”Huwag kang sumobra, Louis Castro!”Sumimangot si Leslie Clarke, nakita ang tanawin.“Kaming lahat ay nasa parehong circle dito! Bakit mo nilalabas ang iyong baril?!”“Sinusubukan mo ba na gumawa ng kaguluhan dito?!”Nagpakita si Edwin Mendoza ng ekspresyon na kasing lamig ng yelo.“Sira ba utak mo?! Tinututok mo ba ang baril mo sa akin?!”“Kalabitin mo ang gatilyo kung gayon!”“Kung hindi, sisiguruhin ko na matutulog ka sa libingan!”Ano pa man ang kaso, si Edwin pa din ay King of Arms na nagmula sa Sword Camp.Kahit na si Louis ay medyo kilala sa Dark Island, si Edwin ay hindi pa din nakakatakot tulad ng iba.Kaagad niya sanang ginalaw ang kamay niya kung hindi para sa peace talk sa araw na iyon.Ang tanging tauhan na sumusunod kay Edwin ay kaagad kumilos, pero ang maitim na lalaki na malapit ay nilabas ang kanilang mga baril bago ituro ang mga ito sa grupo.Natural, ang mga taong iyon ay lahat mga mercenary na dinala ni Louis mula sa Dark Island. Lahat sila ay nabuhay ng
Nakatitig si Louis kay Edwin, na tahimik na nahihirapan, bago maglabas ng nangungutyang tawa. Yabang ang nasa kanyang mukha.Nanliit ang kanyang mata at naghiss, “Sige, Edwin. Tutal hindi ka pwedeng magyabang at magpakataas, hayaan mong tanungin kita muli…”“Luluhod ka ba o hindi?!”Nanlalamig ang mukha ni Leslie.“Huwag kang maglakas loob na sumobra, Louis!” Sumigaw siya, galit.“Sumobra?”Tinitigan ni Louis si Leslie na may mapanlait na tingin.“Sa tingin mo ba wala akong lakas ng loob na saktan ka dahil lang ang iyong ama ang first-in-command ng Hong Kong?”“Subukan mo akong pigilan at hahabulin kita pagkatapos ko sa kanya!”Kinurot ni Louis ng matindi ang mukha niya, ang kanyang tingin ay puno ng panlalait.Tapos, nilipat niya ang kanyang atensyon pabalik kay Edwin.“Magbibilang ako ng tatlo. Lumuhod at bibigyan kita ng pagkakataon na kausapin si Kaitlyn,” Malagim na babala niya.“At kung ayaw mo, papatayin kita sa kinatatayuan mo.”“Syempre, pwede mong subukan na manl
”Atsaka, ang kapatid ni Young Master Mendoza ay may kontrol sa Dragon Palace ng Hong Kong sa ngayon.”“Sila ay kilala sa parehong Hong Kong at Las Vegas, na may makapangyarihang katayuan! Talaga bang kinunsidera mo ang mga kahihinatnan sa pambabastos sa kanya?!”“Kahit na kung hindi ka takot, si Yoana ay dadalhin ang kanyang mga tauhan dito kaagad kung papatayin mo siya ngayon. Ano ang mangyayari kung ang reputasyon ng Emerald Club ay madumihan dahil sa kagagawan mo?”Ang mukha ni Kaitlyn ay puno ng pait.“Si Young Master Mendoza ay nandito para humingi ng tawad. Nandito siya para gumawa ng kapayapaan! Paano niya ipapakita ang kanyang katapatan matapos mo siyang paluhurin ng nakalabas ang baril mo?”Kahit na ang boses ni Kaitlyn ay malambing at mahinahon ang kalidad, ang tono ng pagsasalita niya ay nanlalamig at mapagmataas.Ang lahat ng nangyari ng araw na iyon ay nakaukit ng malalim sa kanyang puso. Kaya niyang alalahanin ang bawat sandali ng malinaw.Tutal si Edwin ay tauhan
”Gumawa ng kapayapaan?!”“Ha! Sa tingin mo meron kang karapatan para diyan?!”Sumingit si Louis sa usapan at nagbigay ng madumingg tingin kay Edwin. Panlalait ang nakasulat sa kanyang mukha habang tumingin siya kay Edwin na may sama ng loob. Tapos, naglabas siya ng granada at nilagay ito sa lamesa.“Tatanggapin ko ang alok para kay Kaitlyn kung lulunukin mo ito ng buo!”Nanginig ang mata ni Harvey ng kaunti ng nakita niya si Louis ay meron ilan pang mga granada na nakasabit sa kanyang bewang.Tulad ng inaasahan sa lalaki na bumalik mula sa Dark Island. Kaya niya na dalhin ang ganitong mga bagay kasama niya…Hindi ba siya takot na mapatay ang sarili niya kasama ang lahat ng nasa paligid niya kung magkataon na sumabog ang isa sa mga granada ng aksidente?Ang lahat ay mukhang napagtanto ang parehong bagay tulad ni Harvey at ang kanilang mga mukha ay nagbago ng kaunti.May ilang magagandang babae na ang mukha ay namutla sa pagtanto nito. Pero sa parehong oras, ang kanilang tingin
