SYLVIA POV Abot langit ang aking ngiti, alam kong mangyayari ang araw na ito pero kagaya ng kahilingan ni Michelle noong una hindi ko muna kinumpirma sa aking mga kasamahan ang bali-balita sa magaganap na pirmahan ngayong umaga, ayoko din kasing mapahamak na ipagsabing ok na ang lahat kahit ang totoo ay hindi pa naman maayos ang lahat. Gusto ko kung masabi ko man ang balitang ito sa aking mga kasamahang umaasa din ay nasigurado ko na ang pirmahan. Kinakabahan pa ako ng mag-aalas nuwebe na ng umaga ay hindi pa din dumadating si Ms. Kim ayoko naman ding maghintay ang owner ng The Ligthen-Er Corporation . Ilang beses akong nagpabalik balik sa opisina ni Ms. Kim pero hindi pa rin ito dumadating sa tuwing sisilipin ko. Kaya naman tinawagan ko na din siya sa kanyang cellphone, hindi rin siya sumasagot sa tawag ko samantalang nauna naman na ang Attorney ni Ms Kim na dumating. Sinabihan ko siyang parating na din ang taga The Lighten-Er Corporation . Ito na ang kumontak kay Ms.Kim na kala
TIMOTHY POV Hindi naman ako nagdalawang isip na tanggapin ang alok na trabaho ng aking kapatid na si Natalie at bayaw kong si Sebastian ngunit kinailangan ko din konsultahin ang aking mag-iina. Maganda ang kanilang offer. Makakabuti din para kay Daddy ang manatili dito sa Pilipinas dahil mas matututukan ang pag-aalaga sa kanya. Pwede kaming maghalinhinan ni Natalie sa pagtingin kay Daddy, kung sa US naman kasi kami titira ay malaki ang posibilidad na sa home for the aged siya malalagay dahil sa abala din kami ni Emily sa mga kasong tututukan namin. Hindi ko pa rin maasahan ang kambal na mag asikaso sa kanilang lolo dahil pumapasok pa ang mga ito sa eskwelahan. Mula naman ng lumutang sa amin si Natalie ay nagbago na ang desisyon ni Manang Luming ,hindi na umano siya uuwi sa kanyang probisnya, sa ngayon ay nasa bahay pa muna siya tumutuloy pero lilipat din siya sa paninilbihan sa kanyang mahal na alaga. Ang aming naging desisyon ay mutual. Pinag-usapan naming maigi ni Emily ang magig
MARIA POV Excited na ako sa magiging pagbabalik ko sa Sta.Barbara. Sa sasakyan pa lang ay hindi na ako mapakali matapos ang ilang taon mula ng huli akong nakapatapak sa pasilidad ng Sta. Barbara. Madami din akong mga kakilalang doon na nagsipag-tandaan , syempre bukod na yung mga tinanggal ni Kim ng biglaan. Alam kong magiging abala ang araw na ito para sa akin. Hindi ako pwedeng mag-aksaya ng oras dahil sa susunod na linggo na ang magiging official na ribbon cutting ceremony. Madami-dami pa akong taong kailangang kontakin upang magsipag balikan sa serbisyo sa pamamalakad ni Natalie. Pagbaba ko ng sasakyan sa parking ay napasinghap ako panandalian, ninamnam ko ang hangin sa buong building "it's good to be back!" sabi ko sa aking sarili. Natuwa naman ako ng sa lobby pa lang ay sinalubong na ako ng mga dati kong kasamahan. Isa na din si Sylvia na sumalubong sa akin, magiliw na nakipag-kamustahan ang lahat sa akin. Hindi ko na din maintindihan ang tanong ng iba dahil sa halos sabay
NATALIE POV Bago kami tuluyang matulog ng aking asawa ay nagkwentuhan muna kami sa bilis ng pangyayari ng lahat. Binahagi ko sa kanya ang magandang balita mula kay Maria tungkol sa mga staff na pumayag na muling bumalik sa kanilang pagse-serbisyo sa Sta. Barbara. Naikwento ko din ang pagpayag ni Kuya Timothy sa alok namin na trabaho para sa kanila ni Ate Emily. Habang nakasandig ako sa bisig ni Sebastian at marahan niyang hinahaplos ang aking braso ay nakangiti akong nagpapasalamat sa kanya sa lahat ng pagpapasensya at pang unawa niya sa akin. "Hon! alam mo hanggang ngayon pakiramdam ko lumulutang pa rin ako sa tuwa. Hindi ko akalain na ganito kabilis na babalik sa akin ang lahat ng bagay na nawala sakin. Sa totoo lang hanggang ngayon na-gu-guilty pa rin ako sa lahat ng sinabi kong masasama tungkol sayo pati na ang pag-iwan ko sayo ng walang paalam. Alam ko naman na ikaw dapat ang naging sandalan ko at ikaw ang dapat na pinaniwalaan ko higit kanino man dahil ikaw ang asawa ko per
Kim POV Tatawa-tawa ako habang humihithit ng aking sigarilyo. Hindi ako makapaniwalang may tangang bumili ng isang paluging kumpanya sa halagang 500 milyon pesos. Napaka-istupido ng may-ari ng The Ligthen-Er hindi ko inaakalang magkakainteres pa ang mga ito sa Sta.Barbara , anong mapapala nila sa isang kumpanyang hindi na makabangon. Luging lugi na ang Sta.Barbara bukod dito lahat pa ng share holders ay nag back out na sa kanilang investment. Sira na din ang imahe nito dahil sa mga project na nagkaruon ng issue dahil sa biglang paggiba. Hindi ko maintindihan bakit pa ito binili ng The Ligthen-Er kung tutuusin kilala na ito sa buong mundo hindi lang sa Pilipinas. Kung sabagay wala na akong pakielam pa sa kung ano mang dahilan nila. Mahalaga ay nasakin na ang pera. “Hmmmm! Ang bango talaga ng pera, sana laging ganito ang buhay!” Nilalanghap ko ang suit cases na naglalaman ng mga pina incash ko mula sa bangko. Nilalasap ko muna ang bawat sentimo nito dahil mauubos din ito kaagad pamba
Bago pa man kami tuluyang lumabas ng visitors area ay binigay ko na kay Andrew ang suit case na naglalaman ng perang nakuha ko sa pinagbentahan ng Sta.Barbara. Malaya itong nakakakilos sa loob ng dahil na din sa mga perang binibigay ko para may pambigay siya ng padulas sa mga taga bantay niya. Nagtira lang ako ng limang milyon piso para sa sarili ko ng sa gayon ay may maibigay ako sa pamilya ko kapag nanghingi ang mga ito sa akin ng pera. Para pa naman metro ng tubig gumastos ang mga yun! "thanks sweetheart (hinahalikan pa ni Andrew ang mga suit case na dala ko sa kanya) malaking tulong to para sakin, makakakilos na naman ako ng maluwag dito sa loob ng dahil sa perang ito." malambing na sabi niya sakin. Napapangiti naman ako dahil na-appreciate ni Andrew ang mga ginagawa ko para sa kanya. "sana nga sweetheart makalabas ka na dito. Nalulungkot na din kasi akong mag-isa sa labas lalo na ngayon wala na akong pagkaka-abalahan at wala na ang Sta.Barbara sa akin mabuti na nga lang at may
“Andrew! Bakit?!” Tanong ko ulit sa kanya habang nangingilid na naman ang mga luha ko.“Bakit Kim nangangarap ka talagang papatulan kita?! Gumising ka nga. Tignan mo yan itsura mo, kasalanan ko bang uto-uto ka din kagaya ng kaibigan mong si Natalie!? Hahaha “ sabi niya sakin habang ngingisi ngisi naman si Celestine sa tabi nito. Nahihiya ako sa mga taong nagtitinginan sa amin. Ngayon ko napagtanto na ang taong ka chat ni Andrew kanina pa ay walang iba kundi si Celestine.Gulat na gulat ako sa sinabi niya. Matapos kong maibigay lahat ng pera sa kanya. Matapos ng lahat ng sinakripisyo ko?! Ang dami kong tinabla para lang mapasaya siya. Kahit pa ang sarili kong pamilya at mga matatalik kong kaibigan tinalikuran ko.“Hayop ka Andrew! Ibalik mo ang pera ko!” Sumugod muli ako sa kanila pero tumawag na ng guard si Andrew“AHH! AHH! touch move Kim. (pang-aasar niya sa akin) wala ng bawian nabigay mo na sakin yun diba?!. Saka mangarap ka , ginawa lang kitang parausan, nagpagamit ka naman kasal
NATALIE POV MAKALIPAS ANG ISANG LINGGO Dumating na si Colton at Nicholai sa Pinas. Sa kabilang bahay na namin sila tumuloy dahil wala pang extra room kaming napapagawa dito sa bahay namin ni Sebastian, pinagpaplanuhan pa lang namin ipa-renovate ang bahay namin para dagdagan ito ng tatlong extra na silid para kapag may bisita kami ay may matutuluyan sila, ang isa naman ay para kay Manang Luming at ang isa pa ay para may sariling silid si Daddy kapag nandito siya sa amin. Sa ngayon kasi ay nakiki-tulog pa sila sa silid ng aming kasambahay. Kaya naman pagdating nila Colton ay pinahatid ko na sila sa driver ng matapos silang kumain sa bahay. Hinayaan ko na muna silang magpahinga at hindi na muna ako nakipag chikahan sa kanila dahil madaling araw na din ng dumating sila sa Pinas, rush lang ang naging pag uwi ng mga ito dahil sobrang abala din sila sa aming business sa US, maasahan ko na talaga ang dalawang ito pagdating sa pagnenegosyo nagkaruon na sila ng dedikasyon pagdating sa pagnene