CHAPTER 19Kinabukasan ay maagang nagising sila Aira at Dave dahil ngayon ang alis nila papuntang Korea. Dun na rin sila nagpalipas ng gabi sa hotel dahil napagod na sila kahapon sa kanilang kasal."Ayos na ba ang mga gamit na dadalhin mo?" tanong ni Aira kay Dave."Oo ayos naman na ang mga dadalhin ko. Pinadala na lang yan ni mommy dito kagabe. Ikaw ba? Ayos na ba ang mga gamit mo?" tanong na rin ni Dave kay Aira dahil hindi na nga sila nakauwi pa kagabe dahil sa pagod."Oo okay na rin ang mga gamit ko," sagot ni Aira kay Dave. Hindi na rin sila nagtagal at umalis na rin sila maaga pa naman pero mas gusto nilang dumating doon ng maaga kesa sa malate pa sila sa kanilang flight.Ilang oras din ang itinagal ng kanilang byahe. Buong byahe ay halos hindi rin naman sila nag uusap na dalawa Gabi na ng makarating sila ng Korea. Kaya dali dali na rin silang pumunta sa kanilang hotel na pag istay-an nila para makapag pahinga ng maayos dahil napagod sila sa byahe."Grabe nakakapagod ang byahe
CHAPTER 20"Kumusta pala ang pag uusap nyo ni Trina? Okay na ba sya?" Tanong ni Aira kay Dave ng makarating na sila sa kanilang hotel room kung saan sila nagstay dito sa Korea."Nagsabi naman ako sa kanya ng maayos yun nga lang parang mainit pa rin ang ulo nya ng mga oras na yun kaya hinayaan ko na lamang sya. I'm sure naman na maiintindihan nya tayo kung bakit tayo tumuloy rito," sagot ni Dave. Tumango tango naman si Aira kay Dave "Oo nga pala pag uwi natin ng Pilipinas ay sa sariling bahay na natin tayo dederetso," sabi pa ni Dave. Nangunot naman ang noo ni Aira dahil sa sinabi ni Dave dahil wala naman syang alam na may sarili na pala silang bahay."Sariling bahay? Anong ibig mong sabihin?" Tanong na ni Aira."Hindi ba nabanggit sayo nila mommy na may binili na silang bahay para sa atin. Kaya doon na tayo dideretso pag uwi natin," sagot ni Dave."Wala naman silang nababanggit sa akin. Pwede ba na umuwi muna ako non dahil wala naman doon ang mga gamit ko," sagot ni Aira."Hindi na k
CHAPTER 21Ilang araw pang namalagi sila Aira at Dave sa Korea. Kung saan saan pa sila namasyal doon at talagang naenjoy naman nila ang pagpunta nila ng Korea. Narelax din sila kahit papano. At nakalimutan nila kahit papaano ang kanilang mga problema."Ayos na ba yang mga gamit mo?" tanong ni Dave kay Aira. Pauwi na kasi sila ngayon ng Pilipinas."Oo ayos na to. Naparami ata ang napamili ko ah," sagot ni Aira at kakamot kamot pa eto sa kanyang ulo dahil pinilit nyang pagkasyahin ang mga pinamili nya sa isang maleta. Mga pampasalubong nya kasi eto at natuwa talaga syang bumili ng kung ano ano roon. " Ikaw ba naayos mo na mga gamit mo?" Tanong na rin ni Aira kay Dave."Oo ayos na rin ang mga gamit ko. Kung hindi na kasya dyan sa bagahe mo pwede mo naman ilagay yung iba rito sa aking maleta," sagot ni Dave dahil tinitingnan pa lang nya ang maleta ni Aira ay pakirmdam nya ay puputok na iyon."Sige salamat. Pero tingin ko naman ay ayos na eto rito," sagot ni Aira."Mabuti pa kumain na muna
CHAPTER 22Nasa bahay lamang nila ngayon si Trina. Tamad na tamad syang kumilos ngayon ni kahit paglabas ng kanilang bahay ay kinatamaran na rin nya. Halos maghapon na syang nakahilata na lamang sa kanyang kama. Maya maya ay nakaramdam na sya ng gutom kaya nagpasya na lamang siya na pumunta sa kanila kusina. Pagbaba naman ni Trina sa kanilang bahay ay agad nyang nakita ang kanilang kasambahay."Manang asan po sila mommy at daddy?" Tanong niya sa kasambahay dahil pansin nyang tahimik ang paligid at parang wala ang mga magulang nya."Ay ma'm Trina wala po ang mommy at daddy nyo. Ang alam ko po ay papunta po sila sa bahay nila ma'm Aira ngayon," sagot ng kanilang kasambahay."Kila ate Aira?" Tanong nya ulet dito."Opo ma'm yun po ang dinig ko kanina," sagot ng kasambahay. Tumango tango naman si Trina rito."Kung ganon nakabalik na pala sila Dave at ate Aira," kausap ni Trina sa kanyang sarili. Bigla naman siyang nabuhayan ng dugo ng malaman nya na dumating na pala si Dave kaya magana siy
CHAPTER 23Ramdam na ramdam na nila Dave at Aira ang pagod nila ngayon mula sa mahabang byahe kaya gusto na nilang magpahinga. Umakyat naman na sila sa taas ng kanilang bahay at pagdating nila sa tuktok ng hagdan ay nagkatinginan silang dalawa."San ang kwarto ko?" Tanong ni Aira. Kakamot kamot naman sa ulo nya si Dave dahil hindi rin nya alam."Hindi ko rin alam. Pasukin na lamang natin ang mga kwarto rito," sagot ni Dave at nagpatiuna na nang paglalakad papunta sa mga kwarto roon.Inisa isa nila ang apat na pinto na meron doon. Una nilang pinto na linapitan ay naka lock ganon din ang pangalawa at pangatlo. Nagkatinginan sila dahil isa na lamang ang hindi nila nabubuksan na pinto at pagpihit ni Dave sa door knob ay laking tuwa nila ng magbukas iyon. Pero nagkatinginan ulet sila ng pagpasok nila ay narealise nila na iisa lang ang bukas na kwarto."Nasaan ba ang mga susi dito? Bakit isa lang ang nakabukas?" Tanong ni Aira."Hindi ko rin alam Aira dahil pareho lang tayo na bagong dating
CHAPTER 24Inihatid naman ni Karen si Trina sa bahay neto. Naka ilang door bell pa siya bago sya pinagbukasan ng gate ng kasambahay nila Trina. Nagising naman sila Ramon at Cheska dahil sa sunod sunod na pagtunog ng kanilang door bell.Sakto naman na pagbaba nila Ramon at Cheska ng hagdan ay pagpasok ni Karen na akay akay si Trina na lasing na lasing."Anong nangyare?" Tanong ni Ramon ng makita nya sila Karen at Trina. Napatingin naman si Kren sa nagsalita."Tito pasensya na po kung nagising ko po ata kayo. Inihatid ko lamang po si Trina," sagot ni Karen. Agad naman na nilapitan ng mag asawa si Trina."Ano ka ba namang bata ka. Bakit ka ba naglalasing ng ganyan," nag aalalang sabi ni Cheska kay Trina. Wala namang naging tugon dito si Trina dahil lasing na lasing na nga eto."Salamat hija sa paghatid kay Trina Kami nang bahala sa kanya," baling naman ni Cheska kay Karen."Sige po tita tito alis na po ako," sagot ni Karen saka niya tinalikuran ang mga magulang ni Trina. Napabuntong hin
CHAPTER 25Matapos maglibot nila Dave at Aira sa buong bahay ay naupo na muna sila sa upuan na nasa garden ng kanilang bahay. Kumuha naman na muna si Dave ng maiinom nila ni Aira roon."Natawagan mo na ba si Trina?" Tanong ni Aira bago sumimsim ng juice na ibinigay ni Dave."Hindi pa. Siguro mamaya ko na lamang sya tatawagan dahil baka mainit pa ang ulo non," sagot ni Dave. Tumango tango naman si Aira rito."Paano pala ang magiging set up natin neto?" Tanong pa ni Aira."E di magsasama na tayo dito sa bahay dahil wala na rin naman tayong magagawa pa eh. Kasal na tayo at hindi naman papayag ang mga magulang natin na hindi tayo magsasama sa iisang bahay. Napag usapan na rin naman natin ang tungkol sa amin ni Trina na itutuloy namin ang relasyon namin kahit kasal na tayo," sagot ni Dave."Dave binabalaan na kita ngayon pa lang ha mag iingat kayo ni Trina kung sakali man na magkikita kayo. Hindi ko naman kayo tututulan sa relasyon nyo pero sana ay mag iingat kayo dahil malaking gulo tala
CHAPTER 26Nag uusap pa sila Dave at Aira sa kanilang garden nang biglang dumating sila Cheska at Divina sila lamang dalawa ng pumunta roon dahil nasa opisina ang mga asawa nila. Hindi naman napapnasin nila Dave at Aira ang pagdating ng dalawa."Mukha namang maayos na silang dalawa at nagkakasundo na rin sila. Magandang senyales eto na tama ang naging desisyon natin na ipakasal nga silang dalawa," sabi ni Divina kay Cheska na halos pabulong pa para hindi sila kaagad mapansin nila Dave at Aira."Oo nga. Sa tingin ko rin ay ayos na sila," sagot naman ni Cheska."Sana ay mabigyan na nila tayo ng apo dahil sabik na sabik na talaga akong magkaroon muli ng bata sa aming pamilya," nakangiting sabi ni Divina."Ako rin gusto ko ng mag alaga ng apo. Sana nga ay mabigyan na nila tayo," nakangiti rin na sagot ni Cheska kay Divina. Nanatili pa silang nakatingin kila Dave at Aira. Pinagmamasadan nila ang dalawa at sa nakikita nila ay mukhang magkasundo na talaga ang mga eto."Ehem," bigla naman tu
CHAPTER 472Kinabukasan ay nagising naman si Amara na maliwanag na sa labas ng kanyang silid. Dahan dahan pa nga syang bumangon at agad nga nyang napansin ang mga paper bag sa tabi ng kanyang kama at naipikit na nga lamang nya ng nariin ang kanyang mga mata dahil wala nga syang nagawa man lang sa mga balak nya kagabi dahil napasarap nga ang kanyang tulog.Bumuntong hininga naman na muna si Amara bago sya nagpasya na tumayo na at saka sya dumiretso sa CR na nasa kanyang silid lamang at agad na nga nyang ginawa ang kanyang morning routine. Medyo binilisan na nga lamang din nya ang kanyang ginagawa dahil ramdam na nya ang pagkalam ng kanyang tyan dahil hindi nga pala sya nakakain ng dinner kagabi.Agad naman ng lumabas ng kanyang silid si Amara at agad na nga syang pumunta sa kusina para kumuha ng makakain nya ngayong umaga.Pagkapasok naman ni Amara sa kusina ay nadatnan naman nya ang kanya ina roon na kumakain pa nga lamang ng agahan."Good morning mom," bati ni Amara sa kanyang anak.
CHAPTER 471Pagkapasok ni Amara sa kanyang silid ay agad nga nya na inilock ang pinto at saka nya ibinaba na muna sa tabi ng kanyang kama ang kanyang mga dala at saka sya pasalampak na dumapa sa kanyang kama at doon na nga nya hindi napigilan ang pag alpas ng masagana nyang luha sa kanyang mga mata."Sana sa pagbabalik ko ay hindi ka pa rin magbago Dylan. Mahal na mahal kita pero kailangan ko nga sigurong gawin ito para sa pangarap mo at para na rin sa pangarap ko. Siguro hanggang pagiging magkaibigan na lamang talaga tayo. Kahit na masakit ay pipilitin ko na lamang na tanggapin ang katotohanan na hindi mo ako kayang mahalin Dylan," usal ni Amara sa kanyang isipan habang patuloy nga sa pag agos ang kanyang masaganang luha na kanina pa nya pinipigilan.Iniyak naman muna ng iniyak ni Amara ang kanyang nararamdamang lungkot. Dahil sa totoo lang ay ayaw nya sanang umalis ng bansa pero naisip nya na siguro ay tama naman ang kanyang nga magulang kaya susundin na lamang nya ang mga ito.Dahi
CHAPTER 470"Yayakap lang e. May problema ba dun?" nakanguso pa na sagot ni Amara at pilit nyang pinipigilan na mahalata sya ni Dylan dahil ang totoo ay gusto na nya talagang maiyak ngayon pa lang sa isipin na ito na ang huling beses na mayayakap nya si Dylan dahil pagkatapos nga nito ay papayag na sya sa gustong mangyare ng kanyang mga magulang.Bumuntong hininga na nga lamang si Dylan at saka sya napapailing na lamang dahil sa kakulitan ng kangyang kaibigan. Hindi naman na nagsalita pa si Dyla at ibinuka na lamang nya ang kanyang braso upang pagbigyan si Amara.Ngiting ngiti naman si Amara na agad na yumakap kay Dylan at habang yakap nya nga ito ng mahigpit ay hindi na nga nya napigilan ang pagpatak ng kanyang luha pero agad din naman nya iyong pinunasan."Dylan mamimiss kita," mahinang sabi ni Amara habang yakap yakap pa rin nya si Dylan.Napakunot naman ang noo ni Dylan dahil malinaw na malinaw nga nyang narinig ang sinabi ni Amara kahit na mahina nga lamang iyon."Ha? Bakit mo na
CHAPTER 469Parang bigla namang nakunsenya si Dylan dahil sa inaasta ni Amara ngayon sa kanya. Mahalaga pa rin naman sa kanya ang dalaga pero hindi naman kasi pupwede na palagi na lamang silang magkabuntot na dalawa."Masasanay ka rin naman. Sadyang kailangan ko lamang talaga na mag focus sa kumpanya namin. At ikaw maaari mo ring gawin ang mga gusto mong gawin na hindi ako kasama. Magkikita at magkikita pa rin naman tayo pero hindi na nga lang kagaya ng dati," sabi ni Dylan kay AmaraDahan dahan naman na tumango si Amara at saka sya nag angat na ng kanyang ulo at pasimple pa nga nyang pinunasan ang luha na hindu na nya namalayan pa na tumulo na pala."Oo. Masasanay din naman ako na hindi ka palaging kasama. Galingan mo sa pagtatrabaho mo ha. Sana maging successful ka rin kagaya ng iyong ama at kapatid. Kapag nangyare yun ako ang unang una na magiging masaya para sa'yo," ilit ang ngiti na sabi ni Amara kay Dylan."Teka nga umiiyak ka ba?" tanong ni Dylan ng may makita dyang butil ng lu
CHAPTER 468Agad naman na dumiretso sila Dylan at Amara sa mall. Ngiting ngiti naman si Amara habang nakakapit sa braso ni Dylan habang sila ay naglalakad papasok sa loob ng mall. Dumiretso na nga rin muna sila sa isang kainan doon dahil kanina pa rin talaga hindi kumakain si Amara kaya nag aya na nga muna sya na kumain at agad naman iyong pinagbigyan ni Dylan.Pagkatapos nilang kumain na dalawa ay dumiretso naman na sila shop roon para makapamili na nga di Amara at nakasunod nga lamang si Dylan sa kanya gaya ng dati na nitong ginagawa sa tuwing nagpapasama si Amara sa kanya.Wala kasing magawa si Dylan noon kundi ang pagbigyan na lamang palagi si Amara kapag gusto nitong magpasama sa kanya dahil kapag hindi nya nga ito napapagbigyan ay ang tita Bianca nga nya ang tumatawag sa kanya para samahan nga ito. Pero ngayon ay mayroon na nga syang idadahilan dito dahil totoo naman na kailangan nyang mag focus sa kanilang kumpanya.Pagkatapos mamili ni Amara ay inaya naman na nya si Dylan sa i
CHAPTER 467Nasa ganoong senaryo nga sila ng bigla ngang bumukas ang pinto ng opisina ni Dylan at nagulat pa nga si Rayver sa nakita nya.Sumenyas naman si Dylan sa kanyang kuya Rayver na wag itong maingay kaya naman hindi na nagsalita pa si Rayver at saka nya dahan dahan na isinara ang pinto ng opisina ni Dylan.Naglakad naman na sila pareho papunta sa table ni Dylan at saka sila naupo na roon."Anong ginagawa ni Amara rito? Binabantayan ka ba nya?" nakangisi pa na tanong ni Rayver kay Dylan."Tsk. As usual kinukulit na naman ako ng isa na yan," naiiling pa na sagot ni Dylan sa kanyang kuya Rayver.Napalingon naman si Rayver sa gawi ni Amara na natutulog pa nga rin at saka sya napapailing na lamang talaga dahil mukhang tinamaan na ang dalaga sa kanyang kapatid."So ano ba talaga ang balak mo sa kanya?" tanong pa muli ni Rayver sa kanyang kapatid. "Alam mo wala ka pa naman yatang napupusuan na babae bakit hindi mo na lang pag aralan na mahalin si Amara. Tutal kilalang kilala mo naman
CHAPTER 466"Okay fine. Amara ayos lang naman ako rito sa aking bagong opisina. Please lang wag ka na muna mangulit ngayon dahil may mga kailangan pa akong tapusin na mga pinapagawa ni kuya Rayver sa akin," sagot ni Dylan kay Amara."E di tapusin mo na yan. Hindi naman ako makikialam sa mga ginagawa mo eh. Hihintayin na lamang kita na matapos sa mga ginagawa mo," nakangiti pa na sabi ni Amara at saka sya prenteng naupo na muli sa sofa roon.Nagulat naman si Dylan sa sinabi ni Amara dahil mukhang seryoso nga ito na hibintayin sya nito."Amara pwede ka naman ng umuwi at hindi mo na kailangan pang hintayin na matapos ako rito," sagot ni Dylan dito.Tumayo naman si Amara at saka sya lumapit kay Dylan. Nagpapungay pungay pa nga sya ng mata rito at tila ba nagpapacute pa sya kay Dylan.Napabuntong hininga naman si Dylan at napapailing na lamang talaga sya dahil alam na nya ang nga ganitong galawan ni Amara. Dahil kapag ganito ito ay may kailangan na naman ito sa kanya."Amara please may mga
CHAPTER 465 DYLAN & AMARAMakalipas nga ang ilang buwan matapos ang kasal nila Shiela at Rayver ay ngayon nga lamang muli pumasok ng opisina si Rayver dahil talagang sinulit nga nya ang honeymoon stage nila ni Shiela at ngayon nga ay nagdadalang tao na ito. Apat na buwan na nga itong buntis ngayon at talagang pinalipas muna ni Rayver ang first trimester ni Shiela dahil masyado nga itong maselan noon. Kaya ngayon na medyo ayos na nga ang pakiramdam nito ay pumasok naman na sya sa kanyang opisina dahil matagal tagal na nga rin syang nawala roon.Ngayong araw nga rin ay kailangan na nyang i-train si Dylan sa paghawak ng kumpanya dahil balak ng kanilang ama na ipahawak na kay Dylan ang isa pa nilang kumpanya."Dylan dito na muna ang pansamantala mong opisina. Siguro ay mahigit isang buwan ay kaya mo naman ng pamahalaan ang isang kumpanya ni dad," sabi ni Rayver sa kanyang bunsong kapatid habang naroon nga sila sa isang opisina sa loob ng kanyang kumpanya. Balak nya na doon na lamang m
CHAPTER 464 (SPECIAL CHAPTER) Napabuntong hininga naman si Shiela at saka sya dahan dahan na tumango kay Rayver. Matamis naman na nginitian ni Rayver si Shiela at saka nya ito kinintalan ng magaan na halik sa labi at saka nya ipinuwesto ang naghuhumindig nyang sh*ft sa perlas ni Shiela. Dahan dahan naman na ipinapasok ni Rayver ang kanyang sh*ft sa pagkababae ni Shiela at nahihirapan pa nga syang ipasok iyon dahil nga masikip pa iyon dahil ito nga ang unang beses na makikipags*x si Shiela. "Ahh. S-saglit lang. M-masakit mahal. Sandali lang," awat ni Shiela kay Rayver at bahagya pa nga itong itinulak. "Sa simula lang ito mahal. Mamaya ay mawawala na rin naman ang sakit kapag naipasok ko na ito," sagot ni Rayver. "M-masyado yatang malaki mahal. H-hindi yata kasya," seryoso pa na sabi ni Shiela. At bahagya naman na natawa si Rayver dahil sa sinabi ni Shiela kaya naman nahampas nga sya nito sa braso. "Kasyang kasya ito mahal. First time mo pa lang kasu kaya ganyan," sabi ni