Mula pagkabata kaibigan ko na si Lorenzo at Ingrid. Kami talagang tatlo ang mag-closed friend. Tinulungan pa ako nito para ligawan si Ingrid.Isa lang ang hindi ko maintindihan sa kanya. Sa araw pa mismo ng kasal namin itinanan nito si Ingrid. Never nitong nabanggit sa akin na may gusto din ito sa f
"Naguguluhan ako. She's pregnant at inutusan ko siyang ipalaglag iyun. Hindi ko alam pero masyado akong nalunod at nagulat sa pagbabalik ni Ingrid." Diretsa kong sagot. Nakita ko ang biglang pagseryoso ni Miguel. Kita ko ang inis sa mga mata nito ng muling tumitig sa akin."Alam mo Pare...gago ka! S
LORENZO POVNakatitig ako sa walang malay na si Ashley. Nagdesisyon ako na tuluyan ng i-confine dito sa hospital ang babae dahil sa kanyang kondisyon kanina. Buntis ito at sa sobrang taas ng blood pressure nito kanina baka malagay sa alangin ang buhay nito pati na din ng sanggol na nasa kanyang sina
"Dont worry...kung ayaw na sa iyo ng asawa mo, nandito ako para protektahan ka." bulong ko dito. Hindi ko mapigilan na haplusin ang noo nito. May kakaibang damdamin na biglang lumukob sa pagkatao ko ng ginawa ko iyun. Wala sa sariling napaatras ako malakas na napabuntong hininga."Doc Lorenzo, pwede
RYDER POVUmuwi na ba si Ashley?" agad na wika ko sa Security guard na nagbabantay sa gate. Halos pangalawang araw ng hindi umuuwi si Ashley at lalong inaatake ako ng matinding pag-aalala."Hindi pa po Sir. Iyan din po ang palaging tinatanong ni Madam Agatha. Pero hind pa po talaga nakakabalik si Ma
"Well, wala akong magagawa kung ano ang gusto mo. Nandoon ang mga damit mo? Pwede mo ng palitan ang hospital gown na suot mo para komportable ka." wika nito at tumalikod na."Magbihis ka na muna. Babalik ako dala ng mga gamot na dapat mong inumin. Kailangan mo iyun para sa safety mo at kay baby mo."
"Enough! Tama na Ashley! Kung nagbalik ka dito para guluhin ang pamilyang ito, nagkakamali ka! Ayaw ko ng marinig pa ang mga paliwanag mo!" Galit na sigaw nito sa akin. Tulala naman akong napatitig dito habang hawak ang nasaktan kong pisngi at nag-uunahan sa pagpatak ang luha sa aking mga mata. "Ry
RYDER JAMES SEBASTIAN POV POVNapaupo ako sa sofa ng tuluyan ng nakaalis ang mga pulis kasama si Ashley. Hindi ko akalain na dito matatapos ang lahat sa amin. Hindi ko akalain na magawa nitong saktan si Lola. Mukhang wala na ang aming baby. Nagawa na nitong ipalaglag base sa hitsura nito. Maputla s
ANGELA POV "Okay ka lang ba? Gusto mo bang mag stop- over na muna tayo para makapahinga ka?" seryosong tanong ni Sir Bryan sa akin habang tahimik pa rin akong nakatanaw sa kawalan! Halos tatong oras nang tumatakbo ang sasakyan at simula nang bumyahe kami, ngayun ko lang siya ulit narinig na nagsal
ANGELA POV PAGKATAPOS namin kumain, dumirecho na kami sa presinto kung saan nakapiit si Nanay! Noong una nagtatalo pa ang puso at isipan ko kung dadalawin ko pa ba siya sa kabila ng mga nalaman ko pero sa huli nagpasya na lang akong silipin siya! Mas maigi na din siguro na magpakita na muna ako sa
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s