"Oo, Kiara ang tawag sa bata, K-I-A-R-A. Si Shea ang nagpangalan sa kanya.""Ang ganda ng pangalan. Sinong kamukha ni Kiara?""Ako. Sabi ng mama ko, kamukha ko daw siya noong bata pa ako," sabi ni Wesley. "Sa tingin ko kamukha ko rin siya."Doon, narinig niya ang tawa ni Shea na nagmumula sa ward."Kuya, sobrang cute ng anak ko. Binigyan ko siya ng mas cute na pangalan. Siya ay tinatawag na Kiara. Nagustuhan mo ba?" Hinawakan ni Shea ang braso ni Elliot at masayang sinabi.Narinig ni Wesley ang sinabi ni Shea. Awkward niyang sinabi kay Avery, "Nandito na si Elliot. Buti na lang hindi ka na bumabalik. Kung hindi, tiyak na makakabangga mo siya.""Hmm. Pangako ko na pupuntahan ko si Kiara upang makita siya kapag may pagkakataon ako sa hinaharap. "Doon natapos ang tawag.Pumasok si Wesley sa ward mula sa balkonahe.Walang alam si Brook Sr. tungkol sa taktika. Diretso niyang tinanong si Wesley, "Kaya bang bumalik ni Avery?"Umiling si Wesley.Tanong ni Brook Sr., "Busy ba siya?
Napansin ni Sandra na nagdilim ang ekspresyon ni Elliot. Agad niyang sinabi kay Shea, "Bakit hindi niyo ilabas lahat si Elliot para kumain? Kami na ang magbabantay kay Kiara."Agad namang kinuha nina Wesley at Shea si Elliot palabas ng ward.Pagkaalis nila, sinaway ni Sandra si Brook Sr. "Ano bang nangyayari sa'yo ngayon? Naiwan mo ba ang utak mo sa bahay? Bakit mo dinadala ang lahat ng bagay na hindi dapat ilabas? Kitang-kita mo si Elliot dito, pero ikaw. Tinanong si Wesley kung babalik ba si Avery o hindi. Ayos lang yun, pero maglakas-loob kang tanungin si Elliot tungkol kay Ivy! Diyos ko!" sabi ni Sandra.Pagkatapos, kinuha niya si Kiara mula kay Brook Sr.Napagtanto din ni Brook Sr. na ang kanyang mga aksyon kanina ay medyo kakaiba. Hindi lang medyo, napaka kakaiba nito. Hindi siya kadalasang ganitong uri ng tao."M-Siguro masyado akong natutuwa at nasasabik, kaya hindi ko mapigilan ang sarili ko." Pagkasabi niya nun, nagpakawala siya ng nakakalokong ngiti. "Parang nananaginip
Sinabi sa kanya ni Layla na balak niyang mawala ng isang buwan at kalahati. Sinabi niya sa kanya na ang maximum na maaari siyang mawala ay kalahating buwan.Hindi siya sinigawan. Ipinaalam lamang niya sa kanya kung gaano siya katagal na kumportable na palayain siya sa kanyang paningin. Walang katapusang umiyak si Layla at nag-tantrums.Matapos ipadala si Shea pabalik sa Brooks, si Elliot ay nagmaneho pauwi.Pagdating niya sa bahay, tumigil ang snow. Ang patyo ay natatakpan ng isang layer ng puti, na nagdaragdag ng ilang liwanag sa gabi.Nagustuhan ni Avery ang pagbuo ng mga snowmen. Kung narito siya, tiyak na hihilahin niya ito palabas sa looban para magtayo ng mga snowmen.Ang kaisipang ito ay biglang sumagi sa kanya, hindi inanyayahan. Hindi mapigilan ni Elliot na kumunot ang kanyang mga kilay.Pagpasok sa mansyon, tumayo siya sa may pintuan para magpalit ng sapatos.Lumapit si Mrs. Cooper at sinabing, "Master Elliot, umalis na si Layla. Dumating si Eric para sunduin siya isan
Talagang hindi naisip ni Avery ang problemang ito. Nag-aral siya ng doctoral degree para makasama niya si Hayden sa pag-aaral.Sa nakalipas na dalawang taon, namuhay siya ng isang napaka-siyang buhay. Nakakapagod din, kaya magpapahinga muna siya sandali."Avery, ikaw lang ang kilala kong inabot ng dalawang taon para makatapos! Inggit talaga ako sayo!" May nagtaas ng baso sa kanya. Agad niyang itinaas ang baso niya at ikinawit sa kanila."Hangad ko sa inyong lahat ang magandang graduation din."Kakailanganin namin ang swerte mo!"…Ang al fresco na kainan sa gabi ng tag-araw sa banayad na simoy ng hangin ay ang naglasing sa lahat pagkatapos nilang uminom ng ilang baso ng alak.Alas diyes ng gabi, nagmaneho si Mike para sunduin si Avery. Masama ang kanyang alcohol tolerance. Kalahating bote lang ang ininom niya bago siya magsalita ng lasing."Mike... araw na ba? Ngayon,...may importante akong bagay..." tumingala si Avery at pinikit ang kanyang mga mata. Ni hindi niya masabi kung a
