Mag-log inShare
CHAPTER FIFTY-SEVEN: A miserable truth
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56CELESTINE RAIN ALCAZAR’S POINT OF VIEW
I DON’T know why I am crying. I don’t know why it hurts me so much. Alam ko namang hindi ako kayang mahalin ni Karina pero pinilit ko pa rin ang sarili ko.
Narito ako sa sasakyan at nakaparada lamang sa hindi ko alam kung saang lugar. Para akong pinupunit. Sobrang sakit ng dibdib ko na gusto kong ilabas ang puso ko ngayon at turukan ng anesthesia nang hindi na ako masaktan.
I never loved someone before at ngayon ko lang naramdaman ang totoong pagmamahal na huwad din pala. Akala ko ay si Karina na ang una at huli.
Marahas na pinunasan ko ang mga luhang nag-uunahan sa aking mga mata. Hinagilap ko ang phone. Nang makita ko iyon ay may mga message si Karina at miss calls naman galing kay Bellevera.
Ayaw ko silang makita o makausap. Mga traydor! Hindi ko akalaing iba-back stab ako ni Karina nang ganito. At ang walang hiyang manyak na Bellevera na iyon, inahas niya sa akin si Karin
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-EIGHT: A threat
NAPASIGAW ako nang todo sa ginawa ni Barbie. She pushed it harder. I’m not ready and it wasn’t even wet enough.“S-Sigurado ka bang okay lang?” alinlangang tanong ni Barbie habang nasa ibabaw ko.“Oo. Don’t stop. Masakit. But I need it. Pump harder Barbie.”Sinunod naman ako ni Barbie at halata sa mukha niya na gustong-gusto niya ang ginagawa. Napakumos ang mga kamay ko tuwing isinasagad niya ng todo ang pet niya sa loob ko. Parang lalo iyong lumaki nang makita ko kanina. Pinilit kong patigasin iyon at ginawa namin ang lahat para mauli ang nangyari noon. Since Barbie likes me, hindi na mahirap para patigasin ang kahabaan niya.Sobrang tigas na nga niyon na talagang wawaksakin ako. Bumabangga na nga ang ulo ko sa head rest ng kama habang walang tigil siyang umuulos, sagad at mabilis. Hindi ako pumipikit o kumukurap, pinanood ko lang ang ginagawa ni Barbie na parang pinag-aaralan iyon.Siguro noon lalaki pa s
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-NINE: Conquer
-CELESTINE-“NASAAN ang mommy ko?” bungad ko pagdating sa bahay. Sa sala pa lamang ay tila gusto ko ng magwala.Napakatahimik ng bahay na halos nagpapalagablab ng kaba sa dibdib ko. Alam kong usually ay tahimik naman talaga ang bahay lalo na kapag wala si mommy at minsan ay nagsa-shopping. Ngunit iba ngayon. It felt weird and odd. The maids should be here by now, but there are no maids na sumalubong sa akin. Malinis ang paligid na nilamon ng katahimikan.“Mabuti naman at dumating ka rin,” sabi ni Bellevera na bumaba ng hagdan at sinasalubong ako.Tatlong oras halos ang biniyahe ko at mag-aalas nueve pa lamang. Ganitong oras minsan ay nag-aalmusal pa rin si mommy.Sinugod ko si Bellevera at sinapak ang kanyang dibdib nang malapit na siya sa akin. “Hayop ka! Ilabas mo ang mommy ko!”“You are insane, Celestine. Kailangan kitang patinuin. You should remember you are a woman, not a man or
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SIXTY: Scarper
-CELESTINE-DAHAN-DAHAN akong nagmulat ng mga mata, wala namang masakit sa akin. Nang pagmasdan ko ang paligid, puting ilaw, kisame at pader ang bumungad sa akin. Nasa ospital na kaya ako? Mukhang hindi naman ito ang kwarto namin sa bahay.Pinilit kong bumangon kahit ang bigat ng ulo ko. Effective ang sleeping pills ni mommy, sana hindi ganoon katagal akong nakatulog.Marahas na inalis ko ang dextrose na nakakabit sa akin at nagpilit na bumaba sa kama para hanapin ang mommy ko. I need to find her. Kailangan kong makatakas dito at isasama ko si mommy. We need to run away from him. I can’t take it anymore. Hindi ko na kayang makisama pa sa kanya.Kahit medyo nahihilo pa at nahihirapan akong maglakad ay pinilit kong lumabas ng kwartong kinalalagakan ko para hanapin kung saang kwarto si mommy.Sa totoo lang ay hindi ko alam kung saang ospital ako naroon and if mom is here too. But I need to hold on and believing that I can be wit
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SIXTY-ONE: Darkness within
-CELESTINE-BAHALA na kung saan kami mapupunta ni mommy.Hindi pa rin humihinto ang malakas at mabilis na tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay anumang oras humahabol na ngayon sa amin si Bellevera kahit hindi ko pa naman siya nakikita sa paligid.Diniinan ko ang pagtapak sa gas at mabilis na pinatakbo ang sasakyan. Nakita kong may harang sa daraanan ko. Dahil nga naka-park ang sasakyan ay kailangan pang ipakita ang ticket kapag lumabas na sa parking.Litong-lito na ako kaya sa halip na kausapin ang guards ay binangga ko na lamang ang nakaharang na iyon. It made an alarm, and the guards started to check who the owner of that pickup was .“Celestine, anong ginawa mo?”“Mom, we need to escape. Hindi ko hahayaang mahuli kami ni Bellevera.Ilang sandali pa ay nakita ko na ang isang itim na sasakyan na nakasunod sa likuran ng sasakyang ginamit ko. Nakabuntot pa nga ito sa bawat liko ng sasakyan ko.&l
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SIXTY-TWO: Out of my mind
-CELESTINE- MABILIS na iminulat ko ang aking mga mata when the memory of my mom just hunt me down to where I was. Babangon na nga sana ako nang mapansin kong nakatali ang mga kamay ko sa magkabilang side ng bakal ng kama. Nakasuot na rin ako ng patient gown. Bakit nga ba ako nasa ospital at nakatali? “A-Ano ito? Bakit ako nakatali? Untie me! I need to see my mom!” Biglang bumukas ang pintuan ng kuwartong kinalalagyan ko at iniluwa si Bellevera. Walang emosyon ang mukha niya na nakatingin lang sa akin habang pinanonood akong nagwawala na ngayon. “Nasaan ang mommy ko? Ilabas mo siya!” sigaw ko sa kanya habang hinihila ang dalawa kong mga kamay para makawala sa pagkakataling iyon. Lumapit naman siya sa akin at nagtungo sa mga kamay kong nakatali at kinalas iyon. Kinalas din niya ang kabila at hinila ako para tumayo. “S-Saan mo ako dadalhin?” pagtatakang tanong ko nang hindi siya nagsasalita. Nakaka
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SIXTY-THREE: Unrequited feelings
KARINA TUMABAGA’S Point Of View NAGULAT ako nang pangalan ni Zeke ang lumabas sa phone ko. Bihira niya akong tawagan. As in napakadalang, na parang suntok sa buwan kung siya ay tumawag. Palagi kasing ako ang naghahanap o tumatawag sa kanya lalo na kapag nami-miss ko na siya. Aaminin kong nagmumukha akong tan-ga sa ginagawa kong ito. Na kahit parang nagpapakaligaya lang siya sa kandungan ko ay tinanggap at nilunok kong lahat dahil mahal ko na ang taong kahit sinasaktan ako nang paulit-ulit ay handa ko pa rin siyang tanggapin habang nakabuka ang mga hita ko. Nabibingi na ako tuwing pangalan na lamang ni Celes ang tinatawag niya tuwing nagniniig kami pero hindi ako makareklamo dahil alam ko namang ginusto ko ang lahat. May pagkakataong naiinis ako kay Celes, nagagalit ngunit sinusubukan kong mag-adjust dahil alam kong ako ang may kasalanan ng lahat ng ito. Sino ba naman ako? Kung hindi saling pusa lang na nakeke-epal sa relasyon nilang dalawa at
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SIXTY-FOUR: The Guilt
-KARINA-NAKAHINGA ako nang maluwang. Para akong nabunutan ng tinik nang makita kong wala namang masamang nangyari kay Zeke.Bakas sa mukha niya ang pagkadismaya. Kumakapal na rin ang balbas niya at bahagya rin siyang namayat. Visible na ang jaw lines niya at nangangalumata pa na parang kinulang siya sa tulog. May nangyari ba kaya ganito ang hitsura niya ngayon?Pinabayaan niya ang kanyang sarili, marahil ay si Celes na naman ang dahilan kung bakit siya nagkakaganyan. Tang* naman kasi ang babaeng iyon. Hindi niya maintindihan na handang ibigay ni Zeke ang lahat para sa kanya. Ano nga naman ang mapapala ni Zeke sa isang lesbian? Pinili ni Celes ang maging tomboy kaysa ang maging maligaya sa isang Ezekiel Bellevera.Noong una ay inakala kong pera lamang ang habol ni Zeke kay Celes dahil may nakuha raw na mana ang mag-ina sa namatay na ikalawang asawa ng kanyang ina. Ngunit nalaman kong mas mayaman pala si Zeke at handa itong pakasalan siya
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SIXTY-FIVE: Wounded heart
-KARINA- NAPAHAWAK ako sa sariling pisngi dahil sa ginawang pagsampal sa akin ni Zeke. Masakit ngunit mas masakit malaman ang katotohanang si Celes pa rin ang mahalaga sa kanya. “Wala kang karapatang makialam sa kung ano ang gagawin ko. Si Celestine lang ang gusto ko at hindi ako papayag na mapunta pa siya sa iba.” Naiintindihan kong lubha ang pagkagusto niya at obsession sa babaeng ito pero iyong saktan ako nang harapan ay parang hindi na makatarungan. Kung tutuusin ay hindi naman niya minamahal si Celes, bagkus ay sinasaktan lamang niya ito. “At ano? Ikukulong mo lang siya at hahayaan mong ganoon ang kanyang kalagayan? Wala ka ng puso, Zeke.” Hindi ko na napigilang sabihan siya nang ganoon. Gusto ni Celes ang lumaya at alam kong matagal na niyang nais na magladlad bilang isang tomboy. Siya ang literal na allergic sa mga lalaki. Ngunit kahit anong gawin ay hindi niya magawang makawala lalo pa at hinahabol-habol siya ng mga lalaking tila hayo
Pinakabagong kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-FOUR: Rescue Mission Failed
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
