Napakunot-noo si Avery nang magsalita si Nick tungkol sa pagbubuntis ni Ruby. "Nick, alam mo ba kung kaninong anak ang ipinagbubuntis niya? Kay Elliot ba?""Paano ko malalaman? Hindi naman kasi ako nag-set up ng mga camera sa paligid ng kama nila!" Lumabas si Nick at sinabing, "Bakit hindi mo na lang tanungin si Elliot kapag nakita mo siya?""Sinabi niya sa akin na pumunta si Ruby sa sperm bank at doon siya pumili ng desisyon.""So bakit mo pa tinatanong kung kay Elliot ang baby?""Sinabi sa amin ni Ruby na ang sanggol ay kay Elliot nang sagutin niya ang aking tawag, at hindi siya nagsisinungaling. Galit na galit ang aking anak kaya napaluha siya." Sinundan ni Avery si Nick sa sasakyan.Hindi ito masyadong inisip ni Nick. "Kapag nanganak na siya, malalaman natin kung kay Elliot.""Hindi ko akalain na magsisinungaling si Elliot sa akin, pero hindi ko rin nakikita ang punto ng paggawa ni Ruby ng ganoon kahirap na kasinungalingan. Hindi na natin siya kakailanganing manganak para mal
Napalingon si Nick kay Elliot at nakakunot ang noo habang nagtatanong, "Sinabi ba ng doktor kung kailan siya magigising?""Hindi." Parang atubili si Ruby na pag-usapan ang kalagayan ni Elliot."Siya malubhang nasugatan, kung gayon, kung ang mga doktor ay hindi mahulaan kung kailan siya magkakaroon ng malay."Hindi sumagot si Ruby sa tanong at sinabing, "Sinabi ng mga doktor na hindi nanganganib ang kanyang buhay.""Naisip mo bang dalhin siya sa ibang bansa para sa mas mahusay na gamutan?""Oo naman, naisip ko! Sinabi sa akin ng mga doktor na hindi siya fit for travel.""Oh... E kung magdala ng mas mahuhusay na doktor dito?""Sinabi ng mga doktor na ang kanyang kondisyon ay hindi ganoon kalubha na kakailanganin akong lumipad patungo sa eksperto sa medisina," putol ni Ruby, na nagsimulang mawalan ng pasensya. "Akala ko ba may sasabihin ka sa akin? Kung palusot lang yun para makita si Elliot, nakita mo na siya, kaya—"Bigla silang nakarinig ng malakas na kaluskos, na nagmumula sa
Natigilan si Nick at ganoon din si Ruby.Sumugod ang mga bodyguard ng pamilya Gould kay Avery nang makita nilang sinampal niya si Ruby, ngunit pinigilan sila ni Nick."Away na yan sa pagitan ng mga babae! Wag na kayong makialam! Umalis kayo at bantayan ang elevator. Wag niyong hayaan na may hindi kakilala na pumasok!" sabi niya habang hila hila ang mga bodyguard palabas.Isinara niya ang pinto sa likod niya, naiwan mag-isa sa kwarto sila Ruby, Avery, at Elliot."Sinampal mo ako?!" Tinakpan ni Ruby ang pisngi niya. Namumula ang mga mata niya sa galit at hindi makapaniwala."Paano mo nahayaan na mangyari ito sa kanya, Ruby?! Paano mo nagawang sagutin ang kanyang telepono at gamitin ito para kalabanin ako habang tinatago ang kanyang kondisyon! Ano sa tingin mo ang iniisip mo?! Paano kung mamatay siya? Plano mo bang panatilihin ang kanyang katawan at laman at ang ulo ko naman ay pupunuin mo ng kasinungalingan kung gaano niyo kamahal ang isa't isa?!"Ibinaba ni Ruby ang kanyang mga ka
"Mukhang hindi siya nagsisinungaling," naisip ni Nick. "So, totoo ba? Kung oo, ito ay magiging talagang kawili-wili."Alam ni Nick na dapat siyang mag-enjoy sa palabas, ngunit nagsimulang sumakit ang kanyang ulo. Kung si Elliot at Avery ay kinulong ang kanilang laban sa Aryadelle, hindi sana siya nasangkot. Gayunpaman, nagiging maliwanag sa kanya na ipagpapatuloy nila ang kanilang laban sa Ylore, at hindi lang siya ang madadamay kundi ang lahat din.Itinuring siya ni Avery na parang sarili niyang kapatid, at bagama't naiirita siya noon, nasanay na siya at hindi na naiirita dito."Kung may anak ka na pwede mong panghawakan kay Elliot bilang leverage, bakit ka matatakot kay Avery? Hayaan mo lang siyang manatili hanggang gumaling si Elliot!"Pilit na pinipigilan ni Ruby ang kanyang galit. "Ngayon na sinabi mo iyan, hindi naman parang kaya ko siyang patayin o kung ano pa.""Hindi ka mapapatawad ni Elliot kung papatayin mo siya. Huwag mong isipin na hindi ka mananagot kahit anong gawin
Pinag-awayan nila ito.Sa baba, inihahanda ni yaya ang gamot ni Tammy. Sinabihan siya ng doktor na inumin ito ng tatlong beses sa isang araw.Dalawang araw na itong ininom ni Tammy, at ito na ang ikatlong araw niya sa gamot.Hindi pa siya umuuwi ng tanghalian, at walang nakakaalam kung kailan siya babalik.Nakatayo si Jun sa balkonahe, lumalanghap ng sariwang hangin. Tinawag niya siya.Ilang sandali pa bago niya sinagot ang tawag."Jun, medyo busy ako ngayon... Late na ako uuwi. Pwede ka ng mauna maghapunan. Wag mo na akong hintayin."nag-aapoy sa kanya ang mga salita ni Tammy . "Akala ko ba ay sinusubukan nating magka-anak? Hindi ka ba umiinom ng gamot mo? Nilaktawan mo ito kaninang hapon."Kahit galit na galit siya, hindi siya naglakas-loob na magtaas ng boses. Mula nang mangyari ang kidnapping incident, hindi niya hinahayaang madala ng galit sa harap niya."Babalik at iinom sana ako ng gamot ngayong hapon, ngunit sinabi mo sa akin na manatili sa kumpanya at doon magpahinga,
Handa namang tanggapin ni Tammy kung ano man ang sinabi ni Jun tungkol sa kanya, ngunit agad siyang na-provoke nang banggitin nito ang kanyang ina.Itinaas niya ang kanyang kamay at hinampas siya sa mukha."Jun Hertz, nakalimutan mo na ba lahat ng oras na umuuwi ka na lasing sa mga pagtitipon na dinaluhan mo?! Nakalimutan mo na bang magsuka sa bawat sulok ng bahay? Nadala ko na ba ang mama mo sa picture?! B*st*rd ka. ! Wala kang karapatang sisihin ako o ang nanay ko! Ano naman kung uminom ako? Sabi ko gusto kong magbuntis, pero hindi ko sinabing gusto kong mabuntis agad! Hindi ko ba pwedeng ipagpaliban iyon para sa trabaho?"Nasaktan ni Tammy ang pride ni Jun nang sampalin niya ito sa publiko.Nang banggitin nito ang kanyang ina, ang ibig niyang sabihin ay hindi kailanman nakipag-inuman ang nanay ni Tammy sa mga kliyente gaya niya, at samakatuwid, hindi na rin niya kailangan.Binaluktot ni Tammy ang kahulugan ng kanyang mga salita at sinampal siya nito.Kumakabog ang kanyang dibd
Nakahiga si Tammy sa kama sa loob ng kwarto niya. Nakayakap siya sa unan niya.Kinuha niya ang kanyang telepono, hinanap ang numero ni Avery, at tinawagan siya.Agad na sinagot ni Avery ang tawag."Avery, nakipagtalo ako kay Jun. Sa tingin ko, ang pakikipagbalikan sa kanya ay isang pagkakamali," humihikbi si Tammy. "Bakit ang mga lalaki ay maaaring manatili sa labas upang mag-inom, ngunit hindi ang mga babae?""Huwag kang umiyak, Tammy. Kailangan niyong dalawa na umupo at pag-usapan ito. Mayroong paraan para maayos niyo ito," sabi ni Avery, na nagpapakalma sa kanya."Ilang beses ko ng sinabi sa kanya na magiging busy ako ng isang buwan o dalawa, pero pagkatapos noon, hindi na ako magiging ganoon ka-busy. Sabi niya okay na daw siya don, pero ngayon, nawalan na siya ng gana," ani Tammy habang pinupunasan ang luha nya. " Dinamay pa niya ang nanay ko papasok dito. Hindi ako nakatiis at sinampal ko siya sa mukha.""Bakit may sasabihing masama si Jun tungkol kay Auntie? Hindi naman siy
Biglang nag ring ang phone niya. Inilabas niya iyon at napagtantong video call pala iyon mula kay Layla. Nangako siya kay Layla na ivi- video call siya nito araw-araw kapag umalis siya papuntang Aryadelle. Nagdalawang isip si Avery bago sinagot ang tawag. "Mommy! Nasaan ka ngayon?" Malalaman ni Layla mula sa background na nasa ospital si Avery at medyo naguguluhan siya. "Nasa ospital ako. Gusto mo bang makita si Daddy?" Medyo nag- alinlangan si Avery na ipakita kay Layla Elliot, ngunit sa huli, napagpasyahan niya na sapat na ang lakas ni Layla para hawakan ito. "Syempre!" Walang laktaw na sagot ni Layla. Huminga ng malalim si Avery at itinutok ang camera kay Elliot. Nanlaki ang mata ni Layla. "Si Daddy ba yun? Paano naging ganyan si Dad?!" bulalas niya nang mapagtantong siya pala ang nasa kama. Ibinalik ni Avery ang camera sa kanya. "May sakit ang tatay mo. Hindi siya nagising at hindi makapagsalita. Lahat ng sinabi sa iyo ni Ruby Gould noon ay hindi totoo." N
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan