"Anong oras darating ang sundo natin?" tanong n'ya sa binata. They're at the hotel lobby at nakapag check out narin si Edward. Hinihintay nalang nila ang driver nito."He's here, let's go." anito pa at tumayo na rin si Brea. Akmang kukunin n'ya na ang mga bagahe n'ya pero naunahan siya ni Edward na kunin iyon at bitbitin palabas ng hotel building. When they got outside, the car is already waiting for them and the driver ate helping Edward to put their suitcase in the car compartment."I see that you're already leaving, did you enjoy your stay here?" napalingon si Brea sa likod n'ya ng biglang may nagsalita doon. It was Bryan while both his hands are on his pockets."Yeah, it was amazing having an adventure in this resort. It relieves my stress." aniya pa at tumingin kay Edward na ngayo'y kausap din ang daddy ni Bryan."I'm glad you enjoyed our resort." nanlaki ang mata ni Brea sa sinabi nito. She didn't know the guy owns the place."oh you own the place? oh, I didn't know." natawa siy
THREE WEEKS LATER"Pu-punta pa ako sa opisina ni Edward, doon ako dederetso." nagpa-paalam na si Brea sa mga Kapatid at babalik na sa trabaho n'ya.Nasa bagong bahay na sila na binili ng mommy ni Edward. It's a house from one of the most expensive village in the area at kasama nilang lumipat sila aling maricel at ang asawa nito habang si Mark ay nasa hospital parin at patuloy ang gamutan nito. Nang-galing na si Brea sa hospital at doon ito natulog, kakauwi n'ya lang para kumain at mag ready dahil babalik na siya sa bahay ni Edward."Aren't you gonna stay for awhile? anong oras ba ang sabi ni Kuya Edward sa'yo na babalik ka? it's still early pa naman ate." ani ng kapatid n'ya. Ang asawa ni aling Maricel ang nagbabantay ngayon kay Mark at papunta na rin doon si aling Maricel para dalhan ito ng pagkain."After lunch so it means 1 p.m, ayaw ni Edward nang late kaya I need to go there already." aniya pa dito. This past three weeks, mas nagiging mabuti na ang relasyon nila ni Edward and not
"By the way, your mom was in the house when I left. She said to say hi to you for her." Brea was busy eating the cake that she didn't even bother looking at Edward while saying that."Really? what is she doing in your house?" Brea felt awkward and weird when Edward said her house. "you know, it's so weird hearing you say that it's my house. I feel like hindi naman namin iyon bahay, parang nakikitira lang kami doon." aniya pa sa binata and Edward gave her a straight look."What do you mean nakikitira? mom bought that house for you at sa mga kapatid mo. You have the houses and lot's papers and everything so sainyo na iyon. Hindi ka nakikitira at masanay kana na sabihin na bahay mo or bahay n'yo because it's yours. And also, huwag mong iisipin na may utang na loob ka sa parents ko lalo na kay mama dahil kung tutuosin, kulang pa yan sa lahat ng kinuha n'ya sa'yo." hindi alam ni Brea kung anong kinuha ng mama nito sakanila pero she'll accept it."Edward that house is big, I think that hou
"Baby, wake up." napa-ungol si Brea nang biglang naramdaman n'yang may humiga sakanya ng bahagya. Minulat ni Brea ang mata at nakita n'ya ang sobrang gwapong mukha ni Edward na nakangiti na sobrang lapit ng mukha sakanya."what time is it?" inaantok n'ya pang tanong dito."It's three in the afternoon. Natagalan kami sa meeting namin, ngayon lang kami natapos. Come on, get up." anito pa sakanya but Brea refuses to get up and just close her eyes again."No, I'm still sleepy. I want to sleep again, you just do your work and I'll sleep here. Nilinis ko naman na yung pinagkainan ko, the cake is in your mini refrigerator here so I'm gonna sleep again." aniya pa dito."Let your wife sleep, she looks like she's so tired, pinagod mo ba siya kagabi?" nag-mulat muli ang mga mata ni Brea nang makarinig ng hindi pamilyar na boses at nang tumingin siya sa likod ni Edward, she saw four other boys na hindi n'ya kilala maliban kay Anthony na nakangiti lang sakanya."Who are those three?" bulong na tan
"What are you doing?" tanong ng dalaga sa binata nang napansin n'yang may kinakalikot ito sa drawer nang desk n'ya and looks so bothered about it."I can't find this one important file. I need to check it already but I think I lost it." tugon naman nito at patuloy parin na naghahanap."what kind of file? do you want me to help you look for it?" right after she said that, sakto namang nakita na ni Edward ang hinahanap nito."Oh here it is." ngumiti sakanya ang binata. "You can sleep now, baby. I just have to finish all these works and I'll sleep beside you." Edward has been busy for few days already. The last time she and him had meal together was two days ago in his office with his friends and after that he became so busy that he couldn't even eat."Sobrang busy n'yo ba sa opisina at parang wala kang laging planong kumain at matulog?" tanong n'ya pa dito habang si Edward ay may tinitipa sa laptop nito."Yeah, I have so many papers to read and sign. And so many other things to do. I'm
"Hello, Edward? should I bring you your lunch?" sobrang excited si Brea dahil nakapagluto na siya ng paborito nitong ulam."I'm sorry, baby, but I'm gonna be having a lunch meeting with some of my new business partners. I'm really sorry." nawala ang mga ngiti ni Brea pero kailangan n'yang intindihin ito dahil trabaho ang ginagawa nito."Hindi, okay lang. i-ta-tabi ko nalang ito dito para mamaya." she tried her best to sound jolly when she answered him so that he won't feel bad for her. She's hoping that she succeeded with that."I will that later when I come home. I'm really sorry, baby. Promise, kakainin ko 'yan mamaya pag uwi ko." tumango si Brea sa binata kahit pa nga hindi siya nito nakikita."Sige, call me kapag pauwi kana mamayang gabi para mainit ko itong pagkain na niluto ko for you." she said."I will..." tugon pa nito sa kabilang linya. "I have to go now, bye. I love you, don't forget to eat lunch, alright?" "Bye, I—" hindi na n'ya natuloy ang sasabihin n'ya ng binaba na ka
"Brea, I can explain. It's not what you think it is—" tumayo si Brea sa pagkakaupo at tiningnan ang lasing na Edward na nasa mg bisig ng babae."Bring him to his room and you can leave now." she said to her. As long as she can, she's trying to calm down because she knows deep inside she's been cut into pieces once again, just like what she felt when she saw them seven years ago kissing."Brea, we're not doing anything wrong—" tumitig siya sa babae pagkasabi nito niyon and laugh sarcastically to her."Yeah, whatever pleases you at night. Just put him into his bedroom because it seems like he enjoys your company and got home this drunk without even thinking na naghihintay ako because he promised me to eat dinner with me." she said and she's so close into bursting into her anger but she's trying so hard not to. This girl and this man is not worth any of her emotions."It's not like thay—""JUST PUT HIM TO HIS BED! WHAT'S SO HARD TO UNDERSTAND ABOUT THAT!" she shouted when she already had
"Brea? baby? wake up. Bakit dito ka natulog sa sala?" dahan-dahang iminulat ni Brea ang mga mata at kaagad na bumungad sakanya ang mukha ni Edward.She's sure as hell that her eyes are puff because of too much crying from last night. Hindi niya pinansin si Edward at kinuha lang ang cellphone para tingnan kung anong oras na. It's almost 11 in the morning kaya bumangon siya without saying anything to him."Brea, I'm sorry about last night—" "save it, looks like you enjoy your time with Cheska. Hinatid ka pa n'ya kagabi, I wonder what you guys will do if I wasn't here." she said without any emotions and without looking at him.Hindi sumagot si Edward sakanya. "But that's okay, not that I should care. You're single naman so it shouldn't be any of my business." dagdag aniya pa at pumasok sa kwarto at dumeretso sa banyo. Napabuntong hininga si Brea nang makita ang mga mata n'yang magang-maga dahil sa kakaiyak at naiiyak na naman siya pero pinigilan n'ya ang sarili kasi pagod na siyang umiy