hindi ito gumagalaw. Nararamdaman niya ang mainit nitong hininga na pabagal ng pabagal. Hindi nagtagal, dahan-dahan itong yumakap sakanyang bewang kagaya ng pagyakap nito noong sobrang mahal pa nila ang isa’t-isa. Dahan-dahan siyang dumilat at nakatulala lang habang inaalala ang maganda nilang naraan. Hindi niya na namalayan kung gaano katagal na siyang nakatulala nang magumpisang tumulo ang luha mula sakanyang mga mata, habang si Elliot ay mahimbing na natutulog sakanyang tabi.Dahan-dahan niyang inalis ang kamay nito sa pagkakayakap at umupo. Pagkatapos, pinunasan niya ang kanyang mga luha habang nakatitig sa mukha ni Elliot. Nang mapatitig siya sa dibdib ni Elliot, gusto niya sanang makita ang sugat
“Bakit mo tinatanong yan?” Ayaw na ni Elliot na makipag away dahil para sakanya, wala ng mas mahalaga ngayon kundi ang kapakanan ng anak nila.“Bakit naman hindi? Hindi dahil hindi natin napa uusapan ay hindi na natin kailangang pag usapan!” Alam ni Avery na hindi magandang magpabalik-balik sa mga nangyari sa nakaraan pero naniniwala rin siya na may mga bagay na kailangan nilang iklaro hanggat maaga para hindi na ito humambalang sakanila sa mga susunod na araw. Niyakap ni Elliot si Avery at mahinahong sinabi, “Akala ko ba gusto mong matulog. Nagising ba kita?”Nang marmdaman ni Avery na dumampi ang mukha niya sa dibdib ni Elliot, biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso kaya bigla niya itong itinulak at nagmamadaling humiga ng nakatalikod dito. Habang pinagmamasdan ang sobrang payat na katawan ni Avery, bigla siyang nalungkot. Ayaw nitong sabihin sakanya kung anong sinabi ng mommy niya rito bago ito mamatay kaya gustuhin niya mang tanungin si Avery ulit, natatakot siya na baka m
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan