LOGINShare
ฉันอยากได้เธอNC
Last Updated:
2025-04-01 12:09:18
Related chapters
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ฉันเป็นของเธอ NC
“ฉันอยากได้เธอ...อันนา”เขาผละออก แล้วบอกตอนที่วางฉันลงบนที่นอน ก่อนจะจูบฉันต่อจากนั้น ขณะเดียวกันก็จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วย จนเราทั้งคู่อยู่ในสภาพที่ไม่ต่างกันทุกครั้งที่เขาต้องการฉัน เขาก็มักจะพูดประโยคนั้น และมันน่าจะฝังอยู่ในหัวของเจ้าตัวเขาไปแล้วคราวนี้เขาจูบฉันอย่างดูดดื่ม อีกทั้งยังอ่อนหวานและนุ่มนวล เชิงชวนให้ฉันคล้อยตาม แต่ยังคงไม่รุกล้ำร่างกาย คล้ายต้องการจะไล่ต้อนให้ฉันจนมุม แล้วยอมเขาเองด้วยการขบเม้ม และไล้เล็มริมฝีปากกดจูบฉันย้ำๆ อยู่อย่างนั้น จนฉันต้องเป็นฝ่ายเผยอริมฝีปากให้ เขาจึงแทรกปลายลิ้นร้อนผ่าวของเขาเข้ามาได้คนเอาแต่ใจ!...และฉันก็ได้แต่คล้อยตามเขาไปได้เสียทุกครั้ง ทั้งที่ปากก็บอกออกไปว่า 'ไม่' นั่นแหละ...ตองเก้าทั้งเก่งและช่ำชอง เขารู้ว่าต้องทำยังไงแบบไหน ถึงทำให้ฉันยอมเขา โดยที่ไม่จำเป็นต้องบังคับเอา และฉันก็ยังให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดีทั้งที่รับรู้ทุกอย่างแต่มันเริ่มไม่มีสติสตัง เพราะฝ่ามือกว้างที่กำลังลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน ขณะที่ริมฝีปากของเขาก็ทำงานไปพร้อมกัน“อื้อ~~”ฉันครางอือ เมื่อรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนอ่อนนุ่ม แต่ทว่าชื้นแฉะแล
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ นายเป็นของฉัน NC
เสียงลมหายใจหอบหนักของเราทั้งคู่ บ่งบอกให้ฉันรู้ ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉันเอง หลังจากที่ได้ฟังตองเก้าพูดประโยคนั้นของเขาจบลง“ฉันพร้อมเป็นของเธอ แล้วเธอละพร้อมแล้วใช่มั้ย?”ฉันไม่ได้เอ่ยอะไร ได้แต่ยกแขนขึ้นไปกอดคอเขาไว้เชิงตอบรับ พร้อมกับจูบเขาก่อนอย่างที่ถูกสอนมา ขณะที่มือหนาของอีกฝ่าย ก็ลูบไล้สัมผัสร่างกายของฉันไปทั่วเนิ่นนานที่มีแค่เสียงจูบกันของเรา แล้วหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงเขา เรียกชื่อฉันตามมาด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า ในขณะที่ฉันยังหลับตาพริ้มอยู่“อันนา...”“...?...”“ให้ฉัน...เป็นของเธอนะ?”“อื้อ...นายเป็นของฉัน”ฉันตอบอย่างเผลอไผล ตามเขาไปราวกับคนไร้สติ ในบางช่วงจังหวะเวลาของอารมณ์เมื่อฉันตอบรับเขากลับไป ด้วยสติที่เหลือน้อยเต็มที มีหรือที่อีกคนจะรีรอ พอได้ยินอย่างนั้น ตองเก้าจึงแยกเรียวขาของฉันอ้าออก โดยที่ไม่ต้องบอกว่าเขาจะทำอะไรเพราะฉันรู้สึกได้ จากความเป็นชายที่แข็งแกร่งเป็นแท่งร้อน ซึ่งฉันได้เห็นมันตอนที่เขากำลังเอามันถูไถ กับส่วนอ่อนไหวกลางกาย นั่นทำให้ฉันต้องเบิกตากว้าง....อย่างรู้สึกตกใจ"นะ..นาย...ฉันไม่...อร้าย!"ปึ๊ก!หากฉันคิดเปลี่ยนใจ มันสามารถหยุดเขาเอาไว้ได
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ เป็นของกันและกัน NC
{TONGKAO PART}หมั่นเขี้ยวฉิบหาย!ตอนไหนเหรอ?ก็ตอนที่เห็นเธอทำหน้าฟินขณะที่ยังมีคราบน้ำตา กับที่ได้ยินเธอบอกออกมาว่าเสียวด้วยนั่นแหละและไม่ใช่แค่นั้น...อันนาเรียนรู้ได้ไว ถึงสนองตอบผมกลับมาได้ ในทุกจังหวะลีลาการเคลื่อนไหว เกินกว่าที่คาดหมายเอาไว้ซะอีกยิ่งเห็นสีหน้าทรมานปนสุขสม ที่ผมเป็นคนปรนเปรอให้ ทำเอาผมแทบจะแตกออกมาเสียให้ได้ และถ้าเป็นจังหวะนั้น...ผมก็น่าจะชักมันออกมาไม่ทันแน่ๆแต่ช่างแม่งเหอะ!ในเมื่อผมตั้งใจจะสดกับเธอ มันก็ต้องมีเผลอไผลปล่อยไว้ข้างในกันบ้าง เพราะเธอทำให้ผมอารมณ์ค้าง จนลูกๆ ของผมต่างก็พากันมาจ่อรอ อยู่หน้าปากประตูทางเข้าของเจ้าตัว แต่ถึงอย่างนั้น...ผมก็ยังพอจะอดทนอดกลั้นมันเอาไว้ได้สีหน้าของอันนาและดวงตาของเธอดูเร่าร้อน ในตอนที่เธอเผลอช้อนมันขึ้นมาสบตากับผม จนต้องก้มลงไปกดจูบกับเธอ และเผลอคิดไปไกลถึงครั้งต่อๆ ไปของเรา ยิ่งเธอตอดรัดตัวตนของผมถี่ๆ เข้า ทำเอาผมแทบทนรอต่อไปไม่ไหว"อันนา...ซี้ด~~ของเธอโคตรวิเศษ...แล้วก็เด็ดมาก!"ผมครางซี้ดเสียว ขณะเดียวกันก็ยกฝ่ามือกว้าง ขึ้นมาขยำหน้าอกของเธอทั้งสองข้าง พลางดูดเลียปลายถันสลับกันไปมา ขณะที่ช่วงล่างก็ยังรุกเร้า และ
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ข้อตกลง
{Unna part} ตองเก้ายอมพาฉันไปส่งที่บ้านของหลินซี ตามที่ฉันร้องขอเขาตอนที่เราอยู่ในห้องน้ำด้วยกัน แต่เขามีข้อแม้กับฉันว่าห้ามขัดขืน หากเขาจะขอชื่นใจกับร่างกายของฉันบ้าง โดยที่ไม่ได้รุกล้ำเข้ามาข้างใน แล้วฉันจะปฎิเสธเขากลับไปได้มั้ย ในเมื่อเขาไม่เหลือทางเลือกอะไรให้ฉันเลย...“ยังเจ็บมากมั้ย?” ตองเก้าเอ่ยถาม ขณะที่เปิดประตูอีกฝั่ง ให้ฉันได้เข้ามานั่งอยู่ในรถ“นิดหน่อย..ไม่เท่าไหร่”ฉันปดคำใหญ่ ทั้งที่รู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างกาย แต่เขาไม่จำเป็นต้องรับรู้ขนาดนั้น เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่สำคัญอะไรเจ้าของร่างใหญ่ปรับเบาะให้ฉันนอน ก่อนกดจมูกโด่งลงมาบนแก้ม แล้วสูดมันเข้าไปจนสุดแรง....ตอนนี้หน้าของฉันต้องแดงมากแน่ๆ แต่เขาคงไม่เห็นหรอก ฉันได้แต่บอกกับตัวเองว่าให้เลิกอาย ในเมื่อเขาก็ทำอะไรกับร่างกายของฉันไปตั้งหลายอย่าง จนไร้หนทางที่จะปัดป้อง“เธอเป็นเมียของฉันแล้วนะอันนา...”“.......”เขาบอกย้ำถึงสถานะของฉัน ทั้งที่มันไม่น่าจะเรียกแบบนั้นได้ และฉันก็เลือกที่จะเงียบเสียงของตัวเองลงไป แต่อีกฝ่ายกลับย่อตัวลงนั่ง ให้สายตาของเราทั้งคู่อยู่ในระดับเดียวกัน ก่อนจะพูดประโยคต่อมากับฉันเพื่อย้ำสถานะขอ
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ กลัวใจตัวเอง
{TONGKAO PART} หลังจากวันที่เรามีอะไรกัน ผมไม่ได้ติดต่อกับอันนาอีกเลย ยอมรับว่ากลัวใจตัวเองไปซะเฉยๆ แทนที่จะทำให้เธอเป็นคนหวั่นไหว แต่ตัวเองนี่แหละที่กลับไปไม่เป็นถึงแม้ผมจะหายไป แต่ดูเหมือนเธอไม่ทุกข์ร้อน และค่อนข้างสบายใจเลยด้วยซ้ำ เพราะไม่มีผมคอยทำให้เธอต้องรำคาญใจ ผมเดาได้จากเสียงหัวเราะที่มาพร้อมกับรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า ในเวลาที่เธอได้อยู่กับพวกเพื่อนๆที่ผมรู้...นั่นเป็นเพราะผมเอง ที่แอบไปซุ่มดูเธออยู่ทุกวันผมนั่งมองแก้วเหล้าตรงหน้า ด้วยสายตาว่างเปล่า รู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งยั่วเย้าที่อยู่รอบกาย จนเพื่อนๆ ต่างก็พากันสังเกตได้“ เป็นอะไรวะ คลาสโนว่าอันดับหนึ่งอย่างมึง ทำไมถึงนั่งทำตัวเป็นฤๅษีไปได้ ”ต้นไทรตบไหล่แซวขณะเอ่ยถาม แล้วก็มีเสียงของตีหนึ่งตามมาต่อจากนั้น“ไอ้เก้ามึงจะเอาสาวสักคนไหม? เดี๋ยวกูเรียกให้ ” ไม่ว่าเปล่ามันยังหันไปกวักมือเรียกสาวๆ ที่นั่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง ซึ่งบรรดาสาวๆ เหล่านั้น ก็ดูหมือนจะสนใจพวกเราอยู่เหมือนกัน“ ยังก่อน...กูอยากอยู่คนเดียว ”ผมบอกเพื่อนออกไปด้วยอาการเฉยชาไม่รู้สึกรู้สาอะไร“แล้วมึงจะมาทำไมวะเนี่ย...เหี้ย!หลงรูแล้วสิมึงอ่ะ กูบอกแล้วนะว่าอย่าไ
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ใจแกว่ง
“คนเจ้าชู้ก็มักจะปากพล่อยแบบนี้ กับผู้หญิงทุกคนนั่นแหละ...จ้างให้ฉันก็ไม่เชื่อนาย...”“ฉันไม่แกล้ง แล้วฉันก็ไม่ได้เจ้าชู้สักหน่อย ข่าวโคมลอยพวกนั้นเธอก็เชื่อมันงั้นเหรอ?...”ผมถาม ขณะเดียวกันก็จิ้มกุ้งตัวใหญ่ ไปจ่อรอไว้ที่ริมฝีปากบาง อย่างไม่เคยคิดทำให้ใคร แต่กลับทำให้คนตรงหน้า ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ อันนาส่ายหน้ารับ ก่อนจะงับกุ้งเข้าปาก เมื่อเห็นสายตาเชิงบังคับกลายๆ ของผมนั่นแหละ และหลังจากที่เธอกลืนมันลงท้อง เธอถึงได้ตอบคำถามของผม“เชื่อหรือไม่มันไม่ใช่ปัญหาอะไร ถึงนายจะเป็นผู้ชายคนแรก แต่อาจไม่ใช่ผู้ชายคนสุดท้ายของฉัน ส่วนฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรก และคนสุดท้ายของนายเช่นเดียวกัน ฉันพูดถูกไหม?” “ไม่ถูกเลยสักอย่าง บางทีเธออาจต้องการให้ฉันพิสูจน์ตัวเองให้มากกว่านี้...เราเปลี่ยนเรื่องพูดกันดีกว่า ว่าแต่พรุ่งนี้ช่วงบ่ายฉันจะไปรับเธอนะ”แล้วผมก็ลากอันนาให้กลับมาเข้าเรื่องเดิม“ชมรมนาย มีการจัดไปเที่ยว ทะเล น้ำตก หรือว่าภูเขาบ้างไหม? ”สีหน้าของอันนาดูตื่นเต้นตอนถาม ส่วนผมก็ตอบเธอกลับไปตามความเป็นจริง “ ไม่เคยมี ”“ สงสัยคงพาเที่ยวแต่ราตรี หรือไม่ก็จำพวกร้านเหล้า เข้าผับ เข้าบาร์กับร้านอาหารท
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ออกเดท
{UNNA PART}ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้อง ก่อนถูกเปิดออกด้วยฝีมือของพี่ชาย พร้อมกับใบหน้าของเขา ที่โผล่เข้ามาถามฉันเหมือนทุกครั้ง“อันนา...วันนี้พี่โจอี้เรียกพวกเรา ให้เข้าประชุมร่วมกันที่ผับ แกจะไปกับพี่มั้ย?”“ ไม่ไป...ฉันยังมีรายงานที่ต้องทำส่งอาจารย์อีกตั้งเยอะ พี่ไปเหอะ พรุ่งนี้ช่วงเย็น ฉันต้องเข้าไปช่วยเขาแพ็คของเแจกทาน ในงานประเพณีทิ้งกระจาด ที่จะมีขึ้นในวันมะรืนนี้ พี่ไปด้วยกันนะ ”“ อืม...งั้นพี่ไปก่อนละ อ้อ...