"Tumatanggi ako," direktang sabi ni Harvey. "Anong sabi mo?!" Kaagad na tinaas ng babae ang tono niya pagkatapos marinig ang mga salitang iyon. "Anong karapatan mong tumanggi?!""May sasabihin ako sa'yo! Wala kang magagawa kundi magbayad kahit na anong mangyari! Kung hindi, may mga taong susugod sa'yo!" Nanggagalaiti ang babae pagkatapos niyang makitang bastusin siya ni Harvey. Pagkatapos ay galit niyang tinuro sina Amber, Philip, at Albus habang umuubo ng dugo. "At kayong tatlo!" "Aminin niyo na lang na mahina kayo!" "Akala niyo ba pwede na kayong magturo ng iba dahil may kaunti kayong alam sa martial arts?!" "Ang totoo, wala lang kayo!" "Tinuturuan niyo nang walang kakwenta-kwentang bagay ang mga estudyante. Napakamapili niyo rin sa kabila!" "Sino ba kayo sa tingin niyo?!""Kung ako sa inyo, iuuntog ko ang ulo ko sa lapag at papatayin ko ang sarili ko ngayon!" "Irereport ko kayo sa Martial Arts Alliance paglabas ko rito!" "Manloloko kayo! Sisiguraduhin kon
Vroom!Pagkalipas ng sampung minuto, narinig ang mga tunog ng makina mula sa labas. Isang hilera ng SUV ang nakaparada sa entrance. Isang grupo ng mukhang malalakas na lalaking nakasuot ng gintong balabal ang bumaba mula sa kotse. Lahat sila ay may dalang mga espada sa baywang nila at may mababangis na ekspresyon. Isang mukhang pasaway na binata ang naglakad mula sa gitna ng mga tao. Nasa five feet seven ang taas niya; kinulayan ng blonde ang buhok niya at may namululang balat ng isang lasinggero. Mayroon siyang madilim ngunit marangal na ekspresyon. Kaagad na lumapit sa binata ang malupit na babae at ang mga tao sa likuran niya nang may sumisipsip na ekspresyon. "Sa wakas nandito ka na, Young Master Bierstadt!" "Binastos ka talaga ng mga h*yop na yun! Wala man lang silang pakialam sa Golden Palace!" "Kailangan mo kaming tulungan!" "Ilang beses mo bang sasabihin sa'yong sabihin mo lang ang pangalan ko kapag may problema ka?""Walang kahit na sino sa Flutwell ang m
“Tama na ang kalokohang ito!”“Tingin mo ba may pake ako sa mga walang kwentang detalye tulad ng tama o mali?”“Walang mas mahalaga pa sa reputasyon ko!”Malinaw na naiinis si Koen.“Dahil mula ka rin sa Golden Palace, bibigyan kita ng pagkakataon.”Alam na ni Koen ang nangyari.“Una: ibigay mo sa pinsan ko ang perang hinihingi niya!”“Pangalawa: pagtrabahuin mo para sa kanya ang mga hayop na ‘yun nang libre! Atsaka, kailangan nila itong gawin sa loob ng tatlong buong taon.”“Pangatlo: paluhurin mo sila!”“Sasama ka sa akin pagaktapos nito! Palalampasin ko na ito kapag nasunod ang lahat ng kondisyon ko!”“Kung hindi, huwag mo akong sisihin sa susunod na mangyayari.”“Kayo ang nagkamali! Hindi niyo ito pwedeng gawin!” sigaw ni Layne habang nanginginig ang boses.“Ano? Nangangatwiran ka sa akin?!”Kaagad na sumigaw si Koen.“Tingin niyo ba natatakot ako sa inyo?!”“Kahit pagkatapos kong sirain ang lugar na ito at lumpuhin ang mga hayop na ‘yun, kailangan niyo pa ring gawin
“Hindi ako katulad mo.”Kalmadong tiningnan ni Harvey si Koen.“Inaapakan ko lagi ang mga young master na may masasamang balak. Nakakasawa na ito.”“Gayunpaman, ayos lang sa aking mandurog ng isa pa kung gusto mong mamatay.” “Hindi ka matutulungan ng Golden Palace dito.”Tinuro ni Harvey ang babaeng masama ang ugali, habang mukhang seryoso.“Atsaka, nagbago na ang isip ko.”“Gusto kong lumuhod ang babaeng ‘yan sa harapan ng mga kaibigan ko bilang paumanhin. Gusto ko magmakaawa siya.”“Kapag hindi niya ‘yan ginawa, ako mismo ang lulumpo sa kanya. Tandaan niyo ang salita ko!”“Kahit ang Diyos ay hindi siya maililigtas dito!”“Oh?”Natawa si Koen, puno ng matinding galit.“Matapang ka, bata!”“Sinasabi mo bang kakalabanin mo ako?!”“Naiintindihan kong medyo mayabang ka dahil sa mga narating mo…”“Pero kaunti lamang ang mga taong tulad mo ang yabang!”“Kaya kitang gawing isang porcupine kung gusto ko! Ayaw mong maniwala sa akin?!”Ikinumpas ni Koen ang kanyang kamay, at i
“Interesante. Talagang interesante…”Pumalakpak si Koen habang seryoso ang kanyang mukha.“Magaling. Hindi na rin masama.”“Ito ang unang pagkakataong makakita ako ng isang taong iniinsulto ako at sinasampal ang mga tao ko sa Flutwell!”“Magaling!”“Tama na ang dada. Papaluhurin mo ba siya o hindi?” sinabi ni Harvey, hindi nagsayang ng kahit isang segundo.“O gusto mo ako mismo magturo sa kanya ng gagawin?”“P*ta?! Hindi ako makapaniwalang mas mayabang ka pa sa akin!”Tumatawa sa galit si Koen; ang kanyang mukha ay nagulo nang sobra habang tumatawa siya nang malakas. “Sasabihin ko sa’yo, bata! Hindi hihingi ng tawad ang mga tao ko!”“Sa halip, kailangan mong lumuhod sa harapan ng bahay niya sa loob ng tatlong araw!”“Kung hindi, sisiguruhin kong tutugisin kita!”“Wala kang pag-asa kahit gaano pa kalakas ang suporta mo!”“Bibigyan kita ng tatlompung segundo para pag-isipan ito. Lumuhod ka at gumapang palabas, at patuloy kang lumuhod doon!”“Kung hindi, babaliin ko ang baw
“Sila ay mga batang estudyante na hinahamon ang mga Indian sa ngalan ng Longmen?” sinabi ni Koen habang natutuyo ang bibig na para bang may napagtanto siya.“Ano? Kinakalaban nila ang mga Indian?”“Ang mga young master na ito ay nandito para sa isang misyon?”“Isang tao mula sa Golden Palace ang pumipilit sa mga taong ito na maging private instructor para sa sarili nilang kapakanan?”Nagsimulang magduda ang mga tao.Nanghina ang mga disipulo ng Golden Palace habang hiawak nila ang kanilang pana.Bilang ang natatanging sacred martial arts training ground sa Flutwell, natural na alam ng Golden Palace na dinala ng mga Indian ang pinakamagaling nilang mga estudyante para hamunin ang Longmen.Alam nila na ang Longmen ay mayroon ring tatlong pinakamagaling na estudyante para lumaban.Ito ang mga batang laging inaalagaan ng mga tao sa paligid nila!Sila ay naatasang labanan ang mga Indiano para sa Longmen!Isa itong digmaan!Kapag may nangahas na galawin ang mga batang ito bago iyo
Hindi mapigilang kumirot ng mata at bibig ni Koen.Hindi niya alam ang kanyang sasabihin sa harapan ni Harvey.Hahamunin sana niya ang awtoridad ng Longmen kung sinabi niyang hindi niya ginagalang ang organisasyon; hindi ito isang bagay na kayang gawin ng isang hamak na outer disciple ng Golden Palace. Gayunpaman, babastusin naman niya ang sarili niya kapag kinilala niya ang Longmen at ang pagkatao ng mga tao sa harapan niya.Kaya, hindi makapagsalita si Koen, wala siyang magawa kundi tumingin sa baba nang tahimik habang mukhang nanlulumo. Kadalasan, ang pananahimik ay isa ring anyo ng pagsang-ayon.Nagulat ang mga tao sa reaksyon ni Koen.Hindi nila inakalang matatakot ni Harvey si Koen sa pagbubunyag lamang ng pagkatao nito. Nagtinginan ang ibang mga disipulo ng Golden Palace nang naiilang; naipit talaga sila.“Mukhang may bisa pa rin pala ang Longmen.”Nang makitang tahimik si Koen, natawa si Harvey bago tingnan ang tatlong batang estudyante, na gulat na gulat.“May na
“Oh?”“Tinatakot mo ako?”“Kalabitin mo ang gatilyo kung matapang ka!”“Kapag kumurap ako, didilaan ko ang bota mo!” sigaw ni Harvey. Kumirot nang husto ang mata ng tauhan, at tumatagaktak ang malamig na pawis sa kanyang likod.Hindi niya inakalang magiging ganito katapang si Harvey.Alam na alam niya ang kahahantungan niya kapag kinalabit talaga niya ang gatilyo.Hindi lamang siya aawayin ng mga tao, ngunit malamang magkakaroon ng digmaan sa pagitan ng Longmen at Golden Palace dahil dito. Kahit gaano siya kagalit, hindi niya pwedeng kalabitin ang gatilyo.“Ano? Hindi mo kaya?!”“Duwag!”Sinampal ni Harvey ang disipulo.Kalmadong umabante si Harvey bago atakihin ang mga natirang tauhan.Narinig ang tungo ng mga sampal sa buong lugar.Sa isang sandali lamang, ang mayabang at matatapang na disipulo ng Golden Palace ay pinagsasampal patungo sa sahig; hindi man sila makapagsalita habang hawak nila ang kanilang mukha.Kung ibang araw ito, hindi sila matatakot sa pagkatao ni
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”