Chapter 6

"Mommy, will I meet new friends there? I don't want to leave our home," nakanguso na wika ng anak niya habang nakapangalumbaba ito na nanunuod sa ginagawa niya.

Tumigil si Katya sa pag-eempake ng kanilang mga gamit at tiningnan ang anak. Bahagyang namumugto ang mga mata nito dahil sa pag-iyak kanina. Ayaw ng anak niya na umalis sila sa lugar na ito pero wala naman siyang ibang pagpipilian. Palaki na ito. Hindi na sasapat pa ang maliit niyang sahod para sa kanilang dalawa. Kailangan na nilang bumalik sa siyudad.

Nilapitan ni Katya ang limang taong gulang na anak. "Of course baby. Ang cute cute mo kaya. Siguradong madami ang gustong makipagkaibigan. sa iyo," aniya at marahan pa na pinisil ang tungki ng ilong nito.

Sobrang gwapo ng anak niya. Abo ang kulay ng mga mata nito at sobrang tangos din ng ilong. Doon niya natanto na magandang lalaki ang ama nito. Bahagya pa siyang nagtatampo noon dahil wala man lang nakuhang pisikal na katangian ang anak sa kanya ni isa. Magaling din itong magsalita ng English na para bang natural lang ito dito.

Dahil sa nakikita niya sa kanyang anak ay bahagya siyang nagkakaroon ng ideya tungkol sa kung ano ba ang itsura ng ama nito.

Lumabi si Connor habang naiiyak. "Promise?"

Natawa si Katya at itinaas ang kanan na kamay. "Promise."

Nahirapan talaga siya na hikayatin ang anak sa una pero nadaan niya ito sa paglalambing at kaunting mga pambobola. Sigurado naman siya na magkakaroon agad ito ng mga kaibigan sa bagong lugar at paaralan na lilipatan nila.

"Mom, when will I get to see my Daddy? Kailan siya uuwi dito sa Philippines?"

Hindi agad nakatugon si Katya sa anak. Simula kasi ng magkamuwang ang anak sa mundo ay lagi siya nitong kinukulit kung nasaan daw ang Daddy nito. Kinder palang si Connor ay inggit na inggit na ito sa mga kaklase na hatid sundo ng kanilang mga tatay.

Gustong gusto nito na magkaroon ng ama kaya gumawa na lang siya ng kwento na nasa abroad ito at nagtatrabaho. Ayaw niyang magsinungaling pero ayaw din niyang saktan ang anak. Hindi rin niya alam kung paano ipapaliwanag dito ang mga nangyari. Masyado pa itong bata upang maintindihan ang lahat.

"My Daddy is so handsome!" proud pa nitong wika sabay pakita ng hawak na litrato.

Napangiwi siya lalo na nang maalala kung saan niya nakuha ang larawan na iyon. Nabukalkal lang niya iyon sa pinakamalalim na parte ng internet at ni hindi niya alam kung sino ba ang lalaking iyon.

Mabuti na lang at sakto na tumawag si Karen para makaiwas siya sa mga tanong ng anak.

Bago sila umalis ay nagkaroon muna sila ng kaunting salo-salo na magkakaibigan. Nalulungkot din si Katya dahil magkakahiwalay na sila pero alam niyang ito ang mas makakabuti para sa kanila ng anak.

"Ano po? Bakit ngayon niyo lang po ito sinabi? Ako naman ang nauna ah. Nakapagbigay na rin ako ng down payment," ani Katya na hindi makapaniwala.

Sa tabi niya ay ang anak niya na nakamaang sa ginang. Sa likod naman nila ay ang mga gamit na dala nila.

"Emergency kasi eh. Nasunog kasi ang bahay nila kaya ibinigay ko na lang para may matirhan ang buong pamilya. Kawawa naman kasi sila," anang ginang na nakaiwas ng tingin sa dalaga.

Nalaglag ang mga balikat ni Katya. "Pero paano na kami ng anak ko nito?" aniya sa mababang boses.

Akala niya ay magiging okay ang lahat sa paglilipat nila pero ito pala ang madadatnan niya. Ang ikinakasama pa ng loob niya ay hindi man lang ito ipinaalam ng ginang para kahit papaano sana ay nakapaghanap siya ng ibang apartment.

"I don't like her, Mom. She looks like manloloko," ani Connor na hindi na niya inabala pang sinita.

"P-Pasensya ka na talaga, hija." Iyon lang at isinara na ng ginang ang gate.

Gustong magwala ni Katya at magsisigaw pero papagurin lang niya ang sarili niya kapag ginawa niya iyon kaya pilit siyang kumalma.

Mahina na hinila ni Connor ang kamay ng ina at umambang may ibubulong. Nakuha naman agad iyon ni Katya at dumukwang upang marinig ang sasabihin ng anak.

"This place looks scary. Look at those people. Umalis na po tayo dito."

Nahimigan ni Katya ang takot sa boses ng anak kaya mahigpit niyang hinawakan ang kamay nito. Budget friendly lang kasi ang apartment na nahanap niya kaya hindi na siya nagtataka na ganito ang paligid.

"D-Don't worry, baby. Maghahanap tayo ng ibang matutuluyan—"

"Hi, Ma'am! Kailangan niyo ba ng bagong malilipatan? Saktong-sakto, may malaking discount kami ngayon para sa inyo!"

Nilingon ni Katya ang lalaking bigla na lang sumulpot sa tabi nila. Mukha itong ahente sa suot na business suit, malaking salamin sa mata at may hawak pang attache case.

"Detective Conan!" bulalas ni Connor na siyang ikinasinghap niya. Kahit kailan talaga itong bibig ng anak niya.

Bago pa makapagsalita si Katya ay may inabot na ang lalaki na pamphlet sa kanya.

"Seventh anniversary namin ngayon Ma'am kaya malaki ang pa-discount namin sa mga kukuha ng penthouse ngayong buwan na ito," anito na tuwang-tuwa sa anak niya.

"Penthouse?! Wala akong pera—"

"Eighty percent discount po sa inyo Ma'am kung kukunin niyo ngayon araw mismo," anito na nakikipaglaro na kay Connor.

"Ang pogi po ng anak niyo, Ma'am. Gwapo rin siguro ang tatay nito," sabi pa nito na hindi na niya binigyang pansin at tumitig sa pamphlet na hawak niya.

Eighty percent discount nga. Tiningnan niya ang lalaki. Mukha itong scammer dahil sa suot. Masyadong pormal manamit.

Inilayo niya ang anak dito. "Scammer ka 'no?" Hindi na niya napigilang ibulalas.

Tumawa ito at tumayo. "Bakit hindi ka sumama nang makita mo na nagsasabi ako ng totoo? One time offer lang ito, Ma'am. Wala sana akong balak na ibigay ito sa iyo pero narinig ko kanina ang usapan ninyo ng ginang kaya naawa ako. Pagabi na. Delikado dito sa daan. Kung hindi mo napapansin ay mainit ang tingin sa inyo ng mga nandito lalo na at mukhang nawawala kayo," wika ng lalaki sa seryoso ng boses.

Pasimpleng tumingin si Katya sa paligid at tama nga ito. Nanayo ang mga balahibo niya sa braso.

"Mom, sumama na lang tayo kay Detective. I can feel that he is a good person," pangungimbinsi din ni Connor sa kanya.

Sa huli ay pumayag si Katya na tingnan ang penthouse na sinasabi ng lalaki.

"D-Dito kami titira? Eighty percent discount lang talaga ito?" wika ulit niya na hindi makapaniwala.

Paano ba naman kasi, pangmayan lang ang mga ganitong klaseng penthouse! Tiyak din niya na sosyal ang mga kapit bahay niya, mga business man at anak ng mga mayayaman!

"Oo. Pumasok tayo nang makita niyo ang buong bahay."

"Come on, Mom. Let's go!" Hinila pa siya ni Connor papasok sa loob.

Ang tangi lang na nagawa ni Katya ay ang matulala at mamangha. Hindi na rin niya namalayan na nakapagpirma na siya ng ilang mga dokumento na kakailanganin sa paglilipat nila dito.

"Ah. Oo nga pala. Bago ko makalimutan. Libre ang dalawang buwan na pananatili niyo dito. Kung may katanungan ka ay huwag kang mag-atubili na tawagan ako. Here's my business card."

Kinuha ng lalaki ang kamay niya at inilagay doon ang card at mabilis na lumabas ng bahay.

"Ciao!" sigaw pa nito.

"T-Teka lang—"

Bigla na lang na nawala sa paningin niya ang lalaki. Tiningnan niya ang business card na nasa kamay niya. May larawan ito doon. Nakasalamin at mukhang gusgusin. Ren ang nakalagay doon. Walang apelyido.

Biglang sinampal ni Katya ang kanyang sarili dahil baka nananaginip lang siya ngunit mukhang hindi.

Hindi pa rin siya makapaniwala! Mabilis man ang mga pangyayari pero alam niyang legal ang mga dokumento na pinirmahan niya kanina. Kilala pa ng mga guards ang Ren na iyon.

"Mom! I'll check the rooms upstairs," pagpapalam ng kanyang anak at nagtatakbo na paakyat.

"Be careful!" pahabol niya dito.

"I will!"

Huminga ng malalim si Katya at nagsimula nang mag-ayos ng mga gamit nila sa kanilang bagong tahanan. She felt overwhelmed but thankful at the same time. Sobrang generous naman ang may-ari ng mga penthouse na ito.

Hindi muna naghanap ng trabaho si Katya dahil mas inuna niya ang paghahanap ng paaralan kung saan niya pwedeng i-enroll ang anak niya. Nahirapan pa siya dahil karamihan sa mga nasa malapit ay mga private school.

"Thank you, Ma'am. Pasensya na po talaga sa abala."

"Okay lang, Miss Chua. Mukha namang matalino ang anak mo kaya siguradong makakahabol agad siya sa mga lessons na hindi niya nakuha. Magsisimula na ba siya bukas?" tanong ng Principal.

"Opo. Kaso wala pa siyang uniform."

"May ilan pang natira na uniform sa stock room. Pasasamahan na lang kita at nang makita kung may kasya ba sa anak mo." Tiningnan pa nito si Connor at bahagyang nginitian.

"Dito ako mag-aaral, Mommy? Hindi ba medyo malayo ito sa house natin?" tanong ng kanyang anak.

Ito ang mahirap sa sitwasyon niya dahil dadalawa lang sila. Hindi naman pwedeng lagi niyang babantayan ang anak dahil kailangan din niyang magtrabaho para may panggastos sila.

"What if I suddenly want to hug you? Mahihirapan akong umuwi nun," nakanguso na nitong wika kaya natawa si Katya.

Tumigil siya saglit at pinupog ng halik ang kanyang anak.

"Hindi naman ako malalayo sa iyo eh," wika niya.

"Mom, ang layo doon sa bahay!" maktol nito.

Matamis lang na ngumiti si Katya at ginulo ang buhok ng anak. Habang naghahanap siya noon ng public school ay dala-dala niya ang kanyang mga kopya ng resume.

May malapit na five star restaurant sa paaralan ng anak at sakto rin noon na hiring ang mga ito ng waitress. Hindi na raw kailangan ng diploma o kung ano mang klase ng mga papeles galing sa paaralan. Ang kailangan ng mga ito ay yung mga may experience na kaya hindi na siya nag-atubili pa na mag-aply.

Interview niya bukas at kung palarin siyang makuha ay malaking bagay iyon para mabantayan pa rin niya ang anak habang nagtatrabaho.

Mukhang umaayon sa kanya ang panahon.