-KARINA-
NAKAHINGA ako nang maluwang. Para akong nabunutan ng tinik nang makita kong wala namang masamang nangyari kay Zeke.
Bakas sa mukha niya ang pagkadismaya. Kumakapal na rin ang balbas niya at bahagya rin siyang namayat. Visible na ang jaw lines niya at nangangalumata pa na parang kinulang siya sa tulog. May nangyari ba kaya ganito ang hitsura niya ngayon?
Pinabayaan niya ang kanyang sarili, marahil ay si Celes na naman ang dahilan kung bakit siya nagkakaganyan. Tang* naman kasi ang babaeng iyon. Hindi niya maintindihan na handang ibigay ni Zeke ang lahat para sa kanya. Ano nga naman ang mapapala ni Zeke sa isang lesbian? Pinili ni Celes ang maging tomboy kaysa ang maging maligaya sa isang Ezekiel Bellevera.
Noong una ay inakala kong pera lamang ang habol ni Zeke kay Celes dahil may nakuha raw na mana ang mag-ina sa namatay na ikalawang asawa ng kanyang ina. Ngunit nalaman kong mas mayaman pala si Zeke at handa itong pakasalan siya
-KARINA- NAPAHAWAK ako sa sariling pisngi dahil sa ginawang pagsampal sa akin ni Zeke. Masakit ngunit mas masakit malaman ang katotohanang si Celes pa rin ang mahalaga sa kanya. “Wala kang karapatang makialam sa kung ano ang gagawin ko. Si Celestine lang ang gusto ko at hindi ako papayag na mapunta pa siya sa iba.” Naiintindihan kong lubha ang pagkagusto niya at obsession sa babaeng ito pero iyong saktan ako nang harapan ay parang hindi na makatarungan. Kung tutuusin ay hindi naman niya minamahal si Celes, bagkus ay sinasaktan lamang niya ito. “At ano? Ikukulong mo lang siya at hahayaan mong ganoon ang kanyang kalagayan? Wala ka ng puso, Zeke.” Hindi ko na napigilang sabihan siya nang ganoon. Gusto ni Celes ang lumaya at alam kong matagal na niyang nais na magladlad bilang isang tomboy. Siya ang literal na allergic sa mga lalaki. Ngunit kahit anong gawin ay hindi niya magawang makawala lalo pa at hinahabol-habol siya ng mga lalaking tila hayo
-KARINA-AAMININ kong nakakaramdam na ako ng takot sa mga sinasabi ni Zeke ngayon. Pakiramdam ko ay ako na ang sinunod niya sa mommy ni Celes. Malakas ang kutob kong pinatay niya ang mommy nito dahil marami ng nalalaman. At hindi magdadalawang isip si Zeke na gawin din iyon sa akin kapag nagsalita ako. Pero… Kanino naman kaya ako puwedeng magsumbong?Mayaman si Zeke, kahit ang batas ay kaya niyang paikutin sa kanyang mga palad. Kayang-kaya niyang baliktarin ang lahat gamit ang kanyang pera. Nagawa nga niya akong suhulan noon, ang batas pa kaya.Noong una ay hindi ko inakalang ganito si Zeke, marahas at parang walang puso. Sobrang na-attract ako sa kanya. Ngunit ngayong nakilala ko na siya nang husto… Hindi ko alam kung bakit hindi ko pa rin magawang baguhin ang damdamin ko sa lalaking ito? Mahal ko pa rin siya kahit sinasaktan niya ako nang ganito.Alam ko namang isa akong malaking tang* na mas pinili si Zeke kaysa kay Celes
EZEKIEL BELLEVERA’S Point Of ViewMASUYONG nilaro ko sa mga daliri ang hibla ng kanyang mga buhok habang wala pa rin siyang malay. Tulog na tulog pa rin si Celestine. Kahit natutulog siya ay napakaganda pa rin niya. Hindi ko mapigilan ang sarili kong nakawan siya ng halik habang natutulog.Mas gusto ko pa rin na gising siya habang kinukuha siya nang buo. Being my pet inside her, deeper, is the greatest pleasure I experienced before. Hindi ko na rin alam kung mas matimbang ba ang lust and affection than love? Dahil parang hindi lang love ang gusto ko at hindi na rin katawan niya ang gusto kong maangkin.Naiinis ako kapag palagi niyang pinagdidiinang babae ang gusto niya. I can’t imagine how she would please a woman. I mean, she’s a woman, though. And for sure, she can never please a woman like me.“Matulog ka lang… Babe. Tomorrow, we will move to my house. Not my condo unit but for the house I bought for us,&
-ZEKE BELLEVERA- NAPILITAN akong tapusin ang araw at ngayong umaga na ihanda si Celes sa pagpunta namin sa Zambales. Far away from the city is much better. Hindi ko natuloy ang plano kong gamitin siya at parusahan nang paulit-ulit habang nasa poder ko. And I can’t even make it if she’ll be staying at my house or in the condo. It would be hard for me to take her right now since the doctor already advise me for her continuous medication. Mas mahihirapan lang daw akong pasunurin ang taong natakasan na ng bait. Lalo lamang siyang magpupumiglas, and worst ay baka tumakas pa siya with her mentally incapacitated situation. Pigil ang inis na nararamdaman ko habang inaasiste ng mga nurse si Celestine para isakay sa chopper dito sa rooftop ng ospital. Kung mawawala ako sa kompanya ay tiyak hahanapin na naman ako ni daddy. Sa akin na nga niya hinabilin ang pamamalakad sa buong kompanya. And to be honest, it’s hard to handle both the company and
I CHECKED my luxurious wristwatch. It’s almost six now. Two hours ago, since the chopper arrived from the rooftop.I arranged the dinner at the table for me and Celestine. I ordered it from this hotel’s kitchen. Maybe we might stay here for two days. Kailangan ko pa kasing puntahan ang ospital bukas, just to make sure the hospital is fine and people there will take care of her. Mas gusto kong babae ang mangalaga sa kanya but on the other hand, huwag na lang pala. As she had told me, she’s not a straight woman dahil babae rin ang gusto niya.I can’t believe I liked a lesbian like her. It felt gross, absurd, and I don’t know how to explain. I am hooked to her from the strand of her hair up to her toe. It excites me whenever I see her.Nakapaninibago ang pagiging tahimik niya ngayon.“Celestine, let’s eat,” sabi ko nang puntahan siya sa loob ng kwarto.Ganoon pa rin ang ayos niya. Nakasuot pa rin ng hosp
EZEKIEL BELLEVERA'S Point Of ViewINIWAN ko muna sa pangangalaga ng kanyang nurse si Celestine. I made sure that she can’t escape kahit pa isa lang ang bantay niya.I am going to the hospital right now. It’s ten in the morning and I need to get there while riding the car I rented. Balak ko pa sanang ipagpabukas iyon but because of the call from my dad, I have no choice but to get back after here from the province.Nang ipasok ko ang sasakyan sa parking area ng hospital ay agad din akong bumaba.Kalalapag pa nga lang ng mga paa ko sa kalsada nang mag-ring na naman ang phone ko.“Yes, dad?” Here he goes again. Parang hindi siya matahimik kapag wala pa rin akong update.“When will you go back to the city?”“I will book a flight tomorrow morning.”“What? Tomorrow morning pa?” See. Alam ko namang hindi na niya kayang mag-manage ng kompanya lalo pa at nasa akin na ang full
KARINA TUMBAGA’S Point Of View “May trabaho ka na ba at panay ang alis mo? Sabi mo sa akin wala ka ng trabaho. Nasaan nga pala si Celes, iyong kaibigan mong may magarang kotse? Hindi ba siya ang nagpasok kamo sa iyo sa trabaho,” sabi ni nanay sa akin na hindi ko alam kung paano gagawan ng dahilan para sabihing wala ng Celes pang magpapakita sa amin. Hindi ko sinasabing patay na si Celes. Nabaliw na kasi siya at kapag sinabi ko kay nanay ang totoong rason kung bakit matagal nang hindi nagpapakita si Celes sa amin, sigurado akong malulungkot siya. Hindi pa rin niya alam ang totoong relasyon ko kay Celes o kahit sino sa pamilya ko. Maingat kami kaya kahit yata mga marites naming kapitbahay ay walang nakaaalam sa lihim naming relasyon ni Celes. Mas mabuti nang maging ganoon at wala ni isa ang may alam. Ayaw kong magalit si nanay sa akin dahil sa pagiging ipokrita ko at makasalanan. Pumatol lang naman ako sa kapwa ko babae. Noong una sa lalaking m
-ZEKE BELLEVERA-PINUNTAHAN ko sa hotel room ng nurse si Celestine para sunduin. Doon ko siya iniwan kanina upang makausap ang director ng mental hospital na iyon. Ilang oras na lamang kaming magkakasama kaya kailangan kong sulitin ang bawat segundo. She will be transferred to the hospital tonight.It turns out that everything went well. Mukhang wala naman akong dapat problemahin sa ospital na iyon. Tight securities, but I might add one security lady guard just to make sure Celestine will do well. Hindi naman sa wala akong tiwala sa sarili nilang security, but I need my Celestine more than anything else. Hangga’t hindi pa siya nakapipirma sa aming magiging marriage contract at wala pa rin sa dad ko ang pagiging major share holder ay walang karapatan si Celestine na iwanan ako. We will live until our breath last.“Babalik na ho ba ako sa syudad?”“No. Resign in that hospital. Mula ngayon ay ikaw na ang magiging pers
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad