"Oo Ate. Tiyak na matutuwa iyun kapag malaman niyang umuwi ka na." sagot nito. Pagkatapos ay napansin ko ang pagtitig nito kay Lorenzo."Ate..alam mo bang may mga kalalakihan na naghahanap sa iyo dito noon? Kaya nga sobrang nag-alala kami sa kalagayan mo. Akala talaga namin napahamak ka na." nagulat
"Hanggang doon na lang kami Natalia. Kung may nararamdaman man ako sa kanya hangang ngayun siguro hindi na maalis iyan. Malaking bahagi ng pagkatao ko ang ninakaw niya. Ama siya ni Charles kaya kahit anong gawin ko hindi siya maalis-alis sa isip ko." malungkot kong sagot. Narinig ko ang marahan nito
RYDER JAMES SEBASTIAN POVAraw ng check up ni Lola. Kahit na hindi maayos ang relasyon ko sa may ari ng Amadeo Medical Center doon ko pa din dinadala si Lola Agatha. Mas komportable kasi siya sa hospital na ito. Isa pa kasundo nito ang kanyang Doctor kaya kahit gusto ko itong dalhin sa ibang hospita
"Ryder....kailan ka pa nagkaroon ng interes para magkaanak. Ang naalala ko gusto mong ipalaglag ang anak ipinagbubuntis noon ni Ashley. Bakit parang nagbago yata ang isip mo ngayun?" tanong nito na bakas ang pang-iinsulto sa boses. Hindi ko mapigilan na maikuyom ang aking kamao. Gustong gusto ko na
ASHLEY POVHindi ko akalain na sa maikling panahon na pananatili namin dito sa Pilipinas ay agad na magkrus ang landas namin ni Ryder. Kung alam ko lang sa hospital din pala na ito nagpapacheck-up si Lola Agatha hindi na sana ako nagtangka pang umapak dito. Ininsist ko na lang sana kay Lorenzo kanin
"May sasabihin ka ba? Bilisan mo lang dahil may pupuntahan pa kami." wika ko dito sa pinaka-kaswal kong boses. Nakita ko ang pagtitig sa akin ni Ryder tsaka napailing."Bakit kasama mo siya? Bakit ang tagal mong hindi nagpakita sa akin Ashley? Alam mo bang ilang beses kitang pinahanap? Alam mo bang
ASHLEY POVTulala akong muling sumakay ng sasakyan. Nagpasalamat ako dahil hindi na ako hinabol ni Ryder. Hindi ko na alam ang sasabihin ko kung magtagal pa ang pag-uusap namin."Lets go?" tanong ni Lorenzo sa akin ng makaupo na ako. Sinulyapan ko pa ang aking anak na tahimik na naglalaro ng games s
Nang mapansin ako nito ay pinatay nito ang telebesyon. Seryoso akong tinitigan. Mukhang may gusto itong sabihin sa akin kaya naman agad ko itong tinanong."Wala ka bang balak na umuwi muna? Alam kong pagod ka at kailangan mo din magpahinga.' mahinahon kong wika. Hindi ito pwedeng manatili dito sa co