DOMINIC POV "Boss, nakaalis na po ng bansa si Mam Trexie." balita sa akin ni Ricardo. Nandito ako sa bar counter ng bahay at abala sa kakatungga ng alak. Hindi ko alam kung hangang kailan ko matatangap ang paninikis na ginagawa sa akin ni Trexie. Hirap na hirap na ang kalooban ko at dumating na
DOMINIC POV "Umalis ka na dahil kahit na ano pa ang gawin mo, kami na mismo ang hahadlang para muling bumalik sa iyo ang anak ko!" kitang kita ko ang galit sa mga mata ni Papa Ryder habang sinasabi sa akin ang katagang iyun. Laglag ang balikat na naglakad ako palabas ng kanyang opisina. Hindi ko
TREXIE POV 'New environment! New life!' iyan ang tumatakbo sa isipan ko habang inililibot ko ang tingin sa paligid ng unit kung saan ako pansamantalang titira habang nandito ako sa US. Malungkot akong napangiti. Kung hindi dahil kay Dominic never kung maisip na umalis muna ng Pinas. Mas gustuhin
TRXIE POV THREE YEARS LATER "Sure ka na ba sa desisyon mong iyan? Hindi ka na ba talaga papigil?" Kaagad na tanong sa akin ni Denise habang abala ako sa pag-iimpake ng aming mga gamit. Mamayang hapon na ang aming flight pauwi ng Pilipinas at hangang ngayun hindi ko pa rin lubos maisip na nakaya
TREXIE POV Pagkaapak pa lang ng mga paa ko sa lupa ng bansang Pilipinas hindi maipaliwanag na tuwa ang kaagad na nararamdaman ng puso ko. Sobrang na-miss ko ang bansang ito. Alam ko sa sarili ko na kaya ko nang harapin ang kahit na anong pagsubok ng na dumating sa aking buhay. Pinatatag ako ng m
DOMINIC POV "Boss, ngayung nandito na sa Pilipinas si Mam Trexie, ano po ang ang gagawin namin?" tanong sa akin ni Ricardo. Siya ang tanging saksi sa mga pinagdadaanan ko nitong mga nakaraang taon kaya hindi na din iba ang turing ko sa kanya. Malaki ang pasasalamat ko sa kanya dahil palagi niton
TREXIE POV "Ma, ayos na po ako. Kaya ko na!" kaagad kong sagot kay Mama habang nag aayos ako sa harap ng salamin. Ngayun ang kauna-unahan kong pagpasok sa opisina simula nang bumalik ako galing US. Tutuparin ko na ang pangako ko kay Papa Ryder na ako na ang hahawak sa Sebastian Logistics once na m
TREXIE POV Pasimple kong binawi ang kamay ko na hawak pa rin ni Cholo. Hangat maari, ayaw kong maka-offend ng tao lalo na sa kanya lalo na at malapit ang pamilya niya sa mga magulang ko. Pero kung ganitong balak niya akong ligawan, baka didistansya na lang talaga ako sa kanya. "Hmmm, sorry kung