Kabanata 26: Nagbago ang Munting KorderoSa araw-araw, palaging hindi makita si Martina. Hindi siya dumadalo sa mga pagtitipon, hindi siya sumasama sa mga hapunan, at tila walang pakialam sa mga kaibigan ni Albert. Sa mata ng mga tao, kahit kasal siya, para pa ring binata si Albert sa labas.Malamig at tahimik talaga ang ugali ni Albert Montenegro. Kung wala kang malapit na taong mapagbabahagian ng bigat ng damdamin mo, mas mabuti pa sigurong huwag nang pumasok sa kasal. Kahit si Pia—na hindi naman niya gaanong pinapansin—ay marunong pa ring mag-alala tuwing nalalasing si Albert. Pero si Martina? Ano ba naman ang naitutulong niya bukod sa pagiging tahimik at pananatili sa bahay bilang “Asawa ni Albert”?At ang mas masahol, ‘yung mga ipinost ni Martina online ay nagdulot pa ng kontrobersya na nakaapekto sa Montenegro Designer Group. Sa huli, siya pa ang pinagbintangang dahilan ng lahat. Kaya bilang kapatid ni Albert, paano hindi magagalit si Leo?“Para sa pagbabalik ng pagiging binata
Kabanata 27 May pagkukulang ba ako.Napakunot ang noo ni Albert habang nakaupo sa kanyang opisina. Hindi siya kumbinsido. Hindi gano’n si Martina sa pagkakakilala niya rito. Ngunit sa totoo lang, sa tatlong taon nilang pagsasama bilang mag-asawa, kilala ba talaga niya ito? O baka nga tama sina Pia at Leo—na si Martina ay isang huwad lamang, isang babaeng nagpapanggap para dayain siya.Napabuntong-hininga si Albert. Lalo siyang nainis sa sarili sa kaisipang iyon. Sa halip na makipagtalo pa, mabilis niyang tinulak ang upuan, tumayo, at kinuha ang kanyang coat."Aba? Ang ganda ng usapan natin ah, saan ka pupunta?" tanong ni Leo, na kanina pa nakaupo sa kabilang upuan, may hawak na tasa ng kape at pilyong ngiti sa labi."Oras na. Pupunta ako sa ospital pagkatapos ng trabaho," malamig na sagot ni Albert habang inaayos ang kanyang coat at briefcase.Napailing si Leo. "Talaga, bro? Sa ganda ng mukha mo, sayang kung puro trabaho lang. Wala ka bang nightlife?" Tumawa ito at tinapik ang braso n
Kabanata 28: PaghamakSa mga oras na iyon sa loob ng ospital na kwarto, buong pagmamalaking ibinaba ni Pia ang kanyang cellphone.“Ano, anong sabi ni Kuya Albert?” tanong ni Zia, habang kumakain ng prutas na dinala ng nurse, ngunit hindi maitatago ang sabik na ekspresyon sa mukha.May nahihiyang ngiti sa labi ni Pia, ngunit bakas sa mga mata niya ang ligaya. “Sabi niya pupuntahan daw niya ako. On the way na raw siya.”“Kita mo? Sabi ko na nga ba—iba ang trato sa’yo ni Kuya. Kung ako ‘yung nasugatan, baka next week pa niya ako maalala,” sabay irap ni Zia, halatang may halong panunukso at inggit.“Hindi, baka naman kaya lang gano’n si Kuya Albert ay dahil kay Kuya ko. Malaki ang utang na loob niya noon,” pilit na paliwanag ni Pia, bagaman ang puso niya ay unti-unting umaasa.“Utang na loob? Naku, Pia, ilang taon na ang lumipas simula noong namatay ang kuya mo. Kung bayad-utang lang ‘yan, dapat matagal nang tapos. Sa nakikita ko, parang gusto ka na niya talaga,” bulong ni Zia, sabay kind
Kabanata 29: Kapritso"Okay lang, malamang hindi naman narinig ni Kuya Albert," bulong ni Zia sa sarili, sinusubukang pakalmahin ang kabang nararamdaman. Pero sa totoo lang, takot siya. Kilala niya si Albert—hindi ito marunong magtimpi pag may mali. Wala siyang pakialam kung kapatid ka niya o empleyado, kapag may pagkakamali ka, sisinghalan ka sa harap ng maraming tao. Kahit anong pakiusap ng iba, hindi ito nagpapapigil.Nahihiya man, nagtapang-tapangan pa si Zia. “Eh ano kung narinig niya? Totoo naman ang sinabi ko.”Hindi na umimik si Pia. Nang pumasok si Albert, agad siyang tumahimik at tumutok dito. Halatang wala na siyang gana pang pansinin si Zia. Pagkatapos ng linya ni Zia, dumating na rin ang doktor na kasama ni Albert.Lumapit ang doktor at sinuri ang paa ni Pia. “Ayos naman. Wala namang kakaiba. Fracture nga lang talaga, kaya normal na masakit habang naghihilom ang buto.”Nakapout si Pia, pilit pa ring nagpapaawa. “Pero natatakot po talaga akong masaktan...”Napatingin sa ka
Kabanata 30: Bangayan ng MagkapatidNapanganga si Zia, hindi makapaniwala. “Pinagtatanggol lang naman kita, tapos ako pa ang sinisi mo? Kung ganyan mo pala kamahal ang babaeng 'yon, bakit mo pa siya hiniwalayan? Ni hindi mo nga siya ginagalaw noon! Hindi ba’t dahil ni hindi mo siya gusto?!”Pak!Napapitlag si Zia. Mariing tinakpan niya ang kanyang pisngi matapos siyang biglang sampalin ni Albert.“Sinaktan mo ako? Dahil lang sa babaeng walang hiya na ‘yon?!”Mariing tumingin si Albert sa kapatid. “At nagsalita ka pa! Zia, ganyan mo ba binastos si Martina noon? Tapos sa tuwing lalapit ka sa akin, magpapakaawa ka’t magpapanggap na mabait, kaya tuloy mali ang naging tingin ko sa kanya?”Tiningnan siya ni Zia na punong-puno ng galit at hinanakit. Sa loob-loob niya, matagal na siyang nasusuklam sa pangyayari, pero ngayon lang siya tuluyang sumabog. Dati, may paggalang pa siya kay Albert bilang kuya, pero nang manaig ang init ng ulo niya, wala na siyang pakialam.“Ano ngayon kung oo?! Nagsi
Kabanata 31: Pag-uudyok "Huwag kang mag-alala, Pia. Hindi ko naman siya sasaktan."Pinakamasama na siguro ang turuan ko lang siya ng leksyon para hindi na siya makabalik sa mundo natin.Tumikhim si Pia at nag-angat ng tingin sa kausap. Kitang-kita niya ang mapanlikhang liwanag sa mga mata ni Zia—isang liwanag na parang apoy, handang lamunin ang sinumang sumalungat."Sa totoo lang... alam ko kung nasaan siya ngayon."Napatingin si Zia, agad na nanlaki ang mga mata."Talaga? Nasaan siya?""Noong pumunta sila ni Kuya Albert sa Civil Affairs Bureau para kumuha ng divorce certificate, ang kapatid ko ang naghatid sa kanya.""Ang kapatid mo? Hindi ba matagal nang patay ang kapatid mo?"Diretsahang tanong ni Zia, habang nakakunot ang noo.Bahagyang napatigil si Pia, tila may alinlangan. Ngunit sa huli, piniling sabihin ang totoo."Hindi 'yung panganay namin... 'yung pangalawa, si Lorenzo Trinidad.""Si Lorenzo? 'Yung kilalang babaero ng pamilya Trinidad?"Tumango si Pia, sabay bitaw ng mahin
Kabanata 32: Alagang RamdamNang makita ni Martina ang pamilyar na pigura, agad siyang tumakbo papalapit at masayang yumakap sa braso ni Martin. Tila isang batang sabik sa yakap ng pamilya, mahigpit ang pagkakayakap niya.Napangiti si Martin habang nakatingin sa kapatid. Sa likod ng malamig niyang anyo, bakas ang pag-aalala at lambing sa mga mata."Nandito ako para sunduin ka sa trabaho. Bago ka pa mapagod, dapat nagpapahinga ka na. Kararating mo lang mula sa biyahe, Martina. Huwag mong pwersahin ang sarili mo."Napangiti si Martina at tumango. May init na yumakap sa kanyang puso.Sa pamilya ng Montenegro, kailanman ay walang nagtatanong kung pagod ba siya, kung nahihirapan siya, o kung kailangan niya ng karamay. Pero ngayon, naririnig niya ang mga salitang matagal na niyang hinahangad. Totoo ngang ang pamilya pa rin ang tahanang pinakamasarap balikan."Kuya," bulong niya, may halong lambing. "Pwede ba tayong dumaan sa bar? Gusto ko lang mag-relax kahit sandali."Bahagyang kumunot ang