Gayunpaman, nang makita kung paano siya ay nasa mabuting kalagayan, si Hayden ay hindi gaanong nag-aalala.Pagkabalik ni Hayden sa kanyang silid, pinanood ni Mike si Avery habang tinatapos niya ang kanyang inumin, at tinulungan siya nito sa kanyang silid. Nang naroon na siya sa kwarto, iniwan siya nito ng payapa.Matapos inumin ni Avery ang pampawala ng lasing na concoction, mas gumaan ang pakiramdam ng kanyang tiyan.Nakahiga siya sa kama at hindi makagalaw. Parang nalaglag ang katawan niya. Kalimutan mo na iyon. Hindi siya maliligo nang gabing iyon. Gagawin niya ito sa susunod na araw.Gayunpaman, tinanggal niya ang kanyang sapatos at ipinatong ang kanyang mga paa sa kama.Bukas pa rin ang ilaw sa nightstand. Gusto niyang isara ito, ngunit parang halaya ang kanyang katawan. Wala siyang lakas. Pakiramdam niya ay makakatulog siya sa susunod na segundo.Matutulog na lang siya sa ganoong paraan! Pagkatapos niyang isipin iyon ay nakatulog siya ng mahimbing.Sa kalagitnaan ng gabi,
Medyo nanginig ang kamay ni Mike sa sinabi ni Avery. Bumagsak sa sahig ang teleponong nasa kanyang mga kamay kasabay ng kalampag."Ah... f*ck!" Kinuha agad ni Mike ang phone niya. Ito ay hindi isang sorpresa na siya ay pinatay sa kanyang laro.Itinabi ang kanyang telepono, muli niyang tiningnan si Avery."Balak mo ba talagang bumalik sa Aryadelle? Bakit bigla kang nagkaroon ng ganitong ideya? Gusto kong malaman kung ano ang iniisip mo."Natigilan si Mike dahil, sa nakalipas na dalawang taon, madalas siyang hinihiling ng kanyang mga kaibigan sa Aryadelle na bumalik sa Aryadelle, ngunit ni minsan ay hindi siya nag-alinlangan sa kanyang desisyon na hindi na bumalik.Gayunpaman, sa sandaling iyon, bigla niyang nais na bumalik sa Aryadelle. Malamang hindi lang dahil nakapagtapos na siya."Taon-taon, si Layla lang ang nakikita ko tuwing winter at summer break. Si Robert naman... Halos tatlong taon ko na siyang hindi nakikita. Walang kwenta ang mga video call," medyo nabulunan si Avery.
Nagtaas ng kilay si Mike. "Ano sa tingin mo?""Buti naman hindi niya ginawa." Tinapos na ni Avery ang sandwich. Kumuha siya ng tissue para punasan ang bibig niya. "Ang bagay na tungkol sa sinasabi kong babalik ako sa Aryadelle, wag mo munang sabihin sa iba. Hindi pa ako nakakapagdesisyon!""Okay, then mahaba pa ang oras. Hindi naman iyun nagmamadali. Kahit hindi ka na babalik ngayon sa Aryadelle, ilang araw na lang pupuntahan ka na ni Layla." Bumangon si Mike mula sa sofa habang hawak ang phone niya. "Ako na muna ang unang gagalaw.""Hmm."Pagkaalis ni Mike, umupo si Avery sa sofa at dahan-dahang ininom ang gatas niya. Pakiramdam niya ay medyo nag-iinit ang utak niya. Kung talagang gusto niyang bumalik sa Aryadelle, kailangan niyang kumalma muna bago gumawa ng anuman.Pagkatapos ng almusal, bumalik siya sa kanyang kwarto. Humiga siya sa kama at kinuha ang phone niya.Ang nangungunang balita ng araw ay ang pagsara ng Netimail.Lahat ay nagpapakita ng larawan ng kanilang una at hu
Natuwa si Lilith sa katagang supermodel."Avery, salamat sa pagbigay sa akin ng titulo na supermodel. Sa totoo lang, ayoko talagang bumalik sa Aryadelle. Ikaw at si Hayden ay nandito. Ayokong parehas na iwan kayo.""Maaaring hindi kami tuluyang manatili dito ni Hayden. Bumalik ka na lang muna at tingnan mo kung ano ang environment para sa trabaho mo sa bansa. Diba sabi mo hindi ka titigil sa pagtatrabaho kahit pakasalan mo si Ben?" sabi ni Avery."Hmm. Ang agent ko, si Jaz, hindi makakasama sa akin sa Aryadelle. Pinakilala niya ako sa kaibigan niya doon, kaya pupunta muna ako at subukan. Sabi ni Jaz, mag-iipon siya ng puwesto para sa akin sa kumpanya. dito. Kung hindi smooth sailing ang trabaho ko sa Aryadelle, tatanggapin niya ako anumang oras. Sobrang mabait sa akin ang mga tao sa paligid ko. Sobrang na-touch ako... Lahat ng ito ay dahil sinuportahan mo ako at ni Hayden sa lahat."Nangingilid ang luha sa mga mata ni Lilith habang kinikilig."Lilith, lahat ng tagumpay na nakuha m
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan