Nagpasya si Chelsea na magdagdag ng panggatong sa apoy nang makita niya ang matinding galit ni Elliot. "Bago ka niya pakasalan, lumalabas na sila Avery Tate at ang iyong pamangkin na si Cole. Hindi na ito malaking problem pa dahil lahat naman tayo ay may nakaraan ngunit magkasama sila ng pamangkin mo na matulog pagkatapos ng inyong kasal! Pinaglaruan ka lang niya. Pupusta ako na ginawa nila ito. Akala mo mamamatay ka noon!" Nakakuyom ang mga kamao ni Elliot at napakalamig ng mukha. Bakas sa mukha niya ang nagbabagang galit. Galit na galit na nanlilisik ang kanyang malamig na mga mata sa maternal health file sa kanyang mesa. "Sa tingin ko ginawa nila ito para makuha ang mana mo. Noong nag- issue ang doktor ng notice of critical illness, inisip naming lahat na hindi ka na magtatagal. Kung nabuntis niya ang anak mo noon, babagsak ang estate mo. Mapapasa- kamay niya lahat. Pinlano nilang lahat ito. Nang hindi mo inaasahan na matauhan ka, nasira nito ang mga plano nila." "Labas
Walang humpay na hinampas ni Elliot ang kamay ni Avery at malamig na bumulong, "ang hayaan na mabuhay ka ay sapat na bulang awa sa iyo. Manahimik ka at tigilan mo na ang pang- aasar sa akin!" Tiningnan ni Avery ang walang puso niyang ekspresyon at nilunok lahat ng sakit niya. Wala siyang masabi o magawa para magbago ang isip niya. Idiniin niya ang sarili sa upuan at tumingin ng masama sa labas ng bintana. Nang huminto ang sasakyan sa harap ng ospital, pilit na hinila palabas ng sasakyan si Avery at kinaladkad papunta sa gynecology clinic. Nanatili si Elliot sa isang kotse at nagsindi ng sigarilyo. Paulit- ulit na nagre- replay sa kanyang ulo ang naluluhang mga mata ni Avery at ang mapoot na ekspresyon na ipinutok nito sa kanya. Tumanggi siyang magmadali sa kanya! Ang lahat ng nagtaksil sa kanya ay kailangang magbayad para sa mga kahihinatnan. Ang malalaking pinto sa operating room ay dahan- dahang nagsarado matapos itulak si Avery sa operasyon. Bumukas muli ang mga
Kumunot ang noo ni Elliot. Halos maniwala siya sa mga salita ni Cole kung hindi niya nakita ang form na pinunan ni Avery ng sarili niyang mga mata. "Sabi ni Avery sayo na ang bata, tapos sayo na!" Saway ng bodyguard. "Ang lakad ng loob mong hawin ang mga bagay na iyon! Hindi sapat ang pagbayaran mo kahit siyam na buhay mo!" Sumigaw si Cole, "Nagsinungaling si Avery! Tiyo, ang dahilan kung bakit ako nakipaghiwalay sa kanya ay hindi niya ako hinayaang hawakan siya. Ibinasura ko siya, at kinaiinisan niya ako! Sinadya niyang sabihin na akin ang bata sa kanyang sinaoupunan! Siya. Gustong maghiganti sa akin! Tiyo, dapat maniwala ka sa akin! Kahit sinong pag-aari ng bata sa kanyang tiyan, hindi ito maaaring maging akin!" Napatingin si Elliot sa lalaking nakahandusay sa lupa na puno ng takot ang mukha. Bigla siyang nawalan ng kahulugan at layunin na ituloy pa ito. Ito ang lalaking nagustuhan ni Avery. Ang duwag at walang spine na lalaking ito ay madaling magtaksil sa kanya kapa
"May isang malapit na kaibigan na kilala ko noon. Kailangan niya ng yaya na mag- aalaga sa kanyang mga apo, at napakataas ng suweldo. Napaisip ako. Ang trabaho ay isang trabaho lang, kaya sinubukan ko ito. Ngayon ay ang ikatlong araw ng trabaho, at ang lahat ay maayos sa ngayon. Maaari akong kumita ng isang libo at limang daan sa isang buwan!” “Wala na ang iyong ama, at hindi ka niya iniwan ng anumang ari- arian. Hindi kita hihilain pababa,” dagdag ni Laura. Hindi napigilang bumagsak ang mga luha ni Avery nang marinig niya iyon. "Ang isang malapit mong kaibigan ay medyo mayaman, hindi ba?" Medyo paos ang boses niya, pero ngayong umiiyak na siya, lalo pang namamaos ang boses niya. "Ang pagiging yaya ng isang kaibigan... mahirap talaga!" “Hindi ito matigas! Ngayon hangga't maaari akong kumita, kuntento na ako. Walang halaga ang pride ko! Bukod dito, ang mayayaman ay hindi nangangahulugang mananatiling mayaman sa kanilang buong buhay. Siguro hindi ako kasing yaman ng k
Patayin siya? Kumunot ang noo ni Avery. Kahit na kinasusuklaman niya si Elliot, hindi niya naisip na patayin siya. Kahit na wala na ang bata sa kanyang tiyan, imposibleng magkaroon siya ng ganitong kaisipan. At saka, kaya ba niya talagang patayin siya? Nang makitang nag -aalangan si Avery, sinabi ni Cole, “Nasa business trip ngayon ang tiyuhin ko. Bumalik ka at pag-isipan ito. Avery, basta mapatay mo si Elliot, mapapangasawa na agad kita. Ibibigay ko ang gusto mo. Sinabi ko na sa mga magulang ko ang tungkol sa amin at very supportive sila.” Sinsero ang ugali ni Cole at maalab ang kanyang mga mata. Noong naiinlove siya sa kanya noon, gusto niyang kilalanin siya ng kanyang mga magulang. Gayunpaman, nag-aatubili siyang ibunyag ang kanilang relasyon. Ngayon, hindi na niya kailangan ang pagsang-ayon ng iba. "Paano kung mabigo ako?" tanong ni Avery sa kanya. “Kung nalaman niyang gusto ko siyang patayin, sa tingin mo ba bubuhayin niya ako? Cole, duwag ka noon, at ng
"Hindi naman baby mo ang ina-abort, syempre hindi ka pabigla- bigla!" Nang makita ng doktor na si Avery Tate ay napaka- emosyonal at na ang bagay na ito ay talagang seryoso, kailangan niyang baguhin ang kanyang tono, "Miss Tate, I'm so sorry. Ngayon lang po ako gumamit ng maling salita. Maaaring maupo ka muna at uminom ng tubig, titingnan ko." Binuhusan siya ng doktor ng isang basong tubig at saka agad na pinuntahan ang kanyang mga nakatatanda. Makalipas ang halos kalahating oras, bumalik ang doktor. "Miss Tate, kilala mo ba si Chelsea Tierney? Siya yung pumunta para tingnan yung file mo." Nang makuha ang sagot, umalis si Avery Tate sa ospital. Hindi naisip ni Chelsea Tierney na siya ay isang peste at tinik sa laman! Gayunpaman, walang paraan na siya ay bugbugin nang pasibo. Talagang gagawa siya ng paraan para bayaran si Chelsea Tierney! Tate Industries. Pumasok si Avery Tate sa opisina ng presidente ng kanyang ama. Matagal nang naghihintay ang bise pr
"… Hindi ko alam ang password. Hindi sinabi sa akin ng tatay ko ang password bago siya pumasa." Sumimangot si Avery Tate at umiling. Hindi siya nagsinungaling. Totoo na hindi sinabi ni Jack Tate sa kanya ang tungkol sa kumpanya bago siya namatay, lalo pa ang kanyang mga huling salita na may kaugnayan sa password. Napakaraming tao sa kwarto noong mga oras na iyon, kung si Jack Tate ang nagsabi nito, hindi siya maaaring siya lang ang nakakaalam. "Tito Locklyn, bakit hindi ako bumalik at tanungin ang aking ina!" Tinalakay ni Avery Tate ang bise presidente, "Noong huling pagkakataon na nakita ko ang tatay ko, umalis siya pagkatapos magsalita ng ilang salita sa akin. Baka mas marami pang alam ang nanay ko." Hindi naman nagduda ang bise presidente. "Okay. Huwag mong sasabihin sa iba ang tungkol dito. Ito ang pinaka sikreto ng kumpanya. Sinasabi ko lang sayo dahil ikaw ang tagapagmana na hinirang ni President Tate." Sinulyapan ni Avery Tate ang safe, isang napakatinong
Inilagay ni Laura ang kanyang kamay sa balikat ni Avery at sinabing, “Anak ka niya, kaya hindi ka niya sasaktan. Kasama ko siya noong una siyang nagsimula ng kanyang kumpanya. Noong ikasal kami, wala akong hiniling. Nag-invest din ako ng malaki para sa negosyo niya. Kung maglakas- loob siyang saktan ka, hinding hindi ko siya mapapatawad, kahit patay na ako." … Lunes. Sumakay si Avery ng taksi papunta sa Sterling Group. Iyon ang unang pagkakataon na pumunta siya sa kumpanya ni Elliot. Ang gusali ng Sterling Group ay mataas at marilag. Bumaba siya ng taksi at tinungo ang lobby sa pinaka babang palapag. "Miss, may appointment ka ba?" tanong ng receptionist. Sagot ni Avery, “Hindi. Mangyaring makipag- ugnayan si Chelsea Tierney para sa akin. Sabihin mo na gusto siyang makita ni Avery Tate. Kikitain niya ako kapag narinig niya ang pangalan ko." Saglit na tinitigan ng receptionist si Avery. Napansin niyang maganda ang pananamit niya, kaya tinawagan niya ang PR Dep
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan