LOGINShare
Chapter Eighteen
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
My Torets CEO Boss Chapter: Nineteen
"okay nicko.." "Better hearing andrea.. "At muli itong tumawa. "okay ka na? Maya-maya uuwi na tayo.. Pero syempre kumain muna tayo, bago tayo umalis dito..." Matapos na sabihin iyon ni nicko ay may tinawagan ito sa kanyang cellphone. May mga sampung minuto lang ang lumipas ay may dumating na mga waiter na may dalang mga pagkain.Nang mailapag na lahat ng inorder na pagkain ni nicko para sa kanila ay agad na rin silang kumain.Matapos silang kumain ay nagpahinga lang sila ng ilang minuto ay nag yaya na si nicko na umalis na sila ng hotel. Gusto pa sanang Ihatid ni nicko si andrea sa inuupahan nitong bahay. Ngunit ang dalaga na mismo ang tumanggi na mag pahatid pa kay Nicko. Aniya, walang kasamang driver si nicko at baka kung may masamang mangyari nanaman dito. Hindi mapilit ni nicko si andrea, kaya ibinaba niya nalang ito kung saan may malapit nang masasakyan si andrea. Hindi naman dumiretso sa kanyang condo unit ang binatang si nicko, sa halip ay nagpasya itong pasyalan ang kan
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty
"ah basta ate ha.. Promise mo yan ha.. Kapag malaki na ipon mo kukunin mo na ako dito kina tiya.. Ayaw ko na talaga dito ate.." Bumuntong hininga ng malalim si andrea bago ito sumagot sa kanyang kapatid. "oo sige.. Promise ko yan sayo, basta maka ipon lang ako ng malaki dito ay kukunin na kita diyan.. Basta lang huwag kang magpa pasaway diyan kay tiya ha. Bayaan mong ang mga anak niya ang pasaway, basta ikaw huwag kang magpa pasaway kay Tiya. Nakakahiya naman kasi kung pati ikaw na hindi niya naman anak ay magpa pasaway pa sa kanya.. Mag tiyaga ka na muna diyan dom ha.. Sa ngayon hindi pa tayo pwedeng mag sama.. Ang pag aaral mo ha, pagbutihan mo pa.. Isipin mo palagi ang mga pangarap sa atin ni inay at itay.. "" opo ate.. Huwag kang mag alala te, hindi ko naman pina pabayaan ang pag aaral ko eh.. Kasama pa nga ako sa may mataas na grado ngayon sa eskwela eh.. "" wow, congrats bunso! Ipag patuloy mo yan ha.. Kung nasaan man ngayon sina itay at inay ay tiyak natutunan sila sayo.. "
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty-one
Makalipas lang ang isang oras ng pag hihintay ay lumabas na rin ng kanyang opisina si nicko. Nagulat pa ito ng sa kanyang pag labas ay nakita niya pa si andrea na naka upo parin sa table nito at may kinakalikot sa kanyang laptop."oh why are you still here? Diba sinabi ko na sayo kanina pa na mauna ka ng umuwi.." Saad ni nicko, habang nag lalakad ito palapit kay andrea. "ay, nandiyan ka na pala sir.. Okay lang po.. Nahihiya naman po akong iwan kayo.. At tsaka wala naman din po akong gagawin sa bahay pagka uwi.." Tugon ni andrea kay Nicko na hindi nito na pansin ang paglabas ng kanyang boss. Naka yuko kasi ito habang naka tingin sa screen ng kanyang laptop. Nang nasa tapat na ng table ni andrea si nicko ay huminto ito sa pag hakbang. " okay sige na.. Let's go, sumabay ka na sa akin.." Saad ni nicko habang naka hawak ang isa niyang kamay sa kanyang bewang. Tumango naman dito si andrea at isinara na ang kanyang laptop, sabay tayo na rin sa kanyang kinauupuan.Nakita niyang nauna ng
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty-two
Nang makalabas ng kuwarto si andrea ay muling nag tanong si nicko sa kanyang ina. "mom, ano nga pong kailangan niyo bakit kayo na parito?.." "anak, wala naman.. Gusto ko lang makita kung okay ka rito sa opisina mo.." "mom,hindi ako naniniwala na yan lang ipinunta niyo rito?.." Tugon ni nicko sa kanyang ina at umupo ito sa kanyang swivel chair. Gayun din ang kanyang ina, umupo ito sa coach na malapit sa table ng kanyang anak at inikot ang paningin nito sa kabuuan ng opisina ng kanyang anak."actually kasi anak, may pinuntahan akong kumare ko na malapit lang dito.. Kaya naisipan kung pasyalan tong opisina mo.. I'm so proud of you anak.. Na palago mo ng maayos tong kumpanyang iniwan sayo ng daddy mo.. Nakita ko nga knina mas dumami pa ang mga empleyado mo.. Gusto ko rin sanang pasyalan ang opisina ng ng tito Efren mo.. Kaso wala pala siya dun.. Tinawagan ko siya, pero hindi naman sumasagot.. Mabuti nalang at kahit hindi kita sinabihan kanina na pupunta ako, ay nandito ka naman.. "Pa
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty-three
Nang mga sandaling iyon ay kakauwi lang ng bahay ni donya helen. Totoo naman kasing may kaibigan siyang pinuntahan malapit lang sa opisina ng anak niya. Pero ng oras na iyon ng dumaan siya sa opisina ng anak niya ay hindi pa siya nakaka punta sa bahay ng kanyang kaibigan, tsaka lang siya pumunta matapos nilang kumain ni nicko ng tanghalian.Naisip niya na mabuti nalang at mukhang naniwala naman sa kanya ang anak niya ng sinabi niyang may pinuntahan siyang kaibigan na malapit sa opisina nito, kaya naisipan niyang pasyalan ang kanyang anak. Pero ang totoo niyan, ay si andrea talaga ang gusto niyang makita at makausap. Buo na ang kanyang loob na hanapan nalang ng matinong babae ang kanyang anak na makakasama nito habang buhay. Marami namang nag kaka gustong babae sa kanyang anak, doon pa lang sa village nila ay marami ng babaeng nag papa pansin kay Nicko, ang anak niya lang ang ayaw at nagpapaka suplado. Marahil nga ay takot pa itong muling makipag relasyon. Si andrea ang babaeng pumas
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty-four
Sakto naman ng mailigpit na ni andrea ang kanyang mga pinag kainan, ay tumunog ang kanyang cellphone. Mabilis niya itong sinagot medyo basa pa nga ang kanyang kamay ng damputin niya ang kanyang cellphone na naka lapag sa lamesa. "hello iha.." Ang kanyang Tiya ang tumawag. "hello Tiya, kamusta ho? Kamusta ang kapatid ko?..""okay na siya iha.. Naka uwi na siya kanina habang mag kausap tayo.. Mabuti nga at nakita siya ng dalawa kung anak.." "tiya loren, paka usap ho ako sa kapatid ko.." "okay iha, sandali lang tatawagin ko.." "Dominic parini ka muna at gusto ka raw maka usap ng ate mo.." Narinig ni andrea na tawag ng kanyang tiya sa kanyang kapatid. Mga ilang segundo pa ang lumipas ng marinig niya na ang boses ng kanyang kapatid sa kabilang linya. "hello ate..." Tinig ni Dominic na parang maiiyak ito."dom, kamusta ka? Hindi ka raw umuwi kagabi sabi ni Tiya loren.." "opo ate.." Narinig niyang umiiyak na ang kanyang kapatid sa kabilang linya. "oh bakit ka umiiyak? Ano bang n
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty-five
Nang tuluyang mawala sa paningin ni andrea si nicko, ay tiningnan niya ang kanyang cellphone kung may message sa kanya si Lucas, ngunit wala parin itong message sa kanya. Nang lumipas na ang may sampung minuto ay nag punta na si andrea sa parking lot, naisip niya na naka alis na si nicko. Pagka rating niya sa parking ay agad na hinanap niya ang sasakyan ni Lucas.Ngunit naikot na ng kanyang paningin ang halos buong parking area, ay hindi niya nakita ang sasakyan ni Lucas. Hindi pa nga siya nakontento ay tinanong niya pa ito sa guard na nag babantay sa parking lot, kung nakita nito si lucas.Ang sagot naman sa kanya ng security guard ay umaga pa daw umalis ang sasakyan ni lucas. Matapos marinig ang paliwanag ng guard ay umalis na si andrea at nag desisyon na itong uuwi nalang.Habang naglalakad siya papuntang sakayan ng jeep, ay may napansin siyang parang sumusunod sa kanya. Nang lingunin niya ito ay si Lucas. Naka tawa ito sa kanya. Huminto siya sa pag hakbang, agad namang hinawakan
My Torets CEO Boss Chapter: Twenty-six
MAKALIPAS ang isang linggo ay nagkaroon na si andrea ng malaking pera sa bangko. Ibinigay na kasi sa kanya ni Ginang helen ng buo ang sampung milyon.Naninigurado na kasi ito na hindi na mag babago pa ang isip ni andrea.Busy si andrea ng araw na iyon sa kanyang laptop. May ipinapagawa kasi si nicko sa kanya na isang proposal plan, na ipapasa nila sa bagong nililigawan nitong investor. Dalawang araw ng hindi nakaka pasok ng opisina si nicko, dahil ayun sa ina nito ay masama daw ang pakiramdam nito. May narinig siyang kumakatokSa pintuan. "come in please.." Saad ni andrea sa taong kumakatok sa labas ng pintuan. Hindi kasi niya maiwan ang kanyang pag titipa sa keyboard ng kanyang laptop, iniisip niya kasi na baka mawala sa kanyang isipan kung ano ang dapat niyang ilagay sa proposal letter na kanyang ginagawa. Naramdaman niya nalang na bumukas ang pintuan. Mabilis niya itong nilingon, upang malaman kung sino ang pumasok. Bahagya pa siyang nagulat ng mapag sino ang taong pumasok. S
Latest chapter
My Torets CEO Boss Last Chapter
Matapos ang kanilang kasal ay nag paiwan ang dalawa sa isla. Doon nila gaganapin ang kanilang Honeymoon. Ang islang iyon na pinag dausan ng kasal ng dalawa, ay ang isla del Castillo na pag magmay-ari nina jordan del Castillo, ang ama ni Lucas del Castillo. Hindi iyon napansin ni andrea, dahil una niyang napansin ang ganda ng paligid nito. Sa islang iyon din ginanap ang kasal nina jordan del Castillo at eloisa mae Macaraeg, balak nilang doon na rin idadaos ang magiging kasal ng kanilang mga anak balang araw. Naniniwala kasi ang dalawa na maswerte ang lugar na iyon, dahil dinivelop ang lugar na iyon, dahil sa pag ibig ni jordan kay eloisa.Kaya ng malaman nila ang balak na pag papakasal ni nicko kay andrea ay ang lugar na iyon ang kanilang iminungkahi na gaganapan ng magiging kasal ng dalawa. Katatapos lang mag love making ng dalawa. Kasalukuyang naka tayo sa balkonahe noon si nicko at naka tanaw sa malayo, nang lapitan siya ni andrea at yakapin sa likuran nito."anong iniisip mo mah
My Torets CEO Boss Chapter: Fifty-two
Luhaan ang dalawa ng mag tagpo sa harapan ng altar. Hawak kamay silang humarap sa Paring mag kakasal sa kanila."you may now kiss the bride.." Saad ng pari kay Nicko.Tapos na ang kasal ay hindi parin makapaniwala si andrea na buhay si nicko. Hinalikan siya ng binata sa kanyang labi. Habang magkalapat ang labi ng dalawa ay narinig nilang nag papalakpakan ang mga tao sa loob ng simbahan.Nang mag hiwalay ang kanilang labi ay niyakap pa siya nito ng mahigpit. "congratulations to both of you!.." Bati sa kanila ni Ginang helen pagka lapit palang nito sa kanilang dalawa. Yumakap ito sa dalawa. Humalik naman sa pisngi nito sina andrea at nicko. "salamat mommy.." Halos sabay na saad ng dalawa sa ginang na noo'y punong puno ng luha ang mga mata nito. "bakit po kayo umiiyak mommy?" Tanong ni andrea sa ginang na noo'y nag pupunas na ng luha nito."masaya lang ako anak.. Masayang masaya.. Hindi ko akalain na darating tayo sa ganitong punto.. Na magiging manugang na kita.." Tugon nito kay
My Torets CEO Boss Chapter: Fifty-one
Flashback:Isang buwan bago ang mangyaring pag kalat ng video ni nicko, na si andrea pa ang kumuha ay nakatakda na sana siyang magpa opera sa ibang bansa. Tumawag kasi ang kanyang personal doctor na mayroon na daw nakuhang heart donor para sa kanya. Ngunit nag aalangan ang binata, dahil na kumpirma niya na sa kanyang sarili na mahal na nga niya si andrea, at sa tingin niya ay hindi niya kayang mawalay dito. Nasanay na kasi siya sa presensya nito, na palagi niya itong nakakasabay kumain, maging sa pag pasok at pag uwi nila sa trabaho. Kulang na nga lang ay mag tabi sila nito sa pag tulog. Hanggang sa dumating ang araw na napansin niyang parang hindi na masaya si andrea sa kanilang set up. Iniisip kasi ng binata na mahal talaga ni andrea si Lucas at kaya ito nalulungkot ay dahil hindi na nito nakakasama madalas ang lalaking iniibig nito na si Lucas. Dahil nga sa magkasama na silang naka tira nito sa iisang iisang bubong.Dahil doon ay nasasaktan si nicko, ayaw niya kasi na nakikitang
My Torets CEO Boss Chapter: Fifty
Parang na istatuwa si andrea ng hindi si mang delfin ang taong hinawakan niya. Kamukhang kamukha ito ni nicko. Naka ngiti sa kanya ang lalaki pagka harap nito sa kaniya."nicko...?" Halos pa bulong na saad ni andrea. Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Mas lumapad pa ang pagkaka ngiti ng lalaking kanyang kaharap.Hindi na napigilan ni andrea ang kanyang sarili. Niyakap niya ito ng mahigpit. Habang naka yakap si andrea dito ay inaasahan niyang bigla itong mawawala habang yakap niya. Ngunit sa ilang segundo siyang na kayakap dito ay nanatili pa rin itong nayayakap niya."no please.. Kung panaginip lang to ayoko ng magising lord.." Halos pa bulong na saad ni andrea sa kanyang sarili."Mahal mo ba si nicko?.." Tanong ng lalaking ka yakap niya sa paos na boses. "oo mahal na mahal ko siya.."Matapos na sabihin iyon ng dalaga ay doon niya lang naramdaman na niyakap din siya nito at mas mahigpit pa ang ginawang yakap nito sa kaniya. Kumalas sa pagkaka yakap dito si andrea. Ngunit
My Torets CEO Boss Chapter: Fourty-nine
Gusto pa sanang kausapin ni andrea si mang delfin, ngunit mas pinili niya nalang na manahimik muna. Baka kasi maka istorbo pa siya sa pag mamaneho nito, at isa pa ay alam niyang masama ang pakiramdam nito.Makalipas ang halos isang oras ay narating din nila ang lugar kung saan sinasabing nilipat ni ginang helen si nicko. May kalayuan din pala ang lugar kaya siguro nag mamadali si mang delfin kanina."Mang delfin may libingan po pala dito? Ang galing din ng naka isip nito noh.. Nag tayo sila ng libingan dito, para ang mga taong papasyal sa puntod ng mga mahal nila ay makakapag swimming na rin.. Ang galing!" Hindi maiwasan ni andrea ang humanga ng husto sa ganda ng paligid na kanyang nakikita. Napansin niyang hindi nag sasalita si mang delfin sa kanyang likuran. Nauna kasi siyang bumaba ng sasakyan dito. Nang lingunin niya ito ay wala na ito sa kanyang likuran. Nag taka si andrea, dahil kanina lang ay nakita na niya itong sumunod na bumaba sa kanya, at ngayon ay wala na ito kaagad sa k
My Torets CEO Boss Chapter: Fourty-eight
Dalawang hakbang nalang ang pagitan ni andrea sa imahe ni nicko. Muli niyang binigkas ang pangalan nito. "nicko..." Naka titig parin sa kanyang mukha ang imahe at hindi parin nawawala ang ngiti nito sa labi. Sa paningin ni andrea ay mas lalong gumuwapo ito. Nang akma niya na itong yayakapin ay may narinig siyang tumawag sa kanya, mula sa kanyang likuran. "andrea.." Hindi niya sana papansinin ang taong tumatawag sa kanya, ngunit muli siyang tinawag nito. Doon na niya ito nilingon. Si ginang helen pala. Naka ngiti ito sa kanya, nag lalakad na ito palapit sa kanya.Muli niyang nilingon ang nakitang imahe ni nicko, ngunit wala na ito doon. Inikot niya pa ang kanyang paningin sa paligid, pero hindi na niya ito muling nakita pa. Nabahiran ng lungkot ang mukha ni andrea. Naisip niya na sana ay niyakap niya nalang muna si nicko, bago niya nilingon ang ginang."iha?.. May problema ba?.. Bakit parang bigla ka nalang nalungkot?.." Sunod-sunod na tanong sa kanya ng ginang. Hinawakan siya ni
My Torets CEO Boss Chapter: Fourty-seven
Araw ng Sabado. Na kapag pasya na si andrea na paupahan nalang muna ang bahay na nabili niya. Hindi pa naman niya ito napapa renovate kaya ma-aari niya pa itong paupahan muna.Titira muna sila sa condo ni nicko ng kanyang kapatid, upang masunod ang hiling ni nicko sa kanya bago ito mawala na doon muna siya titira sa condo unit nito. Isasama niya nalang din si noemi na kapatid ni pia at ang anak nitong baby pa. Upang may makasama parin si dominic, habang nasa trabaho siya. "dom, siguradohin mong wala ka nang makalimutang dalhin ha. Samantalahin natin ngayon na wala akong pasok ng dalawang araw.. Kailangan mailipat na natin ang mga importanteng gamit natin sa condo.. Hindi kasi ako pwede bukas na, dahil nangako ako kay ginang helen na papasyal tayo doon.. "Mahabang litanya ni andrea sa kanyang kapatid. Mabuti nalang din na hindi pa ito nag sisimula sa kanyang klase, dahil kung nagka taon na pumapasok na ito sa eskwela ay aasikasuhin na naman niya ang pag lipat nito sa ibang eskwelahan
My Torets CEO Boss Chapter: Fourty-six
Namalayan nalang ni andrea na huminto ang kanilang sinasakyan sa tapat ng isang gusali kung saan naroroon ang condo unit ni nicko. "let's go iha.. Pasyalan natin itong condo unit ni nicko.." Anyaya ng ginang kay andrea. Nakababa na ang ginang, pero si andrea ay nanatili pa ring naka upo ito. Nag dadalawang isip siya kung bababa ba siya at papasok sa condo ni nicko. Marami silang nabuong alaala dito. Baka mas lalo lang siyang malungkot kapag pumasok siya dito. Naramdaman niya nalang na hawak na ng ginang ang kanyang kamay. Walang nagawa si andrea kundi ang bumaba nalang. Para siyang manika na di susi, na sumusunod lang sa bawat hakbang ng ginang. Nang marating nila ang palapag kung saan matatagpuan ang unit ni nicko ay hindi na naman mapigilan ang pag patak ng kanyang mga luha. Kung wala lang doon ang ginang ay baka hinimatay na siya sa sobrang lungkot. Pero dahil kinakausap siya nito, kahit papaano ay naiibsan ang kanyang kalungkutan. Pumasok sila sa kuwarto ni nicko. Pakiramdam
My Torets CEO Boss Chapter: Fourty-five
"i miss you.." Saad ng binata sa paos na boses habang naka titig sa mukha ni andrea."na-miss din kita.." Tugon ni andrea ng may ngiti sa labi. Akma sana siyang hahalikan ni nicko pero iniwas niya ang mukha niya dito. "ubusin mo na tong pagkain mo para makapag pahinga ka.. Tingnan mo yang itsura mo sa salamin.. Ang laki na ng eye bag mo!.." Saad ni andrea sa binatang naka ngiti parin. Hindi na nawala wala ang ngiti nito sa labi. Hindi mapag kakailang masaya itong muli niyang nakita si andrea. " ayaw ko matulog.. "" bakit naman?.. "" baka hindi na kita makita pag gising ko.."Kinilig si andrea sa sinabing iyon sa kanya ng binata. Binitawan niya ang hawak niyang kutsara na may lamang pagkain at hinawakan ang mukha ni nicko. "huwag kang mag alala sasamahan kitang matulog..." Tugon ng dalaga kay nicko."talaga sinabi mo yan ha.." "oo nga.. Kaya ubusin mo na to..