Isang malutong na tunog ang umalingawngaw sa ere ng sinalo ni Edwin ang sampal sa mukha.Isang pulang imprinta ng palad ang lumitaw sa mukha niya, malupit na kumikinang. Ang tanawing ito ay talaga ngang nakakahiya.“Kaitlyn!” Umagal si Edwin, nawala ang lahat ng kanyang pasensya.Sa sandali na lumabas ang boses niya, ang mga bodyguard ng pamilya Parson ay sumugod paharap.Tinuri nila ang kanilang baril sa ulo ni Edwin.Kung ai Edwin ay gumalaw ng biglaan, hindi sila magdadalawang isip na kalabitin ang gatilyo.Si Harvey at Leslie ay lumayo din sa mga tao."Sa tingin mo pwede mo na lang tawagin ako sa pangalan ko kung kailan mo gusto?""Sa tingin mo meron kang karapatan para diyan?" Sabi ni Kaitlyn, mapanlait ang tono."Ang pamilya Mendoza ay first-rated na pamilya lang! Sa tingin mo sikat ka dito dahil lang ang kapatid mo ay may kontrol ng branch ng Dragon Palace, hindi ba?""Nakalimutan mo na ba na nakarating ka dito salamat sa pamilya Hamilton?""Kumapit ka sa pamilya Hami
Nanginginig ang mata ni Edwin habang nakatingin siya sa mayabang na mukha ni Kaitlyn. Ang kanyang kanang kamay ay nanginginig, pero sa huli, hindi niya ito hinampas.O sa halip, pinilit niya ang sarili niya pabalik gamit ang buo niyang lakas.Slap!Ng nakita ni Kaitlyn si Edwin ay nananatiling nakatayo pa din, sinampal niya siya sa kabilang panig ng kanyang mukha.“Basura! Puro ka lang tahol! Mukha kang mahusay, pero wala kang magawang kahit na ano!”“Hindi ka lumalaban kahit pagkatapos na sampalin ng babae!”“Wala ka bang kahihiyan?!”“Wala ba?!”Si Edwin ay tuluyang pinahiya ni Kaitlyn.‘Kahit na kung siya ay isa sa mga young master ng Las Vegas, hindi siya lalaban sa akin!’‘Gaano ba siya kawalang silbi?!’‘Sa puntong ito, dapat mamatay na lang siya!’Tinakpan ni Edwin ang kanyang mukha, dugo ay nagsimulang tumulo sa kanyang labi. Siya ay mukhang miserable, nagpapakita ng nakakakilabot na tanawin.Ang mga taong nanonood ay tumawa at tinagay ang kanilang baso sa tuwa hab
”Atsaka, iyon ang share ng pamilya Johnson. Hindi sayo! Wala kang karapatan na magdesisyon para sa kanila!”“O sinasabi mo ba na ang iyong master ay sobrang takot na harapin kami? Iyan ba ang dahilan bakit ayos siya sa ganitong nakakahiyang mga kondisyon?”Nanlalamig na nakatitig si Kaitlyn kay Edwin. Malinaw, gusto niya makita kung ito ay may reaksyon para magpatuloy siya ng tuloy tuloy sa kanyang plano.Pero, nanatiling kalmado si Edwin.“Tama na ang kalokohan, Ms. Parson. Tinatanong muli kita. Handa ka ba na tanggapin ang mga kondisyon o hindi?”Lumapit si Kaitlyn at tinitigan si Edwin, bago lumapit sa kanya para bumulong sa kanyang tenga.“Syempre handa ako na tanggapin ang ganito kagandang kondisyon. Pero nakakalungkot naman! Hindi ko dinakip si Ms. Johnson!”“Kahit na ginawa ko man… Tutal ang iyong master ay gumagawa ng matinding pagsisikap para iligtas siya, hindi ba mas nakakatuwa na panatilihin siya dito at panoorin ang pamilya Johnson na lumayo sa kanya?”“Iniisip ng
”Paano kung ganun na nga?”“Ano ngayon kung gusto kitang bastusin?”Naglakad pabalik si Kaitlyn sa kanyang couch bago kalmadong umupo dito, nangaasar na nakaekis ang kanyang mga binti.Isang mahinang ngiti ang nasa kanyang labi habang nakatingin siya kay Edwin na may titig na puno ng panlalait.“Ikaw ba ay magwawala na matapos subukan ng matindi na lunukin lahat ng kahihiyan na iyon?”“O sasapakin mo na ba ako ngayon?”“Sige! Subukan mo ito!”“Gusto kong makita na gawin mo iyan!”“Ikaw…”Si Edwin ay hahakbang na sana paharap ng maayos na mga yapak ang maririnig mula sa likod.Ilang mga nakaunipormeng tao, armado ng matindi, ang nakapaligid sa buong hardin.Si Yoana, na nakasuot ng parehong uniform, ay lumitaw mula sa mga tao na may malalaking hakbang.“Ang lakas ng loob mo na hawakan ang tao mula sa pamilya ko, Kaitlyn? Tinanong mo na ba ang sarili mo nito?”“Kaya mo bang buhatin ang kahihinatnan sa paggawa ng ganitong bagay?!”Ang ekspresyon ni Yoana ay lumala ng makita
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”