Sa mga sumunod na araw, hinayaan na lang ni Cianne na si Shaun ang maghatid at sundo sa kan’ya sa restaurant. Maasahan n’ya din naman ito sa tuwing nangangailangan ng tulong doon. Minsan naman ay sinasamahan nito ang mga bata na mas lalo n’yang ikinakatuwa. Totoo nga’ng bumabawi ito sa kambal. Kagaya ngayong araw, na pinasyal nito ang dalawa.“Bakit naman biglaan, chef?” halos manlumo siya sa resignation letter na inabot ng kan’yang head chef. Epektibo na iyon kaagad sa susunod na araw.“Nagkasakit po kasi ang nanay ko na nasa Canada. Walang iba’ng p’wedeng mag-alaga sa kan’ya kun’di ako. Pasensya na po ma’am.”Wala na siyang nagawa kundi tanggapin ang biglaang pag-alis nito. May mga assistant chef pa naman s’ya ngunit hindi pa ito kasing-galing. Kaya kailangan niyang makahanap kaagad bago ito umalis.Hinilot n’ya ang sintido habang naglalakad-lakad sa labas ng restaurant at malalim na nag-iisip. Kung tutuusin ay mula naman sa kan’ya ang mga resipe. Maaaring siya na lang muna ang magin
This note is as of Jan. 26, 2025.Hi!I'll upload Chapter 15 tomorrow. Na-doble ko kasi ang upload ng chapter 113 due to internet connection issue. In-edit ko ang isang Chapter 113 to Chapter 114, pero currently under review, kaya baka malito kayo na nag-unlock kayo ng same chapter. Maybe bukas ay okay na, so refresh n'yo na lang :) Salamat sa pag-unawaThank you na din sa suporta n'yo sa novel na ito. Na-i-inspire ako to write more.
Hello guys! Sadly, on leave na ang mga editors for Chinese New Year. Feb 6 pa ang balik nila, which means pending din ang review and approval ng chapter na naulit, so hindi ko pa ma-upload ang ibang chapters. I promise to upload more chapters (baka hanggang ending na) haha Stay tune! mwa 😘
“Balita ko kinuha mo’ng head chef ang lalaki na ‘yan?” tanong ni Cindy kay Cianne.Umagang-umaga ay nakataas na kaagad ang kilay ng kan’yang ate Cindy. Alam n’yang dahil iyon sa presensya ni Shaun sa pamamahay nila. Paano’y ginagawa na lang tulugan ng lalaki ang sariling bahay at buong araw nang nasa restaurant at nasa bahay nila. Hindi niya naman magawang itaboy ito dahil sa mga bata. Halos sabay na din kasi ang oras nila na nilalaan sa mga anak.“I have no choice ate. Besides, he’s the best chef I know, regardless of our personal issues.”Umirap si Cindy sa sagot n’ya. Tila ba nagdududa sa sagot niya, na para ba’ng may iba pa s’yang dahilan.Bitbit ang kape ay umupo na ito sa hapag para sa agahan. Sumunod na din s’ya dito.“Shaun, sumabay ka na.” Napahinto siya sa paghigop ng kape nang marinig ang pag-aaya nito kay Shaun na akma na sanang babalik sa kwarto ng mga bata matapos pakainin ang mga ito.Walang pagdadalawang-isip na umupo ang lalaki sa kan’yang tabi.Tila hindi niya magawa
Pasara na ang restaurant nang dumating si Cianne mula sa pagsundo sa mga bata sa eskwela. Tumigil siya sa pintuan upang ilagay ang close sign. Matapos iyon ay pumasok na siya sa loob. Dalawang lamesa na lang ang may nakaupong customer. Ang isa ay grupo ng magkakaibigan na patapos nang kumain, habang sa kabilang mesa naman ay isang babae lang, na mukhang mayroon pa’ng nais idagdag sa order nito dahil tinawag ang waiter.Nilapag niya ang bag sa may counter. Naroon ang kan’yang manager na tinutulungan na ang kahera sa pag-i-inventory.“Can I talk to your chef?”Napatingin siya sa babaeng customer nang marinig ang demanding nitong tono.Nakatalikod ito sa kan’ya, kaya bahagya siyang naglakad palapit. Nais niyang matanaw kung may problema ba sa pagkain nito kaya gusto nitong makausap si Shaun, na kan’yang head chef.“Bakit po ma’am?” tanong ng staff.“The food is good. I want to compliment him personally. Can I do that?”Pamilyar ang boses nito, ngunit hindi niya maalala kung sino. Hindi n
Laman ng balita kinabukasan ang pagiging sangkot ni Don Felipe at Romina sa korapsyon na unang binibintang sa ama ni Shaun. Kahit saan ay usap-usapan iyon. Maging hanggang sa restaurant ay hindi nakaligtas sa pandinig ni Cianne ang tungkol dito. Hindi niya alam kung dapat n’ya ba’ng ipagpasalamat iyon dahil tila nasapawan nito ang lantarang paghayag ni Shaun sa ugnayan nila bilang mag-asawa sa harap ng kan’yang mga staff nang nakaraan o dapat niyang ikabahala. Lalo pa’t kahit itakwil man ni Shaun ang pamilyang pinanggalingan ay hindi pa din maitatanggi na nananalaytay sa kan’ya ang dugong Gonzalvo.Tahimik ang binata sa buong byahe hanggang pagdating nila sa restaurant. Ngumingiti naman ito sa tuwing magtatanong siya ng kaswal na bagay, ngunit halatang-halata sa mata nito ang lungkot. Hindi niya mawari kung dahil ba iyon sa estado ng pagiging mag-asawa nila, na binabalak n’ya nang putulin, o dahil sa sitwasyon ng pamilya nito. Kung pareho man, hindi niya nagugustuhan na tila may pakia
Maagang nagsara ng restaurant si Cianne upang malayang makapaglaro ang dalawang bata doon. Hinayaan niyang si Shaun ang magbantay sa mga ito habang sinisiguro niyang maayos na ang lahat sa loob matapos umuwi lahat ng empleyado.“Closed na po kami sir,” paumanhin niya sa may edad ng lalaking pumasok.Imbes na lumabas ay nagpatuloy pa din ang lalaki sa dahan-dahan na paglalakad papasok.Nakatutok ang mata nito kay Shaun, habang siya naman ay abalang kilalanin ang pamilyar na mukha. Dumaan pa ang ilang sandali nang mapagtanto niyang si Julian Gonzalvo iyon.“Dad,” pagtawag ni Shaun na mabilis na nilapitan ang ama habang nakasunod ang dalawang paslit.“I’m sorry, nagpunta ako dito. I just wanted to check on you, son,” anito ngunit ang mga mata ay nasa batang nakahawak sa laylayan ng damit ni Shaun.Nakatitig din ang mga ito sa ama ni Shaun.Kinakabahan na lumapit siya sa mga ito.“Tito.” Alangan siyang bumeso na agad naman nito’ng tinanggap.“It’s been a while, Cianne. How are you?” Kumpa
“Kailangan mo ba ulit ng kopya ng annulment papers?” pambungad na tanong kay Cianne ni Attorney Arim.Nagtungo siya sa kompanya ng kan’yang mga kapatid nang makasalubong niya ang abogado. Nagkamot-batok siya. Alam niya ang tinutukoy nito. Higit isang linggo na din na nasa kan’ya ang annulment papers, ngunit ‘ni mabanggit kay Shaun ay ‘di n’ya magawa.“Sandali lang naman attorney. Ayoko naman kasi na dagdagan pa ang isipin ni Shaun. Baka pagkatapos ng kaso ng daddy niya ay mapoproseso na namin ‘to.”Ngumiti ito, hindi niya lang mawari kung naniniwala o nang-aasar iyon.“Ikaw lang ang kilala ko’ng makikipaghiwalay na concern pa din sa hihiwalayan. Basta sa’kin lang, ayoko maging instrumento ng hiwalayan ng dalawang taong nagmamahalan pa.”Alangan siyang ngumiti at piniling huwag na lang umimik, dahil kung siya ang tatanungin, nagdadalawang-isip na siyang pumirma sa annulment.Hapon na nang makarating siya sa restaurant. Sa bungad pa lang ay may ilang customer na siyang nakitang nakatayo
Hindi umimik si Cianne at sa halip ay tahasan na binawi kay Shaun ang annulment papers.Kitang-kita niya ang nagdaang sakit sa mga mata nito, at ang mahigpit na kapit nito sa manibela, ngunit pinili niyang huwag magsalita. Kung tutuusin ay tamang oras na iyon para humingi ng pirma nito, subalit hindi niya magawa.Alam niya kung ano ang pumipigil sa kan’ya, pero nauunahan siya ng takot na aminin iyon.Naging tahimik ang byahe nila hanggang sa pag-uwi.Umingay lamang nang makarating sila sa kwarto ng kambal na kahit gabi na ay hindi pa rin paawat sa paglalaro.“Ipapahatid na lang kita sa driver,” sabi niya kay Shaun matapos nilang mapatulog ang kambal.Magkasunod silang lumabas ng kwarto ng mga bata. Naramdaman niya ang tensyon sa pagitan nila dahil tahimik lamang ito habang nasa likod niya.Maya pa’y bago pa man sila makababa ng hagdan ay hinawakan nito ang kan’yang siko, dahilan upang mapalingon siya.“Can we talk?” Inaasahan niya nang kakausapin siya nito. Gusto niyang tumanggi dahil
“Kailangan mo ba ulit ng kopya ng annulment papers?” pambungad na tanong kay Cianne ni Attorney Arim.Nagtungo siya sa kompanya ng kan’yang mga kapatid nang makasalubong niya ang abogado. Nagkamot-batok siya. Alam niya ang tinutukoy nito. Higit isang linggo na din na nasa kan’ya ang annulment papers, ngunit ‘ni mabanggit kay Shaun ay ‘di n’ya magawa.“Sandali lang naman attorney. Ayoko naman kasi na dagdagan pa ang isipin ni Shaun. Baka pagkatapos ng kaso ng daddy niya ay mapoproseso na namin ‘to.”Ngumiti ito, hindi niya lang mawari kung naniniwala o nang-aasar iyon.“Ikaw lang ang kilala ko’ng makikipaghiwalay na concern pa din sa hihiwalayan. Basta sa’kin lang, ayoko maging instrumento ng hiwalayan ng dalawang taong nagmamahalan pa.”Alangan siyang ngumiti at piniling huwag na lang umimik, dahil kung siya ang tatanungin, nagdadalawang-isip na siyang pumirma sa annulment.Hapon na nang makarating siya sa restaurant. Sa bungad pa lang ay may ilang customer na siyang nakitang nakatayo
Maagang nagsara ng restaurant si Cianne upang malayang makapaglaro ang dalawang bata doon. Hinayaan niyang si Shaun ang magbantay sa mga ito habang sinisiguro niyang maayos na ang lahat sa loob matapos umuwi lahat ng empleyado.“Closed na po kami sir,” paumanhin niya sa may edad ng lalaking pumasok.Imbes na lumabas ay nagpatuloy pa din ang lalaki sa dahan-dahan na paglalakad papasok.Nakatutok ang mata nito kay Shaun, habang siya naman ay abalang kilalanin ang pamilyar na mukha. Dumaan pa ang ilang sandali nang mapagtanto niyang si Julian Gonzalvo iyon.“Dad,” pagtawag ni Shaun na mabilis na nilapitan ang ama habang nakasunod ang dalawang paslit.“I’m sorry, nagpunta ako dito. I just wanted to check on you, son,” anito ngunit ang mga mata ay nasa batang nakahawak sa laylayan ng damit ni Shaun.Nakatitig din ang mga ito sa ama ni Shaun.Kinakabahan na lumapit siya sa mga ito.“Tito.” Alangan siyang bumeso na agad naman nito’ng tinanggap.“It’s been a while, Cianne. How are you?” Kumpa
Laman ng balita kinabukasan ang pagiging sangkot ni Don Felipe at Romina sa korapsyon na unang binibintang sa ama ni Shaun. Kahit saan ay usap-usapan iyon. Maging hanggang sa restaurant ay hindi nakaligtas sa pandinig ni Cianne ang tungkol dito. Hindi niya alam kung dapat n’ya ba’ng ipagpasalamat iyon dahil tila nasapawan nito ang lantarang paghayag ni Shaun sa ugnayan nila bilang mag-asawa sa harap ng kan’yang mga staff nang nakaraan o dapat niyang ikabahala. Lalo pa’t kahit itakwil man ni Shaun ang pamilyang pinanggalingan ay hindi pa din maitatanggi na nananalaytay sa kan’ya ang dugong Gonzalvo.Tahimik ang binata sa buong byahe hanggang pagdating nila sa restaurant. Ngumingiti naman ito sa tuwing magtatanong siya ng kaswal na bagay, ngunit halatang-halata sa mata nito ang lungkot. Hindi niya mawari kung dahil ba iyon sa estado ng pagiging mag-asawa nila, na binabalak n’ya nang putulin, o dahil sa sitwasyon ng pamilya nito. Kung pareho man, hindi niya nagugustuhan na tila may pakia
