KOBI SEBASTIAN POV SA sobrang galit ko kanina bigla akong napa-walk out ng wala sa oras. Hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko! Sobrang apektado talaga ako sa isiping magkasama sila Nichole at Bryan kanina! Sobrang nagagalit ako nang mapansin ko kung gaano kasaya si Nichole habang kasama ni
NICHOLE AMERIE POV HINDI ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ko ng aking mga mata nagulat nalang ako nang napansin kong nandito na ako sa aking silid! Wala sa sariling napabangoN ako at hindi ko mapigilan ang mapangiwi ng makaramdam ako ng kirot sa aking kamay
NICHOLE AMERIE POV NAIILANG man sa sitwasyon naming dalawa ngayun wala akong choice kundi hayaan itong Boss ko na subuan ako! Ewan ko ba, isang kamay lang naman ang nasaktan sa akin pero kung ituring ako akala mo itutil na ako! Wala sa sariling napatitig ako sa mga pagkain na nakahain sa mesa! D
NICHOLE AMERIE POV "PO? Bakit po doon eh may sarili naman po akong kwarto?" nagtataka kong tanong sa kanya! "May sugat ka at bilin ni Doctor Castro, kailangan kang imonitor ng maayos para hindi ma- impection iyang sugat mo!" seryosong sagot niya sa akin! Wala sa sariling napatitig ako sa kamay
NICHOLE AMERIE POV SA sobrang himbing ng tulog ko ni hindi ko na namalayan pa ang pabukas ng pintuan ng kwarto! Basta naramdaman ko na lang ang pag-angat ko at muling paglapag sa akin sa isang mas malambot na kama. Gustuhin ko mang ibukas ang aking mga mata pero para bang naka-glue iyun! Huli ko
NICHOLE AMERIE POV "Ahhhhhhhh Boss Kobi!" mahinang ungol ko! Shit talaga! Ang sarap! Sino ba naman ang makakapag-isip pa ng matino sa ginagawa niyang ito sa akin! Hindi na! Wala na! Wala ng time na mag-isip dahil sarap na sarap na ako sa kung ano man ang ginagawa niya ngayun sa akin. Paano ba n
NICHOLE AMERIE POV "Sorry po Boss! Kayo po kasi eh...pabigla-bigla kayo!" nakangiwi kong bigkas habang mabilis na bumaba ng kama! Pigil ko ang sarili ko na matawa! Paano ba naman kasi napansin ko nang dahan-dahan siyang tumatayo habang hawak niya ang kanyang tagiliran! Ang galit niyang alaga ka
NICHOLE AMERIE POV AMINADO ako na masama ang loob ko sa isiping nasa loob ng kwarto ni Boss Kobi si Rhian! Ni hindi ko na nga nalasahan ang kinakain ko dahil wala akong ginawa kundi ang talasan ang aking pandinig at pigil ko ang sarili ko na puntahan si Boss Kobi sa silid niya at silipin kung ano
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma