Nanlaki ang mga mata ni Qin Lianyi habang tinitingnan ang mapulang pisngi nito. ‘Diyos ko... Namumula... Namumula siya. Hindi ito totoo, hindi ba? Namumula ba talaga siya?’Hindi niya mapigilang iangat ang kanyang kamay at iabot ang mga pisngi nito. Napasinghap siya pero hindi niya pinigilan si Qin Lianyi. Hinayaan niyang haplusin ng kanyang mga daliri ang mukha niya. “Anong... ginagawa mo?”“Wow! Bai Tingxin, namumula ka...”Gulat na gulat si Qin Lianyi. Mas lalo siyang napasinghap at iniwas agad ang kanyang mukha. “Huwag kang magsalita ng walang kabuluhan.”“Hindi ako nagsasalita ng walang kabuluhan…”Tapos ay nakita niya rin ang pulang mga tainga ni Bai Tingxin. Walang kahirap hirap niyang inabot ang mga tainga ni Bai Tingxin. Talagang namumula sila at nasusunog. “Huwag mong gawin ‘yan,” sabi niya, sinusubukan na alisin ang kamay ni Qin Lianyi. “Hoy, hayaan mong hawakan ko pa. Hindi ko pa nahahawakan ng maayos!” sigaw niya, hindi namamalayan ang kalabuan ng mga
Mayroong pagtigil sa galaw ni Yi Jinli habang ang kanyang mukha ay dumidilim ng paunti unti. Samantalang si Gao Congming na nasa estado ng pagkataranta habang hinihiling na itikom na ni Qin Lianyi ang kanyang bibig kaagad. Ang pangalang Ling Yiran ay pinagbabawal na sa grupong Yi!’‘Pero ngayon ang maingay na Qin Lianyi ay sinasabi ng malakas ito!’ talagang natatakot si Gao Congming na mawalan ng control ang kanyang amo!Bumagsak ang presyong ng hangin sa paligid ni Yi Jinli, at si Gao Congming, na nasa tabi ni Yi Jinli, ay halos mangatog na!Pagkatapos sabihin ni Qin Lianyi ang kanyang kapritso, kinuha niya ang braso ni Bai Tingxin at umalis nang padabog. Tiningnan ni Bai Tingxin ang magandang galaw ng kanyang girlfriend at hindi namalayang natawa. ‘Mukhang totoo nga na ang mga babae ay mahirap espelingin! Ganoon si Lianyi!’Mula sa gilid ng kanyang mga mata, isang beses sumulyap su Bai Tingxin kay Yi Jinli sa hindi kalayuan bago umalis. ‘Talaga bang hindi na mahal ni Yi J
...Magkasamang kumain ng tanghalian sina Ling Yiran at Guo Xinli sa isang restaurant malapit sa ospital. Nang bumalik siya sa ospital ngayon para bisitahin si Lili Li na nasa coma pa rin, nakita niya ulit si Guo Xinli. Nanatili si Guo Xinli sa kanya habang tinitipon niya ang lahat ng uri ng materyales. May ginawa din siya para sa kay Ling Yiran. Nakikita rin ni Ling Yiran ito mula sa kanya. Mukhang may gusto pa rin si Guo Xinli sa kanya. Pero hindi niya sinasabi ito, kaya nanatili siyang tahimik tungkol dito at sinusubukan ni Ling Yiran ang lahat ng kanyang makakaya na panatilihin ang distansya para iwasan na bigyan niya ito ng maling ideya. Nasa ospital siya hanggang mag ala una ng tanghali. Sobrang abala ni Ling Yiran na nakalimutan na niyang mag tanghalian. Hindi pa siya kumakain at ganoon din si Guo Xinli. “Tinulungan mo ako ng sobra ngayon. Bakit hindi kaya kita ilibre ng tanghalian?” sabi ni Ling Yiran. Ngumiti nang nahihiya si Guo Xinli.“Lalaki ako. Ako dapat ang n
"Oo.""Kung ganoon... nasaan ang kuya mo?"Nang sinabi niya ito, natigilan si Ling Yiran. Ang salitang ‘kuya’ ay minsan nang naging malapit sa kanya, pero ngayon ay ‘tila malayo na. "Bumalik... siya sa kanyang sariling tahanan. Pansamantala ko lang siyang dinala,” bulong ni Ling Yiran. Pagkatapos ay bumalik siya sa kanyang upuan, ibinaba ang kanyang ulo, at nagsimulang kainin ang hindi natapos na pagkain.Nakatitig lang si Guo Xinli kay Ling Yiran.‘Ang ‘kuya’ niya ba na ito ay hindi na nakatira sa kanya? Nag-iisa lang siya ngayon? Ibig sabihin ba nito ... mayroon pa akong isang pagkakataon?' Ang ideya ay lumakas at mas malakas sa kanyang isip.Wala sa dalawa sa restaurant ang napansin ng isang itim na sedan na naka-park ng isang maikling distansya mula sa restaurant.Ang tao sa kotse ay nakatitig sa kanila sa bintana.Hindi man lang naglakas-loob si Gao Congming. Tiningnan lang niya ang kanyang boss na nasa harap niya sa takot bago tumingin kay Ling Yiran at ang lalaking ti
Iyon ay dahil... wala na iyong patutunguhan. Tulad lang ng iba na gusto siya maging scapegoat na kasing hina niya ay madaling mapapataboy!Ang kahihiyan ay dumaan sa mukha ni Guo Xinli, pero sinabi niya sa isang siguraduhan, “Alam... Alam kong madami pa akong hindi kaya, pero... pero kung nakilala lang kita noon, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para tulungan ka!’Ang sasakyan ay huminto sa gusali ng law firm ni Ling Yiran. Mukhang ordinaryo ang lalaki, pero may kapangyarihan siya na hawakan ang puso ng mga tao. Matapos ang lahat, alam niya na kabila sa pagiging ordinaryo ay ito ang pinakamahalaga sa lahat. “Guo Xinli, napakabuti mong tao at mabuting kang lalaki, pero hindi ako ang nararapat para sa iyo. Masyadong marami na akong pinagdaanan at dismayado ako sa pagmamahal at kasal. Gusto ko lang magpokus sa karera ko ngayon. Ang iba pa ay wala na akong magagawa!” sabi ni Ling Yiran. "Maari akong maghintay. Maghihintay ako hanggang sa handa kang tumuon sa mga relasyon at ka
“G…Gusto kita…Alam ko…Alam ko walang akong kwenta. Hindi kita kayang bigyan ng marangyang pamumuhay pero kaya kitang samahan araw-araw. Gagawin ko ang lahat para protektahan ka. Kung hindi mo pa nasusubukan, paano mo malalaman na hindi mo ako magugustuhan kahit gaano katagal pa ito mangyayari?”Siya ay nauutal. Siya ay balisa pero taimtim.Nakaramdam si Ling Yiran ng konting sakit sa kanyang ilong. Ito pala ay dahil mayroong taong nagkakagusto sakanya ng sobra.Hindi ito para sa kahit anong mang dahilan. Nirerespeto niya ito kahit gaano kawawa man siya tingnan.Hindi niya ito tinulak papalayo. Ang kanyang mga yakap ay sobrang, sobrang nakakaginhawa.Dahil sa kaginhawaan na ito ay umaasa siya na isang araw ay makakakita ito ng babaeng mahal talaga siya!“Guo Xinli, salamat at nagustuhan mo ako, pero kahit na ngayon na ako’y hawak mo, wala akong nararamdaman para sayo. Sa tingin mo ba kailangan mo pa rin subukan?” sabi niya.Sa kanyang mga tenga ay kasunod na pagrinig ng tunog ng
Pagkatapos, para siyang nasapian, hinalikan niya ang mapangakit na labi ng ito…‘Um… Parang may nakalapat sa aking bibig. Sobrang init…’ Sobrang antok ni Ling Yiran na malabo lang ang nararamdaman niya na bagay sa kanyang mga bibig.Ang kanyang kutob ay gustong kumawala dito, pero hindi niya ito magawa.Ngayon, siya ay unti-unting nagkakaroon ng malay.‘Hindi, may humahalik saakin!’ Binuksan niya kaagad ang kanyang mga mata, ngunit kadilman lang ang nakita nito.‘Kamay ito! Para itong mga kamay.’ May nakatakip na kamay sakanyang mata, kaya wala siyang makitang kahit ano.Dumiin ang halik.‘Sino ba ito? Sino bai tong nanghahalik saakin?’ Napuno ng takot si Ling Yiran, nagpupumiglas sa lahat ng kanyang makakaya.Gayunman, ang pagpumiglas niya ay napapalitan ng mas mapuwersang hawak.Hindi siya makawala or makatakas. Ngunit, naalala niya ang isang pamilyar na amoy kasabay ng mga nakakapanginig na halik.‘Si… Yi Jinli?’Lagi silang taimtim sa isa’t isa, kaya paano niya makakalimu
Nagising si Ling Yiran kinabukasan dahil sakanyang phone na nagaalarm.Medyo nahihilo pa siya, at mayroon konting kirot na nararamdaman sa kanyang leeg. Inangat niya ang kanyang kamay at hindi namalayang hinihimas niya na ang kanyang batok. Biglang, para bang may naalala siya, nanigas at tumingin kaagad sakanyang paligid.Subalit, lahat ng nakikita niya sa kwarto niya ay kagaya lang ng dati. Kahit ang kanyang pantulog ay buo pa rin. Walang hindi karaniwan.Para bang siya ay hinalikan sa kanyang pagtulog kahapon, pagkatapos… siya ay nawalan ng malay!‘Hindi ko nakita kung sino ito, pero naramdaman ko yung halik na parang… si Jin iyon!‘Pero, parang wala naming kahit anong hindi karaniwan. Napanaginipan ko bang hinahalikan ko siya? Kaya ba ako nanaginip ng ganun kasi hindi ko pa siya nalilimutan?Nandilim ang mga mata ni Ling Yiran, at inangat niya ang kayang manipis na kubrekama bago umallis sa higaan.‘Kelan ko ba makakalimutan yung lalaking iyon? Akala ko sa wakas mayroon na ako
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at