Pasara na ang restaurant nang dumating si Cianne mula sa pagsundo sa mga bata sa eskwela. Tumigil siya sa pintuan upang ilagay ang close sign. Matapos iyon ay pumasok na siya sa loob. Dalawang lamesa na lang ang may nakaupong customer. Ang isa ay grupo ng magkakaibigan na patapos nang kumain, habang sa kabilang mesa naman ay isang babae lang, na mukhang mayroon pa’ng nais idagdag sa order nito dahil tinawag ang waiter.Nilapag niya ang bag sa may counter. Naroon ang kan’yang manager na tinutulungan na ang kahera sa pag-i-inventory.“Can I talk to your chef?”Napatingin siya sa babaeng customer nang marinig ang demanding nitong tono.Nakatalikod ito sa kan’ya, kaya bahagya siyang naglakad palapit. Nais niyang matanaw kung may problema ba sa pagkain nito kaya gusto nitong makausap si Shaun, na kan’yang head chef.“Bakit po ma’am?” tanong ng staff.“The food is good. I want to compliment him personally. Can I do that?”Pamilyar ang boses nito, ngunit hindi niya maalala kung sino. Hindi n
“Balita ko kinuha mo’ng head chef ang lalaki na ‘yan?” tanong ni Cindy kay Cianne.Umagang-umaga ay nakataas na kaagad ang kilay ng kan’yang ate Cindy. Alam n’yang dahil iyon sa presensya ni Shaun sa pamamahay nila. Paano’y ginagawa na lang tulugan ng lalaki ang sariling bahay at buong araw nang nasa restaurant at nasa bahay nila. Hindi niya naman magawang itaboy ito dahil sa mga bata. Halos sabay na din kasi ang oras nila na nilalaan sa mga anak.“I have no choice ate. Besides, he’s the best chef I know, regardless of our personal issues.”Umirap si Cindy sa sagot n’ya. Tila ba nagdududa sa sagot niya, na para ba’ng may iba pa s’yang dahilan.Bitbit ang kape ay umupo na ito sa hapag para sa agahan. Sumunod na din s’ya dito.“Shaun, sumabay ka na.” Napahinto siya sa paghigop ng kape nang marinig ang pag-aaya nito kay Shaun na akma na sanang babalik sa kwarto ng mga bata matapos pakainin ang mga ito.Walang pagdadalawang-isip na umupo ang lalaki sa kan’yang tabi.Tila hindi niya magawa
Hello guys! Sadly, on leave na ang mga editors for Chinese New Year. Feb 6 pa ang balik nila, which means pending din ang review and approval ng chapter na naulit, so hindi ko pa ma-upload ang ibang chapters. I promise to upload more chapters (baka hanggang ending na) haha Stay tune! mwa 😘
This note is as of Jan. 26, 2025.Hi!I'll upload Chapter 15 tomorrow. Na-doble ko kasi ang upload ng chapter 113 due to internet connection issue. In-edit ko ang isang Chapter 113 to Chapter 114, pero currently under review, kaya baka malito kayo na nag-unlock kayo ng same chapter. Maybe bukas ay okay na, so refresh n'yo na lang :) Salamat sa pag-unawaThank you na din sa suporta n'yo sa novel na ito. Na-i-inspire ako to write more.
Sa mga sumunod na araw, hinayaan na lang ni Cianne na si Shaun ang maghatid at sundo sa kan’ya sa restaurant. Maasahan n’ya din naman ito sa tuwing nangangailangan ng tulong doon. Minsan naman ay sinasamahan nito ang mga bata na mas lalo n’yang ikinakatuwa. Totoo nga’ng bumabawi ito sa kambal. Kagaya ngayong araw, na pinasyal nito ang dalawa.“Bakit naman biglaan, chef?” halos manlumo siya sa resignation letter na inabot ng kan’yang head chef. Epektibo na iyon kaagad sa susunod na araw.“Nagkasakit po kasi ang nanay ko na nasa Canada. Walang iba’ng p’wedeng mag-alaga sa kan’ya kun’di ako. Pasensya na po ma’am.”Wala na siyang nagawa kundi tanggapin ang biglaang pag-alis nito. May mga assistant chef pa naman s’ya ngunit hindi pa ito kasing-galing. Kaya kailangan niyang makahanap kaagad bago ito umalis.Hinilot n’ya ang sintido habang naglalakad-lakad sa labas ng restaurant at malalim na nag-iisip. Kung tutuusin ay mula naman sa kan’ya ang mga resipe. Maaaring siya na lang muna ang magin