“Make it 30 million.” Hindi pa siya nakakabawi sa tinuran ng kanyang asawa ay halos manlumo pa siya sa sinabi ng kanyang ama.“Are you even serious, Papa?” Halos tumaas na ang boses ni Belinda sa pagtatanong. Hindi niya akalaing papayag ito sa condition ni Van.“Okay, deal,” Van simply said na tuluyang nagpapikit ng mariin kay Belinda.Sobrang bilis ng lahat. Nagpatawag agad si Van ng lawyer para sa kasulatan. Pinahanda na nga rin agad-agad ni Van ang perang kakailanganin na oara bang maliit na pera lang ang usapan.30 million.Van made everything smooth. Pagkarating ng lawyer ay pinapirma agad niya ang halos lahat ng pamilya ni Belinda. After signing all, he gave the exact 30 million at kitang-kita ang ligaya ni Mr. Juarez at ng buong pamilya niya nang tuluyan nitong mahawakan ang limpak-limpak na pera.“Simula ngayon, huwag niyo ng papakialaman ang asawa ko,” Van seriously said.“Don't worry. Maayos kaming kausap,” Mr. Juarez said without even looking at his daughter.After that, Va
“Look who's here. Belinda Juarez, or should I say, Belinda manipulator and cheater. Bakit nandito sa ganitong lugar ang taksil at manlolokong babaeng gaya mo? Hindi ba mayaman ang napangasawa mo?”Hindi makapaniwala si Belinda sa narinig. Napansin niya rin ang tingin ng mga tao sa kanila dahil narinig nila ang sinabi ni Danilo.“Anong sinasabi mo? Ikaw ang nagtaksil at nanloko kaya bakit mo nililipat sa akin ang kasalanan mo?!”Danilo laughed sarcastically.“What the hell is happening?” Gulat at walang alam na tanong ni Lia, pero wala man lang sumagot sa kanila.“Oh, stop acting like an innocent. Mukha ka lang inosente, pero alam kong hindi ka inosente. Aminin mo na that you were dating that guy while we were engaged! Huwag ka nang magka-ila! You canceled the wedding because you were really planning to marry that guy who is obviously richer than me! You fvcking planned everything!"Namula sa galit si Belinda sa mga paratang ni Danilo sa kanya.“You cheated on me and that's the reason
“Beli—”Mabilis na binuksan ni Belinda ang pinto ng kotse ni Van at agad ding lumabas. Alam ni Belinda na tinutulungan lang siya ni Van, pero sa nakikita niya, mali ang paraan nito.“Belinda!” Narinig ni Belinda ang tawag ni Van sa kanya, pero hindi na niya iyon pinansin.Palagi niyang nireresolba ang problema gamit ang pera kahit na hindi naman dapat iyon ang gamitin niya. Noong una, tungkol kay Kia na nagtaksil sa kanya at pinangakuan niya ng mga bagay kahit na ito na nga ang may ginawang masama sa kanya. Kasunod noon ay tungkol sa pagbibigay niya ng malaking halaga kay Mr. Juarez para hindi na siya nito guluhin at maputol na ang ugnayan ni Belinda sa pamilya. Kasunod ay ang pagbibigay niya ng pera sa mga Reynaldo para tuluyang huwag manggulo sa kasal gayong hindi naman niya dapat gawin.Palagi niyang dinadaan sa pera.“Bakit ka nandito? Bakit hindi ka umuwi? Paano ang asawa mo?” Tuloy-tuloy na tanong ni Lia nang pumasok si Belinda sa apartment nila habang may mask na ang mukha.“
Chapter 13“Bakit ka nandito? Hindi ba naka-file ka ng leave?” Si Cindy, isa sa mga officemate ni Belinda, ang unang nakakita sa kanya sa paglabas sa elevator. The whole building is owned by the RIVA Company at talaga namang hindi ito isang pipitsuging building, it has 100 floors. Ang floor kung saan nagtatrabaho si Belinda at Lia ay sa floor 65. “Sabi ko sa'yo, makikichismis mga 'yan, eh,” bulong ni Lia kay Belinda.Tumagal ang pang-aasar ni Lia kanina, pero laking pasalamat niya nang tumigil din naman ito kalaunan.“Nakakamiss magtrabaho, eh,” tanging sagot ni Belinda at agad na naglakad papunta sa cubicle niya, pero napanguso siya nang makita ang paglapit ng ilan sa kanya para magtanong gaya ni Cindy.“One month ang leave mo tapos ilang araw lang bumalik ka na? Hindi ka ba nag-enjoy sa honeymoon niyo ng asawa mo?” tanong ni Lena, isa rin sa katrabaho nila.Huminga ng malalim si Belinda. Naisip naman niyang magtatanong ang mga ito, pero ngayong nagtatanong na sila, hindi niya alam
Ilang minuto na mula nang sumakay si Belinda, pero walang nagsalita sa kanila. Van is not smiling or anything. He is just seriously driving kaya hindi na mapigilan ni Belinda ang isiping baka galit pa ito sa kanya dahil sa nangyari. Belinda thinks that Van is mad at her dahil na rin sa walang paalam nitong pag-alis sa gitna ng pag-uusap. Hindi niya alam na ganoon din ang nasa isip ni Van. Van also thinks that Belinda is still mad at him.“Hindi naman kailangan na sunduin ako,” hindi na mapigilan ni Belinda na sabihin iyon dahil sa haba ng katahimikan. Pakiramdam tuloy ni Belinda ay napipilitan ito sa pagpunta rito para kunin siya.“Saka kung galit ka, pwede naman akong mamalagi na lang ulit muna sa apartment kasama si Lia,” dugtong pa ni Belinda.Because of what Van heard, he glanced at his wife. “Aren't you the one who is mad here?” Van asked Belinda, and that is the reason why Belinda looked at Van. Umawang ang labi niya dahil sa tanong ng asawa. At sa tono ng pananalita nito ay su
Hindi siya pinansin ni Van nang siya na mismo ang humila sa kanya para sa halik. Belinda moaned when she felt Van's hands already inside her palda, trying to go inside her cycling shorts and underwear.“I miss you,” Van couldn't stop himself from saying that while he started kissing Belinda's neck.“I f**king miss your smell,” he added.“Hmmm—ahhh!” Tuluyang kumawala ang tuloy-tuloy na pag-ungol ni Belinda nang tuluyan siyang mahawakan ng kanyang asawa sa gitna niya.Gaya ng naramdaman ni Belinda noong unang gabi nila, ganoon pa rin ngayon, pero ang pinagkaibahan, mas lalo atang umalab ang init ngayon.“V-Van… ahhh. Hmmm!” Binaon ni Belinda ang mukha sa leeg ng asawa nang hindi na niya mapigilan ang mas mapaungol.Belinda even forgot that they were still inside Van's car, yet they were almost doing it. Inis na tinignan ni Van ang palda ni Belinda dahil malaking sagabal iyon. Van was already holding Belinda in her middle at ayaw niyang mabitin ito sa nararamdaman, but if he removed tha
Gising na gising na ang diwa ni Belinda, pero wala siyang lakas ng loob na imulat ang mata. Masyadong malinaw sa isip niya ang nangyari kagabi.Apat na beses siyang inangkin ng asawa at sa buong pagkakataon na iyon ay walang nagawa si Belinda kung hindi ang umungol nang umungol kaya talagang hindi niya alam kung papaano niya titignan si Van nang hindi nahihiya.Ang masaklap, ito pa ang halos nakayakap sa kanya kay Van.“Aren't you going to be late to your work?”Nahigit ni Belinda ang paghinga niya nang marinig ang sinabi ni Van. Hindi tuloy niya alam kung itutuloy pa ba niya ang pagpapanggap o ano.Mas lalong pinigil ni Belinda ang paghinga niya nang maramdaman niya ang paglalakbay ng kamay ni Van sa loob ng t-shirt na suot niya. Paggising niya ay nakasuot na siya ng t-shirt at ramdam niya rin na may suot na itong underwear.“Or you want to stay here all day with me?” Van seductively said, causing Belinda to immediately push Van away, but it made Van laugh.“Nakarami ka na nga kagabi
“Ano iyon? Ano iyong naamoy ko?” Kumunot ang noo ni Belinda nang lumapit si Lia sa kanya at inaamoy-amoy siya.“Anong naaamoy mo?” Nagtatakang tanong ni Belinda at inamoy pa ang sarili na para bang kapag ginawa niya iyon ay malalaman niya ang ibig sabihin ni Lia.Lia smiles at her na para bang ibig sabihin ng ngiti na iyon.“Hoi! Para kang baliw. Hindi naman ako mabaho, ah. Naligo kaya ako. Baka amoy mo lang ‘yon,” natawa na lang si Belinda habang sinasabi iyon, pero umiling lang si Lia.“Hindi. May naaamoy talaga ako,” sambit pa ni Lia at muli siyang inamoy nito.“Lia!” Muli na lang tuloy inamoy ni Belinda ang sarili.“Amoy…” Lia stopped from talking at muli siyang inamoy.“Amoy?” Kuryusong-kuryuso na si Belinda. Anong amoy ba iyon? Wala namang sinabi si Van kanina na nangangamoy siya!“Amoy nadiligan,” mahinang bulong ni Lia sabay hagikgik. And that made Belinda's face turn red. Mas lalong natawa si Lia nang makita na halos maging kamatis na ang mukha ni Belinda.At dahil sa naging
Mariing pumikit si Cheska at hinimas ang batok niya, sinusubukang kalmahin ang sarili. Pero nang marinig niya ang pag-andar ng makina, agad siyang sumakay sa front seat, hindi na nag-isip pa. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya—parang may kung anong sumasakal sa dibdib niya habang pinagmamasdan si Azrael na tila ba hindi siya nakikita.Pagkaupo niya sa passenger seat, agad niyang nilingon si Azrael. Walang emosyon ang mukha nito, at tila ba tumagos ang katahimikan ng buong sasakyan sa balat niya."Hindi ba talaga kita makakausap ng matino?" Tanong ni Cheska at napapikit dahil sa suot nitong earbud, hindi siya sigurado kung naririnig ba siya nito o ano.Hindi na nakatiis si Cheska. Inabot niya ang kanang tainga ni Azrael at biglang inalis ang isang earbud. Kasabay ng pag-alis niya roon ay ang biglang pag-ikot ng mukha ng lalaki para tignan siya, puno ng iritasyon at pagkabigla.“What the fvck you fvcking think are you doing?” Inis na ani ni Azrael, masyadong diretso
Paglabas ni Cheska ng pinto ay agad siyang luminga sa magkabilang direksyon ng hallway, hinahanap ang pamilyar na porma ni Azrael. Mabilis ang pintig ng puso niya—hindi niya alam kung dahil ba sa kaba, inis, o… baka pareho, ewan, pati siya ay talagang nagugulugan sa nararamdaman. Kaso sa magkabilang dereksyon iyon ay wala siyang nakitang Azrael.“Ang bilis naman niya?” bulong ni Cheska sa sarili, bitbit ang iritang hindi niya maipaliwanag.Napahawak na lang si Cheska sa sintido. Dalawa ang elevator doon at sa dalawang hallway din ang daan kaya hindi niya alam kung alin sa dalawa ang sinakyan ni Azrael o tinungo nito.“Dito na nga lang!” Inis na ani Cheska sa sarili. Bahagyang nabunutan siya ng tinik nang makita niya ang pamilyar na likod nito—nakatayo, nakaharap sa elevator, at tila malapit nang sumakay. Mabilis ang lakad ni Azrael at may mga bumating nurse pa nga dito, dahil nga kilala ito doon, pero wala man lang itong pakealam o pinansin man lang. Diretso lang. Walang tingin. Walan
“Huwag ka kasi mag-alala. Kaya ko ang sarili ko, at mabait naman iyong boss kong iyon kahit medyo bugnutin. Kaya relax ka lang diyan."Ngumiti si Cheska pagkatapos sabihin iyon. Naiintindihan naman ni Cheska kung bakit nag-aalala ang kaibigan. Hindi rin naman ito ang unang beses na subra ang pag-aalala ng kaibigan dahil sa lalake.Bumuntong-hininga si Cris, halatang napapaisip.“Kaya kumain na lang tayo nito. Sayang din, at saka para kang tanga magtampo—Shit!”Napasinghap si Cheska nang maramdaman ang malamig at malagkit na icing ng yema cake sa pisngi niya. Napapikit siya sa gulat, halos hindi makapaniwalang pinahiran din siya ni Cris ng yema cake sa mukha, gaya ng ginawa niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata, naglalagablab ang titig, at unti-unting inangat ang ulo papunta kay Cris.Nakita niya itong may mahinang tawa habang hawak pa ang daliring may natirang icing, kitang-kita ang kalokohan sa mukha. Parang batang nakaiskor ng kalokohan.“Cris...” seryoso ang boses niya, m
"Kamusta po ang kapatid ko, Doc? Okay lang naman po siya, hindi ba? Matagal na din po kasi kami rito at palaging na dedelay ang operasyon ng kapatid ko. Medyo nag-aalala na rin po kasi ako at ang laki na ng bill namin dito. Nagmukha na ngang hotel itong hospital para sa amin ng kapatid ko kaya gustong gusto ko na pong malaman kung bumubuti na po ang lagay ko." Tuloy tuloy na tanong ni Cheska dahil nabalitaan niyang tapos na ang panibagong test na ginawa nila sa kapatid niya.Ngumiti ang doctor bago sumagot,“Bumubuti ang lagay ng kapatid mo, so we are really happy to say that we are going to schedule the operation for him next month, first week.”Nagliwanag ang mukha ni Cheska sa narinig mula sa doctor. Hindi ito iyong tita ni Azrael dahil naka-leave daw ito—kaya’t iba ang naka-assign na doktor na sumuri at dumalo sa kapatid niya ngayon. Ngunit kahit iba ang kausap niya, dala pa rin ng balitang iyon ang matinding ginhawa at pag-asa.“And na-inform na din namin si Dr. Villariva. We su
Napasulyap si Cheska kay Azrael, and Azrael just sighed. Biglang lumambot ang tingin nito at hindi tulad kanina na halos umigting na ang panga.“I’m really happy na nandito ka ngayon para sa anak ko,” masayang ani Daviah habang hindi pa rin binibitawan si Cheska. “Nandito sana ako para pagalitan siya. Pasensya ka na sa anak ko, ha. Nalaman ko kasing puro trabaho ang inaatupag nitong mga nakaraang araw. Hindi man lang siya makapaglaan ng oras para sayo. Sana hindi ka magsawa sa kanya.”Napatingin si Azrael sa ina, agad na sumabat, “Saan mo ba kasi nalaman yan, Ma? I told you, napag-usapan na namin ng girlfriend ko na kapag tungkol sa trabaho ay ayos lang kung—”“No way! Ayos lang? I told you, magsasawa siya kapag palagi kang busy sa trabaho!” Pagalit na ani ng kanyang ina kaya napahawak sa batok si Azrael.“She won’t. Hindi siya magsasawa sa akin and I am making my way para magkasama naman kami—and you don’t need to meddle in our relationship, Ma.” Mahinahong sagot ni Azrael, ngunit bu
“Get a day off today. Spend time with your girlfriend! Hindi ka naman kailangan sa kompanya kaya–”“Kailangan ako sa kompanya, Ma. I’m the boss–”“Come on! Hindi ikakabagsak ng kompanya ang isang day off ng boss!”Naalimpungatan si Cheska nang makarinig ng pag-uusap at pagtatalo sa kung saan.Mabigat ang talukap ng mga mata niya habang dahan-dahan itong iminulat. Ang una niyang napansin ay ang malambot na kutson ng sofa sa ilalim ng kanyang likod. May kumot na nakabalot sa kanya, at may unan sa ilalim ng ulo niya.Kumunot ang noo ni Cheska. Hindi niya maalala kung kailan siya nahiga nang maayos doon, pero masarap ang pakiramdam ng init ng kumot—parang may sumilong na yakap sa buong katawan niya. Sinalubong din siya ng mahinang aroma ng nilulutong pagkain—bawang na piniprito, longganisang medyo nanunuyot na sa kawali, at ang pinong halimuyak ng piniritong itlog. Lahat ng iyon ay humaplos sa kanyang ilong, tila inaakay siya na bumangon na.Napaupo siya, marahang itinulak ang kumot at na
Binuka ni Cheska ang labi, handang magsalita ulit—siguro para kontrahin siya, siguro para lang mapanatili ang kaunting distansya sa pagitan nila. Pero sa huli, isang mahabang buntong-hininga na lang ang pinakawalan niya. Tinitigan niya si Azrael, hindi gumalaw, hindi rin siya gumawa ng anumang hakbang para paalisin ito sa pagkakahiga sa kanyang hita.Alam naman kasi talaga ni Cheska na pagod na ito, kahit sino ay mapapagod pagkatapos ng nangyari kanina. Ni hindi nga naisip ni Cheska na hanggang ngayon ay gising pa ito gayong kanina pa niya nakikita ang pagod sa mata niya at gusto ng magpahiga.Hinigit ni Cheska ang paghinga at sinubukang sumulyap na lang sa ibang direksyon, pilit pinipigilan ang anumang emosyong bumabalot sa dibdib niya. Sinisubukang huwag mag-isip at hayaan na lang ito sa pwesto nito.Pero ilang sandali, kinagat ni Cheska ang labi at hindi mapigilan ang mapatitig ulit dito. Nakapikit na, pero hindi matukoy ni Cheska kung tulog na ba ito o ano.Napatingin siya sa mukh
Tahimik si Cheska habang nagluluto. Halos hindi niya magawa ang huminga ng malalim. Ilang beses na siyang napapahawak sa pisngi niyang alam niyang namumula dahil sa sobrang init ng pakiramdam niya sa mukha. Hindi niya alam kung dahil ba 'yun sa kalan o sa... nangyari kanina.Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyare at lalo na sa inaasta niya mismo.Hindi niya makalimutan ang biglaan, marahas ngunit sabay rin na banayad na halik ni Azrael. Gulong-gulo pa rin siya sa sarili niya—at hindi lang dahil doon. Pati na rin sa kung paano siya tumugon, kung paano siya... napalapit at hinayaan ito na halikan siya ng ganoon kalalim. Sa isang taong hindi naman niya karelasyon dahil peke lang naman ang namamagitan sa kanila.Humigpit ang hawak ni Cheska sa sandok.Naririnig niya ang bawat tik-tak ng wall clock, parang ang lakas-lakas. Samantalang si Azrael—nakaupo lang sa gilid ng countertop, nakasandal, nakangiti, at... pinapanood siya. At dahil nga sa pinapanood siya nito,
Napatigil siya. Tahimik. Seryoso ang boses. Seryoso ang mukha. Wala na ang pilyong ngiti. Nakatitig lang si Azrael sa kanya—diretso, walang iwas. Kaya namutla bigla ang mga salitang gusto sanang ilabas ni Cheska. Parang may pumisil sa dibdib niya.“But I want to kiss you, only you this time,” mariing ani ni Azrael.Parang tumigil ang oras para kay Cheska. Lahat ng ingay sa paligid niya ay nawala. Ang naririnig lang niya ay ang tibok ng puso niya at ang tinig ni Azrael na tila dumiretso sa puso niya at hindi sa tenga. Napalunok siya, pero hindi siya kumibo. Hindi niya alam kung alin sa mga nararamdaman niya ang dapat unahin—galit, takot, o ‘yung matagal na niyang pilit itinatanggi na nararamdaman niya para sa lalaking nasa harapan niya ngayon.Masyado syang nagulat sa mga sinabi ni Azrael at hindi niya alam kung dapat ba niya iyong paniwalaan o ano.Isang hakbang lang ang pagitan nila. Isang hakbang na pwedeng burahin at itawid ng kahit sinong may lakas ng loob. At si Azrael—walang pag