เห็นแม่ถามหา น่าจะซื้ออะไรมาให้แกแน่ๆ ” พี่อุลบอก ก่อนปิดประตูตามหลัง แต่ในขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากห้อง ก็ดันมีเสียงเรียกวิทยุของตองเก้า ที่เรียกรหัสของฉันดังขึ้นมา“( มรกต 013 จาก มรกต 301)”ฉันไม่รู้หรอกว่าเขามีธุระสำคัญอะไร แต่ฉันก็ได้หยิบมันขึ้นมากดคีย์รับ พร้อมกับฟังเสียงของคนที่อยู่อีกฝั่งอย่างตั้งใจ“นายมีธุระอะไร ถึงได้เล่นกวนกันตั้งแต่เช้าขนาดนี้เนี่ย...”(“คิดถึงเมีย..”)“เอาเรื่องจริงได้ไหม?...มีอะไรนายก็รีบพูดเรื่องของนายมาเร็วๆ เข้าสิ ”ฉันรีบตัดบทจบให้ไว เมื่อรู้จากคนพี่ชายว่าแม่กำลังรอฉันอยู่( “พรุ่งนี้ฉันจะชวนเธอไปเดินดูอุปกรณ์กู้ภัยที่บ้านหม้
Last Updated : 2025-04-01My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ตัวจริง
วันต่อมาตองเก้ามารับฉันที่คณะ เพื่อไปสมัครเข้าชมรมไฟฟ้าด้วยกันนั่นแหละ แต่เชื่อมั้ยว่าทั้งชมรม มีฉันเป็นผู้หญิงอยู่เพียงคนเดียว หากตอนนี้ฉันอยากเปลี่ยนใจ อีกฝ่ายคงไม่ยอม...ฉันจึงกวาดสายตามองไปทั่วห้อง แล้วก็ได้เห็นเพื่อนของเก้าอยู่กันพร้อมหน้า ในคราบของนักศึกษาซึ่งผิดกับคืนนั้นฉันยกมือขึ้นไหว้พวกเขา พร้อมกับกล่าวคำทักทาย“สวัสดีค่ะ พี่ต้นไทร พี่ทริคเกอร์ พี่ตีหนึ่ง”ซึ่งพี่ทั้งสามคนที่ฉันรู้จัก ต่างพยักหน้ารับพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ และเมื่อทั้งสามคนรับไหว้ ฉันจึงดึงชายเสื้อของตองเก้า ก่อนกระตุกมันเบาๆ แล้วกระซิบถามเอากับเจ้าตัว“ทำไมชมรมของนาย ไม่มีผู้หญิงเลยสักคน?”“ ฉันไม่รับ ”“ อ้าว...แล้วกับฉันละ...”“สำหรับเธอพิเศษไง ”“ ฉันไม่อยากพิเศษ ฉันไม่อยู่ได้ไหม? ”“อยู่กับฉัน เธอจะกลัวอะไร ในเมื่อพวกนี้มันก็รุ่นน้องและเพื่อนของฉันทั้งนั้น แล้วทุกคนก็รู้ว่าเธอคือแฟนฉัน ไม่มีใครกล้ามายุ่งวุ่นวายกับเธอหรอก นอกจากฉันคนเดียว... โอเคมั้ย? ”ฉันส่ายหน้าเชิงปฎิเสธกลับไป แต่อีกฝ่ายก็ยังพยักหน้ารับ กับคำถามของตัวเอง โดยไม่ฟังคำคัดค้านจากฉันนายมันพวกนาซีธิปไตย!“ โอเค...ตามนั้น..”เมื่อตัดสินใจได้
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ตอนพิเศษ 2 Countdown ข้ามปี ณ.ที่เขาใหญ่
[ตองเก้า...จากต้นไทรวอสองเปลี่ยน]ผมได้ยินเสียงเรียกชื่อของตัวเองดังมาแต่ไกล แต่เป็นความรู้สึกที่คลับคล้ายกับกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น...แล้วผมก็พยายามฝืนที่จะลืมตา[ไอ้เก้า!...มึงมัวทำห่าอะไรอยู่วะ...ทำไมมึงถึงไม่พาน้องมันมาสักที..กูกับหลินนั่งรอพวกมึงมาชั่วโมงกว่าๆ อีกสิบห้านาทีถ้ามึงยังไม่มา หลินบอกว่าจะไปหาอันนาที่เต๊นแล้วนะเว้ย]เสียงของไอ้ต้น! ที่เป็นคนเรียกชื่อผมดังออกมาจากวิทยุสื่อสาร นั่นจึงทำให้ผมรีบหันไปคว้ามันมากดคีย์รับ"เออโทษทีว่ะ...อากาศกำลังดีมันเลยทำให้กูเผลอหลับไปพร้อมกับอันนา"[ มึงคิดว่ากูไม่รู้เลยงั้นสิ...ไอ้สันดาน ]"เออตามนั้น...ในเมื่อมึงรู้แล้วจะถามกูทำไม...บอกหลินด้วยว่าไม่ต้องมาเพราะกูกับอันนากำลังจะไป"ผมรีบตัดบทสนทนา ก่อนหันมองอันนาที่ลืมตาตื่นขึ้นมาพอดี"ไอ้ต้นมันเรียกวิทยุตามเราสองคนน่ะ" ผมบอกเจ้าของใบหน้าน่ารัก ก่อนก้มลงไปจุ๊บริมฝีปากของเธอทีหนึ่ง ซึ่งมันยังไม่น่าจะพอเพราะเมื่อผมผละออกมา อันนาก็รั้งต้นคอของผมให้ลงไปจูบกับเธออีกครั้งก่อนจะผละออก"ต่อกันไหม?...ฉันจะได้วิทยุบอกไอ้ต้นมันว่า ให้พาหลินไปเดินเที่ยวที่งานดนตรีกันก่อนไม่ต้องรอ""ขืนต่ออีกที ฉันคงได
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ตอนพิเศษ 1 Countdown ข้ามปี ณ.ที่เขาใหญ่
วันสิ้นปี ณ.ที่เขาใหญ่{Unna part}เนื่องจากมีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับเราสองคนมากมาย จึงเป็นเหตุที่ทำให้การจัดกิจกรรม ของชมรมวิศวะไฟฟ้าคราวนั้นต้องถูกยกเลิกกลางคัน และหลังจากที่ทุกคนปรับความเข้าใจกันได้ ตองเก้าจึงจัดทริปเค้าดาวน์ที่เขาใหญ่เพราะเจ้าตัวเขาต้องการเอาใจฉันนั่นเองอยากรู้ใช่ไหมละ ว่าทำไมฉันถึงเลือกเค้าท์ดาวน์ข้ามปี ณ.ที่เขาใหญ่แห่งนี้..นั่นเป็นเพราะที่นี่มีงานลานดนตรีที่ถูกจัดขึ้นทุกปี แต่ฉันไม่เคยมีโอกาสได้มาสัมผัสกับบรรยากาศแบบนี้เลยสักครั้งซึ่งในบริเวณงานดังกล่าว จะมีพื้นที่ประมาณราวหนึ่งตารางกิโลเมตรเห็นจะได้ บริเวณด้านในจะประกอบไปด้วยเวทีต่าง ๆ ที่เอาไว้สำหรับให้นักร้องทั้งหลายขึ้นไปเล่นคอนเสิร์ตให้คนที่ตั้งใจมาในงานนี้ได้ฟัง ซึ่งแต่ละเวทีก็ยังแยกประเภทของดนตรีแต่ละแนวอย่างเช่น Jazz Pop Rock หรือลูกทุ่ง กระทั่งรำวงย้อนยุค รวมไปถึงการระเล่นต่างๆ อย่างมากมายที่นี่จึงเป็นเสมือนจุดศูนย์กลางให้คนที่มีดนตรีในหัวใจได้มารวมตัวกัน เพราะมีเหล่าบรรดาศิลปินในดวงใจหลากหลาย ที่เราจะได้เห็นพวกเขามารวมตัวกันที่นี่นั่นเองและจุดที่เราเข้าพักก็จะอยู่ใกล้กับสถานที่ที่จัดงานลานดนตรี ซึ่งฉ
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ตีตราจอง (จบ)
"ไม่ให้กลับ!...โอ๊ย!"ตองเก้าร้องเสียงดัง พลางทำหน้าแหยเพราะคงเจ็บแผลจากการเคลื่อนไหว ด้วยการใช้กำลังแขนของตัวเองมากเกินไป"ฉันบอกนายแล้วเห็นมั้ยว่าอย่าขยับ!..." ว่าแล้วฉันก็ค่อยๆ ประคองร่างใหญ่ให้นอนลงไปที่เดิม"ฉันไม่กลับแล้วก็ได้... ฉันขอโทษความจริงฉันไม่น่ายั่วให้นายโกรธเลย...เจ็บมากมั้ย?""เจ็บมาก..." เจ้าตัวพูดว่าเจ็บแถมยังเบะปาก จนฉันอยากจะขำพรืดออกมาเมื่อเห็นหน้าตาของเขา"สามวันที่เราไม่ได้เห็นหน้ากัน ทำฉันคิดถึงเธอมาก...จูบหน้าผากฉันหน่อยได้ไหม?"ตองเก้ากำลังอ้อนฉันด้วยการใช้คำพูดหวานๆ และมันก็ทำให้ฉันใจอ่อนกับเขาอีกตามเคย"แค่หน้าผากเองเหรอ?" ฉันถามขณะโน้มหน้าลงจูบหน้าผากตามที่เขาร้องขอ จากนั้นจึงถามเขาต่อว่า"พอไหม?" แต่ฉันไม่ได้รอคำตอบอะไร เพราะฉันค่อยๆ จูบไล่จากหน้าผากลงมาจนถึงริมฝีปากของเขา แต่จูบแค่เพียงเบาๆ"เอาอีก..."เห็นไหมละ...ว่าพอเจ้าตัวได้คืบก็จะเอาศอก ฉันจึงได้บอกเขาออกไปว่า..."พอก่อนนะ เพราะตอนนี้ฉันมีเรื่องที่จะถามนาย.." ฉันว่าพลางหย่อนก้นลงนั่งบนเก้าอี้ตัวเดิม"เรื่องอะไร?"“แหวนของนะโม อยู่กับแม่นายใช่ไหม ฉันอยากขอเอาไปคืนให้เขา”“อยู่ที่เอวา เอวาอาสาว่าจะเ
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ ผู้หญิงสายรุก
ฉันหยุดยืนอยู่หน้าห้องพิเศษของตองเก้าพลางสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ก่อนหันไปมองหน้าของนะโมเพื่อขอกำลังใจนะโมพยักหน้าให้พร้อมกับยกมือขึ้นเคาะประตูห้องเชิงต้องการขออนุญาตคนที่อยู่ด้านใน แต่ฉันยังไม่ทันได้เปิดประตูเข้าไป เมื่อคนที่อยู่ด้านในกลับเป็นฝ่ายเปิดออกให้เอง“อันนา!...อันนามาแล้วค่ะแม่”เอวาร้องลั่นราวกับดีใจนักหนาเมื่อเห็นว่าเป็นฉัน ก่อนหันไปบอกคนเป็นมารดาที่นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับบิดาของเธอเรายกมือขึ้นไหว้พวกท่านพร้อมกัน และเมื่อเห็นว่าท่านรับไหว้ฉันกับนะโมจึงเดินตามหลังเอวาไปนั่งด้วยกันที่โซฟา แต่ทว่า..อยู่คนละฝั่ง และฉันเป็นคนที่ได้นั่งอยู่ตรงกลางทุกคนในครอบครัวของตองเก้ารู้เรื่องราวของนะโมทุกอย่าง โดยผ่านการบอกเล่าจากฉันเมื่อสามวันที่ผ่านมา"เราใช่ไหมที่มีชื่อว่านะโม?..."แม่ของเอวาเลื่อนสายมาที่นะโมตอนถาม เพราะเมื่อสามวันก่อนตอนที่พวกเราอยู่โรงพยาบาล พวกท่านยังไม่ทันได้สังเกตใคร นอกฉันกับคนเป็นลูกชายของท่านเท่านั้น"ครับ.." นะโมตอบกลับสั้นๆ พอได้ยินอย่างนั้นท่านจึงได้พูดกับเขาในประโยคต่อไปอีกว่า"ครอบครัวของเราขอขอบใจเธอมากนะ ที่ได้ช่วยชีวิตลูกชายของเราไว้ แล้วยังพาเขามา
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ พ้นขีดอันตราย
เวลาแต่ละนาทีที่ผ่านไปทำให้ฉันรู้สึกว่ามันช่างยาวนานเหลือเกิน จากชั่วโมงหนึ่งกลายเป็นสองสามสี่ และในชั่วโมงที่ห้านั่นเองที่ฉันได้เห็นร่างของหมอใหญ่เปิดประตูออกมา แล้วบอกกับพวกเราทุกคนว่า“คนเจ็บพ้นขีดอันตรายแล้วครับ”ทุกคนเฮโลลั่นโรงพยาบาลประสานเสียงกัน จนถูกคุณหมอดุเข้าให้นั่นแหละถึงได้พากันเบาเสียงลงฉันเห็นคนเป็นพี่ชายพลอยดีใจร่วมไปกับคนอื่นๆ ด้วยเหมือนกัน ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนของทั้งสองคน มันยังคงไม่จืดจางฉันคิดว่าอย่างนั้นพี่อุนเดินมาโอบไหล่ฉันเชิงให้กำลังใจ ขณะเดียวกันก็ดึงฉันเข้าไปกอด ก่อนจะผละออกมาพูดว่า“แกกลับไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ดูเสื้อผ้าของแกมีแต่เลือดอยู่เต็มไปหมด หมอบอกว่าไอ้เก้ามันพ้นขีดอันตรายแล้ว เราแค่รอให้มันฟื้นหมอถึงจะอนุญาตให้เราเข้าเยี่ยมมันได้"หลังจากที่พี่ชายบอกฉัน หลินซีก็เข้ามาพูดในทำนองเดียวกัน“ฉันก็คิดแบบพี่อุลนะ แกกลับไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนเถอะ มอมแมมเป็นลูกหมาเลย”ฉันรับฟัง แต่ยังไม่ขยับไปไหน เนื่องจากฉันกำลังสอดส่ายสายตาเพื่อมองหาใครบางคน“หลิน... นะโมละเขาไปไหน แกเห็นเขาไหม?” ฉันเอ่ยถามเอากับเพื่อนสนิทเพราะคิดว่ามันน่าจะรู้ดี“นะโมกลับไปเอารถที่ห้าง
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ แหวนของใคร?
เราสองคนช่วยกันพยุงตองเก้าให้นอนราบไปกับพื้นรถทางด้านหลัง และนะโมยังจับดูชีพจรของตองเก้าอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยที่เราสองคนแทบไม่ได้พูดอะไรกันเลยนะโมเปิดกระเป๋าร่วมยาแล้วล้วงเอาผ้าก๊อต มาปิดปากแผลให้ตองเก้าที่ด้านหน้า จากนั้นเราจึงช่วยกันพลิกร่างหนาเพื่อทำแผลให้เขาที่ด้านหลังเจ้าตัวทำหน้าแหยทุกครั้งนั่นแหละแต่ทว่ากลับไม่มีเสียงร้อง ผิดกับฉันที่มีน้ำตาไหลนองออกมา โดยไม่มีทีท่าว่ามันจะหยุดไหลได้สักทีเมื่อปฐมพยายาบาลเบื้องต้นให้คนเจ็บเสร็จสรรพ ฉันจึงแจ้งทางศูนย์กลับไปว่า เราได้นำตองเก้าขึ้นรถกู้ชีพของเขาไปส่งโรงพยาบาลให้เอง โดยสั่งการให้ศูนย์ช่วยประสานกับทางโรงพยาบาลว่าให้เตรียมทุกอย่างไว้รอพอได้ยินเสียงฉัน พี่อุลจึงขึ้นความถี่เรียกขาน ทั้งอย่างนั้นเวลานี้ฉันไม่มีกะจิตกะใจจะพูดอะไรกับใครทั้งนั้น อะไรจะเกิดขึ้นก็ช่างมันฉันไม่แคร์ เพราะฉันสนแค่คนที่อยู่ในอ้อมแขนของฉันในตอนนี้เท่านั้นเองนะโมให้ฉันเอาผ้าสะอาดที่มีในกระเป๋า กดทับบาดแผลของตองเก้าเอาไว้อีกชั้น เพื่อกันไม่ให้เลือดไหลออกมามาก จากนั้นเขาจึงใช้ผ้าด้ายดิบผืนใหญ่ที่มีไว้สำหรับห่อคนตาย แต่มันยังไม่ผ่านไช้งาน มาห่มให้ตองเก้าเพราะเราไ
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ เธอคือจิตสุดท้ายของฉัน
ปัง!...ปัง !เสียงปืนดังขึ้นสองนัดติดกัน ฉันถูกเกี่ยวเอวแล้วล้มลงไป พร้อมกับมีร่างใหญ่ของอีกคนทับฉันไว้ที่ด้านบนมีอะไรเกิดขึ้นกับเราทั้งสองคนงั้นเหรอ? “อันนา...เธอ...ปลอดภัยใช่ไหม?”ตองเก้าผงกหัวขึ้นมาถามฉันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ทั้งที่เขายังทับร่างของฉันอยู่ ถึงฉันจะจุกจนพูดไม่ออกแต่ก็พยายามเปล่งเสียงบอกเขากลับไปว่า“ฉันไม่เป็นไร..”พอได้ยินอย่างนั้นตองเก้าจึงใช้แขนยันตัวเองขึ้น ก่อนพลิกร่างใหญ่ออกไปนอนแผ่หลา ขณะที่ทำสีหน้าคล้ายกำลังเจ็บปวดจากอะไรสักอย่าง และฉันก็ได้เห็นเลือดที่ติดอยู่กลางลำตัวของเขาซึ่งเราทั้งสองคนเหมือนกันเพียงแต่ฉันไม่รู้สึกเจ็บเท่านั้นเองเสียงปืนที่ดังขึ้นติดกันสองนัดเมื้อกี้ มีเราสองคนที่เป็นเป้าหมาย...ใช่ไหม? รึยังไง?“ตองเก้า!...นายถูกยิง!” ฉันอุทานเสียงดังอย่างรู้สึกตกใจ ก่อนช้อนแขนเข้าไปประคองศรีษะของเขาขึ้นมาวางไว้บนตักของฉัน จากนั้นจึงใช้ฝ่ามือลูบไปทั่วใบหน้าขณะเดียวกันก็ตบแก้มเขาเบาๆ เชิงต้องการให้เขามีสติ“นายต้องไม่เป็นอะไร อดทนไว้นะตองเก้า...ฮื่อๆ ”ฉันร้องไห้ก่อนวางมือบางบนหลังมือใหญ่ ที่เขาใช้กดทับบาดแผลของตัวเองเอาไว้ทั้งสองข้าง ทั้งอย่างนั้นมัน
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ แหวนหมั้น
เราสองคนคุยกันถึงเรื่องทั่วไปมากมาย จนมาถึงเรื่องที่ฉันตั้งใจจะถามเขา...“อีกเดือนกว่าๆ มหาลัยของฉันก็จะปิดเทอมแล้วนะ ฉันอยากไปเที่ยวหานายที่อเมริกาบ้างน่ะ แล้วถ้าฉันไปนายพอจะมีเวลาว่างพาฉันเที่ยวที่นั่นบ้างได้ไหม?""ได้อยู่แล้วสิ...ไม่เห็นต้องทำหน้าเกรงใจแบบนั้นเลยนี่""ก็เราปิดเทอมไม่ตรงกัน ถึงตอนนั้นนายก็คงจะเรียนหนักมาก..งั้นฉันเปลี่ยนใจไม่ไปแล้วดีกว่า ”"เวลาของฉันทั้งหมดเป็นของเธอ...อันนา""..!!!.."ฉันเบิกตากว้างพร้อมกับอ้าปากค้าง เมื่อได้ฟังคำพูดของผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันเพราะตั้งแต่นะโมเปิดเผยความรู้สึกที่มีให้ฉัน คำพูดของเขาก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปพอๆ กับสายตาแต่เชื่อไหมละว่า...คำพูดคำจาและสายตา ที่มองฉันมาอย่างลึกซึ้งของอีกฝ่าย กลับไม่เคยทำให้หัวใจของฉันหวั่นไหว ซึ่งไม่เหมือนกับคำพูดและสายตาของใครบางคน ทั้งที่คำพูดเหล่านั้นมันไม่ใช่ของจริง“ตอนแรกฉันก็คิดว่าจะแก้แค้น แต่เมื่อได้ใกล้ชิดเธอทีไรมันกลับทำให้ฉันลืมทุกอย่าง ลืมกระทั่งสิ่งที่ตั้งใจจะทำกับเธอ แล้วเผลอใจไปรักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ อันนา...เธอช่วยให้โอกาสฉันได้แก้ตัวใหม่กับเธออีกครั้งได้ไหม? ”ตอนนี้คำพูดของตอ
My engineer เกียร์ล็อคกาวน์ คำสารภาพ
“มึงคิดว่าน้องกูยังอยากจะคุยกับมึงอยู่อีกรึไง...มึงรีบกลับบ้านของมึงไปซะ ก่อนที่กูจะทนเห็นหน้ามึงไม่ได้”ไอ้อุลมันว่าผมเสียงเข้มและเต็มไปด้วยความไม่พอใจ แต่ทว่าผมก็คงโกรธมันไม่ได้อยู่ดี“กูยอมรับว่ากูรักอันนา และไม่ได้คิดกับน้องของมึงอย่างที่กูได้พูดออกไป เป็นเพราะกูเข้าใจมึงผิด กูขอโทษ” ผมอยากให้มันหายโกรธจึงยอมลดตัวขอโทษมันก่อน และไอ้อุลมันก็ได้ย้อนผมกลับมาในเวลาเดียวกัน“กูไม่รับ! มึงรีบกลับบ้านไปเลยไป๊ บอกเอวาด้วยว่าไม่ต้องเสียเวลาโทรมาหากูอีก เพราะถึงยังไงกูก็ไม่ยกโทษให้พวกมึงทั้งคู่ ต่างคนต่างอยู่มึงกับกูไม่เคยรู้จักกัน รวมถึงอันนาน้องกูนั่นก็ด้วย”“มึงจะโกรธเกลียดกูกูไม่ว่า แต่กูอยากเจออันนาก่อน” “ตอนนี้น้องกูไม่อยู่! มึงฟังกูพูดไม่รู้เรื่องรึไงวะ!” ไอ้อุลตะเบงเสียงดังใส่ แต่ผมไม่สนใจจะฟัง และยังคงถามมันกลับไปอย่างใจเย็น“แล้วอันนาไปไหน?”เพราะคิดว่าไอ้อุลมันกำลังกันท่า อีกทั้งไม่รู้ด้วยว่าที่มันบอกผมออกมานั่นจะจริงแท้สักแค่ไหน มันเกลียดผมเข้าไส้มันจึงพยายามกันผมออกไปให้พ้นจากน้องสาวของมันเท่านั้นที่ผมเข้าใจ“ในเมื่อมึงอยากจะรู้มากนักเป็นงั้นกูบอกมึงก็ได้ ว่าอันนาไปดูหนังกับผ
