RYDER POVUmuwi na ba si Ashley?" agad na wika ko sa Security guard na nagbabantay sa gate. Halos pangalawang araw ng hindi umuuwi si Ashley at lalong inaatake ako ng matinding pag-aalala."Hindi pa po Sir. Iyan din po ang palaging tinatanong ni Madam Agatha. Pero hind pa po talaga nakakabalik si Ma
"Well, wala akong magagawa kung ano ang gusto mo. Nandoon ang mga damit mo? Pwede mo ng palitan ang hospital gown na suot mo para komportable ka." wika nito at tumalikod na."Magbihis ka na muna. Babalik ako dala ng mga gamot na dapat mong inumin. Kailangan mo iyun para sa safety mo at kay baby mo."
"Enough! Tama na Ashley! Kung nagbalik ka dito para guluhin ang pamilyang ito, nagkakamali ka! Ayaw ko ng marinig pa ang mga paliwanag mo!" Galit na sigaw nito sa akin. Tulala naman akong napatitig dito habang hawak ang nasaktan kong pisngi at nag-uunahan sa pagpatak ang luha sa aking mga mata. "Ry
RYDER JAMES SEBASTIAN POV POVNapaupo ako sa sofa ng tuluyan ng nakaalis ang mga pulis kasama si Ashley. Hindi ko akalain na dito matatapos ang lahat sa amin. Hindi ko akalain na magawa nitong saktan si Lola. Mukhang wala na ang aming baby. Nagawa na nitong ipalaglag base sa hitsura nito. Maputla s
"Ryder....ayos na daw si Lola. Masaya ako dahil hindi siya napuruhan." agad na wika ni Ingrid ng makapasok ako. Tumango ako at nilapitan ang walang malay na si Lola Agataha. May benda ito sa ulo at kaliwang binti. Naikuyom ko ang aking kamao. "Bakit nasa bahay ka pa kanina? Hindi bat sinabi ko sa i
LORENZO POVHindi ko mapigilan na yakapin ang noong tulala na si Ashley ng alalayan ito ng mga pulis palabas ng kulungan. Tama ang nakikita ko dito kanina pa. Nakatulala lang ito at parang wala sa sarili."Ashley...heyyyyyy....Relax lang. Ligtas ka na! Nandito na ako. Hindi kita pababayaan." masuyo
"Anong nangyari sa kanya? Pipi ba siya?" tanong muli nito."May problema po siya Nay...Tulungan mo akong alagaan siya para tuluyan na siyang gumaling. Ikikwento ko po sa inyo ang mga nangyari sa kanya sa mga susunod na araw. Sa ngayun kailangan ko ng mapagkakatiwalaang tao para maalagaan siya ng maa
"Lumayo ka--- sa akin! Hayaan mo---- akong mamatay! Kasalanan ko ang lahat! Dapat pala hindi ko na -----pinakialaman kung sino ang gusto mong babae!" sigaw nito habang patuloy ang paghahabol ng hininga. "Mam, relax lang po muna kayo. Parating na po si Doc." agad naman kaming dinaluhan ng nurse. Wal
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma