Walang epekto si Avery sa mga sinabi ni Tammy. Totoo na ang relasyon niya kay Elliot ang pinaka-boring sa lahat. Tulad noong nakaraang linggo, ginugol nila ang buong oras sa bahay. Kung hindi nagbabasa ng libro si Elliot sa sala ay nagta-trabaho naman siya sa kanyang silid. Si Avery, sa kabilang banda, ay kung hindi gumagawa ng thesis ay nagbabasa naman sa sala kasama siya. Nasa ibang lenggwahe ang libro ni Elliot na hindi maintindihan ni Avery. Binabasa ni Avery ang libro ni Professor Hough sa neurolohiya. Sigurado siya na wala ring maintindihan si Elliot doon, kaya pakiramdam niya ay pantay lang sila."Ang ganda nito. Binigay ba ito ng boyfriend mo?""Oo! Regalo niya 'nong pasko. Nakaukit din diyan ang pangalan ko!""Pwede kang magpagawa ng alahas na may libreng ukit na hindi bababa sa sampung bucks," mapresyong sinabi ni Avery. "Hindi mo na dapat iniisip ito!"Hindi iyon inisip ni Tammy. "Ang tungkol lang naman sa pag-ukit, masaya lang ako na may binigay siya sa
Nakatali ang buhok ni Avery sa isang simpleng pusod, at nakabihis ng asul na denim jacket sa ilalim ng mahabang puting bestida. Dala ang gitara sa kanyang mga kamay, umupo siya sa mataas na upuan na nakapwesto sa gitna ng entablado. Inayos niya ang mic sa harap niya, dumilim ang ilaw sa paligid, at naiilawan siya ng ilaw ng spotlight na nakatutok sa kanya. Ang melodiya pagkalabit niya sa kanyang gitara ay nagsimulang umalingawngaw sa buong bulwagan, kasunod ang kanyang mala-anghel na pagkanta. Ang tingin niya ay partikular na hindi hinanap ang kahit na sino sa mga tao, pero ramdam niya ang pares ng mga mata na mariin siyang pinapanood. Pinikit ni Avery ang kanyang mga mata at tinuon ang sarili sa kanyang palabas. Pagkatapos noon, lumiwanag ang entablado at ang makulay na alon ng mga talulot ng bulaklak ay lumutang pababa mula sa dingding. Naging sabik ang mga tao, sabay sabay na humiyaw. Minulat ni Avery ang kanyang mga mata, kumibot ang makapal niyang pilik-mata.Ang
Naramdaman ni Elliot ang paninigas ng katawan niya sa tabi ni Avery. Kakabili lang ng kanyang suot, pero, pinagkakamalan pa rin siya matandang tao ng mga tao. Hindi siya naabala 'ron."Si Avery ang-"Nagsimulang magsalita si Elliot, pero pinutol siya ni Avery gamit ang paghila sa kanyang kamay, tapos ay pinaliwanag niya, "Hindi ko kilala ang lalaking ito. Ang lamig dito. Punta tayo sa kotse!"Sa parehong pagkakataon, pinatabi ni Tammy ang lalaking estudyante sa kanilang daanan.Binigyan niya ng salamat na tingin si Tammy, tapos ay tinulungan si Elliot makabalik sa itim na Rolls-Roice. "Hindi pa magaling ang mga paa mo," sinabi niya sa nag-aalalang tono. "Hindi ka dapat naglalakad-lakad ng ganito.""Hindi na masakit," sinabi ni Elliot. Napadpad ang mga mata niya sa palumpon na mga bulaklak sa kamay ni Avery. "May regalo riyan sa bulaklak," nahihiyang sabi niya. "Ano?" sinabi ni Avery habang nakatitig siya kay Elliot sa gulat. "Binilhan mo ako ng regalo? Hindi ako bumili
Hindi mapigilan ni Avery ang kanyang sarili, tumipa siya sa mensahe mula kay Ben. [Ang ganda ng boses ng asawa mo! Nakakhinayang na hindi siya naging singer!"]Hindi inaasahan ni Avery na nabubuksan niya ang telepono ni Elliot. Hindi niya mabubuksan ito kung naglagay siya ng passcode, pero hindi siya naglagay. Pagkatapos pumasok ng text mula kay Ben, nagpadala siya ng bidyo mula sa palabas ni Avery. Pinadala rin ni Tammy ang parehong bidyo kanina at sinabihan siyang magiging sikat ito sa online forum ng kolehiyo. Binalik ni Avery ito sa home screen at binalik ang telepono kung saan niya nakita ito. Sa pagkakataong iyon din na nadulas ang daliri niya at binuksan ang gallery ni Elliot, pinakita ang mga larawan doon. ...Nang lumabas si Elliot sa banyo pagkatapos ng kanyang pagligo, sumenyas si Avery sa kanya, at agad siyang umupo sa kama. "Parang gusto ko biglang magluto. Paglutuan ba kita simula ngayon?" tanong ni Avery.Tumingin si Elliot sa kanya, nagtataka. "Sery
Umuwi ng hapon sina avery at Elliot para magpahinga dahil magpupuyat sila upang salubungin ang bagong taon.Nang makatulog si Elliot, nagmulat naman nang mata si Avery at tinitigan ang mukha nito.Pakiramdam niya kahit gaano man katagal ang oras ay hindi pa rin sapat upang matignan lamang siya.Sayang nga lang at hindi niya kayang pahintuin ang oras.Maganda sana kung kaya niyang pahintuin lahat ngayon mismo.Wala si Avery sa tabi ni Elliot nang siya ay magising bandang alas kwatro ng hapon.Umalis siya sa kama at bumaba para hanapin ito."Gising ka na!"Nasa kalagitnaan si Avery ng paghahanda ng kanilang hapunan."Parang gusto ko ng steak. Ano sa tingin mo?"Tumayo si Elliot sa entrada ng kusina at pinanood siya sa pag aasikaso."Paano kung ako ang maghanda ng hapunan?" tanong niya."Nagluluto ka?" bulalas ni Avery habang bakas ang gulat sa kanyang mukha saka hinubad ang kaniyang apron at sinabing, "Gawin mo! Hindi ko pa natitikman ang luto mo!""Hindi ako na
"Maligayang bagong taon, Avery," pagbati ni Elliot at pinahid ang mga luha sa mukha ni Avery.Humakbang palayo si Avery sa kanya."Aalis na ako, Elliot," malamig niyang sinabi.Bago pa man makatugon si Elliot ay tinanggal na ni Avery ang singsing sa kamay."Hindi ko matatanggap ito," sabi ni Avery at inilagay ang singsing sa bulsa ng jacket ni Elliot."Mahal kita pero hindi ko na kayang ipagpatuloy ito."Tumingala si Avery habang tumutulo ang mga luha sa kanyang mga pisngi."May mga litrato ka ng babaeng ‘yon sa computer at phone mo. Sigurado akong nasa puso mo rin siya. Aaminin kong naging mabuti ka sa akin pero mas mahal mo siya. Hindi kita pipilitin na ipaliwanag ang sarili mo o bitawan mo siya! Dahil alam kong aksaya lamang ‘yon sa oras," sabi ni Avery"Tapos na tayo!"Hindi na ito kailangan pang pag-usapan.Ipinaaalam lamang ni Avery kay Elliot ang desisyon niya.Hindi nakakilos si Elliot mula sa kanyang kinatatayuan at bakas sa kanyang mga mata na hindi siya makapaniwala.Maayos
Matapos ang isang linggo, maingat na binubusisi ni Avery ang mga property models sa sales department ng Starry River Villas.Napansin ng salesperson ang mukha niya saka nagtanong, "Anong klaseng property ka interested Miss? Meron kaming detached villas, townhouses, at semi-detached na properties.""Mayroon pa kayong detached villas?" Tanong ni Avery.Nagliwanag ang mga mata ng salesperson sa kanyang tanong at saka sinabing, "Meron! May isa pang natitira, malaki rin ang sukat. Mahigit three thousand square feet.Mas malaki rin ang presyo kesa sa mga townhouse at semi-detached, kaya...""Pwede na ba kaming lumipat agad kung magbabayad ako ng buo ngayon?"Tumango naman nang masigasig ang salesperson at sumagot, "Oo naman! Lahat ng villa namin ay inayos nang todo at kumpleto na lahat. Mga sarili at gamit niyo na lang ang kailangan niyong dalhin.""Sige. Magkano ang babayaran?""Apat at kalahating milyong dolyar. Medyo mataas pero ito nalang kasi ‘yung detached villa na natitira. Pero kung s
"Avery, mag grocery muna ako. Magpahinga ka kung pagod ka," sabi ni Laura.Binuksan ni Avery ang kanilang mga maleta at isa-isang nilabas ang mga gamit."Mag ingat ka ma. Hindi ako pagod, kaya isasalansan ko na ang mga gamit natin.""Sige, aalis na ako."Nang wala na si Laura, biglang tumahimik ang bahay.Natapos si Avery sa pagsasalansan, saka siya umakyat upang tingnan ang mga anak.Natutulog pa rin si Layla habang si Hayden ay nakahiga sa tabi nito at nakapikit.Nang umalis si Avery sa kwarto, bumuntong hininga siya pahiwatig sa lungkot na nababakas sa kanyang mukha.Malusog si Hayden ngunit iba siya sa ibang bata.Tahimik siyang bata na hindi kumakausap sa hindi kilala.Apat na taong gulang na siya, pero hindi pa rin nag aaral.Maraming beses na siyang dinala ni Avery sa physical examinations para ipacheck up.Normal naman lahat ng resulta, maliban nalang sa cerebral cortex nito na mas developed pa kesa sa karaniwang tao.Psychological ang problema ni Hayden.Ngunit, maski ang mga
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan