Muntik nang masamid si Qin Lianyi sa mga salitang sinabi ni Bai Tingxin. Sa isip ni Lianyi, ‘Ako? Mangloloko? Kaloka! Hindi ko kayang gawin yun no!’Gayunpaman, sa presensya ni Bai Tingxin, akala niya ay sa ilang saglit at nagpaliwanag, “Kasi… Pinilit ako ng nanay ko makipag blind date. Itatakwil niya ako kung hindi ko ito gagawin. Sinubukan kong sabihin sakanya na may boyfriend na ako pero ginambala ako.”Hindi nagsisinungaling si Lianyi tungkol dito.“Pinilit ka ng nanay mo makipag blind date?” tanong ni Bai Tingxin habang tumataas ang kilay niya.“Oo!” matamlay na ngumiti si Lianyi. Sa madaling salita, mapilit talaga ang nanay niya na makipag blind date siya sa mga lalaki. Siya yung tipo na gustong gusto ka niyang nahihirapan.“Hindi mo sinabi sa pamilya mo na may boyfriend ka na?” tanong ni Bai Tingxin.Biglang nakonsensya si Qin Lianyi. Sabihin sakanyang nanay at tatay? Paano niya ito masasabi sakanila? Sabihin palang siguro niya ang pangalan ni Bai Tingxin ay matatakot na a
Para siyang isang matakaw na baboy.Hindi sigurado si Bai Tingxin kung anong restaurant ang masarap kainan sa lugar na ‘yon pero hindi ito naging dahilan para tumigil si Qin Lianyi na dalhin si Bai Tingxin sa gusto niyang restaurant.“Mayroon silang mga special dishes dito sa restaurant na ‘to na hindi mo makikita sa ibang restaurants, dito lang meron.” Noong nasa loob na sila ng restaurant, kinuha ni Qin Lianyi ang menu at masayang nag order ng pagkain.Pinakita niya isa isa ang mga putahe habang siya ay nag oorder. Nang nasa kalagitnaan, nakita niya na tinitingnan siya ni Bai Tingxin.“Hmm… Sorry, ang dami kong sinasabi.” Sabi ni Lianyi.“Okay lang. Ituloy mo lang, makikinig lang ako.” Sabi ni Bai Tingxin.Hinawakan ni Qin Lianyi ang kanyang ilong at hindi na alam kung anong susunod niyang sasabihin. “Hmm.. bakit pala nandito ka ngayon sa lugar na ‘to?” tanong niya dahil hindi na nga niya alam ang kanyang sasabihin. Pero, gusto na niyang kagatin nalang ang dila niya nung sinabi
“Iniisip ko…” bigla siyang kinilig, ang kanyang mga mata ay diretsong nakatingin sa tao sa harapan niya. Kung iisipin mo, si Bai Tingxin ang patriyarka ng Bai Family. Syempre mayroon siyang mga bigating koneksyon sa industriya. Kung tutulungan siya ni Bai Tingxin sa kaso ni Yiran, mas mapapadali ang paghahanap ng impormasyon tungkol dito.Pagkatapos ay nagkaroon nang liwanag sakanyang mga mata. Tiningnan niya si Bai Tingxin na para bang bagong lutong pandesal.“Alam ko na may nagawa akong mali sa’yo at aaminin ko lahat nang sinabi mo. Pangako ko naman sa’yo na gagawin ko lahat ng gusto mo, pero… Pwede ba ako humingi ng pabor habang nagda-date tayo?” tiningnan siya ni Qin Lianyi nang hindi ito inaasahan.“Pabor? Anong pabor?” Nagulat si Bai Tingxin sa sinabi niya. “Anong ‘maliit’ na pabor naman yang gusto mong ipagawa sakin?” base sa panghuhusga sa itsura nito, hindi lang ito isang maliit na pabor.“Eh kasi yung bestfriend ko, si Yiran, yung tao na naghanap sa akin kasama si Yi Jinl
Tiningnan ni Bai Tingxin ang mga kamay ni Lianyi. Ngayon ay mahigpit na itong nakahawak sa kamay ni Bai Tingxin na para bang pinapakita nilang masaya sila.Tumingala si Bai Tingxin at nahuli ang masayang ngiti ni Lianyi. Bigla nalang siyang nakaramdam nang pagseselos dahil ang ngiti ni Lianyi ay hindi dahil sakanya kundi dahil kay Yiran.Malinaw naman na mas importante si Ling Yiran para kay Qin Lianyi kaysa kay Bai Tingxin!Sa loob ng kotse, sumandal si Gu Lichen sakanyang upuan at minasahe ang gilid ng kanyang ulo.Ang secretary, na nasa loob din ng kotse, sinabi agad kay Gu Lichen pagkatapos makatanggap ng tawag, “Mr. Gu, ang alahas na pinili ni Miss Ling ay nagkakahalagang 20 million dollars. Gusto mo bang kuhain ito ni Miss Ling?”Malaking halaga ng pera ang 20 million dollars, ang may-ari ng jewelry store ay tumawag para magtanong tungkol dito.“Dahil nakapili na siya, pwede na niya itong kuhain.” Sabi ni Gu Lichen."All right," replied the secretary. Then, he replied to th
