Sa oras na dumating si Avery, si Tammy ay nagbalat at nakakain ng hindi bababa sa kalahating kilong pistachio."Hindi ka dapat kumakain ng sobra, Tammy. Maaaring hindi masama ang pakiramdam ng iyong katawan kung kumain ka ng masyadong maraming mani, ngunit ang iyong panunaw ay masisira.""Oh... ang sabi sakin ni ina ay kumain ng madaming mani. Sabi niya ay masustansya ito para sa utak ng aking baby." Pinunasan ni Tammy ang kanyang mga kamay ng basang tuwalya."Ang lahat ng mga pagkain, kahit na ang mga nutrient-packed, ay dapat kainin ng katamtaman. Kung hindi mo gagawin, maaari kang magkaroon ng hindi pagkatunaw ng pagkain at ito ay magdudulot ng kabaligtaran na epekto," sabi ni Avery.Napaisip si Tammy sa sinabi ni Avery. "Tulad ng isang relasyon sa pagitan ng dalawang tao. Ang pagkakaroon ng masyadong magandang relasyon ay hindi isang magandang bagay, dahil kung gayon ang mga away ay magiging mas matindi kaysa sa mga ordinaryong tao.""Kamusta na kayong dalawa ngayon?" maingat
Kinusot ni Avery ang kanyang kilay bago iminulat ang kanyang mga mata at tumingin sa labas ng bintana.Habang dumaan ang sasakyan at nagsimulang umaliwalas ang tanawin sa labas, nakikita niya ang matataas na gusali, mga bulaklak na kama, at ang tuloy-tuloy na daloy ng trapiko.Iniisip niya kung dahil ba sa hindi siya nakapagpahinga ng maayos kamakailan.Huling nangyari sa ito sa kanya ay bago ang kanyang operasyon sa Ylore.Pagkatapos niyang ma-discharge mula sa ospital, sumailalim siya sa isa pang pagsusuri at kinumpirma ng mga resulta na walang mga isyu.Maaaring siya ay medyo napagod kamakailan.Dahil na-secure na nila ni Elliot ang marriage certificate, natanggal na ang bigat sa kanyang puso at malamang na maiayos na niya ang kanyang mental state.Naisip niya na babalik na sa normal ang kanyang katawan pagkatapos ng ilang araw na pahinga.Mabilis na pinaandar ang sasakyan pabalik sa Starry River Villa. Si Robert ay naglalaro ng mga laruan sa sala nang dumating siya, habang
Hindi nakaimik si Elliot."Hindi mabuti ang pakiramdam ko. Sa tingin ko ay medyo pagod ako." Kinusot niya ang kanyang mga mata. "Iidlip muna ako ngayon.""Sige." Umupo siya sa gilid ng kama at hindi umalis hanggang sa nakatulog ito ng mahimbing.Sinulyapan siya ni Robert pagdating sa sala."Naku Robert. Hindi ka ba naiinip na naglalaro lang sa bahay araw-araw?" Lumapit si Elliot kay Robert at kinausap ito. "Gusto mo bang pumasok sa nursery school?"Naguguluhang tumingin si Robert dahil wala siyang naintindihan kahit isang bagay."Master Elliot, bakit hindi mo hintayin ang unang kaarawan ni Robert bago siya ipadala sa nursery school!" mungkahi ni Mrs Cooper. "Magsasawa siya kung mag-isa siyang maglalaro sa bahay palagi. Kung tutuusin, wala namang mga bata na kaedad niya ang makakalaro niya dito.""Kakausapin ko si Avery tungkol dito pagdating ng panahon.""Walang binanggit si Avery tungkol sa nursery school, kaya iniisip ko na iniisip niya na dapat manatili si Robert sa bahay."
Higit na nagulat si Elliot sa anupaman dahil naramdaman niyang ang anak nila ni Ruby—kung meron man at ito ay naging anak na babae—ay magiging kamukha walang iba kundi si Layla.Ang facial features ni Layla ay kahawig ng kay Avery.Matapos tanggapin ang friend request ni Ruby, tumingin si Elliot sa screen ng phone niya at hinintay na magpadala ng litrato si Ruby.Lalong bumilis ang tibok ng puso niya nang tingnan niya ang mga katagang 'nagpapadala ng litrato' sa tabi ng pangalan ni Ruby.Nang wala sa oras, iniunat ni Robert ang kanyang maliit na kamay at hinampas ng mariin ang telepono, dahilan upang bumagsak ito sa lupa.Gustong makita ni Robert ang mga larawan at nagalit nang hindi na ipinakita sa kanya ni Elliot ang mga larawan.Matapos ibagsak ang telepono sa lupa, ang maliit na bata ay bumuntong-hininga at nagpupumilit na bumaba.Hinawakan siya ni Elliot sa isang kamay at kinuha ang phone gamit ang isa pang kamay."Wag kang magalit! Ipapakita ko sayo ang mga litrato!" bulo
Ang larawan ni Layla na pinost ni Ruby ay lumang larawan ni Layla ilang taon na ang nakararaan.Ang pagtingin sa mga lumang larawan ni Layla at sa may kulay na ultrasound sanggol ay tila mas naging magkatulad.Nang makitang na hindi pa nabubura ang kanyang mga larawan, nagpadala kaagad si Ruby ng isa pang mensahe: [Alam kong hindi ako kasinggaling ni Avery. Dahil pinili mo si Avery, wala na akong magagawa. Sana wag mong kalimutan si baby at ako. Kapag ipinanganak ang sanggol, sana ay mapuntahan mo kami. Hindi kita masisi kung hindi ka makakapunta. Huwag mo akong i-block, gusto kong magpadala sa iyo ng mga larawan ng bata sa hinaharap.]Saglit na tinitigan ni Elliot ang larawan, at may humawak na maliit na kamay sa kanyang pantalon.Lumapit si Robert pagkatapos inumin ang kanyang sabaw.Gusto ni Robert na ipagpatuloy ang pagtingin sa mga larawan, kaya inabot niya ang mobile phone.Noong una ay gustong sabihin ni Elliot na ang mga bata ay hindi dapat tumitingin sa mga smartphone,
Hindi naman sa ayaw niya sa mga bata, pero masyadong nakakasira sa katawan ng babae ang proseso ng pagkakaroon ng mga anak.Ayaw na niyang maghirap pa siya ulit."Hindi na ako manganganak sa hinaharap. May tatlo na tayong anak, at sapat na yon."Nakinig siya sa sinabi nito at tumango."Sobrang gutom na ako...Titingnan ko kung anong masarap na pagkain doon." Nakalimutan niyang gumagaling pa lang ang nabali nitong binti, at hinihila niya ito ng mabilis.Nakasaklay siya, sinusubukang makahabol sa kanya.Nang nasa dining room na siya, bigla siyang bumalik sa kanyang katinuan."Asawa, pasensya na. Nakalimutan kong hindi pa pala gumagaling ang mga paa mo." Mukha siyang guilty, "Bakit hindi mo pinaalala sa akin?""Magaling na ang mga binti ko. Kaya kong maglakad ng walang tungkod." Sabi niya sabay lapag ng saklay.Tinulungan niya itong maupo sa upuan sa kainan: "Natulog ako sa hapon at binangungot ako. Paggising ko, sobrang nanlumo ako, pero nang makita kang naghihintay na makasama a
Iyon ang pangalawang bagay na nagparamdam sa kanya ng hindi komportable."Nung natulog ka sa hapon, parang may kulang sa akin. Kaya naisip ko si Jed." Ayaw niyang sabihin dito ang tungkol sa paghahanap sa kanya ni Ruby sa takot na hindi ito magiging masaya."Kailanman ay hindi ko siya nakalimutan. Sabi mo sasamahan mo akong makita ang pamilya niya, kaya sa tingin ko ay pupunta tayo kapag magaling na ang binti mo.""Well, saan tayo magcecelebrate ng kaarawan ni Robert?" Tanong ni Elliot, "Pwede ka munang maghanda.""Sa hotel natin gawin! Masyado pang bata ang bata, at delikado dalhin siya sa masyadong malayo." Kumuha siya ng kutsara at nilagyan ang isang mangkok ng sabaw, "At saka, hindi pa gumagaling ang mga paa mo. Maghanap na lang tayo ng malapit na hotel!""Ilang tao?" patuloy niyang tanong."Anuman ang gusto mo, ngunit siguraduhin na gumawa ng isang mahusay na trabaho sa seguridad.""Sige."Sa kwarto, tinawagan ni Layla si Hayden at ipinakita sa kanya ang mga sertipiko ng k
Inilabas niya ang kanyang mobile phone at naghanap sa online: Gaano katagal bago tayo maaaring makipagtalik pagkatapos ng vasectomy?Ang sagot ay makalipas ang isang buwan.Bahagyang namula siya, ibinaba ang telepono, at tumingin sa kanya: "Sigurado ka bang gusto mong gawin ito? Hangga't ito ay isang operasyon, may mga panganib.""Minor operation lang 'yan, ano kayang mga panganib ang mayroon? Sabi ng doctor, pwede daw ma-reverse sa hinaharap."Nang makitang nakapagdesisyon na siya, pumayag na lang siya.Bukod dito, gumagamit siya ng aktibong contraception sa pagbubuntis upang mabawasan ang panganib ng kanyang pagdurusa.Sobrang naantig siya."Sasamahan kita bukas.""Syempre gusto mo akong samahan." Ang kanyang mukha, sa ilalim ng malambot na halo ng orange na ilaw ng kandila, ay napakaamo, "Medyo kinakabahan ako.""Hahaha...Akala ko ba hindi ka natatakot! Minor operation lang 'to, at dapat ay samahan na kita sa operating room.""Hindi naman kailangan. Kung katabi kita, lalo