Kabanata 1Habang masayang inaayos ni Martina ang huling niluto niyang putahe sa ibabaw ng mesa, para sa kanilang anniversary—tatlong taon na silang kasal ng asawa niyang si Albert Montenegro—napahinto siya ng pumasok ang asawa niyang lalapitan na sana niya ito at babatiin habang may matamis na ngiti sa kanyang labi ngunit mabilis na pawi ang kasiyahan niya ng pumasok si Pia Trinidad.Nakita ni Martina ang pagngiti ni Pia, isang ngiting alam niyang pang-aasar at pagmamayabang. Ang mga mata ni Pia ay nakatingin kay Martina, na para bang sinasabi, "Narito ako, at wala kang magagawa.”Sa loob ng tatlong taon nilang kasal, lagi na lang kasama ang kababata ng asawa niyang si Pia at ang dati nitong fiancé dahil sa kasalanan niyang nagawa napilitan si Albert na pakasalan siya kahit labag rito dahil sa isang gabi may nangyari sa kanilang dalawa.Ang bawat araw ay isang paalala kay Martina ng kanyang pagkakamali. Ang kanyang kasal kay Albert ay hindi kailanman batay sa pagmamahal, kundi sa isa
Kabanata 32: Alagang RamdamNang makita ni Martina ang pamilyar na pigura, agad siyang tumakbo papalapit at masayang yumakap sa braso ni Martin. Tila isang batang sabik sa yakap ng pamilya, mahigpit ang pagkakayakap niya.Napangiti si Martin habang nakatingin sa kapatid. Sa likod ng malamig niyang anyo, bakas ang pag-aalala at lambing sa mga mata."Nandito ako para sunduin ka sa trabaho. Bago ka pa mapagod, dapat nagpapahinga ka na. Kararating mo lang mula sa biyahe, Martina. Huwag mong pwersahin ang sarili mo."Napangiti si Martina at tumango. May init na yumakap sa kanyang puso.Sa pamilya ng Montenegro, kailanman ay walang nagtatanong kung pagod ba siya, kung nahihirapan siya, o kung kailangan niya ng karamay. Pero ngayon, naririnig niya ang mga salitang matagal na niyang hinahangad. Totoo ngang ang pamilya pa rin ang tahanang pinakamasarap balikan."Kuya," bulong niya, may halong lambing. "Pwede ba tayong dumaan sa bar? Gusto ko lang mag-relax kahit sandali."Bahagyang kumunot ang
Kabanata 31: Pag-uudyok "Huwag kang mag-alala, Pia. Hindi ko naman siya sasaktan."Pinakamasama na siguro ang turuan ko lang siya ng leksyon para hindi na siya makabalik sa mundo natin.Tumikhim si Pia at nag-angat ng tingin sa kausap. Kitang-kita niya ang mapanlikhang liwanag sa mga mata ni Zia—isang liwanag na parang apoy, handang lamunin ang sinumang sumalungat."Sa totoo lang... alam ko kung nasaan siya ngayon."Napatingin si Zia, agad na nanlaki ang mga mata."Talaga? Nasaan siya?""Noong pumunta sila ni Kuya Albert sa Civil Affairs Bureau para kumuha ng divorce certificate, ang kapatid ko ang naghatid sa kanya.""Ang kapatid mo? Hindi ba matagal nang patay ang kapatid mo?"Diretsahang tanong ni Zia, habang nakakunot ang noo.Bahagyang napatigil si Pia, tila may alinlangan. Ngunit sa huli, piniling sabihin ang totoo."Hindi 'yung panganay namin... 'yung pangalawa, si Lorenzo Trinidad.""Si Lorenzo? 'Yung kilalang babaero ng pamilya Trinidad?"Tumango si Pia, sabay bitaw ng mahin
Kabanata 30: Bangayan ng MagkapatidNapanganga si Zia, hindi makapaniwala. “Pinagtatanggol lang naman kita, tapos ako pa ang sinisi mo? Kung ganyan mo pala kamahal ang babaeng 'yon, bakit mo pa siya hiniwalayan? Ni hindi mo nga siya ginagalaw noon! Hindi ba’t dahil ni hindi mo siya gusto?!”Pak!Napapitlag si Zia. Mariing tinakpan niya ang kanyang pisngi matapos siyang biglang sampalin ni Albert.“Sinaktan mo ako? Dahil lang sa babaeng walang hiya na ‘yon?!”Mariing tumingin si Albert sa kapatid. “At nagsalita ka pa! Zia, ganyan mo ba binastos si Martina noon? Tapos sa tuwing lalapit ka sa akin, magpapakaawa ka’t magpapanggap na mabait, kaya tuloy mali ang naging tingin ko sa kanya?”Tiningnan siya ni Zia na punong-puno ng galit at hinanakit. Sa loob-loob niya, matagal na siyang nasusuklam sa pangyayari, pero ngayon lang siya tuluyang sumabog. Dati, may paggalang pa siya kay Albert bilang kuya, pero nang manaig ang init ng ulo niya, wala na siyang pakialam.“Ano ngayon kung oo?! Nagsi
Kabanata 29: Kapritso"Okay lang, malamang hindi naman narinig ni Kuya Albert," bulong ni Zia sa sarili, sinusubukang pakalmahin ang kabang nararamdaman. Pero sa totoo lang, takot siya. Kilala niya si Albert—hindi ito marunong magtimpi pag may mali. Wala siyang pakialam kung kapatid ka niya o empleyado, kapag may pagkakamali ka, sisinghalan ka sa harap ng maraming tao. Kahit anong pakiusap ng iba, hindi ito nagpapapigil.Nahihiya man, nagtapang-tapangan pa si Zia. “Eh ano kung narinig niya? Totoo naman ang sinabi ko.”Hindi na umimik si Pia. Nang pumasok si Albert, agad siyang tumahimik at tumutok dito. Halatang wala na siyang gana pang pansinin si Zia. Pagkatapos ng linya ni Zia, dumating na rin ang doktor na kasama ni Albert.Lumapit ang doktor at sinuri ang paa ni Pia. “Ayos naman. Wala namang kakaiba. Fracture nga lang talaga, kaya normal na masakit habang naghihilom ang buto.”Nakapout si Pia, pilit pa ring nagpapaawa. “Pero natatakot po talaga akong masaktan...”Napatingin sa ka
Kabanata 28: PaghamakSa mga oras na iyon sa loob ng ospital na kwarto, buong pagmamalaking ibinaba ni Pia ang kanyang cellphone.“Ano, anong sabi ni Kuya Albert?” tanong ni Zia, habang kumakain ng prutas na dinala ng nurse, ngunit hindi maitatago ang sabik na ekspresyon sa mukha.May nahihiyang ngiti sa labi ni Pia, ngunit bakas sa mga mata niya ang ligaya. “Sabi niya pupuntahan daw niya ako. On the way na raw siya.”“Kita mo? Sabi ko na nga ba—iba ang trato sa’yo ni Kuya. Kung ako ‘yung nasugatan, baka next week pa niya ako maalala,” sabay irap ni Zia, halatang may halong panunukso at inggit.“Hindi, baka naman kaya lang gano’n si Kuya Albert ay dahil kay Kuya ko. Malaki ang utang na loob niya noon,” pilit na paliwanag ni Pia, bagaman ang puso niya ay unti-unting umaasa.“Utang na loob? Naku, Pia, ilang taon na ang lumipas simula noong namatay ang kuya mo. Kung bayad-utang lang ‘yan, dapat matagal nang tapos. Sa nakikita ko, parang gusto ka na niya talaga,” bulong ni Zia, sabay kind
Kabanata 27 May pagkukulang ba ako.Napakunot ang noo ni Albert habang nakaupo sa kanyang opisina. Hindi siya kumbinsido. Hindi gano’n si Martina sa pagkakakilala niya rito. Ngunit sa totoo lang, sa tatlong taon nilang pagsasama bilang mag-asawa, kilala ba talaga niya ito? O baka nga tama sina Pia at Leo—na si Martina ay isang huwad lamang, isang babaeng nagpapanggap para dayain siya.Napabuntong-hininga si Albert. Lalo siyang nainis sa sarili sa kaisipang iyon. Sa halip na makipagtalo pa, mabilis niyang tinulak ang upuan, tumayo, at kinuha ang kanyang coat."Aba? Ang ganda ng usapan natin ah, saan ka pupunta?" tanong ni Leo, na kanina pa nakaupo sa kabilang upuan, may hawak na tasa ng kape at pilyong ngiti sa labi."Oras na. Pupunta ako sa ospital pagkatapos ng trabaho," malamig na sagot ni Albert habang inaayos ang kanyang coat at briefcase.Napailing si Leo. "Talaga, bro? Sa ganda ng mukha mo, sayang kung puro trabaho lang. Wala ka bang nightlife?" Tumawa ito at tinapik ang braso n
Kabanata 26: Nagbago ang Munting KorderoSa araw-araw, palaging hindi makita si Martina. Hindi siya dumadalo sa mga pagtitipon, hindi siya sumasama sa mga hapunan, at tila walang pakialam sa mga kaibigan ni Albert. Sa mata ng mga tao, kahit kasal siya, para pa ring binata si Albert sa labas.Malamig at tahimik talaga ang ugali ni Albert Montenegro. Kung wala kang malapit na taong mapagbabahagian ng bigat ng damdamin mo, mas mabuti pa sigurong huwag nang pumasok sa kasal. Kahit si Pia—na hindi naman niya gaanong pinapansin—ay marunong pa ring mag-alala tuwing nalalasing si Albert. Pero si Martina? Ano ba naman ang naitutulong niya bukod sa pagiging tahimik at pananatili sa bahay bilang “Asawa ni Albert”?At ang mas masahol, ‘yung mga ipinost ni Martina online ay nagdulot pa ng kontrobersya na nakaapekto sa Montenegro Designer Group. Sa huli, siya pa ang pinagbintangang dahilan ng lahat. Kaya bilang kapatid ni Albert, paano hindi magagalit si Leo?“Para sa pagbabalik ng pagiging binata
Kabanata 25: Hindi Ako Karapat-dapat Para sa’yo“Geo, ikaw na muna ang bahala sa pakikipag-ugnayan kay Marie. Ayos lang ba sa’yo?”Diretsong tanong ni Albert habang pinipilit manatiling kalmado sa harap ng kanyang team.May koneksyon din kasi ang pamilya ni Geo sa industriya, kaya’t siya ang pinakamainam na tao para mangasiwa ng usaping iyon.Tumango si Geo sabay taas ng daliri sa “OK” sign, saka ngumiti. “Walang problema, boss. Ako na ang bahala rito.”Tumango si Albert bilang tugon, saka ibinaling ang tingin sa buong team. “Ang paghahanap ng bagong designer ay pansamantalang ipapasa ko kay Geo, pero kailangan niyang suportahan ng buong team. Kayo na rin ang agad na makipag-ugnayan sa PR department para makabuo tayo ng contingency plan. Ayokong may butas sa sistema natin.”“Okay po, Mr. Montenegro,” sabay-sabay na tugon ng mga miyembro.Ngunit si Geo, kahit pa ngiti ang suot, ay napabuntong-hininga habang inaayos ang salamin niya. “Gagawin ko po ang makakaya ko.”Alam niyang hindi ga
---Kabanata 24: KumplikadoHabang patuloy ang tagumpay ni Martina Acosta sa pagpabagsak ng Mga Montenegro Group, isang seryosong krisis ang unti-unting bumabalot sa Montenegro Company. Mula sa ospital, agad na bumalik si Albert Montenegro sa Company matapos makatanggap ng balita—at pagkarating pa lang niya sa pinto ng kumpanya, sinalubong na siya ng kanyang assistant na si Gio Ramirez, may tensyon sa mukha.“Ano’ng nangyayari?” tanong ni Albert, agad na kinabahan sa ekspresyon ng kanyang tauhan.“Sir, hindi po namin makontak si Lead Designer Marie Curie,” mabilis at seryosong tugon ni Gio.“Anong ibig mong sabihin na hindi siya makontak?” naguguluhan tanong ni Albert sa kanyang assistant.“Ngayon po ang araw ng pirmahan ng kontrata para sa panibagong kolaborasyon, pero matapos dalhin ng business department ang kontrata sa kanya, tinanggihan niya ito. Nag-iwan lang siya ng maikling email na nagsasabing hindi na siya interesado. At mula noon, wala na po siyang sagot.” kinakabahan sago