Kung iisipin mo, palagi niyang iniisip si Ling Luoyin ang bata na nakilala niya noong bata pa siya. Ang mga labi nito ay kapareho nung babae na naalala niya noong bata pa siya.Ngunit, dahan dahang nagbago ‘yon. Minsan kapag siya ay naguguluhan, parang nagiging kalmado siya sa pamamagitan lamang nang pakikinig sa mga kwento ni Ling Luoyin tungkol kay Ling Yiran.Malinaw na hindi si Ling Yiran ang maliit na batang babae na nagligtas sakanya noon.Siguro dahil kamukha ni Ling Yiran ang babaeng ito. Kaya ganon nalang ang pagtrato niya dito. Hindi niya mapigilan na mapalapit sakanya noong nakita niya ito.Gayunpaman, ginusto ni Jinli ang babae at hindi kinakailangan na masaktan niya si Jinli para sa isang babae. Pagkatapos nang lahat, hindi siya ang taong hinahanap niya.Nang umaandar na ang kotse, hindi napigilang tumingin ni Gu Lichen sa kalsada. Hindi niya napansin na tinitingnan na niya pala ang uniform ng mga sanitation worker.Trabaho ni Ling Yiran ang pagwawalis sa kalsadang i
…Si Ling Luoyin, ang babae na may suot ng kwintas na nagkakahalagang 20 million dollars ay mukhang masayang-masaya. Para bang pakiramdam niya na pareho sila ng halaga nung kwintas na suot niya. Hindi na niya nakikita ang sarili niya na isang ordinaryong tao ngayon.Siya ay nasa isang bagong film crew kung saan siya ang gaganap na bidang babae. Kahit na ang production crew at ang director ay hindi kasing galing nung dati, kapag tiningnan mo, hindi na rin naman ito masama. Siya naman ang gaganap na bidang babae kaya sa paggalang nito, nasiyahan si Ling Luoyin sa mga magpakukunang ibinigay sakanya ni Gu Lichen.Gayunpaman, hangga’t mahusay siyang sumisipsip kay Lichen, hindi niya kailangang matakot na walang mapagkukunan ng yaman sa hinaharap.Pero, sa pagkabigo niya, tuwing niyayaya siya ni Lichen lumabas, palagi niyang hinihiling na pag usapan nila at kwentuhan siya tungkol kay Ling Yiran. Sinabi na niya lahat ng nalalaman niya tungkol kay Ling Yiran.May mga oras na nararamdaman
Sa katunayan, ang mga babae na gustong sumubok na akitin ang pansin ni Gu Lichen ay nakatingin sa kwintas na nakasuot sa leeg ni Ling Luoyin. Pagkatapos nilang marinig ang sinabi nito, ang mga mata nila ay para bang kumislap sa selos at inggit. Sa huli, naglakad na sila palayo.Ngumiti si Ling Luoyin. Alam niyang nakuha niya ang gusto niyang mangyari.Sinabi ni Ling Luoyin sa isang malambing na boses pagkatapos nilang umalis, “Lichen, masisisi mo ba ako dahil gusto ko ng isang mahal na kwintas?” Para siyang marupok at mahinang babae. Kinakagat niya ang ilalim ng kanyang labi upang magmukha pa siyang nakakaawa at maliit.Bilang isang artista, alam niya kung paano niya gawin na ang itsura niya ay mas nakakaawa sa pamamagitan ng kanyang ekspresyon sa mukha. “Gusto ko lang naman na mas maging bagay ako sa’yo. Ayoko namang mapahiya ka kapag katabi mo ako.” Sabi ni Ling Luoyin.Tiningnan ni Gu Lichen ang babae. Bagay? Akala niya ba ay mas magiging bagay sila kapag sinuotan niya ang kataw
Habang iniisip niya ang mga bagay na ‘yon, mas lalo siyang kinilig at natuwa.Pagkatapos niyang makaramdam ng saya ay bigla nalang siyang may naramdaman sa kanyang mga daliri na parang may matigas na bagay siyang nahawakan. Tiningnan niya ito ay nakita ang isang silver bracelet na palaging suot ni Lichen.Ang bracelet na ‘yon… Tinitigan ni Ling Luoyin ang silver bracelet na nasa dibdib niya. Isa lang itong ordinaryong bracelet. Bakit palagi niya itong suot? Tinatrato niya ito tulad ng isang uri ng mahalagang kayamanan.Kinuha ni Ling Luoyin ang bracelet at tiningnan ito nang maigi.Pero, pagkatapos nang ilang segundo, may humawak sa kamay niya. Naramdaman niya na parang may tumusok sa kanyang kamay. Wala siyang nagawa kundi bitawan ang bracelet.Sumigaw sa sakit si Ling Luoyin. Nagkatinginan sila ni Lichen.Nalasing si Lichen, pero sa oras na ito, ang mata niya ay hindi mukhang nalasing at maraming nainom na alak, nakakatakot ang tingin niya.“Hindi mo pwedeng hawakan ‘to.” Mala
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at