NICHOLE AMERIE POV "BUSY kayo ngayung araw diba? Kami na ang bahala ni Nichole ang umayos ng gulo tungkol sa sasakyan niya! Tatawag na lang ako ng taong pwedeng magdispatsa at ibibili ko na lang siya ng bago bilang kabayaran sa nangyari kagabi." wika ni Kobi pagkatapos namin kumain. Kasalukuyan ka
NICHOLE POV Naligo at nagpalit lang ako ng damit na bigay ni Brianna bago ako sumama kay Kobi para pumunta ng bayan para bumili ng sasakyan na ipapalit niya daw sa nasirang owner type jeep ko! Alam kong sobra-sobra ang offer niyang ito sa akin kaya lang pinanindigan niya talaga na hindi niya daw
NICHOLE AMERIE DELA CRUZ POV ILANG beses kong narinig ang pagtawag ni Kobi Sebastian sa pangalan ko pero hindi ko siya pinakingan! Direcho lang ang lakad ko at wala akong pakialam kung saan man ako makarating. Anong palagay sa akin ng Kobi na iyan...madadala sa pagbili ng kotse kapalit ng owner
NICHOLE AMERIE DELA CRUZ POV Hindi na ako nagpumilit pa na ibaba niya ako sa bus stop dahil wala na naman sa mood ang masama ang ugaling Kobi Sebastian. Habang nasa biyahe kami, tinawagan niya si Andrew na kung pwede tulungan siyang maghanap ng talyer or pagawaan ng sasakyan para sa pagpapagawa ng
NICHOLE AMERIE DELA CRUZ POV "DAD! NO! Mali! Hindi ko magagawa iyun...I mean wala akong balak na pumatol sa mga kagaya niya na mas matapang pa sa akin!" narinig kong sagot ni Kobi. Sana naman kasi ipaliwanag ng maayos ni Senyorita Butter ang tungkol sa disgrasya topic para hindi mamis-interpret ng
NICHOLE POV TAHIMIK akong nakaupo habang tinatahak namin ang daan pauwi sa bahay! Sa wakas makakauwi na din ako sa amin at sana lang talaga hindi ako mapagalitan nila Nanay at Tatay dahil malapit na magtanghalian pero heto ako! Pistang pista pero wala akong naitulong sa trabaho sa loob ng bahay na
NICHOLE AMERIE DELA CRUZ POV "Aba't sino ka iho? Ikaw na ba ang boyfriend ng anak ko?" hahakbang na sana si Tatay papasok ng bahay namin nang tumigil siya at seryosong hinarap si Kobi Sebastian. Kaagad naman akong napasabat sa kanila. "TAy...Hindi ah! Porket nandito sa bahay, boyfriend kaagad? H
NICHOLE AMERIE POV "HETO iho, specialty ito dito sa lugar namin! Tikman mo!' excited na wika ni Nanay habang inilalapag niya sa harapan ni Andrew ang iba't ibang klaseng pagkain! Samantalang hindi man lang nila ako inofferan ng kahit ano. Nakalimutan yata nila na ako ang anak nila! "Nay, baka su
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma