Kabanata 1492

Hindi naman sa ayaw niya sa mga bata, pero masyadong nakakasira sa katawan ng babae ang proseso ng pagkakaroon ng mga anak.

Ayaw na niyang maghirap pa siya ulit.

"Hindi na ako manganganak sa hinaharap. May tatlo na tayong anak, at sapat na yon."

Nakinig siya sa sinabi nito at tumango.

"Sobrang gutom na ako...Titingnan ko kung anong masarap na pagkain doon." Nakalimutan niyang gumagaling pa lang ang nabali nitong binti, at hinihila niya ito ng mabilis.

Nakasaklay siya, sinusubukang makahabol sa kanya.

Nang nasa dining room na siya, bigla siyang bumalik sa kanyang katinuan.

"Asawa, pasensya na. Nakalimutan kong hindi pa pala gumagaling ang mga paa mo." Mukha siyang guilty, "Bakit hindi mo pinaalala sa akin?"

"Magaling na ang mga binti ko. Kaya kong maglakad ng walang tungkod." Sabi niya sabay lapag ng saklay.

Tinulungan niya itong maupo sa upuan sa kainan: "Natulog ako sa hapon at binangungot ako. Paggising ko, sobrang nanlumo ako, pero nang makita kang naghihintay na